დილით სახეზე სითბო და მზის სხივები იგრძნო ,ხვდებოდა რო ვიღაცა ეხებოდა თმაზე და მთელი ტანით ეკვროდა .თვალების გახელა არ სურდა ,ეშინოდა რომ ეს სითბოც და შეხებაც მისი ფანტაზიის ნაყოფი იყო.
-ვიცი რომ გაიღვიძე -ყელში აკოცა და ნაზი ხმით უთხრა.-შემომხედავ?
-თუ არ შეწყვეტ ჩემ თმებზე თამაშს კი.-ამჯერად შუბლზე იგრძნო კოცნა.
თვალები გაახილა და კიდევ უფრო მიეკრო ბიჭის მკერდს.
-ისევ გეძინება?
-არც ისე..თოკო ანუ შენ ცხოვრებაში ის ფრანგი გოგო არ არის ხო?
-მარტო ელენას თუ შეუძლია დილა ამ თემით დაიწყოს ღმერთო. -თქვა სიცილით ბიჭმა.-როცა ეჭვიანობ ძაან ვხალისობ, მემგონი ერთი კოცნა კიდე დაიმსახურე.
-ანუ თაკო სადაც მუშაობს იქ არცერთი გოგოს შებმას არ აპირებ ხო?
-არა სამსახურეობრივი რომანები არ მიყვარს.
და თან ჩემი გული და საერთოდ ყველაფერი რაც ჩემშია მარტო ერთ პიროვნებას ეკუთვნის.იცი ვის?
-ვის?
-პასუხი იცი ....კარგად დაფიქრდი.
-თოკოო -თითებს ნაზად დაატარებდა ბიჭის მკერდზე -მართლა ისევ ისე გიყვარვარ როგორც ადრე?
ბიჭი დაიძაბა და ორივე მიხვდა რომ ამ კითხვამ ყველაფერი გააფუჭა.
-როდის ადრე მარტო მე რო მიყვარდი და შენ უბრალოდ გიჟდებოდი სხვების ბოღმიან სახეებზე როცა თორნიკე დადეშქელიანი მათთვის არაფერს არ აკეთებდა და მხოლოდ შენი იყო?
ან მაშინ როცა ადექი და ვიღაც გამოს****ულს გაყევი ცოლად ,მემგონი მაშინაც კი ტკბებოდა იმით რომ მე სხვა კაცის ცოლზე ვგიჟდებოდი.
-მასე არ ყოფილაა...
-შეწყვიტე ტყუილები.ორივემ ვიცით სიმართლე,მხოლოდ ჩვენ ორი ვართ და არცერთის მოტყუება არ გინდა მაგრამ შენ შენს თავთანაც არ გინდა სიმართლის აღიარება არაა.
-კარგი თავიდან ვაღიარებ მასე იყო ,უბრალოდ მსიამოვნებდა და უხედაშ რო ვთქვათ გიყენებდი ვიცოდი სხვებს რა რეაქცია ექნებოდათ.მაგრამ მერე გეფიცები როცა მივხვდი როგორ მაკლდი და მონატრებოდი ,მივხვდი რო რეალურად ჩემ თავსაც არ ვუტყდებოდი ნამდვილ გრძნობებში და რეალურად
-არ გინდა -შეაწყვეტინა თორნიკემ მკაცრი ტონით-ჯობია არ თქვა ის რასაც საერთოდ არ გულისხმობ.ამის მოსმენა არ მინდა .-გოგონას სხეულს მოშორდა და საწოლიდან ადგომა ცადა.
-არა არა,ახლა როცა ვცდილობ რომ აგიხსნა ჩემი გრძნობები ესე უბრალოდ ვერ ადგები და წახვალ.-უკნიდან იგრძნო რომ ელენა ისევ მოეხვია.- არ ვიტყუები ,რაღაცნაირად ,ჩემებურად მაგრამ მაინც ისე მიყვარხარ სხვა რო არ მყვარებია.კი ვეჭვიანობ საშინლად იმიტომ რო შენ ყველასთვის ,ყველგან საუკეთესო ხარ, ხოო ვგიჟდები რომ მიუხედავად ყველაფრისა ბოლომდე ვერ მივიწყებ და საერთოდ მიყვარხარ ...მიყვარხარ -უკვე ჩუმად ბუტბუტებდა-დედას გეფიცები მიყვარხარ, თუ გახსოვს ბავშვობაში გითხარი დედას ტყუილად მე არასდროს ვიფიცებ თქო ხოდა ახლა გეუბნები რომ დედას გეფიცები არ გატყუებ და მიყვარხარ.
გთხოვ რამე მითხარი. ის მაინც მითხარი რო რავი ჩემთან მიუხედავად დარჩენილი გრძნობებისა არაფერი გამოვა, რო არ გსურს რომ სხვანაირად აჯობებს .
-ელ... სერიოზულად?რაც თავი მახსოვს შენ მიყვარხარ...შენზე ვოცნებობდი,
-ანუუ?
-მაინცდამაინც სხვა სიტყვების მოსმენა გინდა არაა?კარგიიი სიგიჟემდე მიყვარხარ ,ისე მიყვარხარ რომ ეს სიყვარული ყველაზე სუსტიცაა და ყველაზე ძლიერიც.მე შენ გაპატიე ჩემი გამოყენება,მერე მიგდება და გათხოვებაც .-ნაზად აკოცა ტუჩებში.
ამიერიდან მარტო ჩემი ხარ და კარგი ხანდახან ნუცასიც დედა სჭირდება... შენ იმ ოთახზე გაგიჟდი შენი ნახატები რომ იპოვე და იცი რომ თბილისის სახლი მთლიანად ისეა დაპროექტებული როგორც შენ გინდოდა .
-ხო მაგრამ ძნელი არ იყო მაგ სახლში ცხოვრება ?
-ალბათ ყოველთვის ვიცოდი რომ ბოლოს მაინც ერთად უნდა ვყოფილიყავით,ნუ სხვას შენ ნაცვლად არავის არ განვიხილავდი,როგორ შეიძლება შენ ვინმეს ჩაენაცვლებინე ელე.
-მიყვარხარ ,ადრე შენ მითხარი პირველად მაშინ შემიყვარდი ჩემს სახლში სამზარეულოში რომ ვნახეთ ერთმანეთი და რომ გთხოვე მარწყვი აღარასდროს ჭამოო.მე არ ვიცი როდის შემიყვარდი,რეალურად ალბათ მაგას ვერც გავიხსნებ მაგრამ მთავარია რომ მიყვარხარ ,არაა?
-კი ელე მთავარია რო გიყვარვარ და კიდევ უფრო მთავარი რო სამუდამოდ გიყვარდე ,თუმცა მაგაზე მე ვიზრუნებ.