თათიამ ვერაფრით შეძლო სკოლის ეზოდან გასვლა და ალექსის ნახვა, რადგან წამით თვალს არ აშორებდნენ ლიკა და ზაზა, რომლებიც მის შორი-ახლოს ტრიალებდნენ სულ და გასაქანს არ აძლევდნენ, იმის გამო რომ რესტორანში მშობლები არავის მიჰყავდა, როგორღაც შეიკავეს თავი და სახლში დაბრუნდნენ გულ დამშვიდებულები, რადგან მისი თავი ბაჩოს ჩააბარეს, რომელსაც მანქანის მძღოლის გარდა, თათიას დაცვს ფუნქციაც შეუთავსეს სხლიდანვე, რა თქმა უნდა დიდად არ ეპიტნავებოდა ეს ამბავი ბაჩოს, მაგრამ იმის გამო, რომ თათიას სხვა პირობით უბრალოდ არ უშვებდნენ ბოლო ზარზეც კი, არა თუ მერე რესტორანში საქეიფოთ, იძულებული გახდა მშობლების ყველა მოთხოვნა ზედმიწევნით შეესრულებინა, თათია მთელი დღე ცხვირჩამოშვებული დადიოდა, რადგან ვერაფრით მოახერხა მშობლების მერე, ახლა ბაჩოს გასხლტომოდა თვალიდან და სულ რამდენიმე წუთით მაინც ენახა ალექსი, ამიტომ ხასიათის გამოსაკეთებლად ,როცა რესტორანში მივიდნენ და სასმლის დალევა დაიწყეს მისმა თანაკლასელებმა მანაც ზედიზედ დალია რამდენიმე ჭიქა შავი ღვინო რომელიც ძალიან ნელა გადადიოდა სისხლში, რაც იწვევდა სასიამოვნო გაბრუებას, სისუსტეს, თავის ტკივილს, მაგრამ ეს ყველაფერი საშინლად მოწონდა თათიას, რადგან ცხოვრებაში პირველად დალია ალკოჰოლი, თან ასეთი დიდი დოზით და სასიამოვნო ეიფორიაში იყო. ბაჩო შეუმჩნევლად მიუახლოვდა კლასელ გოგონებთან მჯდომ აცანცარებულ დას და ყურში ჩასჩურჩლა
-ჭკვიანად იყავი თორემ სახლში წაგიყვან
-მონსტრების კორპორაცია-ახედა თათიამ მომღიმარი სახით და თავის ნათქვამზე გიჟივით გაეცინა
-მეტი აღარ დალიო-თვალები დაუბრიალა ბიჭმა და წაბები შეჰყარა
-შენ ვინ ხარ რომ მიკრძალავ?-წყობრიდან გამოვიდა გოგონა და ბაჩოს ჯიბრით, გვერდით მჯდომი გოგონას ჭიქას მოულოდნელად წამოავლო ხელი და ბოლომდე ჩაცალა
-არანორმალურო-გაეცინა ბიჭს მის ქცევაზე-იცოდე ჭკვიანად-თავზე აკოცა დას და სუფრის ბოლოში სხვა მძღოლებთან ერთად დაიკავა ადგილი სუფრასთან.
თათიამ ალექსის ნაჩუქარი ტელეფონი ძალიან ჩვეულებრივად ამოიღო ჩანთითან, ჩართო და მომენტლურად რომ აწკრიალდა სახე გაუბრწყინდა გოგონას
-ალექსანდრე
-არ გამოხვალ?
-გინდა რომ გამოვიდე?
-დალიე?-გაეცინა ბიჭს
-ცოტა-აკისკისდა თათია -ერთი ორი ჭიქა შავი ღვინო მხოლოდ
-მჯერა-ცინიკურად უთხრა ალექსმა
-რა საძაგელი ხარ
-საიდან მელაპარაკები?
-სუფრიდან
-ანუ გინდა რომ ბაჩომ, ჩემი მაჩუქარი ტელეფონი მანდვე რესტორნის კედელს მიაფშვნას?
-დამელოდე-თათიამ მოულოდნელად გაუთიშა და ძმას გახედა რომელიც მისგან საკმაოდ შორს იჯდა და ვერ ხედავდა ამ მომენტში -წამო რა სუფთა ჰაერზე გავიდეთ-რამდენიმე კლასელი გოგონა დაიყოლია და მაგიდიდან ააყენა, მერე ძმას მიუახლოვდა, ზურგიდან ჩაეხუტა და დაუჩურჩულა- საპირფარეშოში გავდივართ გოგოები იმედია იქაც არ გამომყვები- და თავზე აკოცა, ბაჩომ მოღუშული სახით ახედა დას
-არა რა თქმა უნდა მაგრამ დროზე დაბრუნდი!
