Ვერ ვიტყოდით მზის სხივებით გამთბარი დილა გათენდაო ,მაგრამ არც ქვეყანა იქცეოდა...ნარეს დილა ზედმეტად წყნარადაც კი მოეჩვენა როდესაც ტრამვამ გარიჟრაჟს კიდევ შეახსენა თავი და დაძინების საშუალება აღარ მისცა.

Იგივე თავის ტკივილი,იგივე უჰაერობა,ვერ გამოყოფილი ცრემლები,მომწამვლელი ემოციები და ბალიშდან სწრაფად სხეულის წამოყოფით გამოწვეული თავბრუს ხვევა.საწოლზე წამომჯდარი თითქოს 2-3 წუთი რაიმე არაბუნებრივ არსებას ხედავდა ,შემდეგ ერთ-ერთ ფსიქოლოგიურ მიტინგზე მოსმენილი ჩასუნთქვა ამოსუნთქვები დაიწყო.5-2-5,5-2-5,და გარემოს აღქმაც დაიწყო.გაანალიზა სად იყო .ჩუმად წამმოდგა ფეხზე და საერთო აბანოში ფეხაკრეფით შევიდა.

Უკვე მეხუთე წელი სრულდებოდა ნარესთვის შავ წერტილად ,მონათლული შემთხვევიდან. Არ ავიწყდებოდა ნარკოტიკის მიღებით ჩაწითლებული გადმოყრას მყოფი თვალები, შიშველ სხეულზე წატანებული მყრალი ხელები,ვერ ამოთქმული პროტესტი.იმ დღის შემდეგ თითქოს მის გონებაში რაღაც შავი ფიქრებით მკვებავ მცენარე დაირგო. Იყო ყველაზე რთული საღამოები,როდესაც მისი პიროვნება ორად იხლიჩებოდა-ერთი თავს აცოდებდა და სამყაროს ამაოებაზე აფიქრებდა ,მეორე კი სიძლიერისკენ მოუწოდებდა,დაუჩაგვრელობის ,სიმტკიცისაკენ... იყო ისეთი მომენტებიც როცა ყველაფერი სძულდა ,მთელი სამყარო,მთელი კაცობრიობა,საკუთარი თავი და ყველაზე მეტად გამოუთქმელი შავი,ნალექიანი ცრემლები.

Დილის 6 საათზე საშინელი სიზმრით გამოღვიძებული ,აბაზანაში ჯერ ანარეკლს უყურებდა,შემდეგ კისერზე შეკრული ხელები ჩამოიწყო და ბოლთას მოყვა

-მე გადავრჩი,მე გამოვაღწიე,მე მოვიშორე,მე ეშმაკს დავუსხლტი...

Ვერ გაბედავდა ტირილს თუნდაც საკუთარ თავთან.ხვდებოდა რომ ტრამვამ საკუთარ თავთანაც გააუცხოვა ,თანაც იმდენად რომ ნიღბის ტარებას საკუთარ ფიქრებშიც არ ეშვებოდა.ვერ იტანდა სუსტ ნარეს,სძულდა საკუთარი ცრემლიანი თვალები,რადგან მისთვის დაღლა დამარცხების საწინდარი იყო.ამას ვერ დაუშვებდა-უნდა ეცხოვრა კი არ უნდა ეარსება,ბედნიერებისთვის უნდა ებრძოლა.მაგრამ პარალელურად ამჩნევდა რომ ამდენი დაიგნორებული,პასუხგაუცემელი თუ არ/ვერ გამხატული ემოციები უბრალოდ არ ქრებოდნენ,სადღაც სულის ბნელ ,ცარიელ ნაწილში ილექებოდნენ ...ამ სიცარიელეს კი მალე მოეღებოდა ბოლო...

Ხელის გულზე დამამშვიდებლის თეთრ აბს აკვირდებოდა ,როცა სახელური კარის იქიდან გამოძრავდა და სანამ აბაზანაში თვალებ შესიებული ,მხარზე პირსახოცგადაკიდებული ნიკა გამოჩნდებოდა ნარემ ერთი შეიკურთხკა კარის ჩარაზვა რომ ვერ მოიაზრა შემოსვლისას,აბი ჯიბეში ჩაიცურა და ძველებური იერსახე აიკრა.

Შემოსულმა ჯერ გაიოცა ,მერე დაკვირვებით შეათვალიერა ნარე .

-ჯერ დილამშვიდობისა,და მერე იქნებ მიხვდე რომ გასასვლელი ხარ?-წარბის აწევით მშვიდად უთხრა ნარემ

Ამაზე ნიკამ ტუჩის კუთხე ჩატეხა

- ესეიგი დილაობითაც ასეთი კატეგორიული ხარ ხოლმე ?ჰმ საინტერესოა რას მალავ.

Ამაზე ნარეს გულში უსიამოვნო გრძნობამ გაჰკრა მაგრამ დახელოვნებულმა არაფერი შეიმჩნია.

-დამიჯერე ამის მოსასმენად შენი მერყევი ფსიქიკა მზად ვერასდროს იქნება-ინტრიგანის სახე მიიღო ნარემ თან კარის სახელურს ნელნელა მიუახლოვდა,რომელსაც მეორე მხრიდან ნიკა აკრულიყო და გოგოს თვალს არ აშორებდა-მერე სადმე რომ თავი გადაიჩეხო?!-და ტუჩ გამობრეცილი აეყუდა ბიჭს წინ.მოსწონდა ფლირტი მაგრამ არა ზღავრგადასული.

-ოჰოჰო რა რეკლამირებაა,მოხიბლული ვარ-ღიმილით თქვა ბიჭმა და რევერანშით გამოაცილა ნარე აბაზანიდან.

“ნწნწ რა ხალხში ვარ” თავის ქნევით გამოვიდა დერეფანში და საკუთარ პრობლემაზე და დღის გეგმებზე ჩაფიქრებული მხოლოდ მაშინ მიხვდა ვიღაცას რომ შეასკდა ,როცა წელზე ტორი იგრძნო.მომენტალურად ისევ დაუბნელდა თვალში.

-ხალიანო ძილის ღმერთთან ვეღარ ხარ ისე,ა?-ღიმილით უქნევდა ხელს ყიფიანი გოგოს თვალწინ და ცდილობდა ის სიამოვნება ხმაში არ გამოპარვოდა რასაც ნარეს შეხება იწვევდა მასში.გოგოს რომ განგაში ჩაერთო ,მსწრაფლ მოიშორა შემოხვეული ხელი და დამფრთხალი უკან გახტა.

-ვოუ,ვოუ ბეიბ მე ვარ ,წყნარად,როდის აქეთაა ჩემი გეშინია?

Როგორ არ უნდოდა ნარეს მისთვის რაიმე გესლიანის სროლა მაგრამ ვერ შეძლო,დაღლა შემოაწვა.ეუცნაურა ეს ფაქტი.ისევ უკან ,ბიჭს მკლავებში მოუნდა დაბრუნება და ამის გამო ოდნავ მოჭუტული თვალებით შეათვალიერა მამაკაცის ფართო,სიმეტრიული ,დაკუნთული მხრები და ალბათ სიცოცხლეში ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მოუნდა ამ სხეულის სიძლიერე,სითბო ეგრძნო,თითქოს ამისგან რაღაცას მოელოდა,სადღაც რაღაც ახლი გამოჩნდა...მაგრამ იმით შეშინებულმა რომ ემოციები შეუბლზე ეწერე,სწრაფად თავი გაიქნია და კიბეებზე დამფრთხალი ჩქარი ნაბიჯებით ავარდა”რა ჯანდაბაა,რა ჯანდაბაა”

-ჰმ,ეს რამე ახალია-ღიმილით მოისვა ოდნავ წამოზრდილ წვერზე ირაკლიმ ხელი და სამზარეულოსაკენ აიღო გეზი.

Ოთახში ასულმა ნარემ საკუთარი ჩანთის ამოლაგება დაიწყო და ათასჯერ გადაუხადა საბანში გახვეულ,ელენეზე შემოხვეულ მეგობარს მადლობა ,რომ დანარჩენი ყველაფერი დალაგებული დახვდა.

-ვიღაც ზედმეტად ჩაფიქრებული მეჩვენებაა-ამოიდგა ძილისგან დაბოხებული ხმა მარიამმა-რაიყო ,თვიურმა აბა ტაში სვანეთოო?

Ნარეს მის რეპლიკაზე გაეცინა

-არ მიცნობდე მაინც,ეგ რო მქონოდა ასე გამართული ვივლიდი?-ჩანთას აბინავებდა

-აბა ამ დიალუთენია რა სოკრატეს სული ჩაგისახლდა?ჰა რა იჩალიჩე შობე,არის რამე ახალი ა?

Მარიამის წარბების თამაშზე ნარემ გემრიელად გადაიკისკისა და მომენტალურად ერთმანეთს გაოცებული თვალებით მიაშტერდნენ.ახლად გაღვიძებულ ელენეს ფხუკუნი აუტყდა,როგორია თვალის ახელისთანავე ორი გაფოფრილი ერთმანეთზე მიშტერებული ინდაურის დანახვა...ნარემ,,ეს მე ვიყავიო?!” და მეგობარმა თავის ქნევით დაიწყო

-ღმერთო შენს თავს მართლა რაღაც ხდება. Სადაა ჩვენებური სატანისტური ხარხარი ნარე გოგო.აბა მიდი ახლა არ მაფიქრებინო,ომახიანად შვილი ომახიანად-ამის თქმისას მარიამმა ტუჩები მობზიკა ნიკაპისაკენ, საწოლზე ამხედრებული,დირიჟორის პოზაში დადგა და საჯდომი გაბზიკა.მორჩა მუსიკის მასწავლებლის,ქალბატონი მარინას გახსენება დილაუთენია უკვე ზედმეტი იყო და ნარემაც გემრიელად ამოუშა მარიამისთვის სანატრელი ნოტები.

-კარგია ნარემან,ხვალ დედამ გამომიაროს...და თვალი სტანდარტული ,50 წლის გაუთხოვარი,ქალივით ჩაუკრა...

….

Საუზმის მზადებას ელენე შეუდგა,რომლის კულინარიულმა ნიჭმა შიმშილით ნერწყვმოდენილი ხალხი გააოცა.

-ნწ ჩემი გოგოა რა-თქვა სანდრომ ღიმილით,როდესაც მისთვის ყველაზე გემრიელი ყიყლიყოს ნაჭერი გაიქანა და გაზქურასთან მდგარ აჭარხლებულ გოგოს ლოყები დაუკოცნა.

-გექირავათ ცალკე ,რას მორბოდით-თავის ქნევით თქვა სანდრომ და მაგიდასთან ჩაფიქრებულად მჯდომ ნარეს მიუჯდა.

-დევდარიანი ნუ იბოღმები , თვალები გყიდიან პატარავ-და ჰაეროვანი კოცნა გაუგზავნა სანდრომაც რამაც პირველი მუხტი შეიტანა სამზარეულოში .მაგრამ როდესაც ნიკომ მთელი გზნებით ,თითქმის ტუჩის მოხევამდე მოიკვნიტა ქვედა ტუჩი და თმაზე ხელის სმით თვალი ჩაუკრა ელენესთან მოჟღურტულე სანდროს იქ დაიწყო ხითხითი და კისკისი.უკვე დემონსტრაციული ილეთების კეთება რომ აღარ და აღარ შეწყვიტა ნიკომ ახლად გაღვიძებულმა გოგიმ მობეზრებით წამოარტყა თავში ხელი ,რამ აგაცუნდრუკა ამხელა სვანი კაციო.

Მთელი ამ დროის განმავლობაში ნარე კუთხის სკამზე მიყუჟულიყო და განცდილზე ფიქრობდა,ხითხითმა რომ გამოაფხიზლა ბუნებრივად მოედო სახეზე ღიმილი და მომენტალურად გახედა მოპირდაპირედ მჯდომს.ყიფიანს ჩაის კოვზი მოექცია ტუჩებში და ისე აკვირდებოდა ნარეს თითქოს ხელოვნების ექსპონანტი ყოფილიყო. Უცებ შედრკა ნარე თითქოს სულში ჩახედესო, მაგრამ მალევე მოირგო უდარდელას როლი და თვალები მობეზრებით აატრიალა.მის საქციელზე ირაკლის ჩაეღიმა და “ნწნწ არ იცვლები ალქაჯო” სახე გაიქნ-გამოიქნია.

….

Საუზმემ მშვიდობით ჩაიარა თუ არ ჩავთვლით სანდროსა და ნიკოს “ზესექსუალურ” რეპლიკებს,აჭარხლებულ და მოკისკისე ელენეს,და იმ ორ წყვილს რომელთა შორის უხილავი ძაფები ებმებოდა...

-აბა მდედრ ხალხს გიტოვებთ არჩევანის უფლებას,გარეთ მზე აცხუნებს მაგრამ გრილა,ბალახის და ყვავლების სუნი დგას ,ვიჩალიჩოთ რამე-თქვა პასუხის მოლოდინში სანდრომ.

Აქამდე ჩუმად მყოფმმა მარიამმა ხელები ერთმანეთს გაუსვა

-ცხენები

-მარ ჯირითი იცი?-ელენეს თვალები გაუფართოვდა-მასწავლი? Ჩემი ბავშობის ოცნებაა.

-მარიამს ყველაფერი გამოსდის არა?!-თვალის ჩაკვრითა და ნიშნის მოგებით წამოიძახა გოგიმ და მწარე ჩმეტაც მიიღო ,მაგრამ “მოძალადის”ნერვების მოსაშლელად ბიჭი არც კი შერხეულა,პირიქით დაჩმეტილი ადგილი თითებით მოიფხანა ,აუ მგონი რწყილები მყავსო.”გველგესლა” ჩაილაპარაკა მარიამმა და ბჭობა დაიწყეს რადგან ერთ ნაწილს მდინარეზე უნდოდა ჩასვლა.

Იქვე მდგომი ნარე საკუთარი მდუმარებით გაკვირვებული უყურებდა მეგობრებს და ფიქრობდა “ეს რა დღე დამათენდაო”,უკვე ამდენი არეული ხმის გამო ყვირილს აპირებდა როცა ხერხემალთან სიმხურვალე იგრძნო,არავინ შეჰხებია.ყურთან მოტანილი ბგერების შემდეგ კი ხერხემლიდან სითბო მთელს ორგანიზმში გაიფანტა.

-შენ არაფერს იტყვი ალქაჯო?

რამის ფეხები მოეკვეთა .რა ჯანდაბა მოსდიოდა მის თავს ვერ ხვდებოდა,ისევ საკუთარი ფიქრები ახრჩობდნენ და ბრაზი მრისხანებაში მალევე გადაიზარდა , უკან მსწრაფლ მოტრიალდა თვალი თვალშ გაუყარა და ჩუმად მაგრამ გამოკვეთილად უთხრა ყიფიანს

-მსგავსი საქციელისგან თავი შეიკავე გორილავ,თორემ ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ.

Და მალევე აუყვა კიბეებს.უნდოდა გაეცინა ირაკლის და ასეც იყო მაგრამ რაღაცამ დააფიქრა ,თვალებში რაღაც ამოიკითხა.მიხვდა რომ ნარეს ნათქვამი გორილა უბრალოდ ნამდვილი ემოციების გადასაფარად გამოიყენა გოგომ.თავი ოდნავ შეარხია კიბეებს გახედა ყოყმანით და შემდეგ უკვე ძლივს შეთანხმებულ მეგობრებს კარებთან დააწია, მე ნარეს დაველოდები მარტომ რომ არ იაროსო.კარებს ხურავდა გოგის გამაფრთხილებელი მზერა რომ მოხვდა თვალში და ჩაეღიმა.

Საწოლზე ვარსკვლავის პოზაში გადავარდნილიყო ნარე და უკვე დაღლილსა და ნერვებ მოშლილს საკუთარი გამჭირვალე ფიქრების ამოგლეჯვა წადდა შიშველი ხელებით.დამშვიდება სცადა, უნდოდა მთლიანი სხეული და მისი ყველა იმპულსი ეგრძნო.რაღაც არა მარტო სულიერად ფიზიკურადაც ბოჭავდა.ფეხის თითები ,ტერფები,წვივები ნელ-ნელა ზემოთ ამოჰყვა და ხვდებოდა რომ რაღაც უარყოფითისგან იცლებოდა,როცა მკერდს მიადგა და ტირილი მოუნდა როცა მიხვდა რა აწუხებდა.

-როგორ მძულხართ ყველა ვინც ქალს ლიფის ტარება დაუკანონეთ,ააააჰ-ხმამაღლა დაიძახა და საწყალი აზღუდი მთელი ძალით ჩამოიგლიჯა სხეულიდან ,თითქოს ის გამჭირვალე ფიქრებიც ამ ერთი შეხედვით უვნებელ ნივთზე იყვნენ აკრული. Სიამოვნებისგან გაბადრულს თავის თავზე ეცინებოდა ,როცა საწოლზე ბედნიერი გადაგორდა და აზღუდი, მისმა დამალულმა ალქაჯმა უწყის საით უნდა ესროლა, უბრალოდ ხელიდან მოიშორა მაგრამ მინიმუმი ხმა რომ ვერ გაიგო წარბაწევით აწია თავი საით მივაგდე ,მერე უცებ რომ ვიპოვოო ,მაგრამ როცა შემფასებლური მზერით ,მის ლიფზე მაყურებელი ირაკლი შერჩა ხელში,ისეთი სახე მიიღო,როგორც ვინმეს დაბადებისდღეში მშბლების მიერ,ძალით დაყენებულ და გაღიმებულ ბავშვს აქვს ხოლმე.”ნეტა მიწა გასკდეს და ეს ჩაიტანოს ამ ლიფიანად”.

-არა ეხლა ყველაფერს რო კარგი თვალით შევხედოთ მიზანი არ დაგეწუნება რა გინდა-მწვრთნელის სახე აიკრა ირაკლიმ,მერე უფრო ზემოთ აწია ხელზე სალტით ჩამოცმული ნივთი-და სხვათაშორის არც ზომაში მოიკოჭლებ-და ნივთიდან თვალი ნარეზე გადაიტანა,რომელიც მთელი ამ დროის მანძილზე საწოლზე მუხლებით იდგა და ბალიშ აფარებული მსხვერპლივით მისჩერებოდა ყიფიანს.ბოლო სიტყვებმა წამოახურა კიდევაც და კისერში რომ დაჭიმულობა იგრძნო რამოდენიმეჯერ დაიტკაცუნა.მყარი ნაბიჯებით გადმოვიდა საწოლიდან,გამგმირავი მზერით მიუახლოვდა ბიჭს ,თითქოს იცოდა მისი ოინები და წინასწარ აშინებდა ,ის ის იყო საკუთარ ნივთს უნდა ჩაბღაუჭებოდა,რომ ირაკლიმ თავს ზემოთ ასწია შავი თეთრეული

-მოიცა სადაურია ეე,ალქაჯს ვერსაჩე ან პრადა უნდა გქონდეს ტანზე შემოკრული-და იარლიყს გამწარებით ეძებდა თან სიცილს ძ₾ივს იკავებდა.

-ირაკლი ყიფიანო ,ან დამიბრუნებ ან გისვრი მეორედან .

-ალქაჯო,რისთვის გინდა,ნაყინიც კი არ გაბედნიერებს მასე როგორც ამის გარეშე სიარული ,ა? Მიკვირს აქამდე რომ არ დაწვი და შეულოცე-ფხუკუნებდა ირაკლი და აივნისკენ მიდიოდა ნარე კი უკვე კვამლს უშვებდა ყურებიდან.”მე გავაფრთხილე სულები ხართ მოწმე”

-ანუ არ დამიბრუნებ?!-წარბი აწია ნარემ და ბალიშ აფარებულმა ,აივნის მოაჯირზე მიყრდნობილ ყიფიანს სმირკა ესროლა”შენ თუ დორბლები არ გაყრევინო”

-ნწ არ გამოვა,სხვა მონახე.

“ირჩევნია შენი წამებით დავტკბე” და მთელი სიბოროტით ჩაიცინა გოგომ.თხელ მაისურზე აკრული ფუმფულა ბალიშის ქვემოთ დაწევა რომ დაიწყო ,ირაკლიმ თავი გადახარა ჩაცინებით,ვერაფერს იზამსო,მაგრამ როცა ბალიში გოგონამ საბოლოოდ მოიშორა და ნელი ნაბიჯით მიუახლოვდა მოაჯირზე მიყრდნობილ ბიჭს,ირაკლის გოგოს სიახლოვით კუნთები მოეჭიმა, იქ კი რამის აფეთქდა როცა ზედ აკრული გოგოს სხეული ,სუნი იგრძნო.ზემოთ აწეული ხელი ნელ-ნელა დაუშვა ქვემოთ და ნარეს მოფლირტავე,რაღაც გზნებით სავსე თვალებში ჩაიკარგა .ისევ აათამაშა ნარემ მის თვალებსა და ტუჩებზე წამწამებით შემორაგული თვალები და პარალელურად თავისი ხელი ყიფიანის დაძარღვულ მკლავს ჩააყოლა.როგორ იყო თვითონ? Ცეცხლს ეთამაშებოდა იცოდა ,მაგრამ ეს ცეცხლი კიარ წვავდა, სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან სითბოს აძლევდა.უცებ აართვა ხელიდან ნივთი და გამარჯვებულის იერით უკან სვლას იწყებდა როცა ირაკლიც გამოფხიზლდა და თითქმის ნარესთან ერთად შევიდა ოთახში .მისი უცაბედი საქციელით გაკვირვებულმა გოგომ წამოკივლებაღა მოასწრო და კედელსა და ბიჭს შორის რომ მოექცა,მხოლოდ მაშინ იგრძნო ბიჭის დაკუნთული მკერდი როგორი სისწრაფით ადი-ჩადიოდა.ბიჭის სიახლოვემ რომ მასზეც იმოქმედა ,მაშინ ჩაერთო განგაში და ხელების მიბჯენით სცადა თავჩახრილი ყიფიანის მოშორება.თითქმის ჯოჯოხეთის სიცხე იგრძნო როცა ხელები თავს ზემოთ გაუკავა ყიფიანმა,მეორე ხელი კი წელზე შეუცურა და მთელი ძალით მიიკრო ნარეს რბილი სხეული ,თითქოს სურდა საკუთარ კანში შეეძვრინა და სამუდამოდ თავისთან ყოლოდა.

-ხალიანო რას მიკეთებ?-ხრინწიანი ხმით ამოიხრიალა ყიფიანმა და გოგოს არტერიაზე სამკუთხედად შეკრულ ხალებს დააკლა მზერა.

-იკა გამიშვი-თავისივე ხმა ეუცნაურა ნარეს და ზემოთ გაკავებული ხელების გამოხსნა ცადა,როცა ბიჭმა უარესად შებოჭა.
...
:) კომები მინდააა უუუ