სახლში მისულს თავისი ძმაკაცები დახვდნენ. სამზარეულოში იყვნენ და ლუდისთვის ბაკლებს ეძებნენ.
-აქ რა ჯანდაბას აკეთებთ -უთხრა ბიჭებს და კედელს მიეყუდა .
-ვაა მოხვედი ტო -შეეგება ანდრია -დღეს ფეხბურთი როა დაგავიწყდა?
-რადროს ფეხბურთია ღამის 5 საათია
-ხო ვიცით გადავახვევთ და ვუყურებთ აბა როცო გადიოდა მაშინ არცერთს გვეცალ და ეხლა სამივა აქ ვართ -გამოესარჩლა თომა და მისაღებ ოთახში გავიდა, ანდრია და ნიკოც გაყვა დუდა კი ფიქრობა რომელი ჭაღი გაუძლებდა რო თავი ჩამოეხრჩო.
-რაქენი გაიცანი ის გოგო? ახალ ამბებში ყველა მასზე წერს, მაგარი ჭკვიანი გოგო ყოფილა-თქვა ნიკომ და დუდას გახედა რომელიც სარკეში თავის ნოააებს აკვირდებოდა - შენ გელაპარაკები რა ნაოჭების დათვლა დაიწყე მანდ მოაჯვი დროზე .
-ტვინი ნუ მო**ანი რა
-ის გოგო გაიცანითქო
-მარია ?
-არა ელეონორა...მარი აბა ვინ
-ხო ერთი ჯიუტი და ამპარტავანი გოგოა, მაგასთან რა კაზინო უნდა გავხსნა არ ვიცი.
იმ კაცსაც ეხლა მოუნდა პენსიაზე გასვალ.
-გოგოს რა უნდა კაზინოში, მაგან რა უნდა გააკეთოს -ჩაერია ანდირია
-ჭკვიანი და მაგით ვიმშვიდებ თავს. თან ჩემი თავიდან ჩამოსაშორებლად ალბათ ყველაფერს იზავს და ყველაფერს თავის ნებაზე გააკეთებს
-დამთავრებულინარ ქონდა ნიკო რო ჩაეჭრა
-და შენც ვერაფერს იზავ რადგან ვალდებული ხარ დაუთმო .
-დაახლოებით ეგრეა.

უკვე ერთი კვირა იყო გასული რაც მარის და დუდას ერთმანეთი არ უნახავთ.
მარი მთელ დროს პლიაჟზე წამოწოლილი ატარებდა, დუდა კი უკვე თბილისში იყო და კაზინოს საქმეს აგვარებდა და თან ფიქრობდა მარი მართლა არ აპირებდა არაფრის გაკეთებას თუ რაღაც დიდი თამაშის გეგმებს აწყობდა მის წინააღმდეგ. საბედნიეროდ მარი უბრალოდ ამ 1კვირიანი დასვენეთიბ ტკბებოდა და ძალებს იღდგენდა მომდევნო 2თვისთვის რომელიც სულ კაზინოსთვის უნდა დაეთმო. გადაწყვეტილი ქონდა კაზინოს მართვა.
რამოდენიმე დღის შემდეგ თბილისში ჩავიდა. დროებით მშობლების სახლში დაბინავდა.
მომდევნო დღეს კი ადრე ადგა სავარჯიშოდ წავიდა, მალევე დაბრუნდა და კომპანიაში წასასვლელად მოემზადა.
გარდირობიდან წითელი ტანზე მომდგარი და მუხს ავემო კაბა გამოიღო , გრძელი შავი თმა გაისწორა, ტუჩემზეც წითელი ტუჩსაცხი წაისვა, მის მწვანე თვალებს კი ღია კანისფერი ამშვემებდა .


დუდა უკვე კომპანიაში იყო , მის მოადგილესთან მიასთან ერთად საბუთებს ახარისხებდა.
-საბუთები ფერების მიხედვით დაალაგე .
-კი მაგრამ ჩვენ ყოველთვის წლების მიხედვით ვაწყობთ ხოლმე
- ეხლა ყველაფერი სხანაირად იქნება - უთხრა და შეხედა, სადღაც სხვაგან იხედებოდა , მერე სხვებს გახედე ყველა მის უკან იყურებოდა , გაკვირვებულმა იკითხა -რა ჯანდაბას უყურ... -სიტყვა გაუზყდა უკან მიხედვისას . ყველა გაქრა მხოლოდ მარი და დუდა დარჩნენ. თვალს ვერ წყვეტდა დუდა, მოდიოდა ხალხს შორის ქალბატონი მარიამი . საოცრად მოარხევდა სხეულს. ისე ამაყად და თავმომწონედ მიაბიჯებდა კაბინეტისკენ. დუდა თვალს ვერ აშორებდა ერთადერთი რაც ესმოდა მისი გულის ცემა იყო . მარიამ ერთხელაც არ შეუხედავს დუდასთვის ,თავის კაბინეტში შევიდა და თანაშემწეს სხდომის ჩანიშვნა სთხოვა. ისე იქცეოდა თითქოსდა არაფერი მომხდარა ,დუდა კი გონს ვერ მოდიოდი ესე როგორ მოჯადავდა მისით ვერ ხვდებოდა .



ვიცი რო პატარა თავია მაგრამ მინდოდა მალე დამედო . საღამოს კიდე დავდებ აუცილებლად.