სახლში მისული პირდაპირ სააბაზანოში შევიდა, დიდხანს იდგა ცხელი შხაპის ქვეშ , ცდილობდა ფიქრები, განცდები დაელაგებინა , თითქოს შორიდან უყურებდა ანა საკუთარ ცხოვრებას და თავი სულ სხვა ფილმის პერსონაჟი ეგონა, ისეთი განცდა დაეუფლა რომ საკუთარი ცხოვრება მას არ ეკუთვნოდა, სულ სხვა უნდოდა და სულ სხვაგან იყო
თავზე პირსახოცი შემოიხვია და საწოლზე ჩამოჯდა , ტელეფონი რომ აიღო გადაწყვეტილი ჰქონდა გეგასთან დარეკვა მაგრამ ზუსტად ამ დროს დაირეკა ანას სახლის კარზე ზარი
-სად ჯანდაბაში იყავი!
კარია გაღება არც დაუცდია გეგას ისე შემოვარდა სახლში
-ჯერ დამშვიდდი და ტონს დაუწიე!
-გოგო შენ სულ გააფრინე?
თავი ვეღარ შეიკავა ბიჭმა , ორივე ხელი გოგონას მკლავებისკენ წაიღო
-გამიშვი!
-ანა ნუ მაგიჟებ!
უფრო და უფრო უჭერდა ხელს სუსტ მკლავებზე
-მითხარი რა გემართება!
-არ ვარ დარწმუნებული მინდა თუ არა შენს გვერდით ყოფნა გეგა !
ბიჭის თვალებში საშინელი იმედგაცრუება ამოიკითხა , თითქოს ელოდა მაგრამ მაინც გაჰკრა გულში უსიამოვნო ჩხვლეტამ
-რა?
-გამიშვი ხელი
ბიჭმა უღონოდ დაუშვა ხელები , რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა და სავარძელთან ჩამოჯდა
-ყველაფრის დასრულება გინდა?
-არა უბრალოდ დრო მინდა გეგა, დრო მინდა რომ გავერკვე
ანაც გვერდით ჩამოუჯდა
-აჰჰჰ ანუ სანამ შენ გაერკვევი რა გინდა მე სი.. ვით უნდა დავჯდე და გელოდო ხო? ამას მეუბნები ?
არაფერი უპასუხია ანას , კარგად იაზრებდა რომ მისი ბრალი იყო ყველაფერი
-რად უნდა იმის გარკვევას დრო ადამიანი გიყვარს თუ არა !
ძალიან ბრაზობდა ბიჭი მაგრამ ამ ბრაზის მეათედსაც არ გამოხატავდა რეალურად
-მიზეზი მაინტერესებს ანა !
ისევ გოგონას წინ დაიჩოქა
-არ ვიცი მიზეზი გეგა
თავი დახარა
-ნუ მა.. ვებ , მიზეზის ცოდნა მინდა ! რა შეიცვალა მითხარი!
ისევ ჩაავლო გოგონას ხელი და შეანჯღრია
-არ ვიცი მეთქი! მზღუდავ შენს გვერდით ისეთი განცდა მაქვს თითქოს ვერ ვსუნთქავ გეგა!
წამოენთო გოგონა , ფეხზე წამოიჭრა
-არ ვიცი რატომ მოხდა ასე, არ ვარ დარწმუნებული რომ ის ადამიანო ხარ ვისთანაც მთელი ცხოვრების გატარება მინდა !
-შენ საერთოდ არ იცი რა გინდა! არც არასდროს იცოდი! იმ ბიჭსაც ხომ ასე მოექეცი , რა ერქვა?
-გაჩუმდი!
-რა ერქვათქო!
ვეღარ მოითმინა ანამ სილა რომ არ გაეწნა ბიჭისთვის სახეში
-წადი გეგა!
-არ დაგვისრულებია ანა! ასე უცებ ვერ დაანგრევ ამ სამ წელს!
სანამ კარის ზღურბლს გადაცდებოდა ერთი კიდევ მოიხედა გოგონასკენ
-მოგცემ დროს რომ დაფიქრდე რა გინდა
გასვლისას იმხელა ხმაზე მოიჯახუნა კარი , ანას სხეული შეკრთა.
…
ანა მშობლების მხრიდანაც განიცდიდა უდიდეს ზეწოლას , აბიტურიენტი იყო თუმცა იმის მაგივრად რომ სწავლისთვის დაეთმო მთელი ყურადღება გოგონას გონება მუდამ სულ სხვა მხარეს , სხვა ადამიანისკენ იყო მიმართული, არ ისმენდა რასაც მასწავლებლები ესაუბრებოდნენ, არც დავალებებს ასრულებდა ხშირად , კერძო მასწავლებლებიც აუყვანეს , მაგრამ მათთან სიარულსაც ხშირად არიდებდა თავს, ხან რა მიზეზს ეტყოდა მშობლებს და ხანაც რას.
თავისუფალ დროს იოანესთან გარბოდა ხან სამსახურში ხანაც სახლში, ხან კაფეში ისხდნენ ხანაც პარკში მინდორზე
-შევრიგდეთ?
-არ შემიძლია შენზე გაბრაზება ანა!
ბიჭი გოგონასკენ გადაიხარა და ბალიშივით ტუჩებს საკუთარი უხეში ტუჩები შეახო
-ახლოს თუ არ ხარ ვერ ვსუნთქავ .. ეჩურჩულებოდა
-მიყვარხარ გესმის? ძალიან
სახეზე ეფერებოდა ანა ბიჭს
-მეც ძალიან მიყვარხარ ანა !
იმ საღამოს იოანემ დედა გააცნო გოგონას , ბევრი არაფერი ჰქონდა იოანეს ოჯახს თუმცა რაც ჰქონდა მისი საკუთარი შრომით ჰქონდა, საგულდაგულოდ ემზადებოდა ნონა ანას დასახვედრად , პატარა ლამაზი მაგიდა გააწყო მისაღებში, ტკბილეულით და ცხელი სასმელებით
ისე უცემდა გული ნონას , იოანეს საყვარელი ადამიანის მოლოდინში, წამით დაავიწყდა საკუთარი სასიკვდილო დაავადების არსებობა, ძალიან ბედნიერი იყო მთელი საღამო ანას თვალებშიც რომ იმავე ნაპერწკალს ხედავდა რასაც მისი შვილის თვალებში უყურებდა ყველა დღე.
ჩემს სიკვდილს ანას სიყვარული გადაატანინებსო ფიქრობდა იმ საღამოს დასაწოლად რომ წვებოდა ქალი, ოდნავ მოეშვა გულზე ის მძიმე დარდი , დარდი შვილის რომელიც იმქვეყნადაც მიჰყვებოდა.


-რა კარგი დედა გყავს…
ბიჭის საწოლზე იყო ანა წამოსკუპული, ბიჭიც გვერდით მოუჯდა
ანამ შეამჩნია როგორ დასევდიანდა იოანე
-ყველაფერი კარგად იქნება !
ბიჭის კალთაში გაადმობობღდა და აიძულა მასაც გაეცინა
-როგორ ხარ ასეთი სიცოცხლით სავსე ანა!
მკლავებზე ჩამოცვენილი თმები გადაუწია ბიჭმა
-შენ როგორ ხარ ასეთი კარგი იოანე!
ბიჭისკენ გადაიწია და ტუჩებზე აკოცა , არც იოანეს შეუკავებია თავი, ხელები ზურგზე ჩამოუსვა მის კალთაში მჯდომ გოგონას , ჯინსის შარვლის სათავესთან გაჩერდა ბიჭის ხელი , ანას თვალებში შეხედა , სულ არ გავდა ანა პატარა გაუბედავ გოგონას , პირიქით , ისეთი ზრდასრული იყო, ისეთი უშიშარი
გოგონა ოდნავ მოშორდა ბიჭის სხეულს თუმცა ისევ იოანეს კალთაში იჯდა , ხელი საკუთარი თეთრი პერანგისკენ წაიღო , ჯერ სულ ზემოთ პირველი ღილი შეხსნა , შემდეგ მეორე , შემდეგ მესამე
ბიჭის თვალებთან არ დაუკარგავს კონტაქტი
-ანა რას აკეთებ!
ანას თითქოს არ გაუგიაო, სულ ბოლო ღილი შეხსნა თუ არა ბიჭისკენ გადაიხარა და ისევ ტუჩებში აკოცა, გოგონას პერანგს შიგნით თეთრი ბიუსჰალტერის ქვეშ ნაზი თხელი ქორფა მკერდი იმზირებოდა , ისეთივე ნაზი და კოხტა როგორც თავად გოგონა იყო
იოანე თვალს ვერ წყვეტდა ანას სხეულს, სუნთქვა უფრო და უფრო მეტად ხმაურიანი ხდებოდა
-ანა !
-არაფერი თქვა
ანამ იოანეს ყელთან გადაინაცვლა და ტუჩები ამჯერად ყელთან შეახო
-გინდა რომ დამიჭირონ? არასრულწლოვანი ხარ ანა!
ცდილობდა ბიჭი საღ აზრზე დარჩენილიყო მიუხედავად იმისა რომ ძალიან უჭირდა თავის შეკავება
-სიყვარულს როდის მერე აქვს ასაკი იოანე?
ამჯერად ბიჭის თხელ მაისურს მოჰკიდა ანამ ხელი , ზემოთ ასწია და მარტივად გადააძრო, შერცხვა გოგონას წელს ზემოთ შიშველი მამაკაცის შეხედვის , იოანემ იგრძნო როგორ დახარა თავი ანამ და მაშინ თავად , ძალიან ფრთხილად ჩამოუწია მხრებზე და შემდეგ მკლავებზე ისედაც გახდილი პერანგი, ანას თეთრმა პერანგმა იატაკზე გადაინაცვლა
-ჩემი ხარ ანა! ჩურჩულებდა ბიჭი , ანას სხეული ფრთხილად გადააწვინა საწოლზე , თავად დაუტოვა ამჯერად ცხელი კოცნები მკერდთან, ყელზე , შემდეგ გულზე , სადაც ეხებოდა ბიჭი ის ადგილები უთრთოდა გოგონას , თეთრი თხელი ნაზი კანი ჰქონდა ანას, ისეთი რბილი და ფაფუკი რომ იოანეს ეშინოდა რამე არ ეტკინა გოგონასთვის
-იმედია ოდესმე არ შემიძულებ ახლა რომ თავის შეკავება არ შემიძლია ანა!
ეჩურჩულებოდა ბიჭი გოგონას ისე რომ ტუჩს არ აშორებდა ანას ტუჩებს
-ჩემს თავს უფრო შევიძულებ ვიდრე შენ
ჩურჩულებდა გოგონაც
ფრთხილად დაუკოცნა ბიჭმა მუცელი ანას , კანი ეხორკლებოდა გოგონას , იოანემ ფრთხილად შეუხსნა ჯინსის შარვლის ღილი და ელვა შესაკრავი დაბლა დასწია ,იმ ადგილას კოცნიდა ანას სადაც ელვა მთავრდებოდა , გოგონას ჩუმი კვნესა ისმოდა ოთახში, შარვლისგანაც გაანთავისუფლა გოგონას სხეული იოანემ , სწორ თხელ ფეხებზე ხელი ნელ ნელა აუსვა , სანამ საცვალთან გადაინაცვლებდა ჭიპს ქვემოთ აკოცა
-იოანე
უკვე ქოშინებდა ანა
-მიყვარხარ! ტუჩთან გადმოინაცვლა ბიჭმა , ბიუსჰალტერის ბრეტელები მხრებიდან გადაუწია გოგონას და ამჯერად მკერდი დაუკოცნა
-ლამაზი ხარ ანა
იოანეს ბოხი ხმა რომ ესმოდა გოგონას ტუჩის კუთხეში ეღიმებოდა
-მეშინია
თავი წამოსწია ანამ და ბიჭის სახეს სახე გაუსწორა
-ჩემთან ნუ გეშინია
გოგონას ხელი ხელში მოიქცია და მთელი სხეულით მოექცა გოგონას სხეულის ზემოთ
-ნამდვილად გინდა ეს ანა?
არ იცოდა რამდენად სწორად იქცეოდა ბიჭმა ამ წამს
-მინდა
არ დაფიქრებულა გოგონა
შარვლის ელვა თავისი ხელით ჩაიწია იოანემ , ანას საშინლად შერცხვა , მზერა ააარიდა
სამაგიეროდ იოანეს არ მოუშორებია თვალი ანასთვის ისე ჩამოსწია ქვედა საცვალი დაბლა
-ვერ ვითმენ ისეთი ტკბილი ხარ
ტუჩებით კიდევ ერთხელ დაუკოცნა მთლიანი კანი, ყველგან გრძნობდა იოანეს ტუჩებს ანა
ამჯერად ტუჩებთან აიწია ბიჭმა , გოგონას ხელი ხელში დაიჭირა, ისეთი ვნებით სავსე კოცნიდა იოანე ანა ყველაფერს ივიწყებდა
-თუ ძალიან გეტკინება ხელი მომიჭირე
კოცნებს შორის ეჩურჩულებოდა ბიჭი, სხეული დაეძაბა გოგონას , პირველი მოძრაობა რომ გააკეთა ანას ცრემლი გადმოუდორდა თვალიდან, იოანეს ზურგს ანას ფრჩხილების კვალი დაეტყო, გოგონას კვნესა ბიჭის ხმაურიან სუნთქვას შეუერთდა
-კარგად ხარ? ორივე ხელით ზეწარს დაეყრდნო ბიჭი , შეჩერდა , ანას თვალიდან ისევ ცრემლი მოგორავდა ბიჭი დაიხარა და თვალებზე აკოცა
-მტკივა , ძლივს უყრიდა სათქმელს თავს
-მოდუნდი პატარავ მალე ააღარ გეტკინება
ფრთხილად ძალიან ფრთხილად მოძრაობდა იