გოგონა არ ინძრეოდა. საბოლოოდ თავი ორივე ხელში ჩარგო და აქვითინდა. ზურა მანქანიდან გადავიდა და სიგარეტს მოუკიდა. მარიამს ზედაც არ უყურებდა. საბოლოოდ როცა ჩაამთავრა მანქანას მოუარა და კარბეი გაუხსნა გოგონას.
- გადმოდი. - ურეაქციოდ უთხრა, მარიამი არც შეტოკებულა.
- ნუ ჭირვეულობ! - ზურამ ხელი უხეშად მოკიდა და მანქანიდან გადმოათრია. გოგონა კვლავ ხმას არ იღებდა.
- ახლა მომისმინე, შეხვალ სახლში წყნარად დაწყნარდები და ვილაპარაკებთ გაიგე? - მშვიდი ტონით უთხრა ბიჭმა, მარიამი კვლავ დუმდა.
- შენ გელაპარაკები გოგო! - ცოტა ხმას აუწია.
- ვერაფერს ვგრძნობ.. - ძალიან ჩუმად დაილაპარაკა გოგონამ და ზურას თვალებში შეხედა.
- სახლში შედი.
- არა.
- სახლში შედითქო. ნუ გამამეორებინებ! - ხმას აუწია.
- დამარტყი.
- რა? - დაიბნა ბიჭი.
- დამატყითქო! მინდა ვიგრძნო. - ზურა გაშეშებული დარჩა. გოგონას ვკლავ ცრემლები მოსდიოდა, თვალბეი დახუჭა.
- მიდი! - დაუყვირა კიდევ ერთხელ. ზურამ ამოიხვნეშა და გოგონა დაუფიქრებლად მიიხუტა. გოგონა უარესად ატირდა. ვეღარ წყნარდებოდა, ხელები წელზე მოხვია და თვალები თვალებს დააჭირა.
ასე დაახლოებით 5 წუთი გაჩერდნენ, ბოლოს მარიამი გაიწია და სახლისკენ გაიხედა, ცრემლები მოიწმინდა და მანქანაში თავის ჟაკეტს გადასწვდა.
- არაფერიმაქვს გამოსაცვლელი.
- არგჭირდება.
- ისევ დაიწყე? - ამოილუღლუღა გოგონამ. ზურას ჩაეღიმა, საბარგულთან მივიდა და ანიშნა მარიამს ისიც მისულიყო. გოგონა გაკვირვებული მივიდა, ზურამ საბარგული ახადა. შიგნით მაისურები, ჟაკეტები და უამრავი რამ იდო.
- ხო მაგრამ ეს ყველაფერი შენია. - უთხრა გოგონამ
- პატარა არ გექნება ჩაგეტევა - ჩაიცინა ზურამ და სახლისკენ გაიწია. მარიამიც უკან მიყვა.

***
- ლინდა ერთი ყავა მომიტანე რა.. - უდარდელად თქვა თორნიკემ და ზურა სოფისსში სავარძლზე ჩამოჯდა. გოგონამ თავი დაუქნია და ყავის გასატანად გავიდა. ახლა თორნიკე მუშაობდა ძმის მაგივრად, რაღაცეები გაეგებოდა მაგრამ მას უფრო ადვოკატურა იზიდავდა. წინა დღის ნაბახუსვის გამო მაგიდას დაეყრდნო და თვალები მძიმედ მოისრისა. უცებ კი კარბეის ჯახუნი გაიგო. აიხედა და თათია დაინახა
- ვსო დამეთარსა დილა. - ამოილაპარაკა თავისთვის თორნიკემ - აბა რამ შეგაწუხათ? - სერიოზული სახით ახედა გოგონას
- რას მეპირფერები?? შენი ძმა სადარის? ტელეფონი რატომაქვს გათიშული? არ უნდა მომიკითხოს?
- აუ აუ გეხვეწები ნუ ტიტინებ.. თავი მტკივა საშინლად და ისედაც მიმატებ
- თორნიკე გეფიცები!.. - სიტყვა თორნიკემ გააწყვეტინა, წმაოდგა და წამებში მის წინ გაჩნდა
- არანაირი უფლება არგაქ აქ სცენები მართო, დღეს უფროსი მევარ და ან შენით წადი ახლა სახლში ან დაცვა გაგიყვანს.
- რძალს როგორ ელაპარაკები!!
- ეგეც საკითხავია ეგ ბავშვი ვისია.
- რას მკადრებ?
- წადი სახლში მოვა ზურაც.არ მაიძულო ძალით გაგათრიო, მალე შეხვედრა მაქვს და ფორმაში უნდა ვიყო! - თორნიკემ თვალები ისევ მოისრისა და ადგილს დუაბრუნდა, თათიას არაფერი უთქვია, კარში მდგანი ასისტენტი რამის ყავიანათ გადააყირავა და აჩქარბეული ნაბიჯებით დატოვა იქურობა. თორნიკე თავი გაიქნია და ფანჯარასთან მივიდა, ცალი ხელით დაეყრდნო
- შეხვედრა ზუსტად 10 წუთში, რამეს ხომ არ ინებებთ?
- არა დამტოვე, - მშვიდი ხმით უთხრა თორნიკემ გოგონას და გაუღიმა. მისი გასვლისთანავე ჯიბიდან ტელეფონი ამოიღო და ძმას დაურეკა
- რაგინდა. - ტელეფონში მოუღრინა ზურამ
- რამინდა კიარა აქ ასეთი გოგოები თუ მუშაობდნენ კი არ ვიცოდი - სიცილით თქვა თორნიკემ.
- მაგის გამო გამაღვიძე შესი*ო?
- 10 წუთში რედისონ ბლუს ფილიალის ერთერთი თანაშემწე მოვა და რავქნა აზზე არვარ
- ჯანდაბა! წესიერად დაელაპარაკები, ვიცნობ მაგ ქალს. სხვანაირა არც შეხედო შენზე 10 წლით დიდია. თავს ჩემად გაასაღებ, მაგიდაზე მომალი პროექტების მოდელები უნდა მელაგოს და ისინი აჩვენე, რასაც გეტყვის დაიმახსოვრე ან ჩაიწერე.
- აუ უბრალოდ რო მოვტყდე აქედან?
- თორნიკე!
- კაიკაი, წავედი რძალი მომიკითხე. - კმაყოფილი სახით გაუთიშა თორნიკემ ტელეფონი და მაგიდასთან მივიდა, უამრავ საბუთებთან ერთად რამდენიმე შენობის მაკეტიც ნახა, ამასობაში ლინდა შემოვიდა
- ბატონო ზურა , ქალბატონი მანანა მოვიდა.
- მერე რატომ ალოდინებ? შემოუშვი. - კარებში დაახლოებით 30 წლამდე ასაკის ქალი შემოვიდა. თორნიკემ ხელი გაუწოდა ჩამოსართმევად თუმცა ქალი ეგრევე გადაეხვია.
- თმებს რა უქენი, შეგიცვლია ვარცხნილობა. - ტკბილი ხმით ღიმილით უთხრა ქალმა. თორნიკეს ამაზე რამის სიცილი აუტყდა, თუმცა ახლა ხომ „ზურა“ იყო, და თავი შეიკავა. ქალს მხოლოდ გაუღიმა და იქვე მდგარ სავარძლისკენ მიუთითა..

როგორ მოგწონთ მოვლენების განვითარება? ;დ ვიცი ყველაფერი ავურ დავურიე (ალბათ) თუმცა მართლა ასეა.. და ასეცაა საჭირო. ველი თქვენ თბილ კომენტარებს.
კრიტიკა..