სიყვარული გრძნობების გარეშე 36 თავი
-გეგა გთხოვ შეწყვიტე-გაბრაზდა ქეთი და უკან დაიხია -შენთან ახლოს ყოფნის უფლებას რატომ არ მაძელევ?-უემოციო ტონით ჰკითხა კაცმა- გეშინია რომ საკუთარ გრძნობებს წინააღმდეგობას ვერ გაუწევ?-ცინიკური ტონით ჰკითხა და სახეზე ირონიულმა ღიმილმა გადაურბინა -შეწყვიტე გრძნობებზე ლაპარაკი! ძალიან დამღალა უკვე ამ ყველაფერმა -რატომ ვერ იღებ განქორწინების გადაწყვეტილებას?-თვალები დააწვრილა გეგამ და დაჟინებით ცააცქერდა დაბენეულ ქალს ამღვრეულ ცისფერ სფეროებში -უნდა წავიდე-დაიჩურჩულა ქეთიმ და გვერდის აქცევა სცადა მისთვის, მაგრამ გეგამ მაშინვე გზა გადაუღობა და წინ აესვეტა -უშენობა აღარ შემიძლია-ხმა დაბალი ტონით უთხრა კაცმა და გააზრებულად ახლართა თითები მის თითებში -რას აკე...თებ-აღმოხდა მისი ზედმეტი სიახლოვით სუნთქვა აჩქარებულ ქალს და აწყლიანებული თვალებით ახედა მომღიმარ კაცს, რომელმაც მისი ხელი ტუჩებთან მიიტანა და ნაზად აკოცა მაჯაზე- გეგა გთხოოვ-შეეხვეწა თავგზააბნეული ქალი და უმალ ხელის დახსნა სცადა, მაგრამ კაცმა უფლება არ მისცა -ეს რა არის?-მკაცრი ტონით ჰკითხა გეგამ როცა მის მაჯაზე სიწითლე შენიშნა -ეს შენ არ გეხება-გაბრაზდა ქეთი და უფრო აქტიურად გაუწია წინააღმდეგობა წყობრიდან გამოსულ კაცს რომელმაც მაშინვე გულზე მიიკრო მთელი სხეულით აცახცახებული ქალი და წელზე ნაზად შეუცურა ძლიერი ხელი -ჩემს გამო გატკინა?-ზომოდან დააცქერდა გეგა თვალებაწყლიანებულ ქალს რომელიც მთელი ძალით უწევდა წინააღმდეგობას მოწოლილ ცრემლებს -ხელი... გამიშვი!-ამოილუღლუღა ქეთიმ და გაჩუმდა რომ როგორმე ძალა მოეკრიბა მისთვის წინაადეგობის გასაწევად, თან მის უხეშ თითებშორის მოქცეული მაჯის დახსნა სცადა, მაგრამ ამაოდ -კითხვაზე მიპასუხე! -ეს მხოლოდ მე და ჩემს ქმარს გვეხება! -ქეთი ჩემი გაგიჟება გინდა?-მოულოდნელად აყვირდა წყობრიდან გამოსული კაცი -რაც შენ გამოჩნდი ჩვენს ცხოვრებში ყველაფერი მას შემდეგ აირია-ავარდა ქალი და ხელიდან დაუსხლტა წყობრიდან გამოსულ კაცს -ისევ მე მადანაშაულებ-გაბრაზდა გეგა -რატომ არ გესმის?-ატირდა ქეთი-მე ოჯახი მაქვს, ქმარი და ორი შვილი მყავს....გთხოვ წადი ჩემი ცხოვრებიდან, თავი დამანებე ძალიან გთხოვ -ქეთი მე შენ მიყვარხარ-მშვიდი ტონით უთხრა გეგამ დაბნეულ ქალს და წამებში დაფარა მათ შორის მანძილი-ძალიან მიყვარხარ-დაუჩურჩულა ზედ ტუჩებთან და თვალებში ჩააცქერდა მომღიმარი სახით-და რადგანაც ზუსტად ვიცი რომ შენც ისეთივე სიგიჟით გიყვარვარ დღემდე, როგორც მე შენ, უფლებას არ მოგცემ ეს გრძნობა, დედის და ცოლის ტვირთად ქცეულ მოვალეობას მსხვერპლად შესწირო! -გეყოფა! საკმარისია უფლება არ გაქვს რომ ჩემს ოჯახზე ასე ილაპარაკო! -ამის დედაც, ამის დედასაც შ.ვეცი-უმისამართოდ შეიგინა უეცრად წყობრიდან გამოსულმა კაცმა, რომელიც იმავე წამს დაშიშმინდა ქალის ცრემლებზე და სწრაფად მიუახლოვდა მას, გულში ძლიერად ჩაიკრა და თავზე აკოცა-არ იტირო- ხმა დაბალი ტონით უთხრა და ზემოდან დააცქერდა ამღვრეული თვალებით -გამიშვი- დაიჩურჩულა ქეთიმ და მოთმინებით დაელოდა მის გადაწყვეტილებას, გეგა ადგილზე გაიყინა, საშინელი საცარიელის განცდა დაეუფლა უგრძნობ სხეულში, რადგან ამ ერთმა სიტყვა რამდენიმე წამის განმავლობაში ყველა გრძნობა და ემოცია ერთად გაანდგურა მის დახშულ გონებაში...თუმცა საყვარელი ქალის მთრთოლარე სხეულზე შემოჭდობილი ძლიერი ხელები მორჩილად დაუშვა დაბლა და კვლავ მისცა წასვლის უფლება...ატირებული ქეთი სწრაფად მიტრიალდა გასასვლელისკენ და შენობა დატოვა. გეგა იქამდე უყურებდა ამღვრეული თვალებით საყვარელი ქალის მთრთოლარე სილუეტს, სანამ საბოლოოდ თვალს არ მიეფარა ის. ბოლოს როცა აზრზე მოვიდა გიჟივით გავარდა გარეთ, სწრაფად გადაჭრა ქუჩა და მანქანას მივარდა, საჭეს მიუჯდა და დაქოქა, ისე რომ არ გამუხედია პარკინგიდან გზატკეცილზე უკუსვლით გაიყვანა მანქანა, რის გამოც საშინელი შეჯახების ძალამ აუტანელ ტკივილი განაცდევინა მხედველობის დაკარგვასთან ერთად, ხოლო გამაყრუებელმა ხმამ სმენის მომენტალური დახშობა, რამდენიმე წუთს იყო ასეთ აუტანელ მდგომარეობაში, მერე ნელ-ნელა ყველაფერი თავისთავად დალაგდა არეულ გონებაში და აზრზე მოსული ამღვრეული თვალებით მიაჩერდა თვალცრემლიან ქეთის რომელის სახეს ჯერ კიდევ გადღაბნილი კადრივით ხედავდა -გეგა კარგად ხარ?-ჩამწყდარი ხმით ჰკითხა ქალმა და აკანკალებული ხელები სახეზე შეახო -მგონი-დაიჩურჩულა მისუსტებულმ კაცმა და მაქსიმალურად სცადა აზრზე მოსვლა -ახლავე სასწრაფოში დავრეკავ-გეგას დამჯახებელი ბიჭი რომელიც მასზე ბევრად უკეთეს მდგომარეობაში იყო მაშინვე მობილურ ტელეფონს ეცა -არაა საჭირო- იუარა გეგამ -ცუდად გამოიყურებით-დაიძაბა ბიჭი -კარგად ვარ -გეგა გთხოვ-შეეხვეწა ქეთი-კარგად არ ხარ -არ მინდა-თქო, მაინც არ გავყვები, ასე რომ დარეკვას აზრი არ აქვს -ჰო მაგრამ-დაიბნა ბიჭი -არ გვინდა ზედმეტი აყალ-მაყალი კარგად ვარ- ახედა გეგამ ანერვიულებულ ახალგაზრდას და თავის ტელეფონის ნომერი უკარნახა -მერე დამიკავშირდი და მოვგვარდეთ -კარგი როგორც გინდათ-მხრები აიჩეჩა ბიჭმა და გარშემო შემოკრრბილი ცნობისმოყვარეებიც მარტივად დაამშვიდა, რის გამოც რამდენიმე წუთის მერე, ჩაბნელებულ, ნაწვიმარ ქუჩაში მხოლოდ გეგა და ქეთი დარჩნენ -პირველადი დახმარების ყუთი გააქვს მანქანაში?-მკაცრი ტონით ჰკითხა დაძაბულმა ქალმა -მააქვს-ნაწყენი ტონით უთხრა კაცმა და პატარა ჩანთა გაუწოდა -ძალიან კარგი-მოიღუშა ქეთი და სწრაფად ამოიღო იქიდან საჭირო ნივთები. სავარძელში მჯდომი გეგა ღია კართან მდგომი ქალისკენ მიტრიალადა და ფეხები გადაალაგა მანქანიდან, მოხდა ისე რომ ქეთი მის ფეხებშორის მოექცა თუმცა მას ამისთვის ყურადღება არ მიუქცევია და ჭრილობის დამუშავებას შეუდგა ტუჩზე, საიდანაც სისხლი ჯერ კიდევ სწრაფად მოედინებოდა-გტკივა?-შეწუხებული სახით ჰკითხა როცა მის შუბლზე დიდი სილურჯე შენიშნა -ოდნავ-მომღიმარი სახით შეხედა გეგამ დაბნეულ ქალს და როცა ქეთიმ გაუაზრებლად ჩააყოლა ხელის ზურგი მის არეულ სახეს, სწრაფად დაუჭირა და ნაზად აკოცა მაჯაზე. ქეთი საშინლად ააღელვა მისმა ქცევამ და მაგრამ მოწოლილ მძიმე ემოცების ცრემლებად დაღვრის უფლება აღარ მისცა-ქეთი-ხმა დაბალი ტონით წარმოსთქვა კაცმა საოცნები ქალის სახელი, ნელ-ნელა თმებში შეუცურა ცივი თითები და კიდევ უფრო ახლოს მიიზიდა -გთხოვ-უმისამართოდ დაიჩურჩულა დაბნეულმა ქალმა, როცა საყვარელი მამაკაცის ცხელი ტუჩები საფეთქელზე მიეწება და უმალ მოშორდა მას, საზარელი სიჩუმე ჩამოწვა ბნელით მოცულ ქუჩაზე რომელიც გეგას ტელეფონის ხმამ დაარღვია -ჰოო-უკმაყოფილო ტონით უპასუხა გვანცას ზარს გაღიზიანებულმა კაცმა -მალე მოხვალ?-ყურმილს მიღმა გაისმა გვანცას მხიარული ხმა, რომელიც იქვე მდგომ ქეთის დაძაბულ სმენას მკაფიოდ და გარკვევით მიწვდა, ამიტომ საშინლად დაიძაბა და აღელდა, რაც აშკარად შესამჩნევი გახდა გეგასთვის მისი არეული სახიდან გამომდინარე და შესაბამისად სახეზე კმაყოფილების ღიმილმა გადაურბინა -ძალიან მალე -იცოდე უაზროდ არ მალოდინო შენ რომ იცი ხოლმე ისე!-ხმა გაიმკაცრა გვანცამ -არა პატარავ-ძლივს შეკავებული სიცილით უთხრა გეგამ თან ისე რომ წამით თვალი არ მოუშორებია ქეთის არეული სახისთვის, რომელზეც აშკარად იკითხებოდა იმედგაცურება სევდა და ტკივილი -მარტო არ ხარ?-მაშინვე მიხვდა გვანცა რომ რაღაც ისე არ იყო როგორც უნდა ყოფილიყო -ჰო არ ვარ -კარგი... მიდი იცოდე მოუთმენლად გელოდები- კისკისით უთხრა და გაუთიშა. ქეთი ერთ ადგილზე მიყინულივით იდგა და უემოციო სახით უყურებდა მომღიმარ კაცს -როგორც ჩანს თავს მშვენივრად გრძნობ!-ბრაზნარევი ტონით უთხრა ქალმა და ოდნავ უკან დაიხია -არც ისე კარგად-გაეცინა გეგას და მანქანა დაქოქა -იმედია საჭესთან დაჯდომას არ აპირებ-მაინც აღელდა ქეთი იმის მიუხედავად რომ, ახლა საშინლად იყო გაბრაზებული მასზე -არა, ვერ შევძლებ, თავი საშინლად მტკივა- მაშინვე შეიფერა კაცმა საყვარელი ქალის ზრუნვა - ჯობია ახლავე ექიმს გაესინჯო ალბათ ტვინის შერყევა გაქვს -ექიმი არ მჭირდება, მე შენ მჭირდები! -ვფიქრობ რეალურად ის გჭირდება, ვინც ახლა მოუთმენლად ელოდება შენთან შეხვედრას- ნაწყენი ტონით უთხრა გაცეცხლებული ქალი და მიტრიალდა -ახლობელია-ცინიკური ტონით უთხრა გეგამ და მომენტალურად მაჯაში ჩაავლო ძლიერი ხელი მიბრუნებულ ქალს, მაშინვე თავისკენ შეატრიალა და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა ამღვრეულ თვალებში -უნდა წავიდე მაგვიანდება-უმისამართოდ დაიჩურჩულა სუნთქვა აჩქარებულმა ქალმა -მინდა რომ დარჩე -გამიშვი-ჩამწყდარი ხმით უთხრა ქეთიმ და მაჯის დახსნა სცადა -სულ რამდენიმე წუთით -გეგა გთხოვ-შეეხვეწა ქეთი და როგორც კი კაცის უხეში თითები ოდნავ მოდუნდა ხელიდან გაუსხლტა -ისევ მიდიხარ-ნაწყენი ტონით უთხრა კაცმა -იძულებული ვარ რომ ასე მოვიქცე-ასლუკუნდა ქეთი და სანამ გეგა კიდევ რამეს ეტყოდა მიტრიალდა და სწრაფი ნაბიჯით გაეცალა იქაურობას, თუმცა გეგაზე ფიქრი თავიდან ვერ მოიშორა, ამიტომ მალევე ჩართო გამორთული ტელეფონი და დაურეკა, გაოცებულმა კაცმა პირველივე ზარზე უპასუხა -ქეთი? -შენზე ვღელავ... -ამიტომ მიმატოვე და წახვედი? -საჭესთან არ დაჯდე გთხოვ-შეეხვეწა დაბნეული ქალი, გაღიზიანებულ კაცს -ვინმე მეგობარს სთხოვე რომ მოგაკითხოს -დარწმუნებული ვარ ჩემზე ფიქრი ამ ღამესაც გაგათენებინებს-კმაყოფილი ტონით უთხრა გეგამ და გაეცინა -მორჩი-გაბრაზდა ქეთი და გაუთიშა, ჯერ კიდევ ბოლომდე აზრზე მოსული არ იყო რომ ირაკლიმ დაურეკა, რის გამოც საშინლად დაიბნა და დაიძაბა, თუმცა მაშინვე უპასუხა -სახლში ჯერ არ დაბრუნებულხარ-ბრაზნარევი ტონით უთხრა კაცმა როგორც კი მის დაძაბულ სმენას საყვარელი ქალის სუნთქვა აჩქარებული ხმა მისწვდა -საცობში ვარ -რომ მიხვალ მაშინვე დამირეკე -კარგი-გაბრაზდა ქეთი და მასაც გაუთიშა, მისდა საბედნიეროდ სამსახურში შემორჩენილმა ირაკლიმ აღარ გადაურეკა და შინ მშვიდად დაბრუნდა. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.