23 ᲘᲕᲜᲘᲡᲘ 2021, 17:29

-გოგო, როდისღა უნდა უთხრა იმ ბიჭს სიმართლე?(თიკო) -არ ვიცი, თიკო არ ვიცი, რომ ვუთხრა ამას ვერ გადაიტანს და არშემიძლია გესმის გამიგე(ნინი) -ჩემო ლამაზო, რაც უფრო მალე ეტყვი მით უფრო უკეთესი იქნება, უფრო ნაკლებად გეტკინებათ ორივეს, დაფიქრდი რა

-გოგო, როდისღა უნდა უთხრა იმ ბიჭს სიმართლე?(თიკო) -არ ვიცი, თიკო არ ვიცი, რომ ვუთხრა ამას ვერ გადაიტანს და არშემიძლია გესმის გამიგე(ნინი) -ჩემო ლამაზო, რაც უფრო მალე ეტყვი მით უფრო უკეთესი იქნება, უფრო ნაკლებად გეტკინებათ ორივეს, დაფიქრდი რა -თიკო, გამიგე რა დიდი ხნის სიცოცხლე მაინც აღარმიწერია, მინდა ბედნიერი იყოს და ჩემ გარეშე გააგრძელოს ცხოვრება, მისი ბედნიერებით მეც ბედნიერი ვიქნები, იქ იმ ცხოვრებაში(ნინი)(თავი ხელებში ჩარგო და ატირდა) -გოგო! უკვე ნერვებს მიშლი, რასქვია დიდი ხნის სიცოცხლე არგიწერია, არმაინტერესებს გულის მანკი არარის ისეთი დაავადება, რომელიც არ ინკურნებოდეს რაც შეიძლება მალე უთხარი ვაჩეს სიმართლე, მართალია გაუჭირდება, მაგრამ გვერდით ამოგიდგება, კაი რაა ამდენი რაღაც გადაიტანეთ ერთად და ამასაც გადაიტანთ ცრემლები კი შეიმშრალე სწრაფად!(თიკო) -თიკო, კარგი ვეცდები ხვალ ვუთხრა, მაგრამ მეშინია გესმიის, ძალიან მეშინია, რომ ერთ დღეს დავიძინებ და ვეღარ გავიღვიძებ(ტიროდა ნინი) -ახლა ისე გცემ, რომ ვაჩე ვერგიცნობს(თიკო) -კაი, დავიძინოთ რაა(ნინი) -კაი ჩემო ლამაზო(თიკო) დილას ნინიმ პირველმა გაიღვიძა თიკოს უჩუმრად ადგა, აიღო მობილური და აკანკალებული თითებით, ვაჩეს ნომერი აკრიფა -გისმენთ?(ვაჩე) -ვაჩე, მე ვარ(ნინი) -ნინი? რა მოხდა რა ხმა გაქვს?(ჰკითხა აღელვებულმა) -შენთან სალაპარაკო მაქვს... გცალია? -კაი, 15 წუთში დამირეკე, ჩემთან ამოხვალ კორპუსში მოხვალ?(ვაჩე) -არა, სადმე კაფეში იყოს...(ნინი) -კაი, ჩვენ კაფეში იყოს(ვაჩე) -კაი(უხალისოდ უპასუხა ნინიმ) 15 წუთში მათ საყვარელ კაფეში იჯდა და ვაჩეს გამოჩენას ელოდა უკნიდან რომ ვიღაც მოეხვია -როგორ მომენატრე...(უთხრა და ღიმილით აკოცა თავზე) -როგორ ხარ?(ცივად ჰკითხა ნინიმ) -შენ არმოგენატრე?(გაოცებული იყო ვაჩე) -მოკლედ აქ სალაპარაკოდ მოვედი(ნინი) -რამე მოხდა?(ჰკითხა დაზაბული ხმით ვაჩემ) -უნდა დავშორდეთ...(მტკიცედ განაცხადა ნინიმ, თუმცა აშკარად ეტყობოდა, თუ როგორ გაუტყდა ხმა) -მეღადავები?(სიცილით ჰკითხა ვაჩემ) -არა.. საქმე ის არის, რომ სხვა შემიყვარდა(ნინი) -გოგო! შენთვითონვე თუ გესმის რას ბოდავ?!(უკვე ყვიროდა ვაჩე) -უკვე დიდი ხანია, რაც მივხვდი, რომ შენდამი არაფერს ვგრძნობ(ნინი) -და მაინც რამდენი ხანია?(ირონიულად ჰკითხა ვაჩემ) -აუ ვაჩე გამანებე თავი რაა! რომ ვთქვი ესეიგი სხვა მიყვარს და უნდა გავშორდეთ!(ცოტაღა აკლდა ატირებამდე ნინის) -მოკლედ, არვიცი ვინ რა გითხრა, მაგრამ აუცილებლად გავარკვევ, შენ კი მერე მოგხედავ(ვაჩე) -არავის არაფერი არუთქვამს, ხომ გითხარი ჩვენშორის ყველაფერი დამთავრდა შენ მიმართ აღარაფერს ვგრძნობ შეიგნე რაა, არც დამირეკო, არცმომწერო საერთოდ დაივიწყე ჩემი არსებობა!(უკვე ტიროდა ნინი) -ნინი, ჩემო სიცოცხლე, სისულელეებს ნუ ამბობ გთხოვ ნუ ამბობ იმას, რომ აღარ გიყვარვარ თვალებში გეტყობა, რომ იტყუები და ნუ სჯი შენთავს მწარედ(უთხა რა ბაგეებზე შეეხო) 2 წუთის განმავლობაში კოცნიდა, თუმცა ბოლოს ნინიმ კრა ხელი -არ შემიძლია არაა, ვერ გატკეენ!(ამოთქვა და ტირილით გაიქცა) ვაჩემ კი ერთი შეიკურთხა და ტელეფონში სალოს ანუ თავისი დის ნომერი აკრიფა -გისმენ ვაჩე(სალო) -სალო, სად ხარ?(ვაჩე)მეორე თავი -სალო, სად ხარ?(ვაჩე) -უნიში ვარ ვაჩე, რა მოხდა?(სალო) -შეგიძლია ორზე ჩვენს კაფესთან მოხვიდე სალაპარაკო მაქვს შენთან(ნერვიულად უთხრა ვაჩემ) -კაი(სალო) #კაფეში -ვაჩე რა მოხდა? ტელეფონში ისეთი ხმა გქონდა გული გამისკდა(სალო) -ნინის ეხება...(ვაჩე) -ნინის დაემართა რამე???(სალო) -არა, ნინი კარგად არის(ვაჩე) -წესიერად ამიხსენი ვერაფერი გავიგე(სალო) -მოკლედ, დღეს დილას დამირეკა შევხვდეთო და რომ მოვიდა გშორდები სხვა მიყვარსო მერე რაღაცეები იბლუყუნა და გაიქცა, რადგან ასეა თავს დავანებებ მეც ჩემი თავმოყვარეობა მაქვს(თითქმის ყვიროდა ვაჩე) -კი მარა რატო? ნინის შენ უყვარხარ ყველაზე მეტად(სალო) -რაღაც არამგონია, თვითონვე გამომიცხადა სხვა მიყვარსო ალბათ მე ზედმეტი ვარ, ერთი კვირაა ვხდები, რომ რაღაც რიგზე ვერაა, თურმე ეს ყოფილა მიზეზი -ერთი წუთით, დარწმუნებული ვარ ნინის რაღაც მიზეზი აქვს და იმიტომ იქცევა ასე, კაი რაა წლებია უყვარხარ და რაღა ახლა გადაუყვარდებოდი, როცა დაქორწინებას აპირებთ? დარწმუნებული ვარ რაღაც მოხდა(სალო) -ნეტავ, ასე იყოს(მძიმედ ამოიოხრა ვაჩემ) -მე ახლავე წავალ და ყველაფერს გავიგებ შენ არინერვიულო(ლოყაზე აკოცა სალომ ძმას და წავიდა) #ნინისთან -გოგო სად იყავი იცი როგორ ვინერვიულე?!(თიკო) -ვაჩეს დავშორდი(ნინი) -რაა?! სულ გააფრინე გოგო?! მიხვედი და პირდაპირ უთხარი გშორდებიო? სულ გააფრინე ჰო შენ?!(თიკო) -ალბათ ასე იყო საჭირო და იმიტომ...(ნინი) -ღმერთო შენ გაუნათე ჩემ დაქალს ტვინი. თორემ გადამიყოლა... გოგო რა იყო საჭირო რა?! შენ საერთოდ თუ ხვდები რა გააკეთე? ბავშვობის სიყვარულს დაშორდი, რომელზეც ბაღიდანვე ამოგდიოდა მზე და მთვარე წლებია ერთად ხართ და ამდენი რამ გადაიტანეთ, მაგრამ მაინც ერთად იყავით და ახლა რა შეიცვალა? ამ ოხერი დაავადების გამო ორივეს ცხოვრებას ანგრევ ნუთუ ვერ ვხვდები?! ან ის ბიჭი რა დღეში იქნება ახლა ცოდო არ არის?!(თიკო გამწარებული საუბრობდა) -თიკო ცხოვრებაში ყველაზე მეტად ეგ მინდოდა და ეგ მინდა მაგრამ არ შემიძლია გამიგე... მე საოპერაციო მაგიდაზე ან გადავრჩები ან ვერა, არ მინდა რომ მომეჯაჭვოს გესმიის?! მინდა, რომ სხვა ვინმე შეიყვაროს და ბედნიერი იყოს და არ მინდა ჩემ გამო დაიტანჯოს ცხოვრებას ვერ გავუუბედურებ გთხოვთ გამიგეთ რა?!(სლუკუნებდა ნინი) -გეუბნები, ეგრე უფრო გაუუბუდურებ ცხოვრებას იმ ბიჭს ერთ თვეში ოპერაციას გაიკეთებ და ამ ვერაგ გულის მანკს ისევ დაამარცხებთ!(თიკო) -ან ვიშოვით დონორს ან ვერა ან ისიც საეჭვოა საერთოდ გავიღვიძებ თუ არა...(ნინი) -კაი მაგეებზე ნუ ფიქრობ... ახლა დაიძინე(თიკო) -თიკო იცი რაზე ვფიქრობ? ძალიან მეშინია იმის, რომ ვეღარ გავიღვიძებ და მის უძირო ლურჯ თვალებს ვეღარ დავინახავ, რომ შემომხედავდა და მათბობდა ხოლმე, ძალიან მეშინია იმის, რომ ვეღარ ჩავეხუტები, ძალიან მეშინია იმის, რომ მის ტუჩებს ვეღარ შევიგრძნიბ შუბლზე, ძალიან მეშინია იმის, რომ მის ღიმილს ვეღარ დავინახავ, თიკო ცუდად ვარ ძალიან გესმიის?! ცუდად ვარ... ოღონდ ამ დაავადების გამო არა ცუდად იმის გამო ვარ, რომ დღეს მას ვატკინე :-( მაგრამ ვერ გავუძლებ მის ტანჯვას ვეერ! ალბათ უფალს უნდოდა, რომ ასე მომხდარიყო... არმინდა მის ტკივილიან თვალებს ვუყურო, არ მინდა მისი ღიმილი სევდამ და ჩემი დაკარგვის შიშმა ჩაანაცვლოს, სიცოცხლე აღარ მინდა მის გარეშე...(ნინი) -კაი ნუღარ ტირი რა... ახლა დაიძინე განერვიულებული ხარ ხვალ დავილაპარაკოთ(თიკო) -გთხოვ ვაჩეს არაფერი არ უთხრა(ნინი) -... კაი წავალ ახლა მე გვიანია უკვე თუ ცუდად თუ გახდი დამირეკე კაი?(თიკო) -კაი(გაუღიმა ნინიმ მაგრამ ამ ღიმილში ძალიან დიდი ტკივილი იგრძნობოდა). #თიკოსთან სადარბაზოს უახლოვდებოდა თიკო ტელეფონზე რომ დაურეკეს -გისმენ სალ(თიკო) -თიკო, სად ხარ?(სალო) -კორპუსთან ვარ სალო რა მოხდა?(თიკო) -გცალია შენთან რომ მოვიდე? ახალი კაბები გამოვიწერე და ფოტოები ვნახოთ(სალო) -კი მცალია რა თქმა უნდა მოდი ყავა დავლიოთ(თიკო) -ათ წუთში მანდ ვარ(სალო) #ათი წუთის შემდეგ -სალ როგორ ხარ?(ჩაუხუტა თიკო სალოს) -კარგად, მარა ამ უნიმ ხო გადამიყოლა რაა... გამოცდები დამეწყო და ტვინში მაინც არაფერი არშემდის(გაიცინა სალომ) -ეგარაფერი ყავა დალიე ახლა და ყოველი დაღლა განეიტრალდება, თან ფოტოები მაჩვენე კაბების(თიკო) -მოკლედ სხვა რაღაცაზე მოვედი...(სალო) -მგონი ვხვდები უკვე რაზეც(თიკო) -კი... დღეს ვაჩეს ველაპარაკე(სალო) -მერე რა თქვა?(თიკო) -განერვიულებული იყო ასეთი ჯერ არ მინახავს ეგ ხომ დაუჯერებელია ნინის სხვა ვინმე უყვარდეს მეც ვამჩნევ, რომ შეიცვალა(სალო) თიკომ სალოს მოუყვა, რომ მდგომარეობა გართულდა და ოპერაცია რაც შეიძლება მალე უნდა გაეკეთებინა, ნინის კი ეშინოდა იმისა, რომ ვეღარ გაიღვიძებდა და ოპერაციაზე უარს ამბობდა ყველაზე მეტად ვაჩეს გამო დარდობდა არუნდოდა, რომ მის გამო დატანჯულიყო ვერ გაუძლებდა, რომ მის თვალზე ცრემლი შეენიშნა უდრტვინველად, უხმოდ იტანდა იფიზიკურ, თუ სულიერ ტკივილს უკვე შეგუებული იყო ბედს, რომ ერთად ყოფნა არ ეწერათ... ჩემო ძვირფასო მკითხველებო ნინი ეგოისტი არ გეგონოთ, უბრალოდ ერთადერთი გამოსავალი დაშორებაში ნახა რას არ მისცემდა, რომ მათი ბოლო შეხვედრა უბრალოდ ცუდი სიზმარი ყოფილიყო და მეტი არაფერი, მაგრამ ხანდახან ისე არ ხდება როგორც ჩვენ გვინდა... მხოლოდ მე, მხოლოდ მე ვიცი რა ქარიშხალი ტრიალებდა ნინის გულში, ახლაც ეძინა და სიზმარს ხედავდა ვის ხედავდა თუ არა ვაჩეს თავისი ცხოვრების სიყვარულს, რომელიც სამყაროს ერჩია საკუთარ ბედნიერებას და ცხოვრებას წირავდა იმის გამო, რომ მისი საყვარელი ადამიანი ბედნიერი ყოფილიყო, ხშირად ასეა საყვარელი ადამიანების ბედნიერების გამო შეგვიძლია საკუთარი ცხოვრება და ბედნიერება ერთი ხელის მოსმით გავანადგუროთ... ახლა კი მოდით ვაჩესთან და სალომესთან გადავინაცვლოთ და-ძმასთან, რომლებსაც ერთმანეთის უთქმელად ესმოდათ -ყველაფერი გავარკვიე(სალო) -არ მაინტერესებს(ვაჩე) -მოკლედ ნინის შენ მეტი სხვა არავინ უყვარს, უბრალოდ მის ცხოვრებაში მოხდა რაღაც ისეთი, რამაც ეს გადაწყვტეტილება მიაღებინა(სალო) -რა მოხდა ამისთანა, რომ მშორდება? იცი როგორ მტკივა გული? ისეთი შეგრძნება მაქვს, თითქოს გული ნაწილებად გამიხლიჩეს, ბავშვობის სიყვარული მეუბნება, რომ არვუყვარვარ -ნინი საოპერაციოა(სალო) -რა თქვი?! -მისი დაავადების შესახებ ხომ იცი... მდგომარეობა გართულდა და მისმა ექიმმა უთხრა, რომ თუ სასწრაფოდ თუ ოპერაციას არ გაიკეთებს ერთ თვეში შეიძლება მისმა გულმა ვეღარ გაუძლოს... დონორს კი ვეღარ შოულობენ...(ცრემლები წამოუვიდა სალოს) ვაჩე გაჩუმებული იჯდა ვერ იაზრებდა რა ხდებოდა მის თავს, რატომ სჯიდა მას ღმერთი უფალმა ჯერ უმცრუსი და წაართვა შემდეგ დედა ახლა კი მისი ცხოვრების სიყვარულს კარგავდა... მეტს ვეღარ გაუძლო მანქანის გასაღები აიღო ხელში და გარეთ გავარდა. ღამის თორმეტს აჩვენებდა, როდესაც ნინის ზარის ხმაზე გაეღვიძა -გისმენთ?(უპასუხა ნამძირავები ხმით) -დაბლა ჩამოდი საქმე მაქვს(ვაჩე) -ვაჩე? შენ ხომ გითხარი ჩვენ შორის ყველაფერი დამთავრდა მეთქი? რაღატო მირეკავ?!(ნინი) -ხუთ წუთში თუ არ ჩამოხვალ ნახავ რაცმოხდება(გაბრაზებული ხმით უთხრა ვაჩემ) -რატომ მოხვედი?! ხომ გითხარი სხვა შემიყვარდა და თავი დამანებე მეთქი?! ჩვენ შორის ყველაფერი დამთავრდა გაიგე ერთხელ და სამუდამოდ!(უთხრა უკვე დაბლა ჩასულმა ნინიმ) -ყველაფერი ვიცი...(ვაჩე) -რა იცი?!(ნინი) -თავს ნუ იკატუნებ! ყველაფერი გავიგე შენი მოკლე ჭკუით გადაწყვიტე, რომ ჩემთვის დაგემალა! ვერც კი ხვდებოდი, რომ ასე უფრო მატკენდი გულს! შენ რა ვერ ხვდები, რომ მე უფრო დავიტანჯებოდი, როცა შენ ტანჯვას შევხედავდი?! ან განა რა დაავადება ეს გულის მანკი ისეთი, რომ ვერ დავამარცხოთ?! სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ და შენ დათმობას არვაპირებ, რაც არ უნდა მოხდეს გაიგეე?! ერთად შევებრძოლებით ამ საშინელ დაავადებას და ხვალიდანვე მკურნალობას დავიწყებთ არმაინტერესებს ოპერაციას აუცილებლად გაიკეთებ გასაგებია?!(ნინი მხოლოდ ტიროდა) -მეშინია სიკვდილის...(ნინი) -კაი პატარავ, მაგაზე არიფიქრო რა შენ იცოცხლებ, აუცილებლად იცოცხლებ, ნურც შეგეშინდეს მე შენს გვერდით ვარ და არ უნდა შეგეშინდეს უბრალოდ ჩამეხუტე(ვაჩემ ჩაიხუტა ნინი და თავზე აკოცა) -ვაჩე?(ნინი) -გისმენ სიცოცხლევ(გაუღიმა ვაჩემ) -თუ მე ვერ გადავრჩი დამპირდი, რომ სხვას ვერ შეიყვარებ კაი(უთხრა ნინიმ ვაჩემ კი ტუჩებზე თითი დაადო და ბაგეებზე შეეხო) -არ მოკვდები შენ კარგად იქნები(ჩურჩულებდა მის ბაგეებზე) ჩემო ცხოვრებავ, რომ გამოკეთდები ანტალიაში წაგიყვან მთელი ერთი თვით, იქ დავქორწინდეთ და თაფლობის თვეც იქ გვქონდეს კაი?(უმზერდა თავისი უძირო თვალებით) #ავტორთან ორივე გატრუნული იჯდა და მხოლოდ ერთმანეთის გულების ხმას უსმენდნენ, ორივეს ერთნაირი აზრი აწუხებდა, თუმცა არ ამხელდნენ ორივეს ერთმანეთის დაკარგვისა ეშინოდა, ვაჩე გულში იკრავდა სიფრიფანა სხეულს და დროგამოშვებით შუბლზე კოცნიდა არ უმხელდა ნინის, რომ მისი დაკარგვის ეშინოდა ამიტომ ცდილობდა მუდამ პოზიტური ყოფილიყო... მხოლოდ მე ვიცი მათ გულში რა ხდებოდა. ნინის ჩაეძინა და ვაჩემ ხელში აეყვანა, რომ საწოლზე დაეწვინა. დიდ ხანს უყურებდა ვაჩე მძინარე ნინის. უეცრად ხელზე ნინის ხელის შეხება იგრძნო -მიყვარხარ(ნინი) ვაჩეს გული აუჩქარდა და ცხოვრებაში პირველად გაუჩნდა თვალში ცრემლი.... #ორიკვირისშემდეგ ორი კვირა გავიდა იმდენი ქნა ვაჩემ, რომ ნინის უარის მიუხედავად მაინც დააწყებინა მკურნალობა. გული ძლიერ სტკიოდა, თუმცა არ იმჩნევდა ცდილობდა, რომ ნინის არ ედარდა და ამისთვის ყველაფერს აკეთებდა.ერთ დღესაც პარკში დადიოდნენ, როდესაც ნინიმ თავი ცუდად იგრძნო -აუ ვაჩე, დღეს ცოტა ცუდად ვგრძნობ თავს და შეგიძლია წყალი მომიტანო(ნინი) -ახლავე ჩემო საყვარელო(ვაჩე) ვაჩე წავიდა წყლის საყიდლად. ნინი გრძნობდა, რომ უფრო ცუდად ხდებოდა, ფეხზე დგომა გაუჭირდა და დაეცა იგრძნო, როგორ წამოუვიდა ცრემლები შემდეგ კი ყველაფერი წყვდიადმა ჩანთქა... ვაჩე წყლის ბოთლით მოდიოდა, როდესაც შეკრებილი ხალხი დაინახა გულმა ცუდი უგრძნო -რა მოხდა?(კითხა ვიღაც გამყიდველს) -გოგონა ცუდად გახდა და დაეცა სხვა არაფერი ვიცით(გამყიდველს სიტყვა არცქონდა დამთავრებული გიჟინით რომ მიეჭრა ნინის და ჩაეხუტა -არა, არა ჩემო სიცოცხლე არდამტოვო გთხოვ შენ დაკარგვას ვერ გადავიტან(ეფერებოდა ვაჩე ნინის) #საავადმყოფოში -ბატონო ვაჩე, საქმე სერიოზულად არის, სასწრაფოდ დონორი თუ არ გამოვძებნეთ ქალბატონ ნინის გული შეიძლება გაუჩერდეს, ამიტომ წინასაოპერაციო მზადებას დავიწყებთ უკვე(ექიმი) -და მე რა მევალება ექიმო მითხარით ყველაფერს გავაკეთებ(უთხრა გულაჩუყებულმა ვაჩემ) -უბრალოდ ილოცეთ მისთვის...(ექიმი) ექიმი გავიდა და ატირებული ვაჩე მარტო დატოვა... ცრემლებს ვეღარ იკავებდა ვერ იაზრებდა იმას, რომ შეიძლება ნინის გული ნებისმიერ წამს გაჩერებულიყო, მის სიკვდილს ნამდვილად ვერ გადაიტანდა. ბოლოს მაინც თავი ხელში აიყვანა და სახე დაიბანა. -ვაჩე რა მჭირს ასე ცუდადაა საქმე?(ნინი) -არა სიცოცხლე გადაიღალე უბრალოდ... წამოდი ახლა შენ დაისვენე და კარგად გახდები(ვაჩე) -რამეს ხომ არ მიმალავ?(ჰკითხა დაეჭვებულმა ნინიმ) -არა, გოგო რას გიმალავდე გადაღლილობის გამო მოგივიდა მართლა... ახლა ნაყინს გიყიდი შენ დაიძინე კაი?(უთხრა მზრუნველად და შუბლზე აკოცა) ვაჩეს ეძინა, როდესაც გაეღვიძა და ერთმა აზრმა გაუელვა თავში. სასწრაფოდ წამოხტა. მანქანის გასაღები აიღო და გავარდა. კოჯორზე ავიდა მათ აგარაკზე აიღო კალამი ფურცელი და დაიწყო წერა " ძვირფასო დაიკო და მეგობრებო, მე მივდივარ ჩემი სიყვარულის დაკარგვას ვერ გადავიტან, სჯობია მე წავიდე, ყველა ძალიან მიყვარხართ და მინდა, რომ ბედნიერები იყოთ ნინის მიხედეთ, მართალია თავიდან ყველას გაგიჭირდებათ, მაგრამ ნელ-ნელა შეძლებთ უჩემოდ ცხოვრებას მომენატრებით და მიყვარხართ... თქვენი ვაჩე" წერილი დაასრულა თუ არა ექიმს დაურეკა -ალო ბატონო ექიმო დონორი ვიშოვე მისამართს მოგწერთ და მოდით.(სწრაფად მიახალა და გაუთიშა) მესიჯი გაუგზავნა და აივანზე გავიდა. იქ იცოდა, რომ მამამისს იარაღი ჰქონდა. თვალები დახუჭა იარაღი საფეთქელზე მიიბჯინა და ორ წუთში გასროლის ხმამ იქაურობა შეძრა... დილით ნინი ჭკუაზე არ იყო ისე უხაროდა, რადგან საღამოსვე ოპერაციას უკეთებდნენ. ვაჩე კი არ ჩანდა... სწყინდა რატომ არმპასუხობსო, თუმცა არ იმჩნევდა. ოპერაციაზე შეიყვანეს და ოთხ საათში ექიმი შემოვიდა -ექიმო როგორ არის?(თიკო სალო) -კარგად, ყველაფერმა კარგად ჩაიარა(უხალისოდ თქვა ექიმმა) -კი, მაგრამ ისეთი სახე გქვთ, რომ...(სალო) დონორი? -ვაჩე გლოველი... ვწუხვარ თქვენმა ძმამ გვიან ღამით მოიკლა თავი. დონორი სწორედ ის არის(უთხრა დაღონებულმა ექიმმა და ატირებულ გოგოებს სწრაფად გაეცალა ცრემლის წმენდით) იქაურობა გლოვამ მოიცვა... ნინიც გამოვიდა ნარკოზიდან, თუმცა ცდილობდნენ, რომ მისთვის არაფერი ეთქვათ, ჩუმად ტიროდნენ... ნინი კარგად გრძნობდა თავს, თუმცა ვაჩეს გამო დარდობდა და წამდაუწუმ ეკითხებოდა გოგონებს მის შესახებ, გოგონები კი ხან რა ტყუილს იგონებდნენ ხან რას... ერთი კვირა გავიდა ამასობაში და ნინიც გამოწერეს. არავინ გაუფრთხილებია და პირდაპირ ვაჩეს სახლისკენ გაეშურა დარწმუნებული იყო, რომ სიურპრიზს მოუწყობდა... ოთახში გაღიმებული შევიდა და როდესაც ვაჩეს მეზობელი ქალი დახვდა შავებით გაქვავდა და კანკალმა აიტანა -არა, არა! ეს არ იქნება სიმართლე სასწრაფოდ გავარდა ვაჩეს დისა და დედის საფლავზე ქოშინით ავარდა და როდესაც ერთ-ერთ საფლავის ქვაზე ამოიკითხა წარწერა "ვაჩე გლოველი" თავბრუ დაეხვა ძირს დაეცა და ცოტა ხანში მისი განწირული კივილი გაისმა..... იმ დღიდან ნინის სახლი იქ გახდა. იჯდა და ვაჩეს ელაპარაკებოდა როგორც ადრე ელაპარაკებოდა ხოლმე უყვებოდა სხვადასხვა ამბებს მასთან გატარებულ დროს ხოლო ღამეს კი ქვითინით ამთავრებდა.... 21 მარტს ვაჩეს დაბადების დღეზე ასულ მის დას და მეგობრებს ახალგაზრდა გოგონას ცხედარი დახვდათ... დიახ, დიახ არ გეშლებათ გარდაცვლილი გოგონა ნინი ახვლედიანი იყო. ზუსტად ვაჩეს დაბადების დღეზე წავიდა ნინი სხვა ქვეყანაში... მართალია, ამ წყვილმა ამ სამყაროში ვერ გაიხარა, თუმცა სამაგიეროდ "იქ" იმ სამყაროში არიან ბედნიერები და ერთმანეთით ტკბებიან... (დასასრული)

გამარჯობა აი მეც დაგიბრუნდით ახალი ისტორიით, მომრნატრეეთ.ანუ ჩემს წინა ჩანახატზე უმეტესად უარყოფითი კომენტარები წამოვიდა, მესმის თქვენი ის ჩანახატი რომ დავწერე ვიყავი სადღაცა თორმეტი წლის, ახლა კი ცხრამეტი წლის ვარ უკვე სტუდენტი და იმ ჩანახატის დარედაქტირება მინდა, შარშან დავწერე კიდეც იმ ჩანახატის დარედაქტირებული ვერსია, თუმცა იყო მიზეზები რის გამოც ვერ ავტვირთე. ძაან გამიხარდება თუ ამასაც წაიკითხავ.