თორნიკე დიდხანს უყურებდა სახეში თვალებაწყლიანებულ გოგონას და როცა ცრემლები გადმოუცურდა გაფითრებულ ღაწვებზე, გული შეეკუმშა
-შენხომ ამ საქმეს ჩამოგაშორეს... ისევ რატომ ცდილობ ჩემს დახმარებას... როგორ შეგიძლია ეს
-მარიამ არ მინდა უსამართლობის მსხვერპლი გახდე, არ მინდა დაიტანჯო... იმის გამო ვერ დაგსჯი რომ არ გუყვარვარ-უთხრა გაღიზიანებული ტონით და აივანზე გავიდა, უკვე უჭირდა მის გვერდზე ყოფნა და ემოციების მართვა, მაშინ როცა მარიამი ასეთ რთულ მდგომარეობაში იყო.
სახლში დაბრუნებული გოგონა მხოლოდ ერთ რამეზე ფიქრობდა... ლაშას ცოლზე, რომელზეც ვერაფერი ვერ ჰკითხა თორნიკეს, ვერ გაბედა... არადა მისთვის მხოლოდ ეს იყო ახლა ყველაზე მნიშვნელოვანი და მტკივნეული... იმაზე ფიქრი აგიჟებდა რომ ლაშამ, რომელმაც ამდენი უბედურება მოიტანა, ცხოვრება დაუნგრია, მისგან მხოლოდ ის ტკენდა გულს რომ მას ცოლო ჰყავდა... ამ ფიქრებში იყო როცა კარზე ბრაზუნის ხმამ შეაკრთო, კარი გააღო და გაბრაზებულ დედას მიაჩერდა რომელიც სახლში გაავებული შევარდა
-მარიამ ამაშენი მართლა შენს გამო გადააყენეს? ეს ყველაფერი მართლა შენს გამო მოხდა?
-ჰო დედა ასე მოხდა-გაბრაზდა მარიამი
-სახლში მოგვივარდა, ყველაფერი დალეწა... მე დამადანაშაულა ყველაფერში...დათოსთან იჩხუბა... მისმინე მარიამ! ჰო გასაგებია რომ დიდი გოგო ხარ მაგრამ აირჩიე ან აქ გადმოვალთ ჩვენ ან შენ გადმოხვალ ისევ ჩვენთან-მარიამს გაეცინა მის ნათქვამზე
-არცერთი და არც მეორე
-მარიამ ეს სასაცილოა? რა უფლებით მოდის ის ბᲘჭი შენთან სახლში? რატომ აძლევ ამის უფლებას?
-მე არ ვაძლევ უფლებას თავად მომადგა რამდენჯერმე დაუპატიჟებლად
-მარიამ სისულელეებს ნუ ლაპარაკობ-გაცეცხლდა მაია -რატომ არ დარეკე პოლიციაში როცა პირველად მოვიდა შენთან სახლში?
-იმიტომ რომ თავიდანვე მჯეროდა მისი უდანაშაულობის
-ღმერთო ახლა გავგიჟდები-იყვირა მაიამ და ჩანთა სავარძელზე დააგდო-შენ რა სულ გაგიჟდი? იმ არანორმალურმა გაგიტაცა... ისე იყავი შეშინებული მთელი თვე გვერდიდან ვერ მოგშორდი, შენ კიდევ რას მეუბნები ახლა
-დედა გთხოვ თავი დამანებე-შეეხვეწა მარიამი
-მარიამ იმ ბიჭთან რა ურთიერთობა გაქვს?-მარიამს მიუახლოვდა გაავეებული ქალი და თვალებში ჩააცქერდა შვილს -ეს გამტაცებლის და მსხვერპლის ნორმᲚურ ურთიერთობას არ ჰგავს!
-არანაირი ურთიერთობა არ მაქვს!-თვალები აუწყლიანდა მარიამს -უბრალოდ რამდენჯერმე მოვიდა აქ ჩემთან, ვილაპარაკეთ და წავიდა
-პოლიციაში რატომ არ დარეკე? როგორ შეგეძლო მშვიდად გელაპარაკა მასთან მას მერე რაც ჩაიდინა?-მარიამის სახე ხელებში მოიქცია ქალმა და თვალებში ჩააცქერდა -რემე ხდება თქვენს შორის?
