შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

მაპატიე (სრულად)


15-05-2021, 01:20
ავტორი guroo
ნანახია 21 088

სიჩუმე, თავისი გაგუდული ხმით ყველა საიდუმლოსა და ამოუცობ ჭეშმარიტებაზე ლაპარაკობს, მოთმინებით ფრცქვნის დაფარულობის შრეებს და მივიწყებულ, უარყოფილ ამბებამდე აღწევს, რომელთა საზარელ, დამადანაშაულებელ შინაარს დამფრთხალივით დაემალე. სიჩუმე ხელს გავლებს, გაჯანჯღარებს, ვიდრე ბოლომდე ძირს არ დაგცვივდება ხურდასავით ჯიბეში შენახული ცოდვები და მერე თვლემას გიკრძალავს, თვალებს ბოლომდე გახელინებს, რომ მათ შეხედო, დააკვირდე, გაიხსენო და გულის გახეთქვამდე ინანო. უნდა გაექცე სიჩუმეს, სანამ ირგვლივ ჩამოწვება მისტიური ნისლივით და ნიღაბს გარეთ გამოგიტყუებს, სანამ უგონო გულწრფელობამდე გაგაბრუებს ჯადოსნური სიმშვიდით, გაუთქმელობის ვერაგი შემოთავაზებით. მართლაც არავისთან გამოგააშკარავებს. მხოლოდ შენთან, თქვენ ორს შორის გაცხადდება რეალობის მკაცრი კონსტრუქციები და ყველა ილუზია ერთდროულად გაიფანტება სეტყვის საწინააღმდეგოდ გასროლილი ჭურვებისგან გაქცეული ღრუბლებივით. მაცდურია და დაუნდობელი, ურცხვი მანიპულატორი, უტიფარი სიჩუმე. გაიქეცი, ვიდრე დაგეწევა. უკანმოუხედავად, შორს გაიქეცი!
***
დიდხანს ვიცურეთ.
წყლიდან რომ ამოვედი, მთელ ტანზე ქვიშა მეყარა. ვერ წარმოვიდგენდი, რომ ასეთი ბინძური შეიძლება ყოფილიყო ჩვენთვის ძვირფასი ზღვა, რომელიც მთელი გულით შევიყვარეთ და რომელსაც მხურვალედ ვუმადლოდით, რომ დაგვაახლოვა. არ უხდება სიყვარულს ამ ზღვისთანა ამღვრეული, ქვიშიანი დასაწყისი, თუმცა, ბოროტი ირონიის მიუხედავად, ჩვენი ამბავი ამ დაბინძურებულ წიაღში ჩაისახა, რასაც მხოლოდ ახლაღა მივხვდი. მაშინ ყურადღება არ მივაქციე.
მგზნებარე, ემოციური, ამაღელვებელი მოვლენების სიმძიმის ცენტრში მინდოდა თავით გადაშვება, სადაც ბოლომდე ამოვწურავდი შეგრძნებათა მარაგს, მათ თანადროულ ტანდემს, ვნებისამშლელ, დაუგემოვნებელ, ეგზოტიკურ თავგადასავალს. მე სიყვარული არ ვიცოდი და შენთან ერთად ვუახლოვდებოდი მისი საზღვრების მრუდე, დამაბნეველ გარშემოწირულობას, რომელიც სასმელისგან გონებადაბინდულივით არეული ნაბიჯებით გადავკვეთე და რაწამს სიყვარულის სიტკბოება ტუჩებზე დამეფინა, როგორც ბალახებს ედება დილის ნამი და ამოუხსნელი, გამოუთქმელი რომანტიკის შემსწრე ხდება სამყარო, უკვე აღარ მახსოვდა ამ მდგომარეობამდე როგორ მივედი, როგორ დაიხია უკან ჩემმა თავდაჭერილობამ, დაძაბულობამ, აუარება შეზღუდვამ და მანამდე წარუმატებელი ურთიერთობებისგან მოგვრილმა შებოჭილობამ და როგორ დავნებდი უცხო, მაგრამ სასიამოვნო, ამაჟრჟოლებელ იმპულსებს, თავაშვებულობისკენ რომ მიბიძგებდა და ჩემს არსებაში სრულიად ახალ, მეტისმეტად სახიფათო, სარისკო, მრავალფეროვან თავისუფლებას ბადებდა. მოზღვავებული გრძნობებისგან, უეცრად მოწოლილი წამლეკავი ვნებებისგან მთვრალი ვიყავი. მაშინ არ შემეძლო გონების ცივი თვალით დავკვირვებოდი ჩვენი ურთიერთობის არამდგრად დინამიკას, რომელიც არაპროგნოზირებადი, მერყევი ამპლიტუდებით ირხეოდა და ყოველჯერზე რხევის სხვადასხვა პერიოდს აჩვენებდა. კიდევ კარგი, რომ არ მაინტერესებდა რაციონალიზმი რა პრეტენზიებს წამოუყენებდა ჩვენს სიყვარულს, როგორ შეეცდებოდა მის ჩამოშლასა თუ აფეთქებას. მინდოდა შენთან ერთად მეცურა ამ უგონობის, მღელვარების, ალოგიკურობის, სიგიჟის ზღვაში და არ ვფიქრობდი შედეგებზე. რა საჭირო იყო, მეცნიერული კვლევის მეთოდებით მიმეგნო სავარაუდო დასასრულისთვის, გვერდითი მოვლენებისთვის, თითქოს სიყვარული წამალი იყო და ტკივილის გასაყუჩებლად ვიღებდით, რაც გართულებებს გამოიწვევდა. მე შენ მიყვარდი და ეს საკმარისი საზრდო იყო ჩემი სულისთვის. ამიტომ ყველა კეთილ რჩევასა და შეგონებას, რომელთაც წარსული მომაბეზრებლად მთავაზობდა, მტრედებივით ავუქშიე და ვერც კი მივხვდი, რომ სწორედ მაშინ განვდევნე სიმშვიდე ჩემი ცხოვრებიდან. თუმცა, ამაში ბრალი არ მიგიძღვის და მომიტევე, რომ განზრახ თუ გაუცნობიერებლად, შენზე გადმობრალება ვცადე.
თავი ქვიშით გქონდა სავსე და მე თმა ჩამოგვარცხნე. მომწონდა ჭუჭყისგან რომ გიცავდი, გათავისუფლებდი, თითქოს შეგბღალავდა, დაგაზიანებდა და გაგაუფასურებდა იმასთან შეხება, რასაც ზიზღითა და მკაფიოდ გამოხატული აგრესიით, შეუვალი უნდობლობით ბინძურ ლაქას ვეძახდი.
- ისეთი კარგი ხარ, სიბინძურის კვალი დამწვრობის შრამივით დაგრჩება.
- შენ, მგონი, წმინდანი გგონივარ და ერთხელ იმედები მწარედ გაგიცრუვდება. - ამ ფრაზით ჭეშმარიტებას წაეპოტინე, ცნობიერების ვაშლს მოაკბინჩე წითლად აღაჟღაჟებული ლოყა და მომავლიდან მოპარული ამ ხისტი, ზუსტი ზმანების მენტალური წვდომისგან თავდაჯერებულმა, ძალიან სერიოზული გამომეტყველებით შემომხედე.
მახსოვს, როგორ გამაოცე, უფრო მეტად კი შემზარე, რადგან პირველად ხდებოდა, რომ მე ვერ ვამჩნევდი ჩუმად მიმდინარე, წყალქვეშა დინებებსა და მსვლელობებს და სხვა მიმითითებდა კეთილგონიერებისკენ. ვირწმუნე, რომ იმაზე კარგი იყავი, ვიდრე მეგონე და შენზე შექმნილი წარმოდგენებით დამარცხებულს კიდევ უფრო გამიმძაფრდა შენით აღფრთოვანების სურვილი.
საერთოდაც სიყვარული მეორე ადამიანით აღფრთოვანების დაუსრულებელი და გეომეტრიული პროგრესიით მზარდი პროცესი მეგონა. უნდა გამეღმერთებინე, ზუსტადაც რომ წმინდანად უნდა შემერაცხე, ჩემს რელიგიად გამომეცდახებინე... თუმცა ძაფის ბოლოში ლაბირინთიდან თავდასაღწევი კარი კი არა, მგრგვინავი, დამანგრეველი, შემარყეველი იმედგაცრუება მელოდა, როგორც შენ თქვი, და ამ ძაფს არ უნდა გავყოლოდი.
- მჯერა, რომ სიკვდილამდე შეუცვლელად, გაუნელებელი სიყვარულით გვეყვარება ერთმანეთი.
იდიოტი ვიყავი.
ნებისმიერი წყვილისთვის არსებობს ეიფორიის მწვერვალი, რომელზე ხელმეორედ ასვლას ვეღარ ახერხებენ.
ურთიერთობები თვითმოხმარებადია. გაცემას მოითხოვს, უკან არაფერს აბრუნებს და იქამდე შეუძლია დაუმსხვრეველი დარჩეს, ვიდრე უფსკრულისეულ სიცარიელემდე არ მიხვალ, ანუ როცა იმდენად გამოშიგნული, გაფატრული და გალეული აღმოჩნდები, რომ ურთიერთობის შესანარჩუნებლად ვეღარაფერს გაიღებ. ელექტრომოწყობილობას ჰგავს. პროდუქტიულობისთვის დენის წყაროსთან შეერთება სჭირდება. ენერგიის ამოუწურავი მარაგები კი არათუ ცალკეულ ადამიანს, არამედ მთლიან მსოფლიოსაც არ გააჩნია. სამწუხაროა. ძალიან სევდიანი ამბავი.
დღემდე ვერ ვხვდები, რატომ არ შევშინდი, როდესაც სიყვარულის აშხეფებული, აქაფებული და მღელვარე ტალღები მომიახლოვდნენ სანაპიროზე სეირნობისას და რატომ არ გავიქეცი, რატომ შემოვცურე შენთან ერთად მეტისმეტად შორს, მიუხედავად იმისა, რომ გულის სიღრმეში, სიყვარულისა არ მჯეროდა და სიამოვნებით შევაფურთხებდი თავისი მოუხელთებელი და მატყუარა ბუნების გამო.
ღამე მეგობრებთან ერთად გასართობად წასვლას ვაპირებდით. ზღვა მივატოვეთ. მე აბაზანას მივაშურე და ეჭვი არ მეპარებოდა, რომ შენც იგივეს გააკეთებდი.
ხალხმრავალ გარემოცვაში თავს გადასარევად ვგრძნობდი. ფეხებქვეშ სცენა, თვალწინ მაყურებელთა ლოჟები მელანდებოდა და ისე ვიყავი ჩემი პიროვნების მრავალსახოვანი კოლექციიდან ერთ-ერთის თვითგამოხატვის ეშხში შესული, რომ აღარ მაინტერესებდა გულს გტკენდა თუ არა, რომ სხვებსაც გაცისკროვნებული თვალებით არ ვუყვებოდი შენს შესახებ, მეგობრებს არ ვუჩვენებდი როგორ ვკარგავდი ნელ-ნელა ჭკუას და დაჰიპნოზებულივით შენით აღფრთოვანების გარდა აღარაფრის გაკეთების ძალა შემწევდა.
იმღამით ბოდიში არ მომიხდია. დავაგვიანე პატიების სათხოვნელად, ძალიან დიდხანს ვდუმდი და დღემდე არ მითქვამს, რომ ვიცი - დამნაშავე ვარ. გაწყენინე, რომ მოულოდნელად, თავხედურად გაიძულე შეგეგრძნო რეალობა, რომელიც ჩემი ცხოვრების თანმდევი უსიამოვნო, შემხუთველი და ამავდროულად შეუცვლელი სისასტიკე იყო. მე მხოლოდ შენთან ვბედავდი, ვყოფილიყავი მგრძნობიარე, მოწყვლადი, ემპათიური არსება, სხვათა წინაშე კი გამუდმებით ვთამაშობდი. მაპატიე, რომ ვერასდროს შევძლებდი ნებისმიერ დროს, ნებისმიერ ადგილას გამემჟღავნებინა სინამდვილეში რა უსუსური, გულჩვილი ვიყავი. მაგრამ ხომ გჯერა, რომ ყველაფრის მიუხედავდ, ნამდვილად მიყვარდი?!
იცი რაზე მეფიქრება? შენთვის თავიდანვე იმედგაცრუება ხომ არ ვიყავი.
ერთხელ ხაჭაპურის ახლებური ვერსია მოვიფიქრეთ. ცომის მოზელა არ შეგეძლო, მაღაზიაში პური ვიყიდე. შუაზე გავჭერით, შიგნით ყველი ჩავუდეთ და ტაფაზე შევწვით. არც ტოსტერი გვქონდა და არც - უზადო კულინარიული უნარები, რომ შიმშილის გრძნობა სხვანაირად მოგვერჯულებინა. მაშინ უგემურად დავნაყრდით, რადგან ყველს აკლდა მარილი.
ახლა რომ ვიხსენებ, ეჭვები მღრღნის: იქნებ გეგონა, რომ კარგ და ლამაზ ფორმებს თავს მომახვევდი, როგორც ჩვენ გამოვამწყვდიეთ ყველი პურის ნაჭრებს შორის? მე კი ყველივით უმარილო ვიყავი. შენი მონდომება საკმარისი არ აღმოჩნდა, რომ ისეთი გამოვძერწილიყავი, როგორ პარტნიორზეც, ალბათ, ღამ-ღამობით, ჩაძინებამდე ოცნებობდი. მათი ასრულებისთვის თავად უნდა გარჯილიყავი, შენ უნდა შეგძლებოდა ჩარჩოების გამოთლა, ისევე, როგორც ცომის მოზელა. მაგრამ მაშინ მაღაზიაში ვიყიდეთ პური - წინასწარ გამზადებული და სხვებისგან შემოთავაზებული პროდუქტი. უნდა გცოდნოდა, რომ შენთვის ასე ახლობელი, სანუკვარი ოცნებებიც არ იყო ბოლომდე შენი და კოლექტიური არაცნობიერი გაწვდიდა მზა სახით.
სიყვარულისკენ დაუდგრომელი ლტოლვაც წინასწარი აუცილებლობაა, რომელიც დაბადებიდანვე თავს მოგვახვიეს. შენ, ალბათ, არ დამეთანხმები.
თავიდანვე უნდა შეგვემჩნია, რამხელა ძაფებივით შეგვაკავშირა განგებამ. ერთმანეთისგან შორს ვიყავით, გრძელი, რამდენიმე ადგილას გადაბმული, მრავალნასკვიანი ძაფი გვჭირდებოდა შესაერთებლად, რომელიც ისე ავბურდეთ და ავაგორგალეთ, რომ შეუძლებელი გახდა, რამე გაგვეწყო კვავინდებურად უზარმაზარ სივრცეზე გასაშლელად.
როცა გაბრუება შესუსტდა და ფიქრებში რეფლექსიის თეთრმა კვამლმა იხრჩოლა, თითქოს ვატიკანის სათავეში ახალი და გონებაფხიზელი პაპი მოვიდა, ვიგრძენი, შინაგანად როგორ მჭამდა შენთან სიახლოვე და უცებ ზიზღით ავივსე. შენ გაბრალებდი, რომ ხაგრძლივი დროით დინების მიმართულებას მივყვებოდი და კითხვას არ ვსვამდი, თუ რომელ ბიძგებს მოჰყვა ინერცია, მე რომ ფეხი ავუწყე; როდის ჩაეხლიჩა გონიერებას მკაცრი ხმა, მე რომ წავუყრუე...
შენში მივაგენი ამ სიგიჟის დასაბამს და რაკი გაბრაზებული, განრისხებული ვიყავი, გადავწყვიტე დამესაჯე და ჭკუა მესწავლებინა.
მაპატიე, რომ ყველას წინაშე შეგარცხვინე. როგორმე შემინდე, მარიტასავით ვირზე რომ უკუღმა შეგსვი და სვავებად ქცეულ ადამიანებს, შენი გაძიძგვნა რომ სურდათ, უფლება მივეცი, ტალახი ესროლათ.
არადა, ერთ დროს ყოველგვარი სიბინძურის შენთან სიახლოვე სულის ფსკერამდე თავზარს მცემდა.
მაპატიე.
***
ეს გახსენება ჩემამდე სიჩუმემ მოიტანა. არ მინდოდა სიმართლისთვის თვალი გამესწორებინა, მაგრამ მე მარტოსული გავხდი და სიჩუმე დამიმეგობრდა. ვერ გავექეცი. ვერ შევძელი საიმედო სამალავში თავის შეფარება.
სულ მალე ბოლოს მომიღებს მისი მოგუდული ხმით მოყოლილი ამბები. მანმდე კი უნდა მოვყვე, უნდა მოვასწრო მობოდიშება.



№1  offline მოდერი guroo

უკომენტაროდ ნუ მიდიხართ, მეგობრებო, ნუუუუ! ????

ისარ-გარჭმული, განგმირული და სახლეჩი ატამივით გადახლეჩილი გულის დაწერა მინდოდა, მაგრამ კითხვის ნიშნები დაიწერა :)

 


№2  offline მოდერი ჰებე

სულ წერე რა...

 


№3 სტუმარი Ana-maria

ეს ის შემთხვევაა, რომ კომენტარს ვერ ვწერ! ზუსტად ვიცი, ასეთი მობოდიშების შემდეგ, უპატიებელსაც ვაპატიებ.

 


№4  offline მოდერი guroo

ჰებე
სულ წერე რა...

ჰებე, გამარჯობა.
შენს პროფილზე გადავედი და ვნახე, რომ დაბადების დღე გაქვს. გისურვებ, ისევე ღრმად ჩაიბეჭდო შენთვის ძვირფასი ადამიანების გულსა და სულში, რა სიმძაფრითაც ახლა გამამხნევე შენი კომენტარით. გმადლობ! თან მიხარია და თან ტირილი მინდა.

Ana-maria
ეს ის შემთხვევაა, რომ კომენტარს ვერ ვწერ! ზუსტად ვიცი, ასეთი მობოდიშების შემდეგ, უპატიებელსაც ვაპატიებ.

სიხარულისგან ცას ვეწიე, ეს რაებს მიწერთ, მეგობრებო?! მთელი გულით მადლიერი ვარ, სულმა სიმღერა დაიწყო, ისე მიხარია თქვენი შეფასებები.
ღმერთო, შეყვარებულივით უაზროდ ვიღიმი, ვაჰჰჰ....

 


№5  offline წევრი Life is beautiful

გამაყრუებელი სიჩუმე - ქრიშხალივით დაქრის სხეუში და ჰაერივით უხილავია. ყველაგან გეხება, ყველგან გწვას, როგორც რკინის გავარგარებული შანთი, მაგრამ კვალი არ ჩანს. ვერ იტყვი, ზუსტად სად დაგწვა, თუმცა იცი რომ გეწვის.
სიჩუმე - რომელშიც აზრები ყვირიან.
გინდა, იყოს ღილაკი და დააჭირო რომ გამოირთო, მაგრამ როგორც დადასტურებულია, მაშინაც კი, როცა არაფერზე ფიქრობ, მაინც ფიქრობ "არაფერზე".
დაემალები?!
ვერასდროს!
გინდ მიყრუებულ ტყეში, მგლებთან იცხოვრე, იმის იმედით იქ მაინც შეეშინდება მგლებისო, ტყუილია!
გინდ ხმაურიან, ლოს-ამჯელესში იცხოვრე,
მაინც გაგაგონებს, თავის საზიზღარ ხმას.
სიჩუმეს შეუძლია, ხმაურს სძლიოს, მაგრამ ხმაური, ვერასდროს ვერ იქნება უფრო ძლიერი და მტკივნეული სიჩუმეზე მეტად.


მინდა ავღნიშნო...
მე ვინ ვარ, რომ რამე სიტყვა ვთქვა მაგრამ...
სულ მსიამოვნებს, როცა შენს შექმნილს ვეზიარები. არ აქვს აზრი, იმას რამდენად მტკივნეულია პირიქით - მით უფრო მსიამოვნებს.
ისე ჩავიკითხავ ხოლმე, აზრზე ვერ მოვდივარ და მერე ერთი კითხვა მებადება:"-უი დამთავრდა? "
მაგრამ მერე დავფიქრდი, რომ შენ ისეთ სუნელს აყრი თავზე, რომ წერტილის მერეც გრძელდები - ოღონდ მკითხველის ცნობიერში.
ახალი აღმოჩენაა.
ისეთი კი არა, წაიკითხავ და მოუბრუნდები - არა!
უკვე მობრუნებულია, შენი რუბიკი ჩვენს ნეირონებში და იმპულსებს გადასცემს სხეულს, რომ წამში ერთხელ არ დაავიწყდეს, იმ შეგრძნების ხელახლა დატრიალება და განცდა.


არ ვიცი, ასეთი პატიების თხოვნით აპატიებდნენ თუ არა, მაგრამ საბოლოო პასუხამდე კი მიიყვანდა ადამიანს.
ასეთი რამის, მერე თუ ვერ ვაპატიე, სხვა დროს მითუმეტეს ვერღარ ვაპატიებო.(ეს კომპლიმენტი იყო). ))
არ ვიცი, ეს უბრალოდ მუზის შემოტევა იყო, თუ მართლა პატიების თხოვნა, მუზის შემოტევით, მაგრამ მე მჯერა რომ უკვალოდ და უშედეგოდ არ ჩაივლიდა.


ვეთანხმები "ჰებეს" სულ უნდა წერო. შენი მუზებით. ❤️

 


№6  offline მოდერი guroo

Life is beautiful
გამაყრუებელი სიჩუმე - ქრიშხალივით დაქრის სხეუში და ჰაერივით უხილავია. ყველაგან გეხება, ყველგან გწვას, როგორც რკინის გავარგარებული შანთი, მაგრამ კვალი არ ჩანს. ვერ იტყვი, ზუსტად სად დაგწვა, თუმცა იცი რომ გეწვის.
სიჩუმე - რომელშიც აზრები ყვირიან.
გინდა, იყოს ღილაკი და დააჭირო რომ გამოირთო, მაგრამ როგორც დადასტურებულია, მაშინაც კი, როცა არაფერზე ფიქრობ, მაინც ფიქრობ "არაფერზე".
დაემალები?!
ვერასდროს!
გინდ მიყრუებულ ტყეში, მგლებთან იცხოვრე, იმის იმედით იქ მაინც შეეშინდება მგლებისო, ტყუილია!
გინდ ხმაურიან, ლოს-ამჯელესში იცხოვრე,
მაინც გაგაგონებს, თავის საზიზღარ ხმას.
სიჩუმეს შეუძლია, ხმაურს სძლიოს, მაგრამ ხმაური, ვერასდროს ვერ იქნება უფრო ძლიერი და მტკივნეული სიჩუმეზე მეტად.


მინდა ავღნიშნო...
მე ვინ ვარ, რომ რამე სიტყვა ვთქვა მაგრამ...
სულ მსიამოვნებს, როცა შენს შექმნილს ვეზიარები. არ აქვს აზრი, იმას რამდენად მტკივნეულია პირიქით - მით უფრო მსიამოვნებს.
ისე ჩავიკითხავ ხოლმე, აზრზე ვერ მოვდივარ და მერე ერთი კითხვა მებადება:"-უი დამთავრდა? "
მაგრამ მერე დავფიქრდი, რომ შენ ისეთ სუნელს აყრი თავზე, რომ წერტილის მერეც გრძელდები - ოღონდ მკითხველის ცნობიერში.
ახალი აღმოჩენაა.
ისეთი კი არა, წაიკითხავ და მოუბრუნდები - არა!
უკვე მობრუნებულია, შენი რუბიკი ჩვენს ნეირონებში და იმპულსებს გადასცემს სხეულს, რომ წამში ერთხელ არ დაავიწყდეს, იმ შეგრძნების ხელახლა დატრიალება და განცდა.


არ ვიცი, ასეთი პატიების თხოვნით აპატიებდნენ თუ არა, მაგრამ საბოლოო პასუხამდე კი მიიყვანდა ადამიანს.
ასეთი რამის, მერე თუ ვერ ვაპატიე, სხვა დროს მითუმეტეს ვერღარ ვაპატიებო.(ეს კომპლიმენტი იყო). ))
არ ვიცი, ეს უბრალოდ მუზის შემოტევა იყო, თუ მართლა პატიების თხოვნა, მუზის შემოტევით, მაგრამ მე მჯერა რომ უკვალოდ და უშედეგოდ არ ჩაივლიდა.


ვეთანხმები "ჰებეს" სულ უნდა წერო. შენი მუზებით. ❤️

მე შენ გეთანხნები სიჩუმესთან დაკავშირებით. ყველაზე საზარელი და სიგიჟემდე რომანტიკულია ერთდროულად.
ხომ იცი, რომ ძლივს შევიკავე თავი ღრიალისგან, როცა ზედ მოყრილ სუნელსა და რუბიკზე წავიკითხე. სულ მინდოდა, რომ ქარიშხალივით დავტრიალებულიყავი ვინმეს სულში და მიხარია, რომ ჩემი ნაწერებით მცირედით მაინც ვახერხებ ემოციურ ბოგინს :)
კარგახანია ახალი ჩანახატის დაწერის სურვილი მაქვს. მენატრებოდა კომენტარები.
ლეპტოპის წინ ჩამოვჯექი და ველოდებოდი, როდის მოაღწევდა რაიმე იდეა აზრთა საცავამდე, მაგრამ ლოდინი გამიხანგრძლივდა, გამეწელა სიჩუმე. მაგ მომენტში რაზე აღარ ვიფიქრე, რა არ გავიხსენე, მაგრამ ის კი აღარ მახსოვდა, რომ წერას ვაპირებდი და სასწრაფოდ უნდა დამეწერა ერთი წყეული წინადადება, რომელიც დანარჩენებისთვის ლენტს გახსნიდა და ომახიანად გამოაცხადებდა - რბოლა დაიწყო, ერთმანეთს შეეჯიბრეთო. ამის მაგივრად ვიჯექი და სიჩუმეს ვუყურადებდი. როცა ფიზიკურ რეალობას დავუბრუნდი, შემეძლო ამეღწერა დუმილისა და მოგონებათა მორევში მოგზაურობის უსიამოვნო შეგრძნება და მერე აღარ გავჩერებულვარ...
აქ, რა თქმა უნდა, მეტად დამძიმებული, გაბუქებული და გამხატვრულებულია ყველაფერი. საბოდიშოდ, უამრავ ადამიანთან მაქვს საქმე, მაგრამ ასეთ ემოციურ და წრფელი სინანულით გაჯერებულ პატიების თხოვნას ვერავის შევბედავ. მითუმეტეს, რომ დანაშაულიც არ ჩამიდენი ამის სადარი.
გმადლობ, რომ ემოციების ზღვა მოიტანე ჩემამდე. მჯერა, ამღვრეული არ არის. ❤

 


№7 სტუმარი one

ratomghac pirvelad wa( g) ikitkhe)))
tan dagyvebodit yvela frazashi)) martla))
unichiereso ubda gagvanebivro-ubralod sxva gza ar gaqvs❤️
ar daumegobrde sichumes raa-mkholod kalams))

 


№8  offline მოდერი guroo

one
ratomghac pirvelad wa( g) ikitkhe)))
tan dagyvebodit yvela frazashi)) martla))
unichiereso ubda gagvanebivro-ubralod sxva gza ar gaqvs❤️
ar daumegobrde sichumes raa-mkholod kalams))

ალბათ, ყველა ავტორს გაუხარდება, თუ ეტყვიან, რომ მისი სიტყვები ამომწურავად შეიგრძნეს და გაიაზრეს, ყველა წინადადების სული გამოიჭირეს, საკუთარი წარმოსახვა შესთავაზეს ახალ თავშესაფრად...
ნინო ხარატიშვილის "მერვე სიცოცხლე" რომ წავიკითხე, მაშინ გამიჩნდა სურვილი, რომ კიდევ გაგრძელებულიყო მის შემოქმედებასთან ზიარებისას განცდილი უჩვეულო ლივლივი. ჰოდა, მგონია, რომ თქვენც ანალოგიურ დაუკმაყოფილებლობას გრძნობთ, როცა მეუბნებით არ დაუმეგობრდე სიჩუმეს და კიდევ ბევრი წერეო.
ძალიან დიდი მადლობა.
ოდესმე დადგება ჩემს ცხოვრებაში უმიზეზო სასოწარკვეთილების დღე და ვეღარ დავიჯერებ, რომ წერა უნდა გავაგრძელო. კიდევ კარგი, ვიცი, სად უნდა შემოვიხედო, საპირისპირო რეალობასთან შესაჯახებლად.
მხოლოდ თქვენი კი არა, მთლიანად ამ საიტის მადლიერი ვარ, რომ თავსდამტყდარი მელანქოლიისგან განკურნების ადგილად გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში.
მ ა დ ლ ო ბ ა !

 


№9 სტუმარი სტუმარი თიკო

ისეთი ღრმაა, ისეთი რაღაცნაირი (ბოდიშს გიხდით, რომ სხვა სიტყვა ვერ დავწერე), ვერ ვეხები. პირველად წავიკითხე თქვენი ნაწარმოები და მე თვითონაც არ ვიცი ზუსტად რას განვიცდი. მოდი, არ შევეხები. უბრალოდ იცოდეთ, რომ წავიკითხე და დამაფიქრეთ! წარმატებები!❤

 


№10  offline მოდერი guroo

სტუმარი თიკო
ისეთი ღრმაა, ისეთი რაღაცნაირი (ბოდიშს გიხდით, რომ სხვა სიტყვა ვერ დავწერე), ვერ ვეხები. პირველად წავიკითხე თქვენი ნაწარმოები და მე თვითონაც არ ვიცი ზუსტად რას განვიცდი. მოდი, არ შევეხები. უბრალოდ იცოდეთ, რომ წავიკითხე და დამაფიქრეთ! წარმატებები!❤

სიnამდვილეში, ბევრი ვეცადე, რომ ყველაფერი მარტივად გასაგები და სასიამოვნოდ წასაკითხი ყოფილიყო. ღრმა და გაუგებარი, თუ მაინცდამაინც ამ კატეგორიაში მოვაქცევ ჩემს ნაწერებს, სხვა ჩანახატები მომეპოვება. "ჟაბოს" გამოვარჩევდი. იქ არაფერია, ასე პირდაპირ ნათქვამი.
მოკლედ, არ გეთანხმებით. დაფარული და მრავალშრიანი კი არა, პირდაპირ ფსკერიდან ამოზიდული, გაშიშვლებული აზერების წყებაა, სხვა რამეზე პრეტენზია ამ ჩანახატს, მე ვფიქრობ, არ უნდა ჰქონდეს.
მომწონს, რომ დაიბენით და ვერ არკვევთ, სინამდვილეში რას განიცდით. ანუ, ტექსტი კარგად ეთამაშება მკითხველს.
სულ იმას გავიძახი, წამიკითხეთ-მეთქი. გმადლობT, რომ ეს გააკეთეT.

 


№11 სტუმარი ფიონა

მე უკვე გაპატიე ისიც რაც არ ჩაგიდენია..
საოცრება იყო..
ჩემეული სისხარტე და სიპოზიტივე დამისამარა..
ვცდილობ ვიფიქრო აი ამას გამოვდებ კბილს და ვიპოვი სასაცილოსთქო მაგრამ არარის.. აი ასე ფაფუუ..
არაა რამე ხელწამოსაკრავი ჩემთვია მაგრამ ჩასაკბეჩი კი ნამდილადაა.. ჩემთვის ეს ყველაფერი ძაფის. დიდი გორგალია რომელიც ყელში გამეჩხირა და არ გადადის..
და ტკივილამდე მსიამოვნებს რომ ამას განვიცდი მაშინაც კი როცა თქვენზე ნერვებისასტიკად მეშლება.. ჩემი დადეებითობის მიწასთან გასწორებისთვის..
"ზოი" დადეთ მანამდე ხო? წავიკითხე..
ძალიან მომეწონა მაგრამ სხვა თავები არ მქონდა წაკითხული და აღარ დამიკომენტარებია.. ახლაც არ მაქვს დრო არადა ვიწურები ისე მინდა შევისუნქო..
ყველა თქვენს ისტორია ნოველა ჩანახატს აქვს მონაცრისფერო მოიასამნისფრო ბინდიანი ელფერი.. იქნებ ტყის სუნიც და ალაგ ალაგ სიცივეც იგრძნობა თავისი სითბოთი.. ♥️

 


№12  offline მოდერი guroo

ფიონა
მე უკვე გაპატიე ისიც რაც არ ჩაგიდენია..
საოცრება იყო..
ჩემეული სისხარტე და სიპოზიტივე დამისამარა..
ვცდილობ ვიფიქრო აი ამას გამოვდებ კბილს და ვიპოვი სასაცილოსთქო მაგრამ არარის.. აი ასე ფაფუუ..
არაა რამე ხელწამოსაკრავი ჩემთვია მაგრამ ჩასაკბეჩი კი ნამდილადაა.. ჩემთვის ეს ყველაფერი ძაფის. დიდი გორგალია რომელიც ყელში გამეჩხირა და არ გადადის..
და ტკივილამდე მსიამოვნებს რომ ამას განვიცდი მაშინაც კი როცა თქვენზე ნერვებისასტიკად მეშლება.. ჩემი დადეებითობის მიწასთან გასწორებისთვის..
"ზოი" დადეთ მანამდე ხო? წავიკითხე..
ძალიან მომეწონა მაგრამ სხვა თავები არ მქონდა წაკითხული და აღარ დამიკომენტარებია.. ახლაც არ მაქვს დრო არადა ვიწურები ისე მინდა შევისუნქო..
ყველა თქვენს ისტორია ნოველა ჩანახატს აქვს მონაცრისფერო მოიასამნისფრო ბინდიანი ელფერი.. იქნებ ტყის სუნიც და ალაგ ალაგ სიცივეც იგრძნობა თავისი სითბოთი.. ♥️

ფიონა. ამ სახელმა ჩემი ბავშვობა გაალამაზა, პირველად რომ ვნახე "შრეკი". ბავშვი აღარ ვარ, ცოტა გავიზარდე, უკან ჩამოვიტოვე მაშინდელი სილაღე, ქარაფშუტობა და თავნებობა. ახლა დაუფიქრებელი მოქმედებებისთვის საზღავი დროა, დანაშაულის გამოსყიდვის პერიოდია. შენმა სახელმა, მშვენიერმა "ფიონამ" ისევ შემოიტანა ნათელი სხივი ამ ტყის ტევრებიან, მოჩრდილულ ადგილას, სადაც მხიარულებას ნება არ დავრთე, ზღურბლს გადმოსცდენოდა და ჩვენამდე მოეღწია. აქ სევდის ადგილია, ყველა ჩვენგანში რომ გაუდგამს ფესვები. მინდა სევდა გაგიღვიძოთ, დარდი და კაეშანი...
კეთილი სახელი გქვია და კომენტარიც თბილი დამიწერე. მადლობა, ფიონა❤

 


№13 სტუმარი სტუმარი nancho

ძლიერი და საინტერესოა,ძალიან ღრმა და უზადო,რეალური და ისეთი,ყველას თავისი რომ ეგონება.შენი ისტორიები ყოველთვის საინტერესოა.ისეთი ძლიერია ,მიჭირს კომენტარის დაწერა.ყველა წინადადება ქმედებათა ჯაჭვია ,რომელსაც მთლიანობაში ცხოვრება ჰქვია,.მოკლედ მაგარია.

 


№14  offline მოდერი guroo

სტუმარი nancho
ძლიერი და საინტერესოა,ძალიან ღრმა და უზადო,რეალური და ისეთი,ყველას თავისი რომ ეგონება.შენი ისტორიები ყოველთვის საინტერესოა.ისეთი ძლიერია ,მიჭირს კომენტარის დაწერა.ყველა წინადადება ქმედებათა ჯაჭვია ,რომელსაც მთლიანობაში ცხოვრება ჰქვია,.მოკლედ მაგარია.

"ეგოისტიდან" მახსოვხართ. კომპლიმენტებისთვის მადლობა... და კიდევ იმის გამოც, რომ წაიკითხეთ და გამომეხმაურეთ.
აქამდე თავს ვარიდებდი, მესაუბრა, რით არის მნიშვნელოვანი ეს ჩანახატი. მინდა მკითხველმა ჩემგან დამოუკიდებლად, საკუთარ თავთან და ამ ტექსტთან მარტო დარჩენილმა, ინდივიდუალურად გაიაზროს, რაც აქ წერია და თქვენი ნათქვამის არ იყოს, ყველას საკუთარ ტყავზე გამოცდილი ეგონება. მე არ მეგულება დედამიწაზე ადამიანი, ვისაც სიყვარული არ გამოუცდია. გატაცებული მაინც იქნებოდა ვინმეზე. წარმოდგენა არ მაქვს, რამდენად ობიექტურია ჩემი შეხედულებები სიყვარულზე და ზოგადად ურთიერთობებზე, თუმცა, მაინც დარწმუნებული ვარ, რომ გონიერების მარცვალი, საღი აზრი და საღი განსჯა გამოკრთის ზოგიერთ წინადადებაში.
ჩვენ დაუფიქრებლად ვერთვებით სასიყვარულო თავგადასსვლებში და მალევე შევნიშნავთ, რომ უკან იმედგაცრუებულნი ვბრუნდებით. ამის მიზეზი, სიამეთა გამოკიდებისას გამოჩენილი სიბრმავეა. როცა შეგნებულად არ გვინდა, რომ სიმართლეს თვალი გავუსწოროთ და როცა საყვარელი ადამიანის დაკარგვით გამოწვეული შიშის გამო პრინციპულ დათმობებზე მივდივართ და ნელ-ნელა ვანგრევთ, ვაცამტვერებთ ძალიან ფაქიზ, სალოლიავებელ შინაგან სამყაროს. მას არ შეუძლია მორალური კაპიტალისა და პიროვნული ღერებულებების გარეშე ჩვენში იარსებოს და რამდენჯერაც უდარდელად გადავაბიჯებთ წითელ ხაზებს, რომლებიც მკაცრად გვაქვს მონიშნული, იმდენჯერ კიდევ და კიდევ, გაქრობამდე ვავიწროვებთ, ვაუფერულებთ და სნეული მუხასავით წყალს შეშევუყენებთ ჩვენს ლამაზ, დაუშრეტელ სულიერების წყაროს.
ზოგჯერ ვინმეს შეყვარება სერიოზული რისკია. ამ დროს დილემის წინაშე ვდგებით. ან უარს ვამბობთ ცხოვრების ჩვეულ კალაპატოში მდინარებაზე და ყოველდღიურობაში ბობოქარი ცვლილებები შემოგვაქვს, რომელსაც აუცილებლად მოჰყვება ნგრევა; ან როგორ ყოფასაც ვართ მიჩვეული, ისევე ვაგრძელებთ და სიყვარულს გზას ვუხერგავთ, რასაც ასევე მოჰყვება ნგრევა, ოღონდ - მარტოსულობის. გამოდის სიყვარული განაჩენია, რომლის წვნევაზეც მზად უნდა იყო, თორემ სამყარო უსამართლოა და გულგრილად დააკვირდება, სიყვარული როგორ გადაგთელავს.
არ ვენდობი სიყვარულს - ამის თქმა მსურდა. ცუდია, ბოროტი ძიაა, უნდა ერიდო.
მადლობა კიდევ ერთხელ!

 


№15 სტუმარი სტუმარი nancho

ეს კიმენტარი კიდევ ერთი შედევრია.ძალიან ღრმა ხარ.თამამად შემიძლია და ცხოვრების პრაქტიკამ მიჩვენა და რა,რომ სიყვარული შენშია,ვფიქრობთ ვქმნჯთ გმირს და რომ ვერ ვიღებთ ,ისეთს როგორიც დავხატეთ ,მერე იწყება იმედგაცრუება,,უნდა გიყვარდეს ისეთი ,როგორიცაა,შედარებისთვის,უნდა გიყვარდეს წვიმაც ,ქარიც,მზეც თავის ხიბლი აქვს ამასაც,თუკი ამინდი არის წვიმიანი,ვიღაცას არ უყვარს და ამბობს,რომ დეპრესიული ამინდია,სულაც არა,გავიხსენოთ პეპი.მოკლედ სულ არ მინდოდა კომენტარის კომენტარი,მაგრამ ისეთი იყო გამაჟრიალა.წარმატებები საოცარად მოაზროვნევ.!

 


№16  offline მოდერი guroo

სტუმარი nancho
ეს კიმენტარი კიდევ ერთი შედევრია.ძალიან ღრმა ხარ.თამამად შემიძლია და ცხოვრების პრაქტიკამ მიჩვენა და რა,რომ სიყვარული შენშია,ვფიქრობთ ვქმნჯთ გმირს და რომ ვერ ვიღებთ ,ისეთს როგორიც დავხატეთ ,მერე იწყება იმედგაცრუება,,უნდა გიყვარდეს ისეთი ,როგორიცაა,შედარებისთვის,უნდა გიყვარდეს წვიმაც ,ქარიც,მზეც თავის ხიბლი აქვს ამასაც,თუკი ამინდი არის წვიმიანი,ვიღაცას არ უყვარს და ამბობს,რომ დეპრესიული ამინდია,სულაც არა,გავიხსენოთ პეპი.მოკლედ სულ არ მინდოდა კომენტარის კომენტარი,მაგრამ ისეთი იყო გამაჟრიალა.წარმატებები საოცარად მოაზროვნევ.!

წარმატება ძალიან მჭირდება, პირდაპირ მოქმედებს ჩემს განწყობაზე და მადლობა, რომ სამყაროში გზავნილი აფრინეთ, გურამს წარმატებებს ვუსურვებო. იქნებ ყურად იღოს არსთა გამგემ...
კიდევ ერთხელ გამახარეთ, კვლავ კომპლიმენტით გამანებივრეთ და ამისთვისაც მადლობა!
ძალიან კარგი დღეა, ძალიან.
გეთანხმებით, ნანოჩო. სიყვარული ილუზიებისგან ნაქსოვი პლედია და ერთხელ რომ დაიფარებ ცივ ამინდში და ვერ გაგათბობს, მთელი გულით დარდობ და ნანობ, რომ მის იმედად იყავი ჰაერში გამოკიდებული.
სჯობია, ქარი ან წვიმა შეიყვარო ადამიანმა. ორსახოვანი და მატყუარა მაინც არ აღმოჩნდება. იმიტომ, რომ წვიმა წვიმაა, გასველებს და ქარი ქარია - წონასწორობას გაკარგვინებს. მათგან სხვა არაფერს უნდა მოელოდე.
პეპის რაც შეეხება, კარგი გოგოა. ❤

 


№17  offline მოდერი ნეაკო

,,იცი რაზე მეფიქრებ? შენთვის თავიდანვე იმედგაცრუება ხომ არ ვიყავი" -აი ეს პატარა და განსაკუთრებული ფრაზა ჩემს გულს მიწვდა და იცი რატო? როცა ამას აცნობიერებს რეალურად ადამიანი შეუძლებელია რომ ცუდი იყოს და შესაბამისად ის ნამდვილად იმსახურებს გულწრფელ სიყვარულს.
ძალიან ძალიან საინტერესო და კარგი წასაკითხი იყო, წარმატებები❤

 


№18 სტუმარი one

guroo
სტუმარი nancho
ეს კიმენტარი კიდევ ერთი შედევრია.ძალიან ღრმა ხარ.თამამად შემიძლია და ცხოვრების პრაქტიკამ მიჩვენა და რა,რომ სიყვარული შენშია,ვფიქრობთ ვქმნჯთ გმირს და რომ ვერ ვიღებთ ,ისეთს როგორიც დავხატეთ ,მერე იწყება იმედგაცრუება,,უნდა გიყვარდეს ისეთი ,როგორიცაა,შედარებისთვის,უნდა გიყვარდეს წვიმაც ,ქარიც,მზეც თავის ხიბლი აქვს ამასაც,თუკი ამინდი არის წვიმიანი,ვიღაცას არ უყვარს და ამბობს,რომ დეპრესიული ამინდია,სულაც არა,გავიხსენოთ პეპი.მოკლედ სულ არ მინდოდა კომენტარის კომენტარი,მაგრამ ისეთი იყო გამაჟრიალა.წარმატებები საოცარად მოაზროვნევ.!

წარმატება ძალიან მჭირდება, პირდაპირ მოქმედებს ჩემს განწყობაზე და მადლობა, რომ სამყაროში გზავნილი აფრინეთ, გურამს წარმატებებს ვუსურვებო. იქნებ ყურად იღოს არსთა გამგემ...
კიდევ ერთხელ გამახარეთ, კვლავ კომპლიმენტით გამანებივრეთ და ამისთვისაც მადლობა!
ძალიან კარგი დღეა, ძალიან.
გეთანხმებით, ნანოჩო. სიყვარული ილუზიებისგან ნაქსოვი პლედია და ერთხელ რომ დაიფარებ ცივ ამინდში და ვერ გაგათბობს, მთელი გულით დარდობ და ნანობ, რომ მის იმედად იყავი ჰაერში გამოკიდებული.
სჯობია, ქარი ან წვიმა შეიყვარო ადამიანმა. ორსახოვანი და მატყუარა მაინც არ აღმოჩნდება. იმიტომ, რომ წვიმა წვიმაა, გასველებს და ქარი ქარია - წონასწორობას გაკარგვინებს. მათგან სხვა არაფერს უნდა მოელოდე.
პეპის რაც შეეხება, კარგი გოგოა. ❤

ghmertmanni ranairi khar adamianoo)))
ai daweres rom komentaris komentario da imdenad azrovneb ar khar kho amqveyniuri?)))
mokled dros vipovni da sxva shedevrebs chavujdebi , iqamde ki minda gitkhra-uudidesi simpatia chemgan)))

 


№19  offline მოდერი guroo

ნეაკო
,,იცი რაზე მეფიქრებ? შენთვის თავიდანვე იმედგაცრუება ხომ არ ვიყავი" -აი ეს პატარა და განსაკუთრებული ფრაზა ჩემს გულს მიწვდა და იცი რატო? როცა ამას აცნობიერებს რეალურად ადამიანი შეუძლებელია რომ ცუდი იყოს და შესაბამისად ის ნამდვილად იმსახურებს გულწრფელ სიყვარულს.
ძალიან ძალიან საინტერესო და კარგი წასაკითხი იყო, წარმატებები❤

ნეაკო, საიტის მზვინვარე ვულკანთა საბადო ხარ. შენ ისტორიებზე ისეთი ამბები ხდება, მაგის ფონზე ჰოლივუფის ვარსკვლავების სკანდალიც დაიჩრდილება.
მადლობა, რომ დაინტერესდი, შემოიჭყიტე, წაიკითხე, მოიწონე და შთაბეჭდილებები გამიზიარე. გაცილებით სასიხარულო ამბავი ჩემთვის ის არის, რომ ტექსტი მთელი გულის ყურით წაგიკითხავს და კარგად დაგიჭერია ნარატორის მთავარი ღირსება - ობიექტური რეალობის მკაფიოდ ხედვის უნარი.
იმედი მაქვს სხვა დროსაც გადავიკვეთებით. :)

one
guroo
სტუმარი nancho
ეს კიმენტარი კიდევ ერთი შედევრია.ძალიან ღრმა ხარ.თამამად შემიძლია და ცხოვრების პრაქტიკამ მიჩვენა და რა,რომ სიყვარული შენშია,ვფიქრობთ ვქმნჯთ გმირს და რომ ვერ ვიღებთ ,ისეთს როგორიც დავხატეთ ,მერე იწყება იმედგაცრუება,,უნდა გიყვარდეს ისეთი ,როგორიცაა,შედარებისთვის,უნდა გიყვარდეს წვიმაც ,ქარიც,მზეც თავის ხიბლი აქვს ამასაც,თუკი ამინდი არის წვიმიანი,ვიღაცას არ უყვარს და ამბობს,რომ დეპრესიული ამინდია,სულაც არა,გავიხსენოთ პეპი.მოკლედ სულ არ მინდოდა კომენტარის კომენტარი,მაგრამ ისეთი იყო გამაჟრიალა.წარმატებები საოცარად მოაზროვნევ.!

წარმატება ძალიან მჭირდება, პირდაპირ მოქმედებს ჩემს განწყობაზე და მადლობა, რომ სამყაროში გზავნილი აფრინეთ, გურამს წარმატებებს ვუსურვებო. იქნებ ყურად იღოს არსთა გამგემ...
კიდევ ერთხელ გამახარეთ, კვლავ კომპლიმენტით გამანებივრეთ და ამისთვისაც მადლობა!
ძალიან კარგი დღეა, ძალიან.
გეთანხმებით, ნანოჩო. სიყვარული ილუზიებისგან ნაქსოვი პლედია და ერთხელ რომ დაიფარებ ცივ ამინდში და ვერ გაგათბობს, მთელი გულით დარდობ და ნანობ, რომ მის იმედად იყავი ჰაერში გამოკიდებული.
სჯობია, ქარი ან წვიმა შეიყვარო ადამიანმა. ორსახოვანი და მატყუარა მაინც არ აღმოჩნდება. იმიტომ, რომ წვიმა წვიმაა, გასველებს და ქარი ქარია - წონასწორობას გაკარგვინებს. მათგან სხვა არაფერს უნდა მოელოდე.
პეპის რაც შეეხება, კარგი გოგოა. ❤

ghmertmanni ranairi khar adamianoo)))
ai daweres rom komentaris komentario da imdenad azrovneb ar khar kho amqveyniuri?)))
mokled dros vipovni da sxva shedevrebs chavujdebi , iqamde ki minda gitkhra-uudidesi simpatia chemgan)))

ამ საიტს ხშირად სტუმრობს გოგონა, რომლის ზოდიაქოს ნიშანია სასწორი და მგონია, რომ შეიძლება ის იყო. ეჭვებს მყარად ვერ დავასაბუთებ. უბრალოდ ვარაუდი გამოვთქვი და თუ შენ არ ხარ ის სასწორი, მაშინ არ გამიბრაზდე ასეთ სისულელეებს რომ გელაპარაკები.
კომპლიმემტებისთვის დიდი მადლობა❤
ვგიჟდები, როცა მპირდებიან, სხვა ნამუშევრებსაც წავიკითხავო. იცოდე, გელოდები <3

 


№20  offline მოდერი ნეაკო

guroo
ნეაკო
,,იცი რაზე მეფიქრებ? შენთვის თავიდანვე იმედგაცრუება ხომ არ ვიყავი" -აი ეს პატარა და განსაკუთრებული ფრაზა ჩემს გულს მიწვდა და იცი რატო? როცა ამას აცნობიერებს რეალურად ადამიანი შეუძლებელია რომ ცუდი იყოს და შესაბამისად ის ნამდვილად იმსახურებს გულწრფელ სიყვარულს.
ძალიან ძალიან საინტერესო და კარგი წასაკითხი იყო, წარმატებები❤

ნეაკო, საიტის მზვინვარე ვულკანთა საბადო ხარ. შენ ისტორიებზე ისეთი ამბები ხდება, მაგის ფონზე ჰოლივუფის ვარსკვლავების სკანდალიც დაიჩრდილება.
მადლობა, რომ დაინტერესდი, შემოიჭყიტე, წაიკითხე, მოიწონე და შთაბეჭდილებები გამიზიარე. გაცილებით სასიხარულო ამბავი ჩემთვის ის არის, რომ ტექსტი მთელი გულის ყურით წაგიკითხავს და კარგად დაგიჭერია ნარატორის მთავარი ღირსება - ობიექტური რეალობის მკაფიოდ ხედვის უნარი.
იმედი მაქვს სხვა დროსაც გადავიკვეთებით. :)

one
guroo
სტუმარი nancho
ეს კიმენტარი კიდევ ერთი შედევრია.ძალიან ღრმა ხარ.თამამად შემიძლია და ცხოვრების პრაქტიკამ მიჩვენა და რა,რომ სიყვარული შენშია,ვფიქრობთ ვქმნჯთ გმირს და რომ ვერ ვიღებთ ,ისეთს როგორიც დავხატეთ ,მერე იწყება იმედგაცრუება,,უნდა გიყვარდეს ისეთი ,როგორიცაა,შედარებისთვის,უნდა გიყვარდეს წვიმაც ,ქარიც,მზეც თავის ხიბლი აქვს ამასაც,თუკი ამინდი არის წვიმიანი,ვიღაცას არ უყვარს და ამბობს,რომ დეპრესიული ამინდია,სულაც არა,გავიხსენოთ პეპი.მოკლედ სულ არ მინდოდა კომენტარის კომენტარი,მაგრამ ისეთი იყო გამაჟრიალა.წარმატებები საოცარად მოაზროვნევ.!

წარმატება ძალიან მჭირდება, პირდაპირ მოქმედებს ჩემს განწყობაზე და მადლობა, რომ სამყაროში გზავნილი აფრინეთ, გურამს წარმატებებს ვუსურვებო. იქნებ ყურად იღოს არსთა გამგემ...
კიდევ ერთხელ გამახარეთ, კვლავ კომპლიმენტით გამანებივრეთ და ამისთვისაც მადლობა!
ძალიან კარგი დღეა, ძალიან.
გეთანხმებით, ნანოჩო. სიყვარული ილუზიებისგან ნაქსოვი პლედია და ერთხელ რომ დაიფარებ ცივ ამინდში და ვერ გაგათბობს, მთელი გულით დარდობ და ნანობ, რომ მის იმედად იყავი ჰაერში გამოკიდებული.
სჯობია, ქარი ან წვიმა შეიყვარო ადამიანმა. ორსახოვანი და მატყუარა მაინც არ აღმოჩნდება. იმიტომ, რომ წვიმა წვიმაა, გასველებს და ქარი ქარია - წონასწორობას გაკარგვინებს. მათგან სხვა არაფერს უნდა მოელოდე.
პეპის რაც შეეხება, კარგი გოგოა. ❤

ghmertmanni ranairi khar adamianoo)))
ai daweres rom komentaris komentario da imdenad azrovneb ar khar kho amqveyniuri?)))
mokled dros vipovni da sxva shedevrebs chavujdebi , iqamde ki minda gitkhra-uudidesi simpatia chemgan)))

ამ საიტს ხშირად სტუმრობს გოგონა, რომლის ზოდიაქოს ნიშანია სასწორი და მგონია, რომ შეიძლება ის იყო. ეჭვებს მყარად ვერ დავასაბუთებ. უბრალოდ ვარაუდი გამოვთქვი და თუ შენ არ ხარ ის სასწორი, მაშინ არ გამიბრაზდე ასეთ სისულელეებს რომ გელაპარაკები.
კომპლიმემტებისთვის დიდი მადლობა❤
ვგიჟდები, როცა მპირდებიან, სხვა ნამუშევრებსაც წავიკითხავო. იცოდე, გელოდები <3

ძალიან დიდი მადლობა ასეთი შეფასებისთვის მაგრამ მგონი ცოტას აჭარბებ :)
რაც შეეხება გადაკვეთას აუცილებლად მოგადევნებ თვალს და ჩემს აზრს გაგიზიარებ, განსხვავებულდად წერ და ეს ძალიან მომწონს მე ❤

 


№21  offline მოდერი guroo

გადაჭარბება არ მიყვარს-მეთქი, არ მოგატყუებ. ძალიანაც მიყვარს. მაგრამ რაც გითხარი, სიმართლეა.
ყოველთვის დაგელოდები.

 


№22 სტუმარი დაგვიანებული

ღამეა. ჩემთან მხოლოდ და ყოველთვის ამ დროს ისადგურებს სიჩუმე და მარტო ვრჩები ჩემს თავთან. ფიქრებთან, ოცნებებთან, მიზან-გეგმებთან თუ დანაშაულებთან... ჰო დანაშაულებთან... სინანული მიპყრობს, რომ დავაგვიანე და დიდი ხნით მიგატოვე. არ მქონდა ამ პერიოდში კითხვის განწყობა. ამას ვერ წავიკითხავდი მხოლოდ დროის გასაყვანად. იცი როგორია? სულის შემძვრელი, ყოველ მილიმეტრს რომ გიფორიაქებს. ყველა მოგონებას აგიშლის, გაშიშვლებს შენი თავის წინაშე და იძულებულს გხდის, ყველა შენს შეცდომას პირისპირ დაუდგე, გაიაზრო, ხელახლა განიცადო, თავი შეგაძულოს იმის გამო, რომ აქამდე ვერ მოახერხე ან არ მოახერხე, ბოდიში მოგეხადა შენი უმსგავსო საქციელის გამო. დგახარ შენს თავთან პირისპირ და შენს უსუსურობას მისტირი.
მაპატიე, დაგვიანებისთვის. მადლობა, რომ არსებობ. უნიჭიერესო. მიყვარხარ. ♡♡♡♡

 


№23  offline მოდერი guroo

დაგვიანებული
ღამეა. ჩემთან მხოლოდ და ყოველთვის ამ დროს ისადგურებს სიჩუმე და მარტო ვრჩები ჩემს თავთან. ფიქრებთან, ოცნებებთან, მიზან-გეგმებთან თუ დანაშაულებთან... ჰო დანაშაულებთან... სინანული მიპყრობს, რომ დავაგვიანე და დიდი ხნით მიგატოვე. არ მქონდა ამ პერიოდში კითხვის განწყობა. ამას ვერ წავიკითხავდი მხოლოდ დროის გასაყვანად. იცი როგორია? სულის შემძვრელი, ყოველ მილიმეტრს რომ გიფორიაქებს. ყველა მოგონებას აგიშლის, გაშიშვლებს შენი თავის წინაშე და იძულებულს გხდის, ყველა შენს შეცდომას პირისპირ დაუდგე, გაიაზრო, ხელახლა განიცადო, თავი შეგაძულოს იმის გამო, რომ აქამდე ვერ მოახერხე ან არ მოახერხე, ბოდიში მოგეხადა შენი უმსგავსო საქციელის გამო. დგახარ შენს თავთან პირისპირ და შენს უსუსურობას მისტირი.
მაპატიე, დაგვიანებისთვის. მადლობა, რომ არსებობ. უნიჭიერესო. მიყვარხარ. ♡♡♡♡

სასწორო, ეს ნამდვილად შენ ხარ.
მეც მიყვარხარ❤
გვიანი არასდროს არის. მთავარია ჩემამდე მოხვიდე, წამიკითხო, დამელაპარაკო და დროს მნიშვნელობა არ აქვს. სულ დაგელოდები.
მადლობა, რომ ასე გულდასმით წაიკითხე, იგრძენი და სულში გაატარე ყველა სიტყვა. გმადლობ, რომ მკითხულობ❤

 


№24 სტუმარი დაგვიანებული

guroo
დაგვიანებული
ღამეა. ჩემთან მხოლოდ და ყოველთვის ამ დროს ისადგურებს სიჩუმე და მარტო ვრჩები ჩემს თავთან. ფიქრებთან, ოცნებებთან, მიზან-გეგმებთან თუ დანაშაულებთან... ჰო დანაშაულებთან... სინანული მიპყრობს, რომ დავაგვიანე და დიდი ხნით მიგატოვე. არ მქონდა ამ პერიოდში კითხვის განწყობა. ამას ვერ წავიკითხავდი მხოლოდ დროის გასაყვანად. იცი როგორია? სულის შემძვრელი, ყოველ მილიმეტრს რომ გიფორიაქებს. ყველა მოგონებას აგიშლის, გაშიშვლებს შენი თავის წინაშე და იძულებულს გხდის, ყველა შენს შეცდომას პირისპირ დაუდგე, გაიაზრო, ხელახლა განიცადო, თავი შეგაძულოს იმის გამო, რომ აქამდე ვერ მოახერხე ან არ მოახერხე, ბოდიში მოგეხადა შენი უმსგავსო საქციელის გამო. დგახარ შენს თავთან პირისპირ და შენს უსუსურობას მისტირი.
მაპატიე, დაგვიანებისთვის. მადლობა, რომ არსებობ. უნიჭიერესო. მიყვარხარ. ♡♡♡♡

სასწორო, ეს ნამდვილად შენ ხარ.
მეც მიყვარხარ❤
გვიანი არასდროს არის. მთავარია ჩემამდე მოხვიდე, წამიკითხო, დამელაპარაკო და დროს მნიშვნელობა არ აქვს. სულ დაგელოდები.
მადლობა, რომ ასე გულდასმით წაიკითხე, იგრძენი და სულში გაატარე ყველა სიტყვა. გმადლობ, რომ მკითხულობ❤

ჰომ. მე ვარ) სულ მავიწყდება, სასწორი რომ მქვია. 2 დღეა ვკითხულობ. სანამ ბოლომდე არ განვიცადე, ვერ შევძელი რამე მეთქვა. საოცრებებს ახდენ ჩემს გონებაში, სულში, გულში. ყველგან შენს ჩანახატებზე ფიქრებია.

 


№25  offline მოდერი guroo

დაგვიანებული
guroo
დაგვიანებული
ღამეა. ჩემთან მხოლოდ და ყოველთვის ამ დროს ისადგურებს სიჩუმე და მარტო ვრჩები ჩემს თავთან. ფიქრებთან, ოცნებებთან, მიზან-გეგმებთან თუ დანაშაულებთან... ჰო დანაშაულებთან... სინანული მიპყრობს, რომ დავაგვიანე და დიდი ხნით მიგატოვე. არ მქონდა ამ პერიოდში კითხვის განწყობა. ამას ვერ წავიკითხავდი მხოლოდ დროის გასაყვანად. იცი როგორია? სულის შემძვრელი, ყოველ მილიმეტრს რომ გიფორიაქებს. ყველა მოგონებას აგიშლის, გაშიშვლებს შენი თავის წინაშე და იძულებულს გხდის, ყველა შენს შეცდომას პირისპირ დაუდგე, გაიაზრო, ხელახლა განიცადო, თავი შეგაძულოს იმის გამო, რომ აქამდე ვერ მოახერხე ან არ მოახერხე, ბოდიში მოგეხადა შენი უმსგავსო საქციელის გამო. დგახარ შენს თავთან პირისპირ და შენს უსუსურობას მისტირი.
მაპატიე, დაგვიანებისთვის. მადლობა, რომ არსებობ. უნიჭიერესო. მიყვარხარ. ♡♡♡♡

სასწორო, ეს ნამდვილად შენ ხარ.
მეც მიყვარხარ❤
გვიანი არასდროს არის. მთავარია ჩემამდე მოხვიდე, წამიკითხო, დამელაპარაკო და დროს მნიშვნელობა არ აქვს. სულ დაგელოდები.
მადლობა, რომ ასე გულდასმით წაიკითხე, იგრძენი და სულში გაატარე ყველა სიტყვა. გმადლობ, რომ მკითხულობ❤

ჰომ. მე ვარ) სულ მავიწყდება, სასწორი რომ მქვია. 2 დღეა ვკითხულობ. სანამ ბოლომდე არ განვიცადე, ვერ შევძელი რამე მეთქვა. საოცრებებს ახდენ ჩემს გონებაში, სულში, გულში. ყველგან შენს ჩანახატებზე ფიქრებია.

ძალიან ბევრი გული შენ!!!!!!!! ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤...

 


№26  offline მოდერი ნეაკო

guroo
გადაჭარბება არ მიყვარს-მეთქი, არ მოგატყუებ. ძალიანაც მიყვარს. მაგრამ რაც გითხარი, სიმართლეა.
ყოველთვის დაგელოდები.

მადლობა და წარმატებები შენ ❤

 


№27  offline მოდერი guroo

რამდენია დღეა ამაოდ ვიცდი. როგორ არავინ გამოჩნდა ახალი...

 


№28  offline მოდერი guroo

როგორ მოვიწყინე ამ მხიარულებით სავსე სამყაროში. ვერაფერს ვწერ. კიდევ მინდა მკითხველთან აქტიური ურთიერთობა. ვინმემ შთაგონებას უთხარით შეპყრობილივით გონი წამართვას და ბავშვობის მოგონებებში ჩამაძინოს. იქაური ამბები ყველაზე მეტად მელამაზება.
ამ კომენტარის შემდეგ ექვსი ქულა მომემატება. იმედია, მართლა ამიტომ არ ვაკომენტარებ.

 


№29  offline წევრი გორგოძე

დამაფიქრებელია და საინტერესოც blush
--------------------
ლ.გ

 


№30  offline მოდერი guroo

გორგოძე
დამაფიქრებელია და საინტერესოც blush

ჰო, მთელი ძალით შევეცადე, ასეთი გამოსულიყო.
მადლობა.

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent