••••••
ვიგრძენი, გული როგორ ამიჩქარდა. სუნთქვა შემეკრა, ხელისგულები გამიოფლიანდა. -ვერ ვხვდები, ამ ბიჭის დანახვისას, ყოველთვის ასე რატომ მემართება, რომ მკითხონ არმაინტერესებს, სხეულის ენა კი...
-ფიქრებიდან ნიკას უჩვეულო და სასიამოვნო ხმამ გამომარკვია: -გამარჯობა, როგორხარ ლამაზმანო?
-მადლობთ, კარგად. თავად? ცივად და თავაუწევლად ვუპასუხე, თან პროდუქციის გატარება დავიწყე. როგორც ყოველთვის, მზესუმზირა და კოლა, გავიფიქრე ჩემთვის და გამეღიმა.
-ვაუ, ეს ღიმილი მე მეკუთვნოდა?! როგორც იქნა დავიმსახურე? მეუბნება და თან იღიმის, ზუსტად ისე მე რომ ასე ძალიან მიყვარს და მაბნევს.
-ტყუილად გაგიბრწყინდა სახე, შენ არგეკუთვნოდა! პარკი გნებავთ?
-პარკი არა, შენი გული მნებავს!
-მაშინ 5.20ის არის, თუ შეიძლება გადაიხადეთ და მიბრძანდით, რიგს აკავებთ!
მისი გასვლა და ჩემი სკამზე დაცემა ერთი იყო. მგონი გაორება მჭირს, ერთი მე, მასთან ყოფნაზე ფიქრობს, მეორეს კი, დანახვაც არუნდა.
-არასწორად ექცევი! უკნიდან ჩემი დაქალის ხმა შემომესმა.
-მოლანდებასავით რატო დამადგები ხოლმე?!
-არასწორად ექცევი! შენთვითონ მაინც იცი, რატომ ექცევი მასე?
-არა, არ ვიცი! ალბათ, იმიტომ რომ, მეშინია ვინმეს ვენდო! არმინდა გული გამიტყდეს!
-და ფიქრობ, თუ თავს შორს დაიჭერ გული არ გაგიტყდება?! თათა, გონს მოდი! შეიძლება მომავალში გული გეტკინოს, მაგრამ ეგ ხომ ნორმალურია. ცხოვრებაა ასეთი, დაზღვეული ვერიქნები ყველაფრისგან. ის თუ არა ვინმე სხვა გამოჩნდება და მასაც ხელს კრავ? და რამდენი წელი იქნები მარტო, მხოლოდ შენი შიშის გამო? ჯობს ცადო, ვიდრე მომავალში ინანო! თქვა და სექციისკენ წავიდა.
ნიკას ჩატი გავხსენი, უამრავი შეტყობინება ქონდა მოწერილი. ბოლო შეტყობინება გადავიკითხე.
-yoveltvis roca shen giyureb ert rames vxvdebi. shen arxar chveulebrivi gogo shen xar ragac gansakutrebuli. erti shexedvit sayvareli mxiaruli gogo magram magis ukan mteli samyaroa tavmoyrili. dzalian minda gavigo ra imaleba shens lamaz sevdian taflisfer tvalebshi, romelic sinatleze mwvaneshi gadadis da shignit gdziravs. sagamos yava xom ar dagvelia?
დიდხანს ვუყურე შეტყობინებას, შემდეგ კი შეტყობინების წერა დავიწყე: -დღეს გვიან ვასრულებ, არ მგონია ღამის 3 საათზე სადმე ყავის დალევა შევძლოთ :) ხვალ ვისვენებ და შეგიძლია დამპატიჟო ))
როგორც იქნა გავბედე და გაგზავნას დავაჭირე. პასუხი წამის მეასედში მომივიდა, თითქოს ელოდა, რომ მივწერდი.
-xumrob xo? 3tvea am dges velodebi. albat am game ver davidzineb da xvalindeli dgis molodinshi damatendeba
-ელოდებოდი როდის მოგწერდი? 1წუთიც არგასულა, მოწერიდან
-pubgs vtamashobdi. sheni saxeli ro davinaxe mashinve gavtishe da gipasuxe. martla ar megadvebi xo? rashvrebi axla?
-არა, არ გეღადავები. რასაც შენი შემოსვლისას, ვმუშაობ, მაგრამ ჯერჯერობით, ხალხი არაა და მეც საქმე არ მაქვს.
-dzalian kargi anu shegidzlia memesijo
ram gadagawyvetina mowera
ara me ki gamixarda magram mainc maintersebs
-მასეც არაა, ჯერ მენეჯერი აქაა და ამიტომ ტელეფონთან ცოტა სიფრთხილე მმართებს :) კითხხვა-პასუხები საღამოსთვის გადავდოთ, დროებით.
-velodebi sagamos moutmenlad romelze midis menejeri?
ბოლო შეტყობინება უპასუხოდ დავტოვე და ტელეფონი დავდე. მივხვდი, რომ სულელივით მთელი სახე მიღიმოდა. ფეხზე წამოვდექი და ჩემი დაქალისაკენ გავემართე. -მივწერე, კმაყოფილი ხარ?
-რაა? მართლა? რა მიწერე? რაგითხრა? უნდა შეხვდე? იმედია არ დაბლოკე თან ხო?
-კარგი, კარგი, ამოისუნთქე. ხვალ უნდა შევხვდეთ. შუა საუბარში დავემშვიდობე, ბუშტის წასვლას ელოდება, რომ მივწერო. ახლა ერთ ყავას არ ვიმსახურებ? ღიმილით ვკითხე და ჩემი ყავა გავუწოდე.
-ასე რაა! ძლივს სწორი ნაბიჯი გადადგი, ახლა რაც გინდა მითხარი, ყველაფერს გაგიკეთებ!
-სწორი თუ არასწორი, მაგას მომავალში გავიგებთ.
მთელმა დღემ უაზროდ ჩაიარა. როგორც ყოველთვის, დღესაც არჩავატარე დღე, მომხმარებელთან კამათის გარეშე, ორი წელია, ამ სამსახურში ვარ და ჯერ კიდევ, ვერ მივეჩვიე, ამ ხალხის გამოხტომებს. ძლივს გახდა 12საათი, ბუშტი წავიდა და ვფიქრობდი მიმეწერა თუ არა. თან ვფიქრობდი იქნებ სძინავს, ან მოწერა რომ უნდოდეს თავად მომწერდათქო. ტელეფონი ავიღე, დავხედე და 5 გაუხსნელი შეტყობინება მქონდა, რა თქმა უნდა, ხუთივე ნიკასგან იყო :) გამეღიმა და გავხსენი
17:55
-roca elodebi ra nela gadis dro
18:18
ar wavida? romelze midis?
18:47
chumchumad ro momwero xolme?
19:21
dges sxva mugami mieca sheni mesijis mere magram axla lodinma yvela mugami mokla
20:25
ukve vigruzebi
00:12
-გღვიძავს?
00:12
-ratqmaunda rogor unda damedzina roca vicodi momwerdi
-რას აკეთებ?
-axla mivdivar saxlisken xval vmushaobt da adrianad davishalet bichoba. shen rasaketeb lamazmano
-მე ველოდები სამი გახდეს, სახლში ავიდე და დავიძინო
-ise shen unda tqva samsaxuri maqvso gamoxval da saxlshi adixar 2wutshi mec minda mase
-შენც მოგეძებნა სამსახურუ შენსავე კორპუსში მერე :)
-iseti xelpasi ver meqneboda rac chem samsaxurshi maqvs
-სად მუშაობ?
-am etapze xis cexshi vmushaob magram ise profesiit curvis maswavlebeli var 17 wlidan profesionali mocurave viyavi
-აჰა, მშვენიალურია. ახლა რატომ აღარ მუშაობ მასწავლებლად?
-ragac da mizezebis gamo, xval ganvixilot vrclad. romlistvis gecleba shen?
-ხვალ შენ მუშაობ და მე მეკითხები რომლისთვის მეცლება? :დ
-me adre wamoval tu sachiro gaxda
-მაშინ, 4-5 საათამდე ჩემი შეწუხება არ გაბედო :დ მძინავს! 5ისმერე 1-2 საათი გამზადებაში მინდა და ასე 7ისთვის?
-mawyobs idealuria! sad shevxvdet?
-შენ მეპატიჟები ასერომ შენ მოიფიქრე
-naglad gamomdis mara tbilishi shedzeleb chamosvlas? ertgan vici saocar yavas amzadeben tan gaviseirnebdit
-ახლა რუსთავიდან, თბილიში მატარე ყავის გამო ????, მაგრამ კარგი, ვნახოთ რა ყავაა ერთი :)
-saocari gogo xar xovidzaxi
სამი საათი ისე გახდა, მესიჯობაში ვერც გავიგე. სალაროს დათვლა, მოწესრიგება ვეღარ მოვასწარი. ჩემს დაქალს მივწერე, ვინც დილით უნდა ყოფილიყო სმენაში. თან ბოდიშის ნიშნად მისი საყვარელი შოკოლადი დავუტოვე სალაროსთან. სახლში ასულს შეტყობინება მომივდა: -axvedi? mshvidobit xar? momwere da mec davidzineb. tkbilidzili da mshvidobiani game.
-მშვიდობით ვარ, სახლში ვარ. ტკბილიძილი.
უკვე 15 წუთია, წყლის ქვეშ ვდგავარ და ჩვენს მესიჯებს ვატრიალებ გონებაში, ვხვდები რომ, ამ ბიჭმა, ჩემი მთელი ტვინი მოიცვა... როგორც იქნა ჩამეძინა, მაგრამ სიზმარშიც, მხოლოდ ჩვენი შეხვედრის სცენა ტრიალებს...
••••••