მთელი სამუშაო დღის განმავლობაში, ნიკა თავს მარიდებდა. ოჰ, ჯანდაბა! არ ვიცი, რა უნდა, ამ ბიჭს ჩემგან. რით უნდა შემოვირიგო?? ჩვენ ხომ კურსელები ვართ, ყოველთვის საერთო მისწრაფებები და ინტერესები გვქონდა,ეს სამსახურიც ერთად დავიწყეთ, საუკეთესო მეგობრებივით და და-ძმასავით ვართ, თუმცა, როგორც ჩანს,ნიკა ასე არ თვლის. მას, სხვა დამოკიდებულება განუვითარდა, ჩემ მიმართ,რასაც არ მივესალმები, თუმცა, მის გარეშე მუშაობა და არსებობა ჩემთვის ძაან მოსაწყენია, დიდხანს მაინც ვერ ვიქნებით ესე. როგორმე უნდა დაველაპარაკო, ეს კი რთულია რადგან,მთელი დღეა თავს მარიდებს, არც ჩვენს საერთო კაბინეტში შემოსულაა. აშკარაა, რომ ძალიან გაბრაზებულია ჩემზე..


საღამოს, სამუშაო საათები დაგვიმთავრდა თუ არა, შენობიდან გამოვედი და გასასვლელ კართან დავიწყე დაცდა. ნიკა გამოჩნდა თუ არა, მის წინ მოულოდნელად ავხტი და ‘ჰეი’ დავიძახე. ამ სულელური ქმედების გამო კი, ჩემს უძვირფასეს ფეხსაცმელს ფეხი მოვტეხე და კინაღამ მთვრალი იდიოტივით გავიშოტე ძირს, რა დროსაც ნიკამ დამიჭირა და ინსტიქტურად, ერთმანეთს კაი შეყვარებულებივით მოვეხვიეთ. ის,თვალებში კმაყოფილი და ჭინკებათამაშებული მზერით მიყურებდა, მე კი უხერხულონისგან სახეზე სისხლი მომაწვა და მთლიანად წითელი გავხდი. ‘’რა სულელი ვარ, ეს ამხელა გამომძიებელი ქალი??!! ‘’-გავიფიქრე ბრაზით, უცებ კი, ნიკამაც ხმამაღლა იგივე მომახალა.
-რა სულელი ხარ,_ თან სიცილს ვერ იკავებდა და ჯერ ისევ ხელით ვეჭირე.
-ოუუ!!_დავიწყე წუწუნი,_აუ, რა მინდოდა რაა!.. მოუხერხებელი კლოუნი ვარ..
-ამას ნუ ამბობ,_მითხრა, რაღაცნაირი, კმაყოფილი სახით.
-კარგი.._ეშმაკურად ჩავიღიმე მეც,_ესეიგი, შევრიგდით??_წამოვიძახე, მან კი თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია, რაზეც უცებ ტაში შემოვკარი.
-მიყვარხარ!_დავიძახე ხმამაღლა და ლოყაზე ორი წლის ბავშვივით ვუჩქმიტე, ამაზე კი, სახე შეეცვალა.
-მეც,_მიპასუხა სერიოზული ხმით და თვალებში რაღაცნაირად მომაჩერდა,_როგორც მეგობარი არა.. და ეს მშვენივრად იცი.._დააყოლა შემდეგ, შედარებით ხმადაბლა, თუმცა, ჩემს ყურს ეს ძალიან კარგად მიწვდა.
-ნიკა.._წამოვიწყე მეც აღელვებული და სერიოზული ტონით, ‘’ნუთუ ისევ იგივეს აგრძელებს??!’’-გავიფიქრე გულში,_ხომ ვილა.._სიტყვაც არ მქონდა დასრულებული რომ ტუჩებით ‘’ჩუუო’’ მანიშნა, და მისი თითით გამაჩუმა.
-ჯერ კიდევ ადრეა შენთვის ამაზე პასუხის გაცემა.. მე კი არ გაჩქარებ..-თქვა და მშვიდი სახით მიბრუნდა.

ჯანდაბა! მას არ ესმის, რომ მასთან ასეთი ურთიერთობის გაბმა, მართლა არ შემიძლია.. როდემდე უნდა გაგრძელდეს ეს!???


მკითხველებო, ვერ დაგავწყვიტე როგორ გავაგრძელო ისტორია და სორი. ვატოსთან ლავსთორი ჯობია თუ ნიკასთან?? თქვენი აზრი დააფიქსირეთ ფლიზ