-კარგი-მორჩილად უთხრა გოგონამ და კლასელებთან ერთად საპირფარეშოსკენ წასული უკანა კარით ეზოში გავიდა, იმის გამო რომ საშინლად ცივი ქარი უბერავდა ყველა შენობაში დაბრუნდა თათიას გარდა, რომელიც მაშინვე ქუჩაში გავიდა და ალექსის ძებნა დაიწყო თვალებით, რომ ვერ შენიშნა ვერც ის და ვერც მისი მანქანა ტელეფონი ამოიღო ჯიბიდან და მისი ნომრის ძებნა დაიწყო, რომ სწორედ ამ დროს ვიღაც აეკრო ზურგიდან, ერთი ხელი მუცელზე ძლიერად შემოაჭდო, მეორე პირზე ააფარა, თათიას სუნთქვა შეეკრა იმავე წამს და ზუსტად იგივე შიში განიცადა რაც მაშინ, როცა უკან გადევნებულმა ალექსმა განაცდევინა ტყეში, ისე დაიბნა და დაიძაბა რომ ადგილზე გაშეშდა და რამდენიმე წამის განმავლობაში მოძრაობის უნარიც კი დაკარგა
-მშვიდად-ალექსის ხმა ისე შორიდან ჩაესმა ყურში რომ იმავე წამს ვერ გაიაზრა რა ხდებოდა მის თავს-ძალიან მომენატრე-გააგრძელა ბიჭის ხმამ და როცა მისი ცხელი ვნებიანი ტუჩები შეეწება გოგონას ნაზ სურნელოვან კანს კისერში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაურბინა მთელს სხეულში უკვე გრძნობებში დაკარგულ გოგონას -ჩემთან ერთად წამოხვალ?-ალექსმა პირზე აფარებული ხელი ნაზად ჩააცურა მისი ყელისკენ, უფრო ნელა კი კაბის ზედა კიდემდე
-არ ვიცი-დაუჩურჩულა მისი შეხებით და სურნელით თავგზააბნეულმა გოგონამ რომელსაც მიღებული ჭარბი ალკოჰოლის დოზისგან ამღვრეული ცხელი სისხლი ნელ-ნელა უდუღდებოდა ძარღვებში.
-წამომყევი-ჩურჩულებდა ბიჭი მის ყურთან ახლოს თან ნაზად ეხებოდა მისი ცხელი, ვნებიანი ტუჩები გოგონას ნაზ, სურნელოვან და ცხელ კანს, რომელიც მწველ ტკივილს განაცდებინებდა თათიას შეხების ადგილას -მინდა რომ ჩემთან ერთად წამოხვიდე- არ ეშვებოდა ბიჭი და სასმლისგან და მისი შეხებით თავგააზბენულ გოგონას უარესად ურევდა ტვინს
-ალექს-მხოლოდ ამის თქმა მოახერხა რადგან ბიჭმა მომენტალურად თავისკენ შეატრიალა და მის ტუჩებს მიწვდა, სასიამოვნო მწველ ტკივილთან ერთად გოგონას სხეულში ბედნიერების და სიამოვნების გიჟური განცდები ერთდროულად იღვრებოდა და არა ამქვეყნიურ თავდავიწყებაში გადაჰყავდა
-თათია-მოისმა ბაჩოს განწირული ხმა სადღაც შორიდან, დაფეთებული წყვილი ერთმანეთის ტუჩებს მოწყდა
-გამომყევი-ალექსმა თითები მის თითებში ახლართა და თვალებში ჩააცქერდა სუნთქვა აჩქერებულ გოგონას რომელიც ჯერ კიდევ ვერ იღებდა დაბნეულობისგან გადაწყვეტილებას-თათია -შეეხმიანა ალექსი გონება გაფანტულ გოგონას -წამოხვალ ჩემთან ერთად?-ირონიული ღიმილით მიაჩერდა ლამის უკვე ატირებულ გოგონას, რომელიც ვერ იღებდა გადაწყვეტილებას, მოულოდნელობისგან შეკივლა როცა ალექსმა ხელში აიყვანა, მაშინვე კისერზე შემაჭდო ცივი ხელები და ცხვირი მის ყელში ჩარგო, ალექსს ამ შეხებაზე სასიამონო ჟრუანტელმა დაურბინა მთელს სხეულში და როცა აზრზე მოსვლა შეძლო თათია თავისი მანქანისაკენ წაიყვანა
-ალექსანდრე-აღმოხდა სუნთქვა აჩქარებულ გოგონას
-შანსი არაა აღარ გაგიშვებ-დაუჩურჩულა ბიჭმა და ცხვირზე აკოცა, თან სწრაფი ნაბიჯით გადაკვეთა ქუჩა თავისი მანქანისკენ.
გაავებულმა ბაჩომ მთელი ეზო მოირბინა და რომ დარწმინდა თათია არსად იყო გარეთ გავარდა, სწორედ ამ დროს დაინახა ქუჩის გადაღმა შავი პრადო, რომელიც ადგილზე დატრიალდა და საბურავების ხრჭიალით ადგილს მოწყდა, აი აქ ამ დროს ბიჭს გონება დაებინდა რამდენიმე წამის განმავლობაში და გული მტკივნეულად შეეკუმშა, იმის გააზრებაზე რომ შეიძლებოდა თათია ალექსანდრეს გაჰყოლოდა.
თათიას სასმელი ნელ-ნელა უარესად ეკიდებოდა შესაბამისად მანქანში მალევე ჩაეძინა, ვერც კი გააცნობიერა როგორ გადაიყვანა ალექსმა სხვა მანქანაში და როგორ მოხვდენენ სტეფანწმინდაში.
ბექა გაოგნებული უსმენდა გაგიჟებულ ბაჩოს რომელიც ბოლო ხმაზე ღრიალაებდა
-გეუბნები რომ მაგ ნაბ.ჭვარმა წაიყვანა ჩემი და მაპოვნინე სანამ რამე საშინელებას ჩაიდენს ეგ ს.რი და რამეს დაუშავებს ჩემს დას
-ჩემი შვილი ცხოველი კი არაა-აყვირდა მართა რომელიც ნახევრად მძინარე ძლივს ახელდა თვალებს
-ნუ მაიძულებთ რომ ამ საქმეში პოლიცია ჩავრიო!
-მკ.დია შენი პოლიცაი როგორც ვიცი შენი და სეულწლოვანია-ზიზღით უთხრა ქალმა -ვერაფერს იზამ, საერთოდ ვერაფერს ამ კონკრეტულ მომენტში
-ჩემი დისგან რა უნდა იმ ავადმყოფს? რატომ გადაეკიდა? რატომ ურევს თავგზას და ცხოვრებას? ის ხომ ჯერ ძალიან პატრაა, პატარა!-ყვიროდა წყობრიდან გამოსული ბიჭი
-კარგი დაწყნარდი-ეს სიტუაცია ბექასაც საშინლად არ მოწონდა განსაკუთრებით ის რომ ალექსანდრე ყველაზე უდანაშაულოს დასჯას აპირებდა მომხდარის გამო -ვიპოვი მათ და შენს დას უკან დავაბრუნებ
-გგონია ესაა ჩემი პრობლემა?-აყვირდა ისევ გაავებული ბიჭი-ვიცი რომ იმ არაკაცს რაღაც უნდა მისგან და ჩვენ სამივემ ვიცით რაც!
-გეყოფა-აკივლდა მართა -გეყოფა-მეთქი, ალექსი ამას არ გააკეთებს
-თავიდანვე ეს მიზანი ჰქონდა! აქ იმიტომ დაბრუნდით რომ თათიას ღირსება შეგელახათ!
-ასე არაა, არააა-ატირდა მართა -ჩემი შვილი ასეთი არაა, ასეთი საშინელი არც მე ვარ
-ალექსი თათიას არაფერს დაუშავებს-ხმადაბალი ტონით თქვა ბექამ და მოღუშული სახით მიაჩერდა სახე ალეწილ ბიჭს-გესმის რას გეუბნები?
-ამის დედასაც შევ.ციიი-აღმოხდა გაავებულ ბაჩოს და მართას ესროლა მკვლელი მზერა -იმდენად სულმდაბალი ადამიანები ხართ რომ აქ მხოლოდ იმ მიზეზით დაბრუნდოთ რომ პატარა,სრულიად უდანაშაულო, გამოუცდელი გოგონას გრძნობებით გეთამაშათ,მერე მის ღისებას შეხებოდით და ასე გაგენადგურებინათ მამაჩემი! რით ხართ თქვენ ან თქვენი ზნედაცემული შვილი მამაჩემზე უკეთესები? თათიას ცხოვრების დანგრევა ბედნიერებას თუ მოგანიჭებთ დატკბით ქალბატონო მართა თქვენი შურისძიების ბოლო და ყველაზე ჟღერადი აკორდით!-დაუღრიალა ბოლო ხმაზე ქალს და ეზოდან გიჟივიყ გავარდა, ლითონის მძიმე კარი მთელი ძალით გაიჯახუნა რის გამოც კარგა ხანს ზრიალი გაუდიოდა.
