შურისძიების მსხვერპლი 28
quote][quote]გენდობოდი-ტირილის ნოტებშეპარული ხმით უთხრა დაძაბულმა ქალმა სახე მონგრეულ კაცს და კიდევ უფრო მეტად მიუახლოვდა- მაგრამ მას მერე რაც ის გოგო გამოჩნდა ჩვენს ცხოვრებაში, ყველაფერი შეიცვალა, განსაკუთრებით კი შენ კახა! -თამუ -მის მიმართ რამეს გრძნობ? -რააა?!- აიბნა კახა -გკითხე... მის მიმართ გრძნობები თუ გაქვს-მეთქი! -თამუ ხვდები ახლა რას მეკითხები? -ვხვდები-ბრაზნარევი ტონით უთხრა სასოწარკვეთილმა ქალმა დაბნეულ კაცს და სწრაფად მოიშორა გადმოდენილი სიმწრის ცრემელბი წაშლილი სახიდან. მომაბეზრებელი სიჩუმე ჩამოწვა ბნელ ოთახში, რომელსაც მხოლოდ მათი აჩქარებული სუნთქვის ხმა არღვევდა - სათქმელი არაფერი გაქვს?-კარგა ხნის სიჩუმის მერე ინტერესით ჰკითხა თამუნამ ქმარს და მისგან პასუხი რომ ვერ მიიღო მაშინვე შეტრიალდა, მაგრამ წასვლა ვერ შეძლო, რადგან კახამ მაჯაზე უხეშად წაავლო ხელი და თავისკენ მიიზიდა. -რას აკეთებ?- გაბრაზდა თამუნა და მისთვის წინაადეგობის გაწევა სცადა. -საით?-მომღიმარი სახით ჰკითხა კახამ გაღიზიანებულ ქალს და ცივი ცარიელი არაფერისმთქმელი თვალები ჩააცქერდა მწვანე ჩამუქებულ სფეროებში. -კახა! ხელი გამიშვი! ახლავე!- მბრძალებლური ტონით მიმართა მისი ზედმეტი სიახლოვით გაღიზიანებულმა ქალმა მომღიმარ კაცს და როცა მისი, ცხელი ვნებიანი ტუჩების შეხება იგრძნო შიშველ მხარზე უასიამოდ გააჟრჟოლა-კახა! -რაა?!-უმისამართოდ იკითხა ვნება მორეულმა კაცმა და წელზე ნაზად შეუცურა ხელი მთელი სხეულით აკანკალებულ ქალს და ტანზე კიდევ იფრო მჭიდროდ მიიკრო მისი სიფრიფანა სხეული -კახა...მინდა რომ გამიშვი- ძლივს შეკავებული აგრესიით უთხრა თამუნამ გონება ამღვრეულ კაცს და მისი ხსლიდან გასხლტომა სცადა -თამუ გთხოვ უფლება მომეცი ყველაფერი გამოვასწორო-ჩავარდნილი ხმით უთხრა ვნება მორეულმა კაცმა დაბნეულ ქალს და თავხედურად შეუცურა მაისურის ქვეშ ცივი თითები -გგონია ასე მარტოვია ყველაფერის დავიწყება და თავიდან დაწყება?! -მიყვარხარ -მას მერე რაც მია გამოჩნდა ჩვენს ცხოვრებაში ვეღარც კი მამჩნევდი! -ვაღიარებ... შეცდომა დავუშვი და არასწორად ვიქცეოდი მაგრამ... -ძველებურად ვეღარაფერი იქნება! -რას გულისხმობ? -არ მინდა შენს ცხოვრებაში სათადარიგო ქალი ვიყო-ბრაზნარევი ტონით უთხრა თამუნამ სახე მონგრეულ კაცს და გამომწვევი მზერით მიაჩერდა სახეში. -რატომ არ გესმის რომ მიყვარხარ ეს დედა მოტყ*ული?- წამოენთო კახა და სრულიად გაუაზრებლად ტუჩებზე დააცხრა ურეაქციოდ მდგომ ქალს, რომლის სიცივემ, გულგრილობამ და უგრძნობლობამ იმდენად გააღიზიანა რომ უმისამართოდ შეიგინა მოწოლილი ბრაზისა და მრისხანების დასაოკებლად. კარგა ხნის სიჩუმის მერე, როცა რამდენიმე ღერი სოგარეტი ზედიზედ მოწია ოდნავ დამშვიდდა და სათქმელ სიტყვებს თავი მოუყარა ინტერესით ჰკითხა ერთ ადგილზე მიყინულ ქალს- აღარ გიყვარვარ? -სერიოზულად? ამას მართლა მეკითხები?