ყველა ფერი რაღაცნაირად გაუფერულდა და გაიცრიცა, იმის მიუხედავად რომ ალექსანდრე ყველანაირად ცდილობდა თათიას თავი კარგად ეგრძნო მათ სახლში, მაინც უჩვეულო დაძაბულობა იგრძნობოდა ყოველთვის გოგონას გარშემო, რასაც მართა ხელოვნურად ქმნიდა თავისი არაადეკვატური დამოკიდებულებით მის მიმართ.
ყველაზე უცნაური ის იყო რომ ის ძალიან ცდილობდა ვანოს და ლილეს დაახლოებას, რადგან არასდროს არ მოსდიოდა თვალში ბექა, როგორც პერსპექტიული სასიძო. თან მას მერე რაც ის ბელგიაში დაბრუნდა ისე, რომ მისი და ლილეს ურთიერთობა გაურკევევლი დარჩა ქალი უფრო გააქტიურდა, ხშირად დაჰყავდა შვილი წვეულებებზე და ვანოს ყველანაირად ხელს უწყობდა, რომ როგორმე უფრო დაახლოებულიყვნენ, ლილე ბიჭის მხრიდან აშკარა, დაუფარავ და გადამეტებულ ყურადღებას სერიოზულად საერთოდ არ აღიქვამდა, მისთვის სულ ერთი იყო რას და რატომ აკეთებდა ვანო, რადგან მისი გონება, ფიქრი, გული, სული და გონება მუდამ ბექასთან იყო ბელგიაში. ალექსანდრეს იმდენად აღიზიანებდა უკვე დედამისის საქციელი რომ ლილესთან დალაპარაკება გადაწყვიტა ამ საკითხზე
-შეიძლება?-საძინებლის კარზე დააკაკუნა და ოდნავ შეაღო
-რა თქმა უნდა შემოდი-ლილე საწოლიდან წამოდგა და ძმას მიაჩერდა გაოცებული სახით
-ხვალ, ბელგიაში მივდივარ მინდა რომ შენც წამოხვიდე
-ხვალ? ბელგიაში?-შეიცხადა გოგონამ
-ბექა აქ დაბრუნებას აღარ აპირებს... მინდა რომ წამოხვიდე და მასთან ურთიერთობა საბოლოოდ გაარკვიო
-ვიცოდი რომ ასე იქნებოდა-მოულოდნელად ატირდა ლილე -ვიცოდი რომ ასე მოხდებოდა
-იმედია მას არ ადანაშაულებ იმაში რაც მოხდა-წარბი აწკიპა გაბრაზებულმა ბიჭმა
-მე...
-ლილე ბექა უკვე დიდი ბიჭია... ურთიერთობები შენამდეც ჰქონია და შეიძლება ახლაც ჰქონდეს...ეს ნორმალურია, იმედია გესმის
-მე თავს მარიდებს... სხვასთან მიდის... ესაა ნორმალური საქციელი და ეს უნდა მესმოდეს?- აფეთქდა ლილე
-მომისმინე-ავარდა ალექსი -მე არ გეუბნები რომ შენთან თუ იქნება და შეყვარებულები გერქმევათ, ვინმე სხვასთან თუ წავა, ეს ნორმალური საქციელი იქნება და ამას უნდა შეეგუო-მეთქი! უბრალოდ გეუბნები რომ შენამდე ურთიერთობები ჰქონია და შიძლება ახლაც იყოს მსგავსი რამ, არ ვგულისმობ სიყვარულს... მოდი ნუ მალაპარაკებ რა ამ თემაზე... თავადაც ხვდები ალბათ რა და როგორ...მაგრამ ეს იმას არ ცვლის რომ მას შენ უყვარხარ, არც იმას რომ ის შენი ერთგული არ იქნება...ლილე ჩვენ ბექაზე ვლაპარაკობთ ადამიანზე ვისაც შენ გაგიჟებით უყვარხარ...ის კი იმას ნიშნავს რომ მისთვის სხვა უბრალოდ არ არსებობს... და თუ ოდესმე ვინმე იყო მის ცხოვრებაში ან ახლაა იმას არ ნიშნავს რომ ბექა შენთან ურთიერთობის პარალელურად ვინმესთან იქნება... არცერთ შემთხვევაში! არც ის იფიქრო რომ შენიდან იმ ვინმესთან წავა და დაწვება...
-ალექსანდრე ძალიან გთხოვ ტვინს ნუ მირევ ისედაც ცუდად ვარ
-მომისმინე! -დაუღრინა გაღიზიანებული ტონით ბიჭმა ხელახლა ატირებულ დას -და თუ ის გოგო ყელზე ჩამოეკიდა ბექას, აკოცა, მთელი საღამო უკან სდია ეს იმას არ ნიშნავს რომ ის ბექას ნაშ.ა, გესმის რას გეუბნები? ის იმას არ ნიშნავს რომ წვეულების მერე... მაშინ როცა შენ და ბექა ასე დაახლოვდით შენი სახლში მიყვანის მერე ის მასთან წავიდოდა და დაწვებოდა
-ძალიან გთხოვ შეწყვიტე ამ თემაზე ლაპარაკი
-აზრზე მოდი ლილე! ვერ ხვდები რომ ბექას უსამართლოდ ექცევი?
-ის მექცევა უკამართლოდ და არ მე! სიტყვის უთქმელად ადგა და წავიდა
-იმიტომ რომ იმ ნაბ.ჭვარს ჩაუხტი მანქანაში!
-მიზეზი მქონდა!
-ბექამ ხომ გაგაფრთხილა ვანო საშიში ტიპია ჩვენი ოჯახისთვის და ახლოს არ გაეკაროვო?
-თქვენთვის ყველა და ყველაფერი საშიშია!
-ლილე შეცდომას უშვებ!
-გამუდმებით თავს მარიდებს, გამირბის, ახლოს ყოფნის უფლებას არ მაძლევს...მერე კი ვიღაც გოგოს კოცნის წვეულებაზე ყველას დასანახად
-პირველი! ნიცამ თავად აკოცა და მეორე! თქვენს ურთიერთობას რაც შეეხება ბექას თავისი მიზეზები აქვს ასე მოქცევის გასაგებია?
-დავიღალე ძალიან დავიღალე ამ გაურკვეველი და გაუგებარი.... უაზრო... მიზეზებით! თუ არ უნდა ჩემთან ურთიერთობა პრობლემა არაა იყოს იქ სადაც ბედნიერი იქნება!
-ანუ ბელგიაში არ წამომყვები?
-არა!
-და რას აპირებ ბექა ვანოთი უნდა ჩაანაცვლო?
-ეგ ტიპი საერთოდ არ მაინტერესებს
-კარგია რომ არ გაინტერესებს, არც უნდა დაგაინტერესოს რადგან აქ ჩამოსვლიდან მესამე დღეს მე და მას რესტოარაში ჩხუბი მოგვივიდა... იქიდან გამექცა, უკან გავეკიდე ბიჭებთან ერთად დავეწიე, გონების დაკარგვამდე ვცემე მერე კი ვესროლე!
-რას ბოდავ-ლილეს გონებამ ვერ აღიქვა მიღებული იმფორმაციის სიმძაფრიდან გამომდინარე მისი მართებულობა
-იმას ვეუბნები რაც იყო და როგორც იყო! სახლში ვერ გამოგკეტავ და იმ ს.რთან ურთიერთობას ვერ აგიკრძალავ, ამიტომ გიყვები ჩვენი მტორბის რეალურ მიზეზებს! იმედია ტვინს ოდნავ მეტად დაატან ძალას ვიდრე ბექას შემთხვევაში და რამე სისულელეს არ გააკეთებ!
-ვანო ჩემთვის არაფერს ნიშნავს, საერთოდ არაფერს ასე რომ შეგიძლია მშვიდად იყო
-რომ არ ნიშნავდეს მის გამიგზავნილ იდიოტურ თაიგულებს და საჩუქრებს აღფრთოვანებული არ მიიღებდი!
-მე არ ვიცოდი თქვენი მტრობის მიზეზი
-გეცოდინებოდა თუ არა მაინც არ უნდა მიგეცა უფლება ასე ახლოს მოსულიყო შენთან ! მაშინ როცა მე და ბექა გეუბნებოდით რომ მისგან თავი შორს დაგეჭირა! მაგრამ შენ როგორც ყოველთვის, მართასავით მიზეზებს ეძებ...
-ყველაფერში მე მადნააშაულებ?
-ბოლოჯერ გეკითხები წამოხვალ თუ არა ჩემთან ერთად ხვალ ბელგიაში?
-არა-ხმა აუკანკალდა გოგონას
-თუ გადაიფიქრებ-ალექსმა თვითმფრინავის ბილეთი მაგიდაზე დაუდო და ოთახიდან გავიდა.
სად გადის ზღვარი თავმოყვარეობასა და სიყვარულს შორის? აი ამაზე ფიქრობდა ლილე მთელი ღამე და ბოლოს მიიღო ის საბედისწერო გადაწყვეტილება, რამაც მისი ცხოვრება რეალურად საბოლოოდ დაანგრია და გაანადგურა.
ვანოთი აღფრთივანება მართას ალექსანდრეს გამხელილმა სიმართლემ იმავე დღეს წუთს და წამს ჩაახშო
-აქამდე რატომ არაფერი მითხარი?-აყვირდა მართა
-იმიტომ რომ აი ამ შენი გაგიჟებაის თავი არ მქონდა რა...
-შენ რა შეიშალე? ასეთი რამ როგორ დამიმალე?
-შენთვის საკმარისი არ იყო იმის ახსნა ჩემგან და ბექასგან, რომ ეგ ტიპები ჩვენი ოჯახისთვის საშიში და მიუღებლები იყვნენ?
-არა არ იყო! მე უნდა მცოდნოდა... უნდა მცოდნოდა თავიდან ბოლომდე ყველაფერი!
-ახლა ხომ იცი?
-ახლა გვიანია! ძალიან გვიანი!
-არც ისე...
-ჯანდაბა, ჯანდაბა-მართა გიჟივით წამოვარდა სავარძლიდან მაგიდაზე გამეტებით დაარტყა ხელი-
ამადმყოფო შეშლილო!-უყვირანალექს და გიჟივით გავარდა სახლიდან.
ზაზა მიღებული ჭარბი ალკოჰოლისგან ჩაწითლებული თვალებით უყურებდა დედას
-გადაწყვეტილება მივიღე!
-არ მითხა რომ ლიკას განქორწინებაზე უნდა დათანხმდე-ხმა აუკანკლადა ქალს
-ჰო ასე ჯობია... აზრი მაინც არ აქვს არაფერს
-გთხოვ ეს არ გააკეთო... შანსი ჯერ კიდევ არსებობს რომ თქვენი ოჯახი გადაარჩინოთ
-რომელი ოჯახი დედა?-მწარედ გაეცინა კაცს-შემომხედე სრულიად მარტო დავრჩი ამ წყეულ სახლში! არც ლიკა, არც თათია, არც ბაჩო აქ არ არიან... ყველა წავიდა... თითოეული მათგანი ჩემს გამო წავიდა-ზაზა კიდევ წაეტანა ღვინის ბოთლს მაგრამ ირინამ უფლება აღარ მისცა დაელია
-სანამ ასე უმოქმედოდ იქნები და თავს სასმელში ჩაიხრჩობ რა თქმა უნდა მარტო იქნები! სრულიად მარტო!
-ჩემი მდგომარეობის შეცვლა გგონია რამეს შეცვლის? გგონია ოდესმე მაპატიებს იმ ღალატს ლიკა, რომელმაც არა მარტო ჩემი და მისი, არამედ თათიას და ბაჩოს ცხოვრებაც დაანგრია?
-ყველაფრის გამოსწორება შეიძლება
-როგორ?
-მართალი ხარ... პირველ როგში ცოლს უნდა გაშორდე... ზოგჯერ უნდა დაკარგო რომ ხელახლა იპოვო
-რა სისულელეა
-გგონია ოცდაერთწლიანი სიყვარულის და ურთიერთობის კავშირის წყვეტა ლიკასთვის ადვილი გადასატანი იქნება?
-გგონია რომ ჯერ კიდევ არსებობს შანსი?
-ვფიქრობ არსებობს... მაგრამ ეს შანსი თათიას და ბაჩოს ცხოვრების ხაზზე გადის...
-ანუ?
-შენმა ღალატმა ყველაზე მეტად თათია დაანგრია... თათია გაანადგურა...მისი ცხოვრება ბაჩის თავისუფლებას შეეწირა...
-გგონია შევძლებ რომ შვილი ამ საშინელი ქორწინებიდან დავიხსნა?
-ორიასი ათასი დოლარი... აი ეს ღირს შენი გოგონას თავისუფლება
-რააა?-აღმოხდა გაცოფებულ კაცს და ფეხზე წამოვარდა
-თათიას და იმ არაკაცის ოთახში ვიპოვე კონტრაქტი...
-რა კონტრაქტი?
-ფიქტიური ქორწინების
-რაა?-ზაზა ისე არია ამდენმა ახალმა, უცნაურმა და საშინელმა ინფორმაციამ რომ მის გონებას გაუჭირდა მათი თანამიმდევრული აღქმა
-მოკლეთ ეს ფიქტიური ქორწინება ბაჩოს თავისუფლების სანაცვლოდ შედგა ერთი წლით! თუ მანამდე რომწლიმე მხარე განქორწინებას მოისურვებს ორასი ათასი დოლარია საჭირო
-ნაბ.ჭვარი, ნაბ.ჭვარი! -იღრიალა ბოლო ხმაზე ზაზამ
-ვფიქრობ ეს ფული უნდა იშოვო, სადანაც გინდა იქიდან უნდა მოიტანო და ეს ქორწინება დავასრულოთ!
-მაის დედაც
-იმიტომ გეუბნებოდი ჩუმად ყოფილიყავი და ხმა არ ამოგეღო! ვიცოდი, დარწმუნებული ვიყავი რომ რაღაც ისე არ იყო და ამ ქორწინების უკან რაღაც უცნაური იმალებოდა!
მართას გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა როცა სასტუმროს ნომრის კარი გააღო და ზაზა დაინახა რომელიც უცნაური გამომწვევი მზერით მიაჩერდა მას
-საიდან გაიგე რომ აქ ვიყავი?-შეიცხადა ქალმა
-თუ დაგავიწყდა გეტყვი რომ ჩემი შვილი შენი რძალია, შესაბამისად მისგან გავივე
-რისთვის მოხვედი რა გინდა? თუ საქმეზე გინდა ლაპარაკი...
-საქმეზე არა ჩვენზე მოუჭრა კაცმა და დაუპატიჟებლად შევიდა ნომერში
-აქ შენთან ერთად ყოფნა არ მინდა!-მკაცრად უთხრა ქალმა და კარი კიდევ უფრო ფართოდ გააღო- წადი!
-ასე ნუ იძაბები გთხოვ-გაეცინა ზაზას და დივანზე დაჯდა
-რას აკეთებ? შენ რა გაგიჟდი?-მართამ კარი მიაჯახუნა და თავზე წამოდგა ირონიულად მომღიმარ კაცს
-ისევ ისეთი მკაცრი ხარ-უთხრა ცინიკურად-მაგრამ სიამაყე საერთოდ არ გაგაჩნია, სწორედ ამიტომ მოვედით აქამდე მე და შენ
-გაეთრიე!-გაავებულმა ქალმა კარისკენ მიუთითა კაცს
-ძალიან ლამაზი ხარ როცა ბრაზდები
-რას ბოდავ
-ისევ ისეთი ლამაზი როგორც მაშინ 12 წლის წინ
-გაეთრიე თორემ დაცვას დავუძახებ!
-დარწმუნებული ხარ რომ გინდა წავიდე?-ზაზა ფეხზე წამოდგა და ზედმეტად ახლოს მდგომ ქალს ამღვერულ მწვანე სფეროებში ჩააცქერდა შავი დანისლული სფეროებით, მართას უმალ სუნთქვა შეეკრა და გულისცემა შეუწყდა -მიდი კიდევ მითხარი რომ გინდა წავიდე-ზაზამ ცივი თითები მის სახეს ჩამოაყოლა და ირონიულად გაუღიმა, შემდეგ ნიკაპზე მოკიდა ხელი, თავი ააწევინა და სანამ მართა აზრზე მოსვლას შეძლებდა ცხელი ტუჩები შეაწება მის ცივ ათროლებულ ტუჩებს, ქალი იმდენად დააბნია ამ შეხებამ, სურვილმა, ემოციების
და გრძნობების აფეთქებამ რომ მაშინვე დაკარგა თავზე კონტროლი და მის გიჟურ კოცნას იგივე სიგიჟით უპასუხა, როცა ზაზა დარწმუნდა რომ მართას საბოლოოდ აუბნია თავგზა და თუ მოისურვებდა მიისაკუთრებდა კიდეც მას, მოულოდნელად მოშორდა მის ცივ უხეშ ტუჩებს, თვალეში ჩააცქერდა ირონიული ღიმილით და ცინიკურად უთხრა
-ზოგჯერ გრძნობებზე მაღლა საკუთარი სიამაყე უნდა დააყენო რომელიც შენ საერთოდ არ გაგაჩნია
-ნაბ.ჭვარო არაკაცო-მართამ ხელი აღმართა მაგრამ ზაზამ დაუჭირა და გარტყმის უფლება არ მისცა
-ზოგჯერ სიყვარული თავმოყვარეობას უნდა შესწირო მსხვერპლად! მაგრამ შენ როგორც ყოველთვის ამას ვერ იაზრებ იმიტომ რომ გრძნობებს ხარ აყოლილი! რომელთაც რეალურად არანაირი კავშირი არ აქვთ სიყვარულთან
-გულს მირევ
-იმიტომ რომ-მშვიდად გააგრძელა კაცმა გაწყვეტილი წინადადება -სიყვარული... ეს მარტო გრძნობა კი არაა ესაა შეგრძნებაა, რომელიც შენ დღემდე ვერ შეიგრძენი მართა!
-რას ბოდავ
-მეცოდები-გულწრფელად უთხრა კაცმა და ხელი უხეშად გაუშვა
-გაეთრიე-უყვირა მიმავალ კაცს მთელი სხეულით აკანკალებულმა ქალმა, რომელიც იქვე კედელთან ჩაიკეცა და იატაკისკენ უღონოდ დაცურდა.
ლილეს მაინც ჯიუტად არ ნანობდა თვითმფრინავის ბილეთის დახევას, რომელმაც მისი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა რამდენიმე კვირის შემდეგ....
არადა ნანობდა, ძალიან ნანობდა ძმას რომ არ დაუჯერა და არ გაჰყვა ბექას სანახავად, ყოველ ღამე ცრემლებად უღვრებოდა, თუმცა უაზრო სიჯიუტეს და თავმოყვარეობას ვერ გადააბიჯა, არ და ვერ დაურეკა, ვერ მისწერა, ვერ მოიკითხა, მასთან ვერ გაფრინდა და ამან კიდევაც დაუნგრია შემდეგში ცხოვრება, რადგან ნელ-ნელა თავისთავად ისევ გაუცხოვდნენ.
უნივერსიტეტში სიარულმა თათიას ცხოვრება ოდნავ გაახალისა, იმის მიუხედავად რომ ალექსანდრეს დაჟინებული თხოვნით და მოთხოვნით მძღოლს დაჰყავდა მაინც ახერხებდა გარკვეული დრო მაინც დაეღწია თავი იმ პრობლემებისგან რომელიც ჯიშკარიანების ოჯახში არა და რა ილეოდა.
ლილეს ცხოვრება უფრო გაუფერულდა, უფრო გაფერმკრთალდა, თითქოს უღიმღამო ფერებივით თვითონაც გაიცრიცა...თითქოს დაიკარგა... მისთვის ცხოვრებამ უბრალოდ აზრი დაკარგა, ამიტომ სრულიად მოულოდნელად ყველასგან მალულად თვითმფრიმავის ბილეთი იყიდა და ბექას დაბადების დღეზე ბელგიაში გაფრინადა