ირაკლი აბდუშელიშვილი შავი სამყაროს კარგად ცნობილი პირი გახლდათ, რამოდენიმე კაზინოს მფლობელი , ვაჭრობდა ნარკოტიკით და ფული საკმაოდ თავზე საყრელად ჰქონდა, მშობლები დიდიხსნის წინ დაკარგა ამიტომ მხოლოდ 2 მეგობარი ჰყავდა გვერდით რომელსაც სულსა და გულს ანდობდა, მხოლოდ მათ მიიჩნევდა სანდო პირებათ მის ცხოვრებაში და მართალიც იყო, არავინ შეუნახავდა ბინძურ საიდუმლოებებს ირაკლისნაირ კაცს. ბავშვობიდანვე ფიცხი ხასიათი ჰქონდა ირაკლის,ვერიტანდა ტყუილს, განსაკუთრების არენდობოდა ქალებს! გულსაც კი ურევდა ახლანდელი გოგონები რომლებიც ფულის გულისთვის ყველაფერზე იყვნენ წამსვლელები. მისი ვიზუალიდან გამომდინარე საკმაოდ ბევრი გოგო ეკიდებოდა კისერზე, ის კი მხოლოდ ვნებების ჩასახშობად იყენებდა ყოველივეს, არუნდოდა ზედმეტი პასუხისმგებლობა, მოწონდა მისის ცხოვრება და კმაყოფილიც იყო, მეგობრებიც ყავდა და ქალებიც, ამიტომ არაფლის შეცვლას აპირებდა სანამ ლევანმა არაურია გეგმები. 17 სექტემბერი იყო კაზინოში რომ მიაკითხა ირაკლის ლევანმა წამლის გულისთვის, რამოდენიმეჯერ წაუღია ლევანს ტაბლეტები და ფული ყოველთვის მერე მოქონდა ამიტომ ირაკლის არცუფიქრია მის გადაგდებას თუ ვინმე გაბედავდა, 20 000 ლარის ამ*იტამინი წაიღო იმდღეს, შეუთანხმდა რომ 20 ნოემბრამდე ფული ადგილზე ექნებოდა ირაკლის და წავიდა, ბევრჯერ გააფრთხილა ირაკლიმ რომ არშეარჩენდა გადაგდებას მაგრამ ლევანს სულარაინტერესებდა, უკვე წასულიყო საქართველოდან ამიტომ ფიქრობდა რომ არაფელი მოხდებოდა.ზუსტად მაშინ დაიწყო ირაკლიმ ნიას თვალთვალი, აინტერესებდა რას საქმიანობდა, უკვირდა კიდევაც ამგოგოს ცხოვრების წესი, სახლი სამსხური და მხოლოდ ერთი დაქალი რომელიც მისთავზე მეტად უყვარდა, აქამდე არენახა ასეთი გოგო, უბრალო, ბუნებრვი სახის ნაკვთებით და ბავშვურობით. რამოდენიმეჯერ იფიქრა კიდევაც რომ ნიას არუნდა შეხებოდა რადგან აშკარა იყო გოგონას არცკი ქონდა ლევანთან ურთიერთობა,შეეძლო სხვაგზებით ამოეღო მისი ფული მაგრამ ეს გოგო უნდოდა, მიზეზიც ჰქონდა ამიტომ მოხდა ის რაც მოხდა...
ოთახში ტირილისაგან თვალებ დასიებულ ნიას იმის ძალაც კი არქონდა რომ ეყვირა, დასუსტებული სხეული ემბრიონის პოზაში იწვა საწოლზე და განვლილ წლებს იხსენებდა, მაშინ როდესაც მშობლები ჰყავდა და ბედნიერი იყო, ცრემლები მოდიოდა და ფიქრობდა რომ ეს უკანასკნელი იმედიც აღარ ჰქონდა გადარჩენის, არიცოდა რამოხდებოდა ან რასუზამდა ეს მამაკაცი,მოკლავდა ? რათქმაუნდა მოკლავდა როდესაც ფულს ვერ მიიღებდა აბა ვისრათუნდოდა ნია ? ფიქრობდა და ტიროდა, დატიროდა მის დაწყევლილ ცხოვრებას. არცკი განძრეულა კარების ხმაზე ანდა აზრი ჰქონდა კი ? საწოლის მეორემხრიდან მოუარა ირაკლიმ და გოგონას დახედა, გაუკვირდა კიდეც ნიას ასეთი მდგომარეობა, განადგურებულმა ამოხედა ნიამ და ოდნავ გაუღია, ბიჭმა ცალი წარბი აწი გაკვირების მიზნით
–რა გაცინებს ? მგონი გაგიჟდი პატარა გოგონა
–გგონია რომ ფულს აიღებ ? სისულელეა ჯობია მომკლა! უთხრა სრულიად განადგურებულმა და ცრემლი ჩამოუგორდა, ისევ გაიხედა ფანჯრიდან, აღარმიუქცევია ყურადღება ბიჭისთვის როგორ გავიდა.
ირაკლიმ აღარიცოდა რაექნა, მართალი იყო ნია, ლევანს ფეხებზე ეკიდა ის და ფულს კიარა არც კი იკითხავდა რაუქნა ირაკლიმ , ფიქრობდა რომ გაეშვა მაგრამ რატო ? რაღაცნაირად უნდოდა ეს გოგო მგრამ თვითონაც არიცოდა რატო! გონებაარეული მივიდა საბასთან, დარწმუნებული იყო რომ მისი მეგობრები დაეხმარებოდნენ გადაწყვეტილების მიღებაში.
–შენ კარგად იცოდი ძმაო რო ლევანს ნია ეკიდა! რატო გაიტაცე ? რამ გამოგა*ლევა ?ბოლთას სცემდა საბა,გიორგი კი სავარძელში ვისკის ჭიქით ხელში უყურებდა ირაკლის და ხმას არიღებდა.
–გინდა ეხლა ბოდიშები ვიხადო ? რა ვქნა ? აქ იმიტო არმოვსულვარ რომ თავზე დამა*ვათ
–როცა გქონდა იმის შანსი რომსხვა გზით აგეღო ფული რატო მაინცდამაინც ნია ? გამჭოლი მზერით კითხა გიორგიმ და თვალი არმოუშორებია ირაკლისთვის, საბაც ჩაწვდა საითკენ მიყავდა გიორგის ლაპარაკი და გაოცებულმა შეხედა,
–სხვა გზა არქონდა!
–*ლეს ვგავარ? გგონია დამაბოლებ ? ვინაა ლევანი როცა ისეთი საქმეები მოგიგვარებაი!რაგინდა იმგოგოსგან ირაკლი ?
–რაუნდა მინდოდეს ჰოარანძ*ევ? გაბრაზებულმა გამოხედა ბიჭებს და ერთი გადაკვრით გამოცალა ვისკი,
–შენ მას დიდი ხანი უთვალთვალებდი შე სირო! ის რა დაგევასა ? გაოცებულმა კითხა საბამ და გაბრაზებული წამოხტა ფეხზე
–ნეტა *ლეები არიყოთ რა!გიჟივით წამოხტა ირაკლი და უკანმოუხდავად გამოვარდა სახლიდან. ფიქრობდა ბიჭების სიტყვებზე, ნიაზე და ყველაფერი ერთმანეთში ერეოდა, სახლში რომ მივიდა უკვე გვიანი იყო, ნიასთან შევიდა და ისე გამოვიდა კარი არც ჩაუკეტავს, რატომ აკეთებდა ამას ? თვითონაც არიცოდა.
სწრაფად წამოდგა ნია საწოლიდან და კოლიდორში გავიდა, პირველ სართულზე ჩასულს მოესმა სიმთვრალისგან დაბოხებული ხმა, რომელმაც ადგილზე გაყინა,
–მიდიხარ? ისე ეკითხებოდა მამაკაცი ვითომდა აქ მისი ნებით მოიყანა.
–მომცემ წასვლის უფლებას? იმედიანი თვალებით შეხედა გოგონამ
–არმინდა რო წახვიდე ნია!მეხის გავარდნასავით იყო ეს სიტყვები გოგონასთვის,ვერგაეგო რაუნდა ეთქვა ნიას, უნდოდა წასვლა!ნერვიულობდა ნატალიაზე მაგრამ რა მოხდებოდა თუ არ წავიდოდა ? ან ვინიყო ირაკლი დარჩენას რომ თხოვდა ?
–დმარეკინე, ნატალიას უნდა ვუთხრა რომ ცოცხალივვარ და კარგადვარ!
–და დარჩები? არაფელი უპასუხია ნიას, ირაკლის ტელეფონი აიღო და ანერვიულებულმ დარეკა, ნატალიას ხმის გაგონებისს ტირილი აუვარდა ისევ,
–არინერვიულო ნატალია, ცოცხალივარდა კარგად ვარ,
–ნია? სადხარ? სად? ვისთახარ რაიმე დაგიშავეს? ტირილით ეუბნებოდა დაქალი

–კარგადვარ ნატალია დაგირეკავ კიდევ. მეტი არაფელი უთქვია, გაუთიშა და ტელეფონი გადააწოდა ირაკლის. უყურებდა გოგონას და ვერხვდებოდა რატო აკეთებდა ამას. რახდებოდა მისთავს და რაუნდოდა ამ პატარა გოგოს ? კითხვები არასვენებდა, შეეძლო წასულიყო მაგრამ არა ის დარჩა, ხმა არგაუციათ ერთმანეთისთვის,ნია ზემოთ ავიდა ირაკლის კი მდივანზე ჩაეძინა, დილით პირველი ნიას საძინებელს მიაშურა,კარი როგორც კი გააღო დალაგებული ოთახი მოხვდა თვალში. გასწორებული საწოლი და გადაწეული ფარდები.
–წავიდა ირაკლი!აბა რას ელოდი? გულდაწყვეტილი ჩავიდა პირველსართულზე. სამზარეულოდან მოკრა ჰამაკში მჯდარ ნიას თვალი და თავისდაუნებურად გაეღიმა.
რახდებოდა ნიას გონებაში? დაბნეული იყო,მთელი ღამე ფიქრობდა მამაკაცის სიტყვებზე და გადაწყვიტა დარჩენა, იფიქრა რო დასაკარგი არაფელი ჰქონდა,დილით ოთახი მიალაგა და ქვემოთ ჩავიდა, მძინარე ირაკლის მოკრა თვალი მდივანზე, გვერდი აუარა და გარეთ გავიდა, ჰამაკში მოკალათებულს პატარა ლეკვი მოუცუცქდა კრუტუნით, ნიამაც აიყვანა და გულზე დაიწვინა, მიუხედავად იმისა რომ გარეთ საშინლად ციოდა მაინც კარგად გრძნობდა თავს ნია ჰამაკში.ისევ ფიქრებს მიცა თავი, აშკარა იყო ირაკლი ნიას არაფელს დაუშავებდა, ეს რომ ნდომოდა ამდენიხანი ხელს არაფერი შეუშლიდა, სწორედ ეს გახდა ნიას აქ დარჩენის მიზეზი, რაუნდოდა რაკლის საბოლოოდ?