-არაფერი არ ხდება დედა-გაბრაზდა მარიამი და ხელიდან დაუსხლტა დედას
-მაშინ ამიხსენი რატომ მოდის აქ შენთან სახლში? რა უნდა შენგან? და შენ რატომ აღარ გეშინია
მისი!-აფეთქდა მაია და სათვალე თავზე
მოირგო -ღმერთო ახლა გავგიჟდები, ესეიგი მამაშენი მართალია...
-რაშია მართალი დედა რას ამბობ-გაოცდა მარიამი და უემოციო სახით სავარძელზე დაჯდა
-იმაში რომ თქვენ შორის რაღაც ხდება! და ეს ჩემი ბრალია რადგან მარტო ცხოვრების უფლება მოგეცი
-არაფერი არ ხდება მას ცოლი ჰყავს
-მაგიტომაც ხარ ასეთი განადგურებული?-აყვირდა მაია და მარიამს ცრემლები რომ მოეძალა კვლავ მის გვერდზე დაჯდა -მარიამ შემომხედე-უთხრა მშვიდი ტონით და მარიამმა მზერა რომ გაუსწორა დედას მაიას გული საშინლად ეტკინა, იმდენად ცარიელი იყო მისი თვალები-მარიამ გთხოვ გილწრფელად მითხარი რა ხდება თქვენს ორს შორის, უნდა ვიცოდე... გაგიგებ... გამიჭირდება მაგრამ გაგიგებ... ხომ იცი რომ მე ყოველთვის მხარს გიჭერ...
-დედა არაფერიბარ ხდება-უთხრა ხმა აკანკალებულმა გოგონამ და მაიამეჭვნეულად რომ შეხედა გაბრაზდა -მართლა-შუნლი შეჭმუხნა ნაწყენმა გოგონამ -საერთოდ არაფერი არ ხდება, სულ ათჯერ იყო მოსული ალბათ და ხუთი წუთოც არ გვილაპარაკია არცერთ ჯერზე
-ათჯერ?-გაოცდა მაია და გაეცინა -მარიამდა შენს ეს ნორმალური გგონია?
-დედა
-მარიამ მისმინე, ის რაც ვთქვენ ორს შორის ხდება ნორმალური არაა, მინდა რომ ეს გაიაზრო... მინდა რომ ამას მიხვდე... თუ მის მიმართ გრძნობები გაგიჩნდა იცოდე რომ სრული სიგიჟეა და ეს უნდა გააცნობიერო
-დედა Გთხოვ-მარიამი ფეხზე წამოვარდა და სიგარეტის კოლოფს დაწვდა
-ისევ დაიწყე მოწევა?-ეწყინა მაიას
-ხანდახან ვეწევი-დაამშვიდა დედა და ნერვიულად მოუკიდა
-ხანდახან ეწევა თურმე-გაბრაზდა მაია, ფეხზე წამოდგა და თითებიდან ააცალა სიგარეტი საფერფლეში ჩააჭყლიტა და მისის სახე ხელებში მოიქცია -ხანდახან ლაშასაც ხვდებოდი და Ხედავ რა შედეგამდე მიხვედი? შეხედე შენს თავს, სადამდე დაეშვი... ცოლიანი კაცის მიმართ გრძნობები გაგიჩდა... თან იმ კაცის ვინც გამოგიᲧენა, საავადმოყოფოდან გაიქცა, ცხოვრება დაგინგრია, კარიერა დაგინგრია, სახელი შეგილახა... მან შენ ყველაფერი წაგართვა და ახლა საკუთარ თავსაც ჰკარგავ მარიამ... და ყველაფერი მხოლოდ იმის გამო მოხდა რომ შენ მას უფლება მიეცი შენს სახლში მოსულიყო ხანდახან!
-მე რა მინდოდა ასე რომ მომხდარიყო... მე არ მინდოდა მოსულიყო, ჩემი რატომ არ
გჯერა? -ატირდა მარიამი
-მარიამ-მაიამ გულში ჩაიკრა შვილი-შენი მჯერა, გესმის?-თვალებში ჩააცქერდა -მე შენი მჯერა, მაგრამ შენ საკუთარი თავი დაკარგე... შენ ის მარიამი არ ხარ ვისაც მე ლაშას გამოჩენამდე ვიცნობდი! ასეთი განადგურებული, სასიწარკვეთილი, შეშინებული, იმედგაცრეუებული, გულნატკენი, დაკარგული არასოდეს ყოფილხარ, მარიამ გთხოვ თავს მოერიე და ცხოვრება განაგრძე... ასე არ შეიძლება... მითუმეტეს ის არანორმალური შენ ნამდვილად არ გიმდახურებს და შენს ცრემლებს საერთოდ არ იმსახურებს
-დედა
-მარიამ გთხოვ თავი ხელში აიყვანე და აზრზე
მოდი-შეეხვეწა მაი და სახეზე ჩამოყრილი თმა ყურსუკან გადაუწია - ასეთ მდგომარეობაში ნუ ხარ და თავს ნუ იტანჯავ იმ ბიჭს გამო ვინც არანაირად არ იმსახურებს შენს ცრემლებს!
-დედა არ შემიძლია-უთხრა მარიამმა და ცრემლები გადმოსცვივდა
-მარიამ იმ ბიჭზე რა იცი? არაფერი საერთოდ არაფერი! გარდა იმის რომ ცოლი ჰყავს და ისიც მხოლოდ ახლა გაიგე! მასზე არაფერი იცი... არც მან იცის შენზე რაფერი... მარიამ გთხოვ ეს ურთიერთობა დაასრულე! გული გეტკინება ძალიან გეტკინება! გესმის ჩემი?-მაიამ გულში ჩაიკრა შვილი და თმაზე ჩამოუსვა კანკალებული თითები-გთხოვ ასე ნუ მოექცევი საკუთარ თავს...-მაია შვილს ჩააცქერდა თვალებში-მარიამ ის ბიჭი შენ არ გიმსახურებს! გთხოვ ეს გაიაზრე! გულს გატკენს რადგან ამდენჯერ გატკინა ისევ გატკენს
-დედა Გთხოვ-შეეხვეწა მარიამი და დივანზე დაჯდა
-რას მთხოვ მარიამ?-გაბრაზდა მაია-საკუთარ თავს შეხედე რა მდგომარეობამდე მიხვედი! კაცს როცა ქალი ნამდვილი გრძნობით უყვარს ასეთი ტკივილისთვის ვერ გაიმეტესბს! ასე არ გასწირავს! მის სახელს და ღირსებას არ შეეხება! მან კი ყველანაირად გადაგიარა! აქ მოდიოდა და არ ფიქრობდა ეომ ამის გამო სეიძლებოდა პრობლემები გქონოდა ,მარიამ გთხოვ გამოფხიზლდი!
-დედა გთხოვ აღრაფერი არ თქვა-ახედა მარიამმა თავზე წამომდგარ ქალს
-თორნიკე...-დაიწყო ქალმა და მარიამს უმალ ცხვირი აეწვა-იმ ბიჭს სიგიჟემდე უყვარხარ!-უთხრა უცნაური ხმით და მარიამს მაშინვე ცრემლები გადმოსცვივდა -თუ გაინტერესებს და გინდა გაიგო რა არის ნამდვილი გრძნობა! რა არის ნამდვი სიყვარული მას შეხედე და მისგან იწავლე!
-არა გთხოვ Ოღონ ეგ არ მითხრა გთხოოვ-ახედა საცოდავად დედას
-მარიამ როცა ლაშა გატკენს , ძალიან გატკენს! და ეჭვიც არ შეგეპაროს რომ გატკებნს მაშინ მიხვდები ნამდვი სიყვარულის ძალას, დამიჯერე ეს კიდევ უფრო მეტად გატკენს მერე...
-თორნიკეზე ლაპარაკი არ მინდა გთხოვ, ისედაც ცუდად ვარ მის გამო
-ჰო ცუდად ხარ, იმიტომ რომ გრძნობ მისი აიყვარულის ძალას!-Უთხრა ქალმა სევდიანი თვალებᲘთ.
თორნიკე სახლში მოღუშული სახით დაბრუნდა და რომ შეატყვეს დედამ და ბებიამ უხასიათობა კითხვებისგან თავი შეიკავეს არადა ძალიან აინტერესებდათ რა ხდებოდს გეგას და მის გოგონას საქმეში. თორნიკემ წყალი გადაივლო და მაშინვე საძინებელში შეიკეტა
-დედა არ გშია? -მაკამ კარზე მიუკანუკნა
-არა უნდა დავიძინო, ძალიან დაღლილი ვარ-გასძახა თორნიკემ
-ყველაფერი როგზეა დედა?-ვერ მოითმინა და კარი შეაღო მაკამ -ცუდად გამოიყურები
-არა არა არის მაგრამ ახლა ლაპარაკის თავი არ მაქვს -უთხრა თორნიკემ და საწოლზე გადაწვა
-კარგი დედა დაისვენე და მერე ვილაპარაკოთ-უთხრა მაკამ და ოთახიდან ზედმეტი კითხვების დასმის გარეშე გავიდა
-არ ივახშმებს?-ჰკითხა თინამ სამზარეულოში შესულ შვილს
-არა-შეხედა მოღუშული სახით მაკამ დედას -ამ ბოლო დროს უცნაურად იქცევა
-უცნაურად კი არ იქცევა შეყვარებულია-უთხრა მომღიმარი სახით თინამ შვილს
-შეყვარებული? მარიამზე?-შეიცხადა მაკამ,
თინამ შვილს გაუღიმა და არაფერი უპასუხა, მაკამ უკმაყოფილო სახით დაბრიცა ტუჩები -ოღინდ მარიამი არა-თქვა უკმაყოფილო ტონით და გაზქურა გამორთო
-რატომ საყვარელი გოგონაა, მერე რა რომ არანორმალური მამა ჰყავს
-დედა კარგი რა-გაბრაზდა მაკა -შეხედე რა დღეშია ჩემი შვილი, მაგ გოგოს საქმემ გადაიყოლა და ბოლოს მაინც ჩამოაშორეს იმ არანორმალური ბიᲘწს საქმის ძიებას და ირაკლი ცალკე დაემუქრა... მეშინია იმ გოგოს გამო რამე შარში არ გაჰყოს თავი
-მაკა, თავი დაანებე ბიჭს... თუ უნდა რომ მარიამს დაეხმაროს უნდა დაეხმაროს კიდეც
-დახმარება სხვაა დედა, მაგრამ მათი ურთიერთობა ნორმელური აღარა! ხომ ხვდები ამას არა? ამ სამეში ვიცე პრემიერი, მინისტრი და განტოფილების უფროსი არიან გარეულები... მეშინია თორნიკეს რამე არ დამართონ... რადგან ვიცი მაინც არ გაჩერდება სანამ მარიამის სიმართლეს არ დაამტკიცებს
-ნუ გეშინია მაკა-Გაუღიმა თინამ შვილს -თორნიკე ამ საქმეს მოაგვარებს, საყვარელი ქალის გამო იმაზე მეტს გაუძლებს და შეძლებს ვიდრე თავად მას ჰგონია.
თორნიკემ მთელი ღამე თეთრად გაათენა ვერდავერ მოიშორა მარიამის სახე თვალებიᲓან, მასზე ფიქრი კი გონებიდან, ამიტომ გამთენიისას ადგა საწოლიდან, მისაღებში გავიდა, ღვინის ბოთლი გამოიღო კარადიდან გახსნა და ჭიქა ბოლომდე შეივსო, დივანზე დაჯდა და სასმლით სავსე ჭიქას გაუშტერა თვალი რომელიც ღამის სანათის სუატი განათების ფონზე უცნაურად ბრჭყვიალებდა
-სვაამ?-მოესმა თინას ხმა და შეკრთა
-ბებია მე გაგაღვᲘძე?-შეწუხდა თორნიკე და თავზე წამომდგარ ქალს ახედა
-არა არ მეძინა -გაუღიმა ქალმა დაიხარა და თავზე აკოცა -ჩემი გადარეული ბიჭი -სახეზე მოეფერა და ჭიქა ხელიდან ააცალა-ამას მე დავლევ შენთვის სხვა ჭიქა მოიტანე-გაუღიმა და თვალი
ჩაუკრა-იცოდე დედაშენს არ უთხრა-გაუღიმა და ცოტა მოსვა, თორნკეს გაეცინა და ახალი ჭიქა გამოიღო კარადიდან
-დედამ რომ დაგვიმახოს გაგიჟდება-გაეცინა თორნიკეს და ჭიქა შეუვსო ბებოს, შემდეგ კი თავისთვის დაისხა
-იმ გოგოსთან რა ხდება?-დაიწყო თინამ და თორნიკეს სახის შემხედვარეს გაეცინა
-არაფერი არ ხდება -უთხრა კარგახნის სიჩუმის
მერე -და არც მოხდება -თქვა და ერთი მოყუდებით დაცალა ჭიქა
-როგორც ვხედავ უკვე დანებდი-უთხრა თინამ სიცილით
-ბებია მარიამზე ლაპარაკი არ მინდა გთხოვ, ახლა მართლა არ შემიძლოა მასზე ლაპარაკი
-მისმინე თორნიკე -გაუღიმა თინამ და ნახევრად დაცლილი ჭიქა მაგიდაზე დადო-ცხოვრებაში არის მომენტები როცა გრძნობ რომ დაიკარგე...როცა არ იცი როგორ მოიქცე, ვერ ხვდები ჯობია გაჩერდე და დაიცადო თუ გზა გაავრძელო რომელიც რეალურად არსაით მიდის, მაგრამ-თინა Გაჩუმდა და შვილისშვის მიაჩერდა -როცა გიყვარს... ძალიან გიყვარს... გულწრფელად გიყვარს...უნდა გაჩერდე... გესმის რას გეუბნები? ამ დროს არარსებობს გზა რომელიც მიგიყვანს მარიამთან! უნდა დაელოდო მას...
-ანუ არაფერი გავაკეთო?
-უნდა გააკეთო! ყველაფერი უნდა გააკეთო მისთვის! მის გამო! მისი ბედნიერებისთვის, მაგრამ შორიდან, იცი რატომ? სხვაგვარად ის ვერ შეგამჩნებს, თუ სულ მასთან იქნები ის შენს ფასს ვეღარ გაიგებს... უნდა იგრძნოს რომ სჭირდები! თავს არ მოახვიო შენი გრძნობები, სიყვარული... რადგან ეს ყველაფერი გაუფასურდება გესმის ეეს? ამიტომ შორიდან იბრძოლე და დაელოდე...
-ბებია მაბნევ-უთხრა თორნიკემ სიცილით-სულ ასე მელაპარაკები და სათქმელს პირდაპირ არ ამბობ
-მისმინე სულელო-გაბრაზდა თიᲜა -თუ ყოველ დღე მის კართან იდგები და სიყვარულზე დაუწყებ ლაპარაკს მის თვალში Ფას დაკარგავ! შენი გრძნობა გაუᲤერულდება მის თვალში და შენი სიყვარული უაზრო გახდება მისთვის! ამიტომ გააკეთე ის რისი გაკეთებაც გინდა! დაამტკიცე რომ ლაშა უდანაშაულოა და შეასბამისად მარიამის სიმართლეც დაამტკიცდება! გააბედნიერე ის სასოწარკვეთილი გოგონა! Მიეცი უფლება რომ ბედნიერი იყოს! შენ ხომ შეგიძლია ეს? ჰოდა აჩუქე მას თავისუფლება!
-ვაჩუქებ-თქვა ჩავარდნილი ხმᲘთ თორნიკემ და მეორე ჭიქა დაცალა -მაგრამ მე მას დავკარგავ...
-რას ნიშნავს დაკარგავ-გაბრაზდა თინა
-მას სხვის მიმართ აქვს გრძნობები...
-მითუმეტეს უნდა დაეხმარო და მისი სიმართლე დაამტკიცო! მან უნდა დაინახოს შენი სიყვარული და ბრძოლა! დამიჯერე ის აუცილებად შეგამჩნევს
-ასე რა იქნება თინიკო-უარყო მისი მანთქვამი თორნიკემ
-ნუ სულელობ-გაბრაზდა თინა -შენსა და იმ გოგოს შორის რაც ხდება... მოკლეთ იმის თქმა მინდა რომ მისთვის შენც მნიშვნელოვანი ხარ! ასე რომ არ იყოს გგონია ამდენის უფლებას მოგცემდა?
-კაი რა თინი ტვინს უარესად ნუღა მირევ, ისედაც არ ვიცი რა გავაკეთო...
-შეგატყე რომ არეული იყავი ბებია და მაგიტომაც გელაპარაკები, მაგრამ როგორც ვატყობ ტყუილად გელაპარაკები-გაბრაზდა თინა და ჭიქას ჭამოავლო ხელი -გირჩევნია რომ შენს ტკივილში ჩაიძირო და გეტკინოს, ვიდრე რეალობას თვალი გაუსწორო არა? ასე უფრო იოლია ცხოვრება
-ბებია მას ლაშას მიმართ აქვს გრძნობები... გესმის ეეს?-გაბრაზდა თორნიკე
-ლაშა-გაეცინა თინას და ჭიქა ერთი მოყუდებით დაცალა -ვინაა ლაშა? ერთი თავგზააბნეული სულელი ბიჭი... რომელიც ცდილობს დაამტკიცოს რომ უდანაშაულოა და იმალება, მარიამი გამოიყენა, გაიქცა, ცხოვრება დაუნგრია გოგოს, სამსახური დააკარგვინა, სახელი, ღირსება ყველაფერი გაუნადგურა, ადამიანების ნდობა და პატივისცემა, მან ყველაფერი წაართვა საცოდავ გოგოს... ისიც კი მოახერხა რომ მის გამო მარიამის მამამ მინისტრობა დათმო... და შენ მეუბნები რომ მარიამს მის მიმართ გრძნობები აქვს? იცი ეგ რა
გრძნობაა? -თინა შვილიშვისლ მიაჩერდა ამღვრეულ თვალებში -სასოწარკვეთის, ტკივილის, სევდის, იმედგაცრუების, შიშის და მეტი არაფერი...
-გგონია რომ...-თორნიკეს სახე აელეწა
-მგონია რომ ბრძოლას აზრი აქვს და მარიამი ახლა უბრალოდ დაბნეული, შეშინებული და დაკარგულია საკᲣთარ გრძნობებში.
მარიამი დილით მაღაზიაში ჩავიდა ყავის საყიდლად და გაგა რომ დაინახა ძალიან გაბრაზდა, მაშინვე მივარდა მანქანაზე მიყრდნობილ ბიჭს
-აქ რა ჯანდაბას აკეთებ?
-ლაშას შენი ნახვა უნდა -უთხრა არეული ხმით ბიჭმა
-ლაშა? ვინაა ლაშა? რა უფლებით ითხოვს ჩემგან რამეს?
-მარიამ გთხოვ წამომყევი-შეეხვეწა გაგა
-აქ მოავლა აღარ გაბედო თორემ პოლიციაში დავრეკავ, საკმარისია უკვე, გეყოფათ თავი დამანებეთ
-მარიამ-მანქანიდან გადავიდა ლიკა რომელიც Გაცეცხლებულმა გოგონამ ვერ შეამჩნია
-ლიკა-შეიცხადა მარიამმა გაბრაზებული ახლა მას მიაჩერდა
-გთხოვ გამოგვყევი-შეეზვეწა გოგონᲐ
-ძალიან გთხოვ თავი დამანებეთ-უთხრა მარიამმა
-მარიამ ეს ბოლო შეხვედრაა-Უთხრა ლიკამ და ტელწფონზე დარეკა თან ხმამაღალზე ჩართო
-მარიამ-გაისმა ლაშას ჩავარდნილი ხმა -გთხოვ გამოყევი უნდა ვილაპარაკოთ
-საკამრისია, გეყოფა ჩემი წამება, დავიღალე გესმის?-ჩაყვირა გოგონამ
-მარიამ ეს ბოლო შეხვედარაა გოირდები-უთხრა ლაშამ
-არ მინდა შენი ნახვა გესმის? თავი დამანებე
-გაგა მანქანში ჩასვი და წამოიყვანე-უთხრა ლაშამ და გათიშა, მარიამი დაიბნა როცა გაგამ მაჯამაში წაავლო ხელი და მეორე, იქვე მდგომი მანქანისაკენ წაიყვანა, გაბრაზებული გოგონა მთელი ძალით უწევდა წინააღმდეგობას მაგრამ გაგამ წამში მიათრია იმ მანქანასთან რომლის კარიც მაშინვე გაიღო და მარიამს სუნთქვა შეეკრა შიშისგან
-იცოდე ვიყვირებ არანორმალურო ხელი
გამიშვი-ყუვირა წყოვრიდან გამოსულმა გოგონამ გაგას რომელმაც კართან მიათრია
-არ იყვირებ მარიამ-მოესმა ლაშას ხმა და ადგილზე გაშეშდა გოგონა, მანქანაში მჯდომი ლაშა რომ დაინახა
-აქ რას აკეთებ-უთხრა როცა აზრზე მოვიდა და მეტყველების უნარი დაიბრუნა
-მანქანაში ჩაჯექი-უთხრა მკაცრი ტონით და სახეზე ჩამოყრილი წაბლისფერი თმა უკან გადაიყარა
-არ ჩავჯედბი-მარიამმა გაიბრძოლა რომ გაგას ხელიდან დასხლტომოდა მაგრამ წამებში ჩატენეს მანქანაში, გაგამ კარი მიუჯახუნა როცა ლაშამ გაგიჟებული გოგონა მკალვეში მოიმწყვდია და მანქანა მაშინვე გააქანეს -შენ რა გაგიჟდი? შეიშალე? რა გინდა ჩემგან? თავი დამანებე ავადმყოფო არანორმალურო!-იყვირა და მისი ხელების მოშორება სცადა რომლითაც ლაშა მაჯებს უჭერდა
-დაწყნარდი მხოლოდ ლაპარაკი მინდა შენთან-უთხრა მაქსიმალურად მშვიდი ტონით და თვალებში ჩააცქერდა სახე წაშლილ გოგონას
-ლაპარაკი ლაპარაკი, ღმერთო როგორ დავიღალე შენთან ლაპარაკით-უყვირა მარიამმა და ისევ გაიბრძოლა
-დაწყნარდი-მეთქი-დაუღრინა ლაშამ უფრო ძლიერად მოუჭირა თითები მაჯაზე
-ხელი გამიშვი მტკივა-დაუღრინა გოგონამ და ლაშას რეაქცია რომ არ ჰქონდა ჩამწყდარი ხმით
უთხრა -თუმცა შენ ხომ მოგწონს ტკივილს რომ მაყენებ!
-სისულელეებს მორჩი-დაუღრინა ბიჭმა და საქარე მინას გაუშტერა თვალი
-ხელი გამᲘსშვი-უთხრა მშვიდი ტონით გოგონამ
-არ მინდა რომ გაგიშვა ვერ ხვდები? გაუღიმა ლაშამ და სახე ისე ახლოს მიუტანა რომ მარიამს სუნთქვა შეეკრა როცა ცხი სუნთქვა მიაფრქვია სახეზე ბიჭმა
-გამიშვი-დაუღრინა გოგონამ და გაიბრძოლა როს გამოც კიდევ უფრო მეტად მიუახლოა სახე ლაშას მომღიმარ სახეს
-რა გინდა მარიამ?-ლაშა თვალებში ჩააცქერდა და ცოტა ზნის შემდეგ ცივი მზერა გოგონას წითელ ტუჩებს გაუშტერა
-გეყოფა-გაბრაზდა მარიამი მის ქცევაზე
-რა მეყოფა მარიამ?-დაუჩურჩულა ზედ ტუჩებთან და სულ ოდნავ შეახო ცივი ტუჩები გოგონას ათრთოლებულ ტუჩებს
-ჩემი წამება -უთხრა სუნთქვაარეულმა გოგონამ
-მარიამ-გაეღიმა ლაშა და მზერა აარიდა მის სახეს
-ჩემგან რა გინდა? მითხარი რატომ არ მანებებ თავს?-ჰკითხა გოგონამ ისე რომ მისი პროფილისთვის თვალი
-შენ მჭირდები მარიამ-უთხრა ჩურჩულით და მიულოდნელად შეანათა აციმციმებული თვალები
-მეზიზღები-უთხრა მარიამმა მომღიმარ ბიჭს
-დარწმუნებული ხარ? -თვალებში ჩააცქერდა ლაშა
-გთხოვ ხელი გამიშვი-დაუჩურჩულა გოგონამ და როცა ლაშამ ინსტიქტურად ხელი გაუშვა და სახეზე ჩამოუსვა ხელის ზურგი სუნთქვა შეეკრა
-მარიამ-დაუჩურჩულა ლაშამ, მოულოდნელად ნიკაპზე წაავლო ხელი და უფრო მეტად მიიზიდა თავისკენ დაბნეული გოგონა, მის ვნებიან წითელ ტუჩებს დააცქერდა და მაშინვე მიაწება ცივი ტუჩები, მარიამმი ძალიან დაიბნა და როცა აზრზე მოვიდა მაშინვე მოიშორა ლაშა
-არ გაბედო, გესმის? არ გაბედო-უთხრა ბრაზნარევი ტონით და უკან დაიხია
-მარიამ-დაუღრინა ლაშამ
-შენი ცოლი არ ვარ! -უყვირა გოგონამ -რომ, როცა გინდება ისე მომექცე როგორც მოისურვებ
-ცოლი?-გაცეცხლდა ლაშა
-გაგიკვირდა?-აყვირდა მარიამი
-მან მე მიმატოვა-თქვა ლაშამ ჩავარსნილი ხმით
-არ მაინტერესებს შენი ოჯახური დრამები გასაგებია? ახლა კი გააჩერე ეს წყეული მანქანა
-მარიამ ყველფერა აგიხსნი
-რა უნდა ამიხსნა?-დაუღრინა გოგონამ-ჩემთან მოდიოდი სიყვარულზე მელაპარაკებოდი...მაშინ როცა ოჯაზი გაქვს
-ანუ შენთვის ჩემს სიტყვებს მნიშვნელობა
ჰქონდა-დაუყვირა ლაშამ და მკლავებში მოიმწყვდია გოგონა როცა მისმა მეგობარმა მანქანა გააჩერა და გადვიდა მეწყვილეათან ერთად მანქანიდან
-ხელი გამიშვი ავადმყოფო-შეეწინააღმდეგა გოგონა და ლაშამ კიდევ უფრო მეტად მიიკრო სხეულზე
-ამ ამბების გამო ჩემი ცოლო სახლიდან წავიდა... უბრალოდ წავიდა, შეეშინდა და მიმატოვა
-არ მაინტერესება რა ურთიერთობაში ხარ-უყვირა გოგონამ-მე თავი დამანებე, უფლება არ გქავს ჩემი გრძნობებით ითამაშო
-ანუ აღიარებ რომ ჩემს მიმართ გრᲜობები
გაქვს-გაეღიმა ლაშას
-ღმერთო რა ავადმყოფი ხარ-უყვირა მარიამმა და როგორც კი ლაშამ ხელი გაუშვა მანქანიდან გადავიდა და გაიქცა, ლაშაც უკან გაეკიდა და დაიჭირა
-მარიამ არ მეგონა, მართლა არ მეგონა რომ შენს მიმართ გრძნობები გამიჩნდებოდა და მᲘთუმეტეს არ მეგონა რომ შენც იგივე დაგემართებოდა-თვალებში ჩააცქერდა სახე წაშლილი ბიჭი თვალებაწყლიანებულ გოგონას... -გესმის? მართლა არ მეგონა ასე თუ მოხდებოდა
-მაშინ რატომ მოდიოდი ჩემთან სახᲚში? თავს რატო არ მანებებდი? მიპასუხე-ლაშას გაფითრებულ სახეს თვალი აარიდა მარიამმა და უნებურად ცრემლები გადმოუცურდა
-იმიტომ რომ ვგრძნობდი რომ უშენობა არ შემეძლო
-ესეიგი გრძნობდი!-ატირდა მარიამი -და შენი ცოლი? შენი ოჯახი? ჩემი ოჯახი? მეე? გიფიქრია იმაზე ჩვენს სხვა ადამიანებს რᲛხელა ტკივილს გვაყენებდი?
-მარიამ მართლა არ მინდოდა ასე რომ მომხდარიყო, გეფიცები არ მინდოდა გული გტკენოდა
-მაგრამ მატკინე და უკვე მერამდენედ ლაშა-მარიამმა ხელები დაიხსნა მისი ცივი თითებისგან და ზურგი აქცია, ლაშამ ტელეფონი ამოიღო ჯიბიდან და სადღაც დარეკა
-ლაშა დადიანი ვარ-გაისმა ლაშას ხმა და მარიამი გაოცებული მიტრიალდა მისკენ - მინდა
ჩაგბარდეთ-თქვა მშვიდი ტონით ისე რომ მარიამისთვის თვალი არ მოუშორებია- ახლა მე მშვიდობის ხიდთან ვიმყოფები-თქვა და ტელეფონი გათიშა
-რას აკეთებ?-ცრემლები გადმოსცვივდა მარიამს
-თუ შეძლებ ოდესმე მაპატიე კარგი?-ლაშამ გაფითრებულ ცრემლიან ღაწვზე ხელის ზურგი ჩამოუსვა და გაუღიმა
-რატომ რატომ?-ატირდა გოგონა -ასე რატომ
იქცევი-უთხრა ხმააკანკალებულმა და მოულოდნელად ჩაეხუტა
-წაიყვანეთ-ანიშნა Ბიჭებს რომელბიც მარიამს მიცვივდნენ და მანქნაში ძალით ჩატენეა აკივლებული გოგონა რომელმაც დაინახა როგორ მივიდა მასთან საპატრულო ეკიპაჟი როგო მიუშვირეს იარაღი მიწზე დააწვინეს ხელბორკილი დაადეს და მანქანში ჩატენეს