-ბექა-საცოდავი სახით გახედა მართამ ბიჭს-შენც ფიქრობ რომ თავიდანვე ეს იყო ალექსის მიზანი?-სამარისებური სიჩუმე ჩამოწვა, რომელიც ბექას დაგვიანებული პასუხის მოლოდინში უარესად უწამლავდა სულს შეშინებულ ქალს
-როგორც ჩანს ასეა-აღმოხდა დაძაბულ ბიჭს
-გგონია რომ ალექსანრე ისეთი ნაძირალაა რომ შეიძლება რამე დაუშაოს?-ხმა და სხეული ერთდროულად აუკანკალდა ქალს
-ასე არ ვფიქრობ-დაიძაბა ბექა -ასეთ რამეს ის არასოდეს იზამს
-მაგრამ შეიძლება რომ დაავება გავაკეთოთ?
-ქალბატონო მართა-გაბრაზდა ბიჭი -ნუთუ საერთოდ არ იცნობთ თქვენს შვილს? ნუთუ გგონიათ რომ შეიძლება ალექსმა რამე დაუშაოს თათიას?... მითუმეტეს დაშვება გავაკეთოთ იმის რომ შეიძლება შეეხოს ძალით!!!...
-უკვე აღარ ვიცი რა ვიფიქრო-თავი იმართლა ქალმა და ცრემლები მოიწმინდა
-მართალია ალექსი არასწორად მოიქცა, მაგრამ ის რის დაშვებასაც თქვენ აკეთებთ ზღავარს სცდება!
-მაშინ ამიხსენი რატომ გადაეკიდა იმ გოგოს აქ ჩამოსვლისთანავე? რატომ არ აძლევდა მოსვენებას და გასაქანს? და ბოლოს მთავარი! ამ საღამოს რა მიზნით და სად წაიყვანა უგონოდ მთვრალი?
-მგონი ეგ ჩემზე უკეთ თქვენ იცით-დაუღრინა წყობრიდან გამოსულმა ბიჭმა და სახლში შესვლა დააპირა მაგრამ მართა წინ გადაეღობა
-ახლავე ამიხსენი რა იგულისხმე!
-ვიგულისხმე რომ ის რასაც ალექსი აკეთებს ყველაფერი თქვენგანაა გამოწვეული-მეთქი-მომაბეზრებლად უთხრა ბიჭმა
-გგონია მე მინდოდა რომ ასე მოქცეულიყო? გგონია ჩემი თვით მიზანი იმ პატარა გოგონას ცხოვრების მოწამვლა იყო?
-ალექსანდრე თქვენ აქციეთ ასეთ დაუნდობელ და სასტიკ ადამიანად! მხოლოდ თქვენ და სხვა არავინ
-გგონია რომ მე...-ხმა ჩაიწყდა ქალს
-თქვენმა გააზრებულმა და გაუაზრებელმა ქმედებებმა მოგვიყვანა აქამდე! ახლა ჩვენ ორივემ ვიცით რომ ალექსი შეცდომას დაუშვებს, თათიას შეეხება... არა ძალით არამედ, გოგონას ნდობის ხარჯზე! თავადაც იცის რომ შეცდომას უშვებს, ისიც იცის რომ ყველაზე უადანაშაულოს ეხება და ისიც იცის რომ თათიასთან ერთად თავადაც განადგურდება ამით! მაგრამ მაინც გადადგავს ამ ნაბიჯს და იცით რატომ? იმიტომ რომ მისი გული, სული, გონება და სხეული ზიზღით სიძულვილით და შურისძიების უსაზღვრო სურვილითაა მოწამლული და ამ ყველაფერში დამნაშავე მხოლოდ თქვენ ხართ
-იცის არა?-ატირდა მოულოდნელად ქალი და სახე ხელებში დამალა
-იცის-აღმოხდა ბექას ჩამწყდარი ხმით
-ღმერთო-ხმა აუკანკალდა ქალს, ზურგით კედელს მიეყრდნო ძალა გამოცლილი და იატაკისნე უღონოდ დაცურდა
-დიდი ხანია რაც იცის? თავიდანვე იცოდა ყველაფერი?
-როგორ გგონიათ მაშინ 13 წლის ასაკში რომ გაეგო ციხეში მჯდომ მამამის როგორ უღალატეთ და ზაზასთან დაწექით ... ამ საიდუმლოს წლებით ატარებდა გულით? საიდუმლოს რომლის გაგების მერე ჩემთან მოვიდა უგონოდ მთვრალი და ყველაფერი მომიყვა იმიტომ რომ ეშინოდა ამ ამბის გაგების მერე უბრალოდ აე შეშლილიყო და თქვენთვის რამე არ დაეშავებინა
-ღმერთო არა არა! გაჩუმდი გაჩუმდი ძალიან გთხოვ-ახედა საცოდავი თვალებით ბიჭს
-შარშან როცა საქართველოში ჩამოხვედით... უკან გამოგყვათ
-რაა?-პირი დააღო გაოცებისგან ქალმა
-ზაზას შეხვდით... ალექსიც იქ იყო და გაიგო როგორ გითხრათ იმ ნაბიჭ.რმა ,, მე შენგან ის მივიღე რაც მინდოდა მხოლოდ ერთი ღამე" -მართას ამ სიტყვებზე გონება დაებინდა და რამდენიმე წამის განმავლობაში თვალთ დაუბნელდა
-მან ესროლა იმ ღამეს ზაზას?-ახედა ცრემლიანი თვალებით ქალმა, ბექამ არაფერი უპასუხა, სახლში შევიდა, მანქანის გასაღებს წამოავლო ხელი და ეზოში გავარდა.
გაგიჟებულმა ზაზამ პილიციაში დარეკვია და ამბების ატეხვის მერე მართას მიაკითხა სახლში, მისდა საუბედუროდ დაცვის სრული მობილიზება იყო ეზოში რის გამოც გაავებული კაცი გვარიანად სცემეს სახლში შეჭრის უხეში მცდელობის გამო.
ალექსანდრე ძალიან დიდხანს უყურებდა მძინარე გოგონას სახეს, როგორც მაშინ ახლაც უმტყუნა მოთმინების უნარმა ფრთხილად დაიხარა დივანთან და სახეზე დაუწყო ფერება, თათია მალევე შეიშმუშნა და სუსტად გაახილა დამძიმებული ქუთუთოები, ჯერ კიდევ იმდენად იყო გაბრუებული რომ აზრზე მოსვლა ვერ შეძლო კარგა ხანს, არა თუ იმის გაცნობიერება რომ ალექსთან ერთად იყო სრულიად უცხო სახლში, როცა როგორღაც დაფანტულ აზრებს თავი მოიყარა და გონს მოვოდა დაბნეული და შეშინებული მიაჩერდა ბიჭს
-სად ვართ?-ჰკითხა ხმადაბალი ტონით
-ჩემთან სახლში-გაუღიმა ბიჭმა
-თავი საშინლად მტკივა-უხერხული სიჩუმე თათიას ჩავარდნლმა ხმამ გაკვეთა, რომელსაც საერთოდ არ უნდოდა ფიქრი იმაზე თუ რატომ იყო სრულიად უცხო სახლში ალექსთან ერთად, თან მარტო, იმაზე ხომ საერთოდ, თუ როდის და როგორ მოვიდნენ აქ
-დალევ?-უცნაური ტონით ჰკითხა და მომღიმარი სახით დააცქერდა ზემოდან -ეგრევე მოგიხსნის თავის ტკივილს
-რას?-დაინტერესდა გოგონა
-ნებისმიერ ალკოჰოლურს
-არ მინდა-იუარა გოგონამ და დივანზე წამოჯდა, ზემოთ აცურებული მოკლე კაბა ქვემოთ დაქაჩა და ალექსანდრეს მიაჩერდა მოღუშული სახით რომელიც მის ამ ქცევაზე ირონიულად იღიმოდა- აუტანელი ხარ-თვალები აატრიალა გოგონამ და გაუაზრებლად კიდევ ქვემოთ დაქაჩა კაბა რომელიც ვერაფრით მალავდა მისი სხეულის გამორჩეულ სილამაზეს, გრძელ, სწორ და ლამაზ ფეხებს
-დალიე და ცოტა აზრზე მოგიყვანს-ვისკის ნახევრად სავსე ჭიქა გაიწოდა თავზე წამომდგარმა ბიჭმა, გოგონა ჯერ მის ხელს მიაჩერდა მერე მის ქვედა ტუჩს, რატომღაც ძალიან მოუნდა ახლა ამ წამს მისი გემო ეგრძნო სხეულზე და ტუჩებში, რომ მიხვდა რაზე ფიქრობდა თვალები დახუჭა წამიერად და თავი გააქნია უარყოფის ნიშნად, თითქოს საკუთარ თავს უმტკიცებდა რომ ასე მოქცევა არ შეიძლებოდა -თათია-შეეხმიანა ფიქრებში წასულ თათიას ბიჭი და მაინც რომ არ მიაქცია ტურადღება დაბნეულმა გოგონამ, თავისუფალი ხელი ნაზად მოკიდა ალექსმა ნიკაპზე და თავი ააწევინა, თათია ისე დაიძაბა და აირია რომ სუნთქვა შეეკრა რამდენიმე წამის განმავლობაში, რის გამოც ოდნავ ათრთოლებული ბაგეები ერთმანეთს დააშორა, რომ როგორმე ჰაერი ჩაესუნთქა და შეევსო ცარიელი ფილტვები ჟანგბადით, აი ამ წამს ალექსანდრემ საკუთარ თავზე სხეულზე და გონებაზე ერთდროულად დაკარგა კონტროლი დაიხარა და ძალიან ნაზად შეეხო საყვარელი გოგონას სავსე ვნებიან ტუჩებს, ახლა ყველაზე მეტად სწორედ ეს სჭირდებოდა თათიას მისი ტუჩების შეხება და დაგემოვნება, ამიტომ ბიჭის ნებას ბოლომდე დაჰყვა და ისე რომ მის ბაგეებს არ მოშორებია ფეხზე წამოდგა, აკანკალებული თლილი თითები თმებში შეუცურა, მის ამ ქცევაზე საერთოდ წყობრიდან გამოვიდა ბიჭი და მაშინვე სუსტ წელზე შემოაჭდო ჭიქიანი ძლიერი ხელები, ტანზე მჭიდროდ მიიკრო მისი სიფრიფანა სხეული და უფრო მეტი ვნებით , სიგიჟით და სურვილით დაუწყო კოცნა საყვარელი გოგონას წითელ სავსე თბილ ტუჩებს რომლის შეხება ყოველთვის სასურველი და სანატრელი იყო მისთვის, იმის მიუხედავად რომ ამას არასოდეს აღიარებდა საკუთარ თავთან. თათიამ მოწოლილ ვნებებს და ემოციებს უფლება მისცა რომ კოცნად და შეხებად ქცეულიყო, რომ დაეწვა ამ სიახლოვეს და მერე ტკივილად ქცეულიყო, რომელიც მთელს სხეულს წამში მოივლიდა და საბოლოოდ გიჟურ ბედნიერებას განაცდევინებდა.
ალექსანდრე ისე რომ გოგონას ტუჩებს არ მოშორებია თათია საძინებლისკენ წაიყვანა, იმის გამო რომ გოგონასგანაც გრძნობდა მისი შეხების საშინელ სურვილს უცნაური კმაყოფილების თავდაჯერებულობის და გამარჯვებულის ბოროტული ღიმილი კრთებოდა დროდადრო მის ცივ სახეზე, რომელიც თავდავიწყებაში გადავარდნილი გოგონასთვის ამჯერადაც შეუმჩნეელი დარჩა. საძინებელში შესვლისთანავე ალექსის ცივმა, ძლიერმა და უხეშმა ხელებმა გოგონას წვრილი წელიდან ზურგზე გადაინაცვლეს სადაც კაბის ელვა შესაკრავს მიწვდნენ და სწრაფად დაქაჩეს ქვემოთ, ამ წამს თათიას სახე აელეწა და ცივად მოშორდა ბიჭის ტუჩებს, ალექსი ოდნავ დაიძაბა და ინტერესით ჩააცქერდა ამღვრეული თვალებით, თაფლისფერ დანისლულ სფეროებში, თათიას ცივი მზერა ბიჭის ქვედა ტუჩზე მიეყინა რატომღაც და სრულიად გაუაზრებლად თითისწვერებზე დადგა და ნაზად აკოცა იქ, ალექსანდრე ურეაქციოდ იდგა და არაფერის მთქმელი თვალებით უყურებდა მასზე მატად დაძაბულ გოგონას, ბიჭს ძალიან აბნევდა თათიას ქცევები და ქმედებები ამიტომ მისგან დაელოდა ინიციატივის გამოჩენას, მაგრამ იმის გამო რომ გოგონა მასზე მეტად იყო არეული, დაბნეული და შეშინებული მშვიდად და თავშეკავებულად შეუცურა წელზე ხელი, კვლავ სხეულზე მიიკრო და მის ტუჩებს მიწვდა, უჭირდა, ძალიან უჭირდა თავის მოთოკვა და მოწოლილი გიჟური ემოციების მართვა მაგრამ როგორღაც ახეხებდა რომ მისი ყველა ქმედება თავშეკავებული და ნაზი ყოფილიყო, ბოლოს როცა მოწოლილი გიჟური ვნებები კოცნამ ოდნავ დაახშო და ერთამეთის ტუჩებს მოწყდნენ მოულოდნელად თათიამ ალექსანდრს ჭიქა ააცალა ხელიდან, ერთი მოყუდებით დაცალა მჟავე სითხე, რომელმაც ყელი საშინლად დაუწვა, ისე სასაცილოდ დაიჯღანა ამ მომენტში თათია რომ ალექს სიცილი აუტყდა მისი სახის შემხედვარე და მაშინვე ღიმილი შეეყინა სახეზე რადგან, ამჯერად თავისი ინიციატივით აკოცა თათიამ პირდაპი ტუჩებში და თან საკმაოდ ვნებიანად და მკმთხოვნად, ალექმსმა გოგონას კოცნა თანხმობად მიიჩნია და ბევრი ფიქრის გარეშე კაბის ბრეტელები გადააცურა მის ოდნავ ათრთოლებულ მხრებზე, ამ დროს ისევ მოწყდნენ ერთმანეთის ტუჩებს ამთვრეულ თვალებში ჩააცქერდნენ, ისე რომ დაძაბულ ბიჭს წამით არ მოუშორებია თვალი გოგონას ალეწილი სახისთვის კაბა იატაკისკენ დაცურა, თათიაზე ისე საშინლად იმოქმედა ამ ყველაფერმა რომ მთელი სხეულით აკანკლადა
-მენდე-ჩასჩურჩულა სუნთქვა აჩქარებულ ბიჭმა ყურში მოცახცახე გოგონას და მხარზე მიაწება ცხელი ტუჩები, თათიას ამ დროა გულის ცემასთან ერთად სუნთქვაც შეუწყდა, მომენტალურად სისხლიც გაეყინა ძარღვებში და მოძრაობის უნარი სრულიად დაკარგა, ალექსანდრე გრძნობდა მისი ყოველი შეხება, კოცნა და ფერება რამდენად მოქმედებდა გოგონას სხეულის ყველა ნაწილზე უცნაური ირონიული ღიმილი კრთებოდა მის სახეზე. თათია მთელი სხეულით ცდილობდა შეეგრძნო საყვარელი მამაკაცის კოცნისგან და შეხებისგან გამოწვეული ძალა, სითბო, საიყვარული და არ ეფიქრა იმ ტკივილზე რომელიც უნდა გადაეტანა ამ ნეტარების საფასურად, როცა ლექსმა საწოლზე გადააწვინა აკანკალებული გოგონა და ტუჩებით შეიგრძნო მისი სხეულის სინაზე, თათიამ უცნაური არაამქვეყნიურო სიამოვნება განიცადა, როცა ბიჭმა ნელ-ნელა მისი სხეული საბოლოოდ გააშიშვლა, ამ დეოს გოგონამ თვალები დახუჭა რადგან ძალა არ ეყო თვალი გაეწორებინა მისთვის
-თათია მაგიჟებ-ჩასჩურჩულა მისი ცქევით გაღიმებულმა ბიჭმა ყურში და მოულოდნელად ვნებიანი ცხელი ტუჩები , სავსე მკერზე ნაზად შეაწება, თათიას სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაურბინა მთელს სხეულში და შავ მბზინვარე თმებში შეუცურა აკანკალებული თლილი თითები, ალექსმა როგორც კი დაიკმაყოფილა მკერდზე შეხების გიჟური სურვილი, ქვემოთ ჩააცურა ტუჩები და ამჯერად ისევ მუცელზე შეაწება, გოგონას თავისდაუნებურად ისევ სუნთქვა შეეკრა და მუცელი შიგნით შეზნიქა, როცა ბიჭის ტუჩები უფრო ქვემოთ ჩაცურდა გოგონას ხმა აღმოხდა
-სუუ-თითები მიადო ტუჩებზე მაგრამ მისი შეხება ინდენად მოქმედებდა გოგონას სხეულზე, ნერვებზე და ემოციებზე, რომ მაინც ვერ მოერია თავს და ისევ კვნესის ხმა აღმოხდა, ამიტომ გაღიზიანებული ბიჭი ისევ ზემოთ აიწია და ტუჩენზე დააცხრა, როცა დაშოშმინდნენ ორივე ამ კოცნით, იმავე წამს მოიშორა ზედმეტი ტანსაცმელი სხეულიდან და ფეხებშორის მოექცა ჯერ კიდევ მოცახცახე გოგონას
-მომენდე-ჩასჩურჩულა სუნთქავ აჩქარებულმა ბიჭმა ყურში ზედმეტად დამგრთხალ გოგონას და რამდენიმე ძლიერი ბიძგის მერე დაეუფლა მის მთრთოლარე სხეულს, გოგონას მწველმა ტკივილმა და სიამოვნებიას გიჟურმა განცდამ ერთდროულად დაურბინა სხეულში და ბოლოს მუცელის მიდამოში ყრუ ტკივილად გაბატონდა, თუმცა ალექსანდრეს ნაზი, ვნებიანი, გიჟური კოცნები ყელისა და კისერში ამ ტკივილს გარკვსულწილად ფანტავდა და სასიამოვნო ეიფორიას განაცდევინებდა, ბოლოს როცა ბიჭი საბოლოოდ დაეუფლა გოგონას სხეულს ძალიან ცივად და მოილოდნელად მოშორდა დაბნეულ თათიას, ფეხზე წამოგდა, შარვალი ამოიცვა და მისაღებში გავიდა, თათია ისე დააბნია მისმა ამგვარმა გულგრილმა და უცნაირმა ქცევამ რომ მაშინვე შემოიხვია საწოლის გადასაფარებელი და წამოჯდა, თუმცა მუცლის ყრუ ტკივილმა ამჯერად მთელს სხეულში გადაინაცვლა და მწველ ტკივილად იქცა, რის გამოც ალექსზე ფიქრის შეეშვა და ხელები ძლიერად შემოიჭდო მუცელზე
-ტაქსი გამოვიძახე შენთვის-მოულოდნელად ოთახში დაბრუნდა ალექსი და თავზე წამოადგა სახე ალეწილ გოგონას
-ვერ გავიგე-ახედა არეული თვალებით თათიამ ირონიულად მომღიმარ ბიჭს, რომლის სახეზეც აშკარად კრთებოდა დაუფარავი ზიზღი სიძულვილი და ცინიკური დამოკიდებულება მისადმი
-რა ვერ გაიგე, ჩაიცვი და წადი-უთხრა გამარჯვებულის იერით
-რას ბოდავ, როგორ შეგიძლია იმ ყველაფერის მერე რაც მოხდა...-ხმა აუკანკალდა გოგონას
-ჩაიცვი უკვე მოვიდა-ტელეფონს დახედა რომელზეც შეტყობინება მიუვიდა
-არაკაცი ხარ-ზიზღით უთხრა გოგონამ და ფეხზე წამოვარდა გაავებული -ჩვეულებრივი ნაბ.ჭვარი!
-როგორც ვიცი ფული საერთოდ არ გაქვს-ალექსმა დააიგნორა მისი წაშლილი სახე, მისი ცრემლები, ყვირილი
და საერთოდ ყველა გრძნობა და ემოცია რაც თათიას სხეულიდან , თვალებიდან და მზერიდსნ მოდიოდა ახლა ამ წამს, საფულიდან ორი ორმოცდაათ ლარიანი ამოიღო და ტუმბოზე დაყარა -აიღე ტაქსის ფულად და წადი-ასე დამცირებულად განადგურებულად და შეურაცხყოფილად თავი არასოდეს უგრძვნია გოგონას, მთელი სხეულით აკანკალდა, მომენტალურად ცხელი ცრემლებიც გადმოუცურდა გაფითრებულ ღაწვებზე და ამ ყველაფრის მიუხედავად ძალა მაინც ეყო რომ მისთვის მთელი ძალით გაერტყა სახეში ხელი
-შენს თვალში ესაა ჩემი ფასი?-მუჭაში მოიქცია ფული და ცხვირწინ მიუტანა -მხოლოდ ეეს?
-წადი-ბიჭის ხმა, მზერა და გმოხედვა ადგილზე ჰყინავდა გოგონას
-ნაძირალა, მატყუარა, არაკაცო-ხელები დაარტყა მკერდზე-როგორ შეგიძლია იყო ასეთი უგულო, ასეთი გულქვა-უკივლა ბოლო ხმაზე და გაჩერდა, უბრალოდ მიხვდა რომ აზრი არ ჰქონდა არაფრის თქმას, რადგან ალექსანდრე ჯიშკარიანს გული უბრალოდ არ ჰქონდა
-გაეთრიე-უთხრა ზიზღით გოგონამ და ცრემლიანი თვალებით ახედა და სრულიად ცარიელ, უემოციო და უგრძნობ ბიჭს, უნდოდა, ძალიან უნდოდა პატარა სინანული მაინც დაენახა მის ჭაობისფერ ცარიელ თვალებში მაგრამ ვერაფერი დაინახა, საერთოდ ვერაფერი-გაეთრიე-მეთქი- გაუმეორა და როცა ალექსი გავიდა ოთახიდან ხელის კანკალით ჩაიცვა კაბა, საცვლები, ფეხსაცმელი და მისაღებში გავიდა ფული დახია და აკანკალებული ხელებით ნახევარი ზედ შეაყარა, ნახევარი დაიტოვა მუჭაში -ამას მაშინ მოგაყრი როცა შენი ფასიც ჩემსას გაუტოლდება- ზიზღით უთხარა
-მე შენგან ის მივიღე რაც მინდოდა, მხოლოდ ერთი ღამე, ასე რომ ჩვენი ფასი არასდროს არ გათანაბრდება-მიახალა ბიჭმა