- გაოგნდა თამუნა და სახეზე სიმწრის ღიმილმა გადაურბინა -იქნებ მია უბრალოდ მიზეზია-ცინიკური ტონით უთხრა გაბრაზებულმა კაცმა სახე მონგრეულ ქალს და ახლად გახსნილი ვისკის ბოთლი მოიყუდა -მას შემდეგ რაც ის გოგო გამოჩნდა ჩვენს ცხოვრებაში ვეღარც კი მამჩნევდი... მაგრამ თუ შენ გსურს რომ მხოლოდ მე ვიყო დამნაშავე ჩვენი ოჯახის დანგრევაში....მაშინ კარგი! -თამუ, მეგონა ამის ახსნა არ დამჭირდებოდა შენთვის მაგრამ- კარგა ხნის სიჩუმის მერე ბრაზნარევი ტონით თქვა კახამ და სიგარეტის მერამდენეღაცა ღერს ნერვიულად მოუკიდა- როგორც ჩანს საჭიროა გითხრა რომ დღემდე, ისევ ისე გაგიჟებით მიყვარხარ როგორც მაშინ როცა პირველად დაგინახე... იმიტომ რომ ჩვენი გაცნობის წამიდან ჩემთვის სამყაროზე მეტი ხარ... -კახა- აიბნა თამუნა და უნებურად თვალები დახუჭა როცა საყვარელი მამაკაცის ცხელი მწველი ტუჩების შეხება შუბლზე იგრძნო, მაგრამ ყველა,,ფერი" წამში ნაცრისფერი და უსახური გახდა რადგან, მოულოდნელად კახას ტელეფონი აწკრიალადა-არ უპასუხებ?-ცინიკური ტონით ჰკითხა გაღიზიანებულმა ქალმა ზედმეტად ახლოს დგომ კაცს გამომწვევი ზერით მიაჩერდა სახეში -არ ვუპასუხებ-ბრაზნარევი ტონით თქვა კახამ და ტელეფონი კედელს შეახეთქა -გგონია ამით რამე შეიცვლება თქვენს ურთიერთიბაში?- ირონია გაერია ხმაში თამუნას -მე და მიას მხოლოდ საქმიანი ურთიერთობა გვაქვს!-მოიღუშა კახა და როცა ეკრან დალეწილი ტელეფონი ისევ განათდა, მასზე კი მიას ნომერი გამოსახა თამუნას სახეზე სიმწრის ღიმილმა გადაურბინა -თუ მასთან წასვლა გინდა წადი... ჩემთვის უკვე სულ ერთია სად იქნები- აგრესიული ტონით უთხრა ერთ ადგილზე მიყინულ კაცს და მისთვის გვერდის ავლა სცადა, მაგრამ მაშინვე წინ აესვეტა კახა და აგრესიული ტკნით ჰკითხა -ჩემს მიმართ რას გრძნობ? -არ ვიცი-გულწრფელად უპასუხა თამუნამ და მოწოლილი სიმწრის ცრემლები უკან, სულის სიღრმეში გააბრუნა -ხომ იცი რომ მია ჩემთვის არაფერს არ ნიშნავს -არ ვიცი -თამუნა! -განქორწინება მინდა -რაა?-აყვირდა უეცრად წყობრიდან გამოსული კაცი და მინის მაგიდა ააყირავა, რომლის მსხვრევის ხმაზეც შეშინებული ანა დაფეთებული გამოვარდა საძინებლიდან -მამა რა მოხდა?-ტირილის ნოტებ შეპარული ხმით ჰკითხა დაბნეულმა გოგონამ სახე მონგრეულ კაცს და თამუნას გახედა რომელიც ერთ ადგილზე მიყინულივით იდგა და თვალის მოუშორებლად უყურებდა კახას დალეწილ ტელეფოს რომლის ეკრანი დროდადრო მიას გამოგზავნილი შეტყობინებების შესაბამისად ნათდებოდა -დედაშენს ჰკითხე-დაუღრინა კახამ ატირებულ გოგონას და სახლიდან გიჟივით გავარდა. ..... მიღებული ჭარბი ალკოჰოლის დოზისგან თვალებჩაწითელბული კახა სოგარეტს ნერვიულად ეწეოდა და მოუთმენლად ელოდა მიას გამოჩენას და როგორც კი თვალი ჰკიდა ტაქსიდან გადმოსულ გოგონა მაშინვე თავზე წამოადგა მკლავში უხეშად წაავლო ხელი და თავისი მანქნაისაკენ წაიყვანა რომელიც იქვე ქუჩის კუთხეში ჰყავდა გაჩერებული. თავიდან მია წინააღმდეგობას უწევდა რადგან შეატყო რომ ნასვამი იყო, მაგრამ როცა ცნობისმოყვარეთა ყურადღება მიიპყრო მაშინვე გაჩუმდა და კახას ყველა ბრძანება უსიტყვოდ შეასრულა, მაგრამ როგორც კი საჭეს მიუჯდა სახე მონგრეული კაცი და მანქნა ადგილიდან დაძრა ბრაზნარევი ტონით ჰკითხა -რამ გაგაგიჟა? -ხომ გაგაფრთხილე ჩემგან და ჩემი ოჯახისთან თავი შორს დაიჭირე-მეთქი- აყვირდა უეცრად წყობრიდან გამოსული კაცი და მისკენ მიიხედა ამღვრეული თვალებით -მანქანა გააჩერე-უბრძანა მიამ რადგან ახლა მასთან ლაპარაკის, ახსნა-განმარტებების და ჩხუბისთავი უბრალოდ არ ჰქონდა -კითხვაზე მიპასუხე!-დაუღრინა კახამ და სიჩქარეს მოუმატა -მთვრალი ხარ-მომაბეზრებლად უთხრა მიამ და სიგარეტს მშვიდად მოუკიდა -შენგან თავს ყოველთვის შორს ვიჭერდი ვცდილობდი მეგრძნობინებინა რომ ჩემთვის არაფერს არ ნიშნავდა ჩვენი ურთიერთობა, სიახლოვე, კოცნა, შეხება... მაგრამ შენ მაინც მაიძულებ რომ გული გატკინო და გითხრა რამდენად უმნიშვნელო... -ვარ შენთვის?-ცინიკური ტონით ჰკითხა მიამ დაძაბულ კაცს და სიგარეტის ლურჯი კვამლი მისი სახისკენ მიმართა -მე ეგ არ მითქვამს -მაგრამ იგულისხმე -მია შენ ახალგაზრდა ლამაზი და თავისუფალი ქალი ხარ და... -არ მითხრა რომ არ გიმსახურებ-ირონია გაერია ხმაში მომღიმარ გოგონას და სიგარეტის მეორე ღერს ნერვიულად მოუკიდა -ასეა-დაეთანხმა კახა და სიჩქარეს უკლო- ის რაც ჩვენს შორის მოხდა არასწორი იყო... შენ ამას არ იმსახურებ... არც თამუნა... -რის თქმას ცდილობ?!- გაბრაზდა მია და ღვედი შეიხსნა -ისედაც ხვდები რისი თქმაც მინდა-გაუღიმა კახამ თვალებაწყლიანებულ გოგონას და მისკენ გადაიხარა, ნიკაპზე ნაზად მოჰკიდა ხელი, თავი ააწევინა და ტუჩის კუთხეში ფრთხილად აკოცა -პირდაპირ მითხარი ჩემგან რა გინდა?- მოიღუშა მია და მისი ხელი უხრშად მოიშლრა სახიდან -არაფერი... უბრალოდ მინდა რომ ბედნიერი იყო-მშვიდი ტონით უთხრა კახამ და მანქანა მისი კორპუსის უკან გააჩერა. მიამ სიტყვის უთქმელად გადავიდა მანქანიდან და იმის მიუხედავად რომ ძალიან ეცადა სახლში შესვლისას მაინც ატირდა. თუმცა როგორც კი კარზე ზარის ხმა გასმა მაშინვე მოიშორა გადმოდენილი სიმწრის ცრემლები სახიდან და კახას მომლოდინემ სამზერში გახედვის გარეშე, ფართოდ გააღო შავი რკინის კარი. -შეენ? აქ რას აკეთებ-გაოცება ვერ დამალა მიამ როცა დავითი დაინახა -შენს სანახავად მოვედი-უემოციო ტონით უთხრა გაღიანებულმა კაცმა და სახლში დაუპატიჟებლად შევიდა -მოხდა რამე?-უინტერესოდ ჰკითხ მიამ მისაღებში შესულ კაცს და კარი გამეტებით მიაჯახუნა -ისეთი არაფერი-მხრები აიჩეჩა დავითმა და დივანზე ჩამოჯდა -ყავას დალევ?-უგულოდ შეათავაზა მიამ და სამზარეულოსაკენ წავიდა -ყავას არ ვსვამ-მიმავალ გოგონას მიაძახა დავითმა, რა დროსაც სახეზე სიმწრის ღიმილმა გადაურბინა მიას |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.