შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

სიყვარული გრძნობების გარეშე(IIნაწილი) 15 თავი


4-12-2021, 13:41
ავტორი ნეაკო
ნანახია 3 321

მცხეთამდე ისე მივიდნენ რომ მთელი გზა, ხმა არცერთს არ ამოუღია
-მარიანა-დაიწყო აღელვებულმა ბიჭმა როცა მანქანა გააჩერა და გოგონა კარის გასაღებად მიტრიალდა- ხვალ რომელ საათზე ხარ ჩაწერილი ექიმთან?
-12-ზე -უემიციო ტონით უპასუხა გოგონამ და მისკენ შეტრიალდა, ამ დროს მათი ამღვრეული თვალები ერთმანეთს შეეფეთა
-თერთმეტისთვის მოგაკითხავ და ერთად წავიდეთ
-თორნიკე ვერ ვხვდები რის მიღწევას ცდილობ-გაბრაზდა მარიანა და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა ქამრს დანისლულ ჭაობისფერ სფეროებში
-უბრალოდ შენზე და პატარაზე ძალიან ვღელავ-გულწრფელად უთხრა ბიჭმა და ოდნავ წამოზრდილ მუცელზე ხელი დაადო
-არ მჭირდება შენი მზრუნველობა! როგორმე მარტოც მოვახერხებ ექიმთან წასვლას! და თუ პატარას მდგომარეობა ასე ძალიან გაღელვებს შეგიძლია პირდაპირ საავადმყოფოსი მოხვიდე!
-ხვალ ექიმთან ერთად წავალთ!-მშვიდი ტონით უპასუხა ბიჭმა და ნელა შეუცურა ცივი თითები პერანგის ქვეშ
-თორნიკე-გაბრაზდა მარიანა
-უფლება მაქვს შეგეხო, შენ ხომ მუცლით ჩვენს პატარას ატარებ-გაუღიმა თორნიკემ სუნთქავ აჩქარებულ ცოლს და თავხედურად გააცურა უხეში თითები მის ნაზ და თბილ კანზე
-მორჩი!-წამოენთო გოგონა და ისევ კარის გასაღებად მიტრიალდა
-გამუდმებით რატომ გამირბიხარ?-ინტერესით ჰკითხა თორნიკემ მიბრუნებულ გოგონას და სახეზე ჩამოყრილი თმა მხარს უკან გადაუცურა
-მგონი გავიწყდება რომ მე და შენ განქორწინებაზე გვაქვს განცხადება შეტანილი-ისე უოასუხა მარიანამ რომ მისკენ არ მიუხედია
-ათასმეერთედ გეუბნები უკვე რომ ჩემთვის ეგ არაფერს ნიშნავს და ამის გამო შენზე უარის თქმას არ ვაპირებ
-თორნიკე გეყოფა! გთხოვ თავი დამანებე, ძალიან დამღალა უკვე ამ ყველაფერმა -მოწყენილი ხმით უთხრა გოგონამ და სევდიანი სახით მიაჩერდა მომღიმარ ბიჭს
-არ შემიძლია, ხელმეორედ ვერ დაგკარგავ-დაუჩურჩულა მისკენ გადიახარა და სახე ზედმეტად მიუახლოვა -ვიცი რომ ჯერ კიდევ არ მენდობი და სწორედ ამ მიზეზით გამირბიხარ და არა იმიტომ რომ აღარ გიყვარვარ! -მტკიცებით უთხრა და მოულოდნელად ცხვირზე აკოცა- მაგრამ დაგიმტკიცებ რო მე შენ გიმსახურებ!
-თორნიკე შენ ჩემი შვილების მამა ხარ, სწორედ ამიტომ ვცდილობ შენთან ცივილური ურთიერთობის შენარჩუნებას და ჩემთან ახლოს ყოფნის უფლებას გაძლევ! გესმის? მხოლოდ ამიტომ!
-ჯერ კიდევ გიყვარვარ -დარწმუნებით უთხრა ბიჭმა და ხელი თმებში შეუცურა
-დამიჯერე ამაოდ ცდილობ ჩვენი ურთიერთობის აღდგენას!- მომაბეზრებლად უთხრა გოგონამ
-მე ასე არ ვფიქრობ-გაეღიმა თორნიკეს და ოდნავ, სულ ოდნავ შეახო ფერმრთალი ტიჩები ცოლის ვნებიან წითელ ტუჩებს
-თორნიკე-აღმოხდა სუნთქვა აჩქარებულ გოგონას რომელმაც მომენტალურად მკერდზე მიაბჯინა აკანაკალებული ხელები ქმარს დ აოდნავ უკან დასწია -ეს აღარ გააკეთო -მშვიდი ტონით უთხრა და მზერა გაუწორა მის მომღიმარ სახეს
-რატომ? გეშინია რომ საკუთარ გრძნობებს სათანადო წინაადეგობას ვერ გაუწევ?-ირონიული ტონით ჰკითხ ადა საწყუს პოზიციას დაუბრუნდა
-ლილეს რომე ლ საათზე მოიყვან?-ბრაზნარევი ტონით ჰკითხა აღელვებულმა გოგონამ ქმარს და მანქანიდან სწრაფად გადავიდა
-ზუსტად არ ვიცი დაგირეკავ-გაუღიმა თორნიკემ და როგორც კი სოფიმ ბავშვი გაუყვანა თავადაც გადავიდა მანქანიდან და მონატრებული შვილი გულში ჩაიკრა.
ქეთის ლილეს დანახვაზე ცრემლები მოეძალა
-ბებოს სუნთქვა-აღმოხდა აღელვებულ ქალს და სახე დაუკოცნა აკისკისებულ პატარას, შემდეგ კი თორნიკეს გამოართვა და გულში ძიერად ჩაიკრა, თუმცა ხასიათი მალე გაუფუჭა ბიჭის მოღამულმა სახემ რომწლიც დივანზე მოწყენილი დაჯდა, ამიტომ თავზე წამოადგა მას დ აინტერესით ჰკითხა-მოხდა რამე?
-მარიანას ვაკოცე-უცნაური ტონით თქვა ბიჭმა და სე დიანი თვალებით მიაჩერდა დასერიოზულებულ ლილეს
-ეს რატომ გააკეთე?-გაბრაზდა ქეთი
-უბრალოდ ისე ახლოს ვიყავით ერთმანეთთან რომ თავი ვერ შევიკავე
-რა რეაქცია ჰქონდა?
-არანაირი-მხრები აიჩეჩა დაბნეულმა ბიჭმა-მეგონა ადრინდელივით გაგიჟდებოდა მაგრამ ფაქტიურად რეაქცია არ ჰქონია
-თორნიკე ასე აღარ მოიქცე კარგი?ძლივს აღადგინეთ ურთიერთობა და ყველაფერს ნუ აურევ თავიდან
-ვცდილობ რომ არ შევეხო და თავი შორს დავიჭირო მისგან მაგრამ მისი სიახლოვე თავს მაკარგვინებს-გატაცებით თქვა ბიჭმა და დაძაბული მზერა ერთ წერტილს გაუშტერა
-ყოველი შეხვედრისას გრძნობებს თუ აჰყვები და მისი ნების საწინააღმდეგოდ აკოცებ ისევ საწყის წერტილს დაუბრუნდებით! ამიტომ გთხივ საკუთარი ქცევები აკონტროლე, რომ ისევ გული არ ატკინო...
-ვეცდები-მოიღუშა თორნიკე და ლილეს მიაჩერდა მომღიმარი სახით, რომელიც მთელი ეს დრო მათ დაძაბულ საუბარს სერიოზული სახით ადევნებდა თვალს- მამას გოგო-აღმოხდა მომღიმარ ბიჭს და მოულოდნელად ფეხზე წამოდგა, ხელში აიყვანა პატარა და სახე დაუკოცნა -დე მალე უნდა წავიყვანო
-რატო?-ეწყინა ქეთის
-მინდა რომ ირაკლისთანაც მივიყვანო
-როგორაა ისევ სვამს?-ჩამწყდარი ხმით ჰკითხა ქეთიმ შვილს და თვალები ცრემლებით აევსო
-კარგადაა ნუ ღელავ-ზოგადი პასუხით შემოიფარგლა თორნიკე დ აინტერესით მიაჩერდა ქალს ალეწილ სახეზე
-დარწმუნებული ხარ?-დაიძაბა ქეთი
-ნუ... ყოველ შემთხვევაში ცდილობს რომ კარგად იყოს-გაეღიმა ბიჭს და შეწუხებულ ქალს თავზე აკოცა.
-თორნიკეს ხშირად მიჰყავდა ლილე ხან ქეთისთან, ხან ირაკლისთან, შესაბამიასად ხშირი ურთიერთობა უწევდა არა მხოლოდ მარიანასთან სოფისთანაც და მანანასთანაც, რომელთაც მისმა სტაბილურად ნორმალურმა ქცევამ მასზე შეხედულება შეაცვლევინა ორივეს, თუმცა ყველაფერისდამიუხედავად მარიანა მაინც შორს იჭერდა მისგან თავს, თუმცა გამუდმებით მოლოდინის რეჟიმში იყო და მისგან შეტყობინებას და ზარს ელოდებოდა, ან უეცარ გამოჩენას უნივერსიტეტის და სახლის წინ.
რაც დრო გადიოდა სულ უფრო და უფრო უჭირდა გეგას ქეთის გაგება, რადგან ქალი გამუდმებით გაურბოდა მასთან ქორწინებაზე საუბარს, შესაბამისად გეგა ძალიან დაღალა ამ გაუგებარმა ურთიერთობამ მასთან, დაუსრულებელმა ლოდინმა, თავშეკავებულმა ქცევებმა და თმენის ვალდებულებამ, ამიტომ ერთ გვიან საღამოს რესტორნიდან გამოსულებს ურთიერთობა ცოტა დაეძაბათ
-ქეთი შენი არ მესმის- გაბრაზდა გეგა- როდემდე უნდა ვიაროთ თავგზააბნეული შეყვარებულებივით რესტორნიდან რესტორანში?
-თუ ფულის პრობლემა გაქვს, აწი მე გადავიხდი ხოლმე-ცინიკური ტონით უთხტა ქალმა და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა თვალებში გვერდით მდგომ კაცს
-იცოდე თუ კიდევ დიდხანს განაგრძობ ჩემს წვალებას -მუქარით უთხრა გეგამ და მისკენ მიტრიალადა მომნტალურას , სახე ზედმეტად მიუახლოვა და თვალებში ჩააცქერდა- მერე უკვე ჩემებურად ვიმოქმედებ
-გეგა ნუ სულელობ-აკისკისდა ქეთი და კისერზე შომოაჭდო ხელები გაბრაზებულ კაცს-ცოტა დრო კიდევ მჭირდება -დაუჩურჩულა ზედ ტუჩებთან და ლოყაზე ნაზად აკოცა
-დრო რისთვის?-ავარდა გეგა და წელზე ძლიერად შემოხვია საყვალრელ ქალს უხეში ხელები
-ჩემთვის და ჩემი შვილებისთვის
-თუ ირაკლისთვის?-ბრაზნარევი ტონით ჰკითხა გეგამ მომღიმარ ქალს და გამომცდელად ჩააცქერდა თვალებში
-ხვდები რომ ირაკლიზე ბებრად მეტს ფიქრობ ვიდრე ჩემზე?-აკისკისდა ქეთი და დადებითი განწყობით დააიგნორა კაცის უხასითობა
-საამისო მიზეზი მაქვს-მკაცრი ტონით უთხრა გეგამ და ზემოდან დააცქერდა ოდნავ აღელვებულ ქალს
-არ არ გაქვს-დარწმუნებით უთხრა ქეთიმ და სანამ გაღიზიანებული კაცი კიდევ რამეს ეტყოდა ტუჩებში აკოცა, გეგას სყვარელი ქალის ტუჩების შეხებამ და შეგრძნებამ იმავე წამ დააკარგვინა თავი და მის ვნებიან კოცნა უფრო მეტი ვნებით სიყვარულით და სიგიჟით უპასუხა, ბოლოს როცა მოწოლილი გიჟურო ვნებები ოდნავ დაცხრა და ერთმანეის ტუჩებს როგორღაც შეელივნენ, გეგა უკმაყოფილო სახით დააცქერდა ზემოდან ვნებამოერეულ ქალს
-ქეთი უშენოდ ყოფნა აღარ შემიძლია მინდა რომ ჩემი გახდე -გამომწვევი ტონით უთხრა და დაძაბული დაელოდა მის პასუხს
-გეგა ამაზე ხომ უკვე ვილაპარაკეთ?-ნაწყენი ტონით უთხრა ქალმა და ოდნავ უკან დაიხია
-ქეთი!
-გეგა გთხოვ
-ვერ ვხვდები ასე რატომ იქცევი, ჩემთან ყოფნა აღარ გინდა?-ბრაზნარევი ტონით ჰკითხა კაცმა და ქეთის მიღმა, უმისამართოდ გახედა ბნელ სივრცეს
-დრო მხოლოდ თორნიკესთვის და ანისთვის მჭირდება, მინდა რომ ჩვენმა ართადა ყოფნამ გული არ ატკინოს მათ და არა საკუთარ გრძნობებში გასარკვევად და დასარწმუნებლად-გაბრაზდა ქეთი და სწრაფად მიუახლოვდა სახე ალეწილ კაცს, თითისწვერებზე აიწია და თმებში შეუცურა თლილი თითები
-ქეთი!-აღმოხდა სუნთქვა აჩქარებულ კაცს და მაშინვე წითელ სავსე ტუჩებზე დააცხრა საყვარელ ქალს და როცა ოდნავ დამშვიდდნე და ერთმანეთის მხურვალე სხეულებს მოშორდენენ გეგა დაჟინებით მიაჩერდა ქალს ამღვრეულ თვალებში -გინდა ანის და თორნიკეს მე დაველაპარაკები?
-არა... შენ არ ჩაერიო...როგორმე მე თვითონ მოვგვარდები მათთან
-ისევ ანი ჭირვეულობს ირაკლის გამო არა?-ცინიკური ტონით ჰკითხა გეგამ აღელვებულ ქალს და სიგარეტს მშვიდად მოუკიდა
-ხომ იცი უკვე მეცხრე თვეშია, არ მინდა ზედმეტად ვანერვიულო
-კარგი-მოიღუშა გეგა და მანქანა პულტით გააღო- დაჯექი სახლში წაგიყვან-უკმაყოფილო ტონით უთხრა ერთ ადგილზე მიყინულ ქალს და თვალებში ჩააცქერდა
-გეგა-აღმოხდა დაძაბულ ქალს საყვარელი მამაკაცის სახელი მოულოდნელად გულზე მიეკრო- სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ-ჩურჩულით უთხრა და სევდიანი თვალებით ახედა -და ძალიან არ მინდა ამის დასამტკიცებლად, შენთან სხვა სახის ურთიერთობა დამჭირდეს
-ქეთი -გაცინა გეგას ქალის სიტყვებზე და უმალ შემოხვია მძიემ ხელი მთრთოლარე მხრებზე, სხეულზე მჭიდროდ მიიკრო თავზე აკოცა და ზემოდან დააცქერდა არეული თვალებით- შენს სიყვარულში ეჭვი არასოდეს შემპარვია-დარწმუნებით უთხრა და მისი გაფითრებული სახე ხელებშორის მოიქცია- მაშინაც კი როცა ირაკლის ცოლი იყავი და მის საწოლში მის მკალვებში გეძინა მთელი 26 წელი და ყოველი ჩვენი შეხვედრისას მიმტკიცებდი რომ მე კი არა შენი ქმარი გიყვარდა
-გეგა-ქეთიმ სახეზე აიფარა აკანკალებული თითები და მოულოდნელად ატირდა, ამ დროს გეგამ ისევ მიიკრო მთელი სხეულით აკანკალებული ქალი გულზე და საფეთქელზე აკოცა
-შენი შეხება იმიტომ მინდა რომ მიყვარხარ, გაგიჟებით მიყვარხარ და უშენოდ ყოფნა აღარ შემიძლია... ქეთი მინდა მინდა რომ ჩემი ცოლი გერქვას და მთელი დარჩენი ცხოვრება შენს გვერდით გავატარო... და არა იმიტომ რომ შენს სიყვარულში ეჭვი მეპარება და ამის დამტკიცება მჭირდება შენთან შეხებით გესმის?-გაუღიმა გეგამ და სიგარეტიანი ხელი მის ოქროსფერ ტალღებს ნაზად ჩააყოლა- ოდნავ, სულ ოდნავადაც, რომ მეპარებოდეს ეჭვი შენი ჩემდამი გრძნობებში, შენი ცხოვრებიდან დიდიხნის წინ სიტყვის უთქმელად წავიდოდი, მაგრამ დაგინახე თუ არა მაშინვე მივხვდი რომ ჯერ კიდევ გქონდა ჩემდამი გრძნობა და სწორედ ამიტომ არ მოგეცი უფლება გაგეგრძელებინა მშვიდი, ბედნიერი და ყალბი ოჯახური თანაცხოვრება ირაკლისთან- ქეთიმ არაფერი უპასუხა, სათქმელი არაფერი ჰქონდა, უბრალოდ თავი მიადო მკერდზე და მისი გულის გამალებულ ცემას ყური მიუგდო, გაეღიმა რადგან კარგად აცნობიერებდა რომ აჩქარების ერთადერთი მიზეზი თავად იყო- მე მხოლოდ ის მაღელვებს -დაიწყო გეგამ კარგა ხნის სიჩუმის მერე-იმედგაცრუებული ხომ არ ხარ ჩემით და ხომ არ ნანაბო ოჯახის დანგრევას ჩემს გამო
-ართადერთი სწორი გადაწყვეტილება რაც მთელი ჩემი ცხოვრების განმავლობაში მიმიღია ეს ირაკლისთან დაშორებაა შენს გამო-დარწმუნებით უთხრა ქალმა და გაუღიმა.
ქეთის კორპუსთან ისე მივიდნენ რომ ხმა არცერთს არ ამოუღია, როცა გეგამ მანქანა გააჩერა და ქეთიმ გადასვლა დააპირა, აღელვებული კაცი მაშინვე მისკენ გადაიხარა და შიშველ მხარზე აკოცა
-დარწმუნებული ხარ რომ ჩემგან წასვლა და სახლში დაბრუნება გინდა?-უმისამართოდ დაიჩურჩულა და ისევ მიაწება ვნებიანი ტუჩები გახურებულ კანზე
-არა, არ ვარ მაგრამ...-ქეთიმ მიკენ მიიხედა და ამ დრო მათი არეული თვაელბი ერთმანეთს შეხვდა- ახლა შენთან ერთად წამოსვლა არ შემიძლია... მიზეზები უკვე იცი-მოწყენილი ხმით უთხრა ქეთიმ და რამდენიმე წამის განმავლობაში თვალები დახუჭა რადგან საყვარელი მამაკცაის შეცვლელმა სუნამოს გრილმა და სასიამოვნო სურნელმა რამდენიმე წამის განმავლობაში გააბრუა
-ჰო რა თქმა უნდა ვიცი-უკმაყიფილო ტონით უთხრა გეგამ და ჩამოთვლა დაიწყო- ირაკლი, ანი, გიორგი, მათი ჯერ არ დაბადებული ბაშვი, თორნიკე
-გთხოვ-შეეხვეწა ქეთი
-კარგი-მოიღუშა გეგა და უეცრად ტუჩებში აკოცა
-მიყვარხარ -მშვიდი ტონით უთხრა ქეთიმ და მანქანიდან სწრაფად გადავიდა, არ უნდოდა გეგასთან ეს უსიამოვნო და დაძაბული საუბარი ისევ გაეგრძელებინა.
გვანცას გაეღიმა როცა შინ დაბრუნებული გეგას არეულს სახეს ჰკიდა თვალი, თუმცა იმავე წამს დასეროიოზულდა და შეწუხებულმა ჰკითხა-მოხდა რამე?
-ყველაფერი რიგზეა-ბრაზნარევი ტონით უთხრა გეგამ და ვისკის ბოთლს წამოავლო ხელი
-მაშინ ასეთი დამჟავებული სახე რატომ გაქვს?- გაეცინა ქალს
-მააქვს მიზეზი-მოიღუშა გეგა და ჭიქა ბოლომდე შავსო სასმლით
-შენ და ქეთის პრობლემები გაქვთ?-დაიძაბა გვანცა
-არა მაგრამ-დაიწყო კაცმა და უმალ გაჩუმდა, აღელვებულმა ჭიქას ხელი წამოავლო და ერთი მოყუდებით დაცალა
-გეგა რა ხდება?
-მნიშვნელოვანი არაფერი
-თუ გინდა დამელაპარაკე და მე...მოგისმენ- მშვიდი ტონით უთხრა გვანცამ თვალებამღვრეულ ძმას და დივანზე მის გვერდით დაჯდა
-ქეთი გამუდმებით გაურბის ქორწინებაზე ლაპარაკს...-დაიწყო გეგამ ჩამწყდრი ხმით და ხელახლა შეივსო ჭიქა ვისკით-ზოგჯერ მაბნევს... მაგრამ მის სიყვარულში ეჭვი არ მეპარება
-გეგა, შენ მას უნდა გაუგო... ალბათ ძალიან რთულია დაანგრიო 26 წლიანი ოჯახი... მიატოვო კაცი რომლთან ერთადაც 2 შვილი გაზარდე და ცხოვრების თავიდან დაწყება სცადო წარსულის სიყვარულთან რომელთანაც მთელი შენი ცხოვრების 28 წელი გაშორებს
-მისი მესმის...მაგრამ უკვე ძალიან მიჭრს ემოციების და გრძნობების კონტროლი
-ვფიქრობ ამ შემთხვევაში შენებურად უნდა იმოქმედო-აშმაკური ღიმილით შეხედა გვანცამ ძმას და ფეხზე წამოდგა, კარადიდან მეორე ჭიქა გამოიღო და სასმელი თავისთვისაც დაისხა
-კონკრეტულად რაზე მიმანიშნებ?-ჩაწითლებული თვალებით ახედ აკაცმა თავზე წამომდგარ დას
-ქეთი გამუდმებით რთულ სიტუაციაში იქნება, ყველაფერიდამიუხედავად სულ ექნება მის გულში და გონებაში ირაკლისათვის ადგილი რადგან ის მისი შვილების მამა, და როგორც ვიცი ამ კაცსაც შენსავით დღდე გაგიჟებით უყვარს ის
-გვანცაა-ავარდა გეგა
-დამშვიდდი და მომისმინე-ხმა გაიმკაცრა გვანცამ- ჰყავს ორსული გოგონა რომელიც ზედმეტად და მტკივნეულად განიცდის მშობლების დაშორებას, არ ამჟღავნებს მაგრამ დარწმუნებული ვარ ამ ყველაფერში თავისდაუნებურად მხოლოდ შენ გადანაშაულებს, ჰყავს თორნუკე, რომელიც ჯერ კიდევ თავგზააბნეულია და დღემდე არ იცის რა უნდა ამ ცხოვრებისგან, ახლობელი ადამიანებისგან და საკუთარი თავისგან... როგორც ფიქრობ ამ ყველაფრის ფონზე ქეთის შეუძლია შენთან ქორწინებაზე იფიქროს? რა თქმა უნდა არა... ქეთი ახლაც ისეთივე რთულ მდგომარეობაშია როგორც აქამდე იყო, ერთადერთი სხვაობა ისაა რომ რაღაც ფურცელზე, უბრალო ხელმოწერის გაჯღაპვნით ოფიციალურად დააღწია თავი ყალბ ოჯახურ ცხოვრებას, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ მისი ცხოვრების მთავარი ადამიანების მიმართ ანის და თორნიკეს ვგულისხმობ სადაც აუცილებლად მოაზრება ირაკლიც, აღარ აქვს სიყვარულის, პატივისცემის და პასუხისმგებლობის გამძაფრებული გრძნობა... ხომ ხვდები
-ერთადერთი რასაც ვხვდები და ზუსტად ვიცი ისაა რომ ქეთის პრობლემები არასდროს დასრულდება- ბრაზნარევი ტონით თქვა გეგამ მეორე ჭიქაც თითქმის ერთი მოყიდებით ჩაცალა
-სწორედ ასეა-დაეთანხმა გვნაცა ძმას და ჭიქა ტუჩებთან მიიტანა და ცოტა მოსვა-შესაბამიასად სხვა გზა უნდა გამონახო ამ პრობლემის გადასაჭრელად- ეშმაკური ღიმილით შეხედა ძმას და მის მაგიდაზე დადებულ სიგარეტის კოლოფს და სანთებელას დაწვდა -რაც მეტს იფიქრებს ქეთი შენთან ყოფნაზე მით მეტად გაუჭირდება საბოლოო გადაწყვეტილების მიღება, რადგან ახლობელი ადამიანების და მახინჯი საზოგადოებრივი აზრის წნეხის ქვეშაა ჯერ ისევ-ხმა დაბალი ტონით უთხრა და ერთი ღერი მშვიდად ამოიღო კოლოფიდან და მოუკიდა
-რაზე მიმანიშნებ?-თვალები დააწვრი გეგამ და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა დას აციმციმებულ თვალებში, ამ დროს გ ანცა სადღაც გავიდა, ცოტახანში კი გასაღებით ხდლში დაბრუნდა და ძმას გაუწოდა
-ეს რა არის?-დაიბნა გეგა და დას გასაღები გამოართვა
-ჩვენი ახალი აგარაკის გასაღები-კისკისით უთხრა გვანცამ გაოგნებულ კაცს და მის პირდაპირ სავარძელზე დაჯდა
-გვანც მგონი კარგად არ ხარ-მოიღუშა გეგა და გასაღები მაგიდაზე მიაგდო
-შენი აზრით რატომ არ გეხმარები ამ ბინის კრედიტის გადახდაში?-გაეცინა ქალს
-შენ რა-გაოგნდა გეგა
-ჰო, ჩემი თითქმის 8 წლიანი დანაზოგით ზედმეტად პატარა მიწის ნაკვეთი და პაწაწინა სახლი ვიყიდე მცხეთაში
-სერიოზულად?-გაოცებისგან ლამის პირი დააღო გეგამ
-აბა რა გეგონა კრედიტის გადხდა რომ გიჭირდა და მეწუწუნებოდი რატომ არ გეხმარებოდი ხოლმე?
-ესე იგი სახლი?
-სახლი ხმამაღალი ნათქვამია-აკისკისდა გვანცა და სიგარეტის თითქმის ჩამწვარი ღერი საფერფლეში ჩააჭყლიტა
-როდის იყიდე?
-დღეს
-წავიდეთ რა ვნახოთ ძაან მაინტერესებს-ფეხზე წამოდგა აღფრთოვანებული კაცი
-ნასვამი ხარ... მეც დავლიე... მიდი ხვალ წავიდეთ... ფხიზელ გონებაზე უფრო კრეატიული იქნება შენი ქეთუსიათი შეპყრობილი გონება -გამომწვევი ტონით უთხრა გვანცამ ძმას და თვალი ჩაუკრა
-ფიქრობ რომ...
-მომისმინე-ხელები უარყოფის ნიშნად გააქნია გვანცამ-არც იფიქრო რომ კიდევ მეტად ჩავერიო თქვენს ვერდალაგებულ ურთიერთობაში, ისიც საკმარისია რასაც ახლა თქვენთვის ვაკეთებ-ფეხზე წამოდგა გვანცა და გასაღები გაუწოდა გეგას- ახლა უკვე პირადად შენზეა დამოკიდებული თქვენი მომავალი...თუ ყველაფერს სწორად, ზედმეტი ემოციების გარეშე და მშვიდად გააკეთებ, ვფიქრობ თქვენი პრობლემა მარტივად მოგვარდება...დატალები უკვე მე აღარ მეხება-თვალი ჩაუკრა ძმას და საძინებელში შეიკეტა.
გეგა მარტივად მიხვდა რაზეც მიანიშნებდა გვანცა, ამიტომ მთელი ღამე იმაზე ფიქრში გაათენა
რამდენად სწორი იქნებოდა მისი მხრიდან ასეთი ნაბიჯის გადადგმა, რადგან წარმოდგება არ ჰქონდა რა რექცია ექნებოდა ქეთის მის ამ მიულოდნელ ქცევაზე, მაგრამ მეორე დღეს როგორც კი სახლი ნახა გადაწყვეტილება მარტივად მიიღო.
უკვე ათი სრულდებოდა როცა მოულოდნელად ქეთის ტელეფონი აწკრიალდა
-გეგა გირეკვას-უკმაყოფილო ტონით გასძახა თორნიკემ სამზარეულოში მყოფ ქეთის რომელიც მაშინვე აღელვებული შევიდა მისაღებში და დივანზე დადებულ ტელეფონს სწრაფად დაწვდა ოდნავ ათრთოლებული თითებით
-გეგა-უპასუხა დაძაბული ტონით საყვარელი მამაკაცის ზარს და თორნიკეს დააცქერდა რომელიც უკმაყოფილო სახით უყურებდა მას
-როგორც ჩანს მარტო არ ხარ?-ცინიკური ტონით ჰკითხა გეგამ დაბნეულ ქალს
-ჰო ასეა-დაეთანხმა ქეთი და სამზარეულოში გავიდა
-ერთ საათში გამოგივლი მოემზადე
-რაა?-დაიბნა ქეთი
-ერთ ძალიან განსაკუთრებულ და ლამაზ ადგილას უნდა წაგიყვანო-გამომწვევი ტონით უთხრა კაცმა და მის პასუხს დაელოდა
-გეგა მე...
-არ მითხრა რომ უკვე გვიანია და ვერ წამოხვალ- ცინიკური ტონით უთხრა კაცმა და სანამ ქეთი რამეს ეტყოდა მშვიდად დაამატა -ზუსტად ერთ საათში ჩვენს ადგილად გელოდები
-ჰო მაგრამ
- უკვე 59 წუთი!
-გეგაააა
-58
-კარგი, თორნიკეს დაველაპარაკები და
-უკვე 57-სიცილით უთხრა კაცმა და გაუთიშა
-რა ხდება? ამ შიაღამისას შენთან შეხვედრა უნდა?-სამზარეულოს კარის ჩარჩოზე მიყრდნობილმა თორნიკემ ბრაზნარევი ტონით ჰკითხა დაძაბულ ქალის და ცივი მზერა მიაყინა მის პროფილს
-ასეა-დაეთანხმა ქეთი და მისკენ მიტრიალდა
-უნდა წახვიდე?
-კი -მშვიდად უპასუხა ქეთიმ და გვერდი აუქცია
-რომელზე დაბრუნდები?-უკან მიჰყვა თორნიკე
-ზუსტად არ ვიცი
-კარგი -მოიღუშა ბიჭი და დინავზე ჩამოჯდა. უჟმური სახით გააცილა თორნიკემ მონატრებული მამაკაცის შესსახვედრად მიმავალი აღფრთოვანებული ქეთი და კარი გამეტებით მიაჯახუნა მისი წასვლის.
მანქანაზე ზურგით მიყრდნობილი, ფეხებგადაჯვარედინებული, სიგარეტი ხელში მდგომი გეგა კმაყოფილი სახით მიაჩერდა მისკენ ჩქარი ნაბიჯით მიმავალ ქალს რომელიც როგორც ყოველთვის ტანზე მოტმასნილ მოკლე კაბაში იყო გამოწყობილი და ქუსლიან ფეხსაცმელზე შემდგარი
-საშინლად ლამაზი ხარ-გამომწვევი ტონით უთხრა გეგამ მიახლოებულ ქალს და ტუჩებში აკოცა, შემდეგ კი მანქანის კარი გაუღო, ამის გამო ქეთიმ გაოცება ვერ დამალა -დღეს განსაკუთრებული შემთხვევაა-აუხსნა გეგამ და როგორც კი ქეთი მანქანში ჩაჯდა კარი ფრთხილად დახურა და საჭეს მიუჯდა.
მცხეთამდე ისე იარეს რომ საუბრისას სერიოზულ თემებს არ შეხებიან შესაბამისად ორივემ დადებითი განწყობა შეინარჩუნა მთელი გზა
-სად მიგყავარ?-დაინტერესდა ქეთი
-მცხეთაში გვანცას სახლში
-შეიძლება გკითხო იქ რატომ მივდივართ?- დაიძაბა ქალი
-მინდა რომ მე და შენ განვმარტოვდეთ-გამომწვევი ტონით უთხრა გეგამ და თითები მის თითებში ახლართა ტუჩებთან მიიტანა და ნაზად აკოცა
-გეგა
-არაფერი თქვა-მომღიმარი სახით მიიხედა კაცმა საყვარელი ქალის არეული სახისკენ და წამიერად თვალებში ჩააცქერდა -მენდე-ხმა დაბალი ტონით უთხრა და ისევ გზას გახედა, ქეთიმ აღაფერი უპასუხა გაჩუმდა და მშვიდად დაელოდა მოვლენების გეგასეულ გავითარებას.
სახლში შესვლისთანავე გაოცება ვერ დამალა ქეთიმ
-ეს?-მისაღებ ოთახში მობნეულ ვარდის ფურცლებს და აქა-იქ ანთებულ სანთელებს თვალი მოატარა და გეგას მიაჩერდა აღფრთოვანებული- არ მჯერა რომ ეს ყველაფერი შენ გააკეთე
-რატომ? -გაეცინა კაცს და ზურგიდან აეკრო საყვარელ ქალს. ქეთის სიმაოვნებისგან გააჟრჟოლა როცა მისი ცხელი სუნთქვა სიკერზე მიფრქვია, უარესი დაემართა როცა გეგას ცხრლი ტუჩები მხარზე მიაწება და ლავიწის ძვალისკენ გაცურდა
-გეგა-აღმოხდა თავგზააბნეულს ქალს და მაშინვე მისკენ მიატრიალდა, რადგან ძალიან უნდოდა ის დაუვიწყარი და გიჟური სიყვარული დაინახა მის ამღვრეულ თვალებში რასაც განშორების 28 წლის მანძილზე ერთმანეთის მიმართ მაინც გრძნობდნენ
-მიყვარხარ-ჩურჩულით უთხრა გეგამ და ტუჩებზე დააცხრა



№1 სტუმარი ნი-ეე

კარგია,მაგრამ წინა თავი გაცილებით უკეთესი იყო.უფრო დიდი და მრავალფეროვანი..ბოლო დროს გვიან დებ ხოლმე ახალ თავსაც,იმედია მალე გაირკვევა ყველას ურთიერთობა..ქეთი/გეგამ რადგან,, გატეხეს ნავსი"....

 


№2  offline მოდერი ნეაკო

ნი-ეე
კარგია,მაგრამ წინა თავი გაცილებით უკეთესი იყო.უფრო დიდი და მრავალფეროვანი..ბოლო დროს გვიან დებ ხოლმე ახალ თავსაც,იმედია მალე გაირკვევა ყველას ურთიერთობა..ქეთი/გეგამ რადგან,, გატეხეს ნავსი"....

დროის ფაქტორია, ამიტომ ვერ ვდებ ხშირად და ბევრი წყვილის გამოც სწრაფად ვერ ვავითარებ მოვლენებს.
გეგა/ ქეთის ურთიერთობა ნამდვილად დალაგდა, შესაბამისად ყველა დაშოშმინდება როცა შეგუებიან ამ ახალ ამბავს ❤❤❤❤❤

 


№3 სტუმარი ნი-კე

ნეაკო
ნი-ეე
კარგია,მაგრამ წინა თავი გაცილებით უკეთესი იყო.უფრო დიდი და მრავალფეროვანი..ბოლო დროს გვიან დებ ხოლმე ახალ თავსაც,იმედია მალე გაირკვევა ყველას ურთიერთობა..ქეთი/გეგამ რადგან,, გატეხეს ნავსი"....

დროის ფაქტორია, ამიტომ ვერ ვდებ ხშირად და ბევრი წყვილის გამოც სწრაფად ვერ ვავითარებ მოვლენებს.
გეგა/ ქეთის ურთიერთობა ნამდვილად დალაგდა, შესაბამისად ყველა დაშოშმინდება როცა შეგუებიან ამ ახალ ამბავს ❤❤❤❤❤
კარგია რომ როგორც იქნა ესენი დალაგდნენ..ნელნელა მიდის დასასრულისკენ და ყველა წყვილის ურთიერთობაც გაირკვევა ალბათ..სოფი / ვაჩეზეც გვითხარი ერთი ორი სიტყვა..წარმატებები და იქნებ მალე მოხერხდეს შემდეგი თავი

 


№4 სტუმარი ელა1

უბრალოდ უკომენტაროდ დავტოვებ ორივე თავს და ვიტყვი❤❤❤❤❤❤❤❤და ყოჩაღ ასე გააგრძელე❤❤❤❤

 


№5  offline მოდერი ნეაკო

ნი-კე
ნეაკო
ნი-ეე
კარგია,მაგრამ წინა თავი გაცილებით უკეთესი იყო.უფრო დიდი და მრავალფეროვანი..ბოლო დროს გვიან დებ ხოლმე ახალ თავსაც,იმედია მალე გაირკვევა ყველას ურთიერთობა..ქეთი/გეგამ რადგან,, გატეხეს ნავსი"....

დროის ფაქტორია, ამიტომ ვერ ვდებ ხშირად და ბევრი წყვილის გამოც სწრაფად ვერ ვავითარებ მოვლენებს.
გეგა/ ქეთის ურთიერთობა ნამდვილად დალაგდა, შესაბამისად ყველა დაშოშმინდება როცა შეგუებიან ამ ახალ ამბავს ❤❤❤❤❤
კარგია რომ როგორც იქნა ესენი დალაგდნენ..ნელნელა მიდის დასასრულისკენ და ყველა წყვილის ურთიერთობაც გაირკვევა ალბათ..სოფი / ვაჩეზეც გვითხარი ერთი ორი სიტყვა..წარმატებები და იქნებ მალე მოხერხდეს შემდეგი თავი

ძალიან მიხარია რომ ასე ხშირად მეხმიანები და მიზიარებ შენს აზრს ❤❤❤ ბოლო თავში სულ ყველა წყვილიზე დავწერ აუცილებლად, მათ შორის სოფი/ ვაჩეზეც.
შემდეგი თავს გვიან ღამე ან დილით დავდებ

 


№6 სტუმარი სტუმარი nazi

უკონენტაროდ სასწაულია ❤❤

 


№7 სტუმარი ნი-კე

ნეაკო
ნი-კე
ნეაკო
ნი-ეე
კარგია,მაგრამ წინა თავი გაცილებით უკეთესი იყო.უფრო დიდი და მრავალფეროვანი..ბოლო დროს გვიან დებ ხოლმე ახალ თავსაც,იმედია მალე გაირკვევა ყველას ურთიერთობა..ქეთი/გეგამ რადგან,, გატეხეს ნავსი"....

დროის ფაქტორია, ამიტომ ვერ ვდებ ხშირად და ბევრი წყვილის გამოც სწრაფად ვერ ვავითარებ მოვლენებს.
გეგა/ ქეთის ურთიერთობა ნამდვილად დალაგდა, შესაბამისად ყველა დაშოშმინდება როცა შეგუებიან ამ ახალ ამბავს ❤❤❤❤❤
კარგია რომ როგორც იქნა ესენი დალაგდნენ..ნელნელა მიდის დასასრულისკენ და ყველა წყვილის ურთიერთობაც გაირკვევა ალბათ..სოფი / ვაჩეზეც გვითხარი ერთი ორი სიტყვა..წარმატებები და იქნებ მალე მოხერხდეს შემდეგი თავი

ძალიან მიხარია რომ ასე ხშირად მეხმიანები და მიზიარებ შენს აზრს ❤❤❤ ბოლო თავში სულ ყველა წყვილიზე დავწერ აუცილებლად, მათ შორის სოფი/ ვაჩეზეც.
შემდეგი თავს გვიან ღამე ან დილით დავდებ

გელოდები მოუთმენლად..❤️♥️

 


№8 სტუმარი მია

იმედია რასაც დაგიწერ სწორად გაიგებ, ამას საწყენად არ ვამბობ.

განვითარება გაკლია ერთიდა იგივე ადგილს ტკეპნი ყველა ისტორიაში, და ყველა ისტორიაში მოძალადე ბოლოს ანგელოზად გამოგყავს, მორჩი ესეთი კუთხით წერას რადგან ამიტომ იმ ადამიანებს აყენებ შეურაწყოფას ვინ იცის რა არის ქმრისგან ძალადობა. ოჯახურ ძალადობაზე სიუჟეტის აღების დროს გააზრებულად, თანმიმდევრულად და სწორად უნდა წერდე რასაც შენ ვერ წერ და პლიუს არ გამოგდის. ოჯახის დანგრევის თემაზეც იგივეს გეტყვი აქაც გაკლია ბევრი რამე და დეტალებში აღარ დაგიწერ. ემოციები აკლია შენ ისტორია იმდენად უემოციოთ გადმოცემ პერსონაჟების ემოციებს.

ზრდასრულების დიალოგი თინეიჯერების საუბარს გავს, აქაც ბევრი რამე გაქვს დასახვეწი.
ესე პერსონაჟები შემოყარო მერე მკითხველს ვინ დაევასება და მოეწონება იმაზე გააგრძელო წერა არასწორია,ამით მკითხველს უფრო აღიზიანებ ამაზე ბევრჯერ მიგანიშნეს პირდაპირ და უხეშდაც, რამდენი მკითხველი გყავდა და ახლა რამდენი კითხულობს თუ დააკვირდები მიხვდები სად უშვებ შეცდომას. ოქროს შუალედი იპოვე და როცა ისტორიის წერას იწყებ ვიზეც წერ ის ხაზი განავითარე და არა მეათასე პერსონაჟი შემოიყვანო როგორ პირველხარისხოვანი. რადგან მერე იწყებ გზა და გზა ისტორიის შეცვლას სხვა კუთხით განვითარებას და ხდება ქაოსი, პლიუს ინდური სერიალს ემსგავსება.

აი რაც შეეხება პერსონაჟებს შემდეგში მკითხველის საყვარელი პერსონაჟის წინ წამოწევის გამო სხვა პერსონაჟს არარაობად ნუ აქცევ. არ დავიწყებ მათ დახასიათებს რადგან ახლა დაგვიანებულია.

 


№9 სტუმარი მია

[quote=მია]იმედია რასაც დაგიწერ სწორად გაიგებ, ამას საწყენად არ ვამბობ.

განვითარება გაკლია ერთიდა იგივე ადგილს ტკეპნი ყველა ისტორიაში, და ყველა ისტორიაში მოძალადე ბოლოს ანგელოზად გამოგყავს, მორჩი ესეთი კუთხით წერას რადგან ამიტომ იმ ადამიანებს აყენებ შეურაწყოფას ვინ იცის რა არის ქმრისგან ძალადობა. ოჯახურ ძალადობაზე სიუჟეტის აღების დროს გააზრებულად, თანმიმდევრულად და სწორად უნდა წერდე რასაც შენ ვერ წერ და პლიუს არ გამოგდის. ოჯახის დანგრევის თემაზეც იგივეს გეტყვი აქაც გაკლია ბევრი რამე და დეტალებში აღარ დაგიწერ. ემოციები აკლია შენ ისტორია იმდენად უემოციოთ გადმოცემ პერსონაჟების ემოციებს.

ზრდასრულების დიალოგი თინეიჯერების საუბარს გავს, აქაც ბევრი რამე გაქვს დასახვეწი.
ესე პერსონაჟები შემოყარო მერე მკითხველს ვინ დაევასება და მოეწონება იმაზე გააგრძელო წერა არასწორია,ამით მკითხველს უფრო აღიზიანებ ამაზე ბევრჯერ მიგანიშნეს პირდაპირ და უხეშდაც, რამდენი მკითხველი გყავდა და ახლა რამდენი კითხულობს თუ დააკვირდები მიხვდები სად უშვებ შეცდომას. ოქროს შუალედი იპოვე და როცა ისტორიის წერას იწყებ ვიზეც წერ ის ხაზი განავითარე და არა მეათასე პერსონაჟი შემოიყვანო როგორ პირველხარისხოვანი. რადგან მერე იწყებ გზა და გზა ისტორიის შეცვლას სხვა კუთხით განვითარებას და ხდება ქაოსი, პლიუს ინდური სერიალს ემსგავსება.

აი რაც შეეხება პერსონაჟებს შემდეგში მკითხველის საყვარელი პერსონაჟის წინ წამოწევის გამო სხვა პერსონაჟს არარაობად ნუ აქცევ. არ დავიწყებ მათ დახასიათებს რადგან ახლა დაგვიანებულია.[/quote]
არ ვფიქრობ რომ კარგი მწერალი ვარ, ამაზე პრეტენზია არც მაქვს და არც არასოდეს მექნება, ასე რომ შენს კრიტიკას ვიღებ. იმ შენიშვნებზე რაზეც შენ მიმითითებ არაერთმა მიმითითა უკვე და სამომავლოდ ვეცდები გავითვალისწინო.

დანარჩენზე ახსნას არ დავიწყებ რა და რატომ, ეს უკვე არაერთხელ ავხსენი, ( ჩემი და მკიყხველის დამოკიდებულებას ვგულისხმობ)

ძალადობის თემაზე რა გითხრა, ყველას თავისი აზრი გააჩნია, მე თორნიკე მოძალადედ არ მიმაჩნია და საშიშ ტიპად, რომელთანაც სახიფათო იქნება მარიანას დაბრუნება.
მითუმეტეს რომ ჩემს არცერთ ისტორიაში წყვილი იქამდე არ შერიგებულა სანამ პიროვნებას რადიკალური ცვლილება არ განუცდია.
თუნდაც თორნიკე და მარიანა... მარიანა მას იქამდე არ დაუბრუნდება სანამ თორნიკე არ შეიცვლება და ის ამაში არ დარწმუნდება... ვერ ვხვდები ცუდი რა არის იმაში რომ შეიძლება ეს წყვილი შევარიგო, ეს ხომ ისტორიია, აქ უფლება გვაქვს ვწეროთ ყველაფერზე და რადიკალურად შეცვვალოთ ნებისმიერი პერსონაჟი...
ამ თემაზე მარტო მე არ ვწერ და მითუმეტს არ ვწერ ისე სიღრმისეულად რომ ეს ვინმესთვის გულსატკენი იყოს მითუმეტეს დამცინავი... მე ვფიქრობ რომ ჩემი მკითველი ჩემი ისტორიებით და შეხედულებებით არ განსჯის რეალურ ცხოვრებაში ადამიანებს, ანუ ვიღაც თუ ძალადობის მსხვერპლია და გაშორდა ქმარს, ის ყოფილს იმიტომ არ დაუბრუნდება რომ მე მარიანა და თორნიკე შევარიგე.
მალდობა გამოხმაურებისთვის[/quote]

მაინც ვერ მიხვდი მე რა ვთქვი, ამ საიტზე 5 წელია არ ვყოფილვარ, ბევრი მკითხველი გყავდა რასაც გადავხედე და რაც ცუდად მომხვდა თვალში გიწერ. მე ყველსათან ეს პრობლემა მაქვს რადგან ასეთ ფაქიზ თემებს არასერიოზულად ეკიდებიან.

აქ შენ კარგი მწერალი ხარ თუ ცუდი ეს არ დამიწერია. მე ვიგულისხმე ის რომ თუ აპირებ წერის გაგრძელებას მეტი ემოცია დავნითარება გჭირდება შენ კიდევ ერთ ადგილს ტკეპნი.

პლიუს ადამიანები რადიკალურად არ იცვლებიან თუნდაც არამოძალადე,როცა იღებ ესეთ თემებს მეტი სიფრთხილით უნდა მოეკიდო, აქ არასრუწლოვნით დაწყებული ზრდასრულებით დამთავრებული ყველა კითხულობს. ყველა სხვადასხვანაირად აღიქვამს ისტორიებს. მაგრამ ის ინფორმაცია როგორიცაა ოჯახის დანგრევა და ძალადობა სწორად უნდა გადმოსცე და არა ისე ქაოტურად როგორც შენ აკეთებ. ამავდროულად თუ დრო არ გაქვს პერსონჟები მათი ტიპაჟბი სიღმისეულად ჩაშალო მაშინ რა აზრი აქვს გადარბენაზე დაწერილ ისტორიას. ზედაპირული ნაწერი გაქვს, მხოლოდ ყველა პერსონაჟე ერთ მხარე განიხილავ, მედალს ორი მხარე აქვს ამიტომ დადებითი და უარყოფითი მხარი გამოკვეთა ისწავლე, რომ მკითხველმა პერსონაჟი აღიქვა და გაიაზრო მისი ტიპაჟი.

რაც შეეხება შენი და მკითხველი დამოკიდებულება შენ რამოდენიმეთი შემოიფარგლე, დანარჩენ მკითხველს რას უშვები? სად არიან ვინც თავიდან მოგყვებოდა? შუა გზაზე მიაგტოვეს. ამაზე მიგანიშნებ, როცა წერ ესე საჯაროდ მხოლოდ რამოდენიმე მკითხველითვის არ წერ შენ, შენ წერ ყველასთვის. თუ სხვა მკითველის აზრს ითვალისწინებ მაშინ ოქროს შუალედი დაიჭირე რადგან სხვა მკითხველი გრჩება გვერძე.

 


№10 სტუმარი სტუმარი კირა

ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა

იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა

აჰაა

დღეს ეს გეყოფათ. :დ

 


№11  offline მოდერი ნეაკო

სტუმარი კირა
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი
ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლიირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი ირაკლი იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა

იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა
იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნაიკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკუნა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკაიკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა იკა

აჰაა

დღეს ეს გეყოფათ. :დ

კირა შოკში ვარ ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

 


№12 სტუმარი სტუმარი ელენე

აა. რავი არ მახსოვს. მე მეგონა ატვირთე ის და მერე წაშალე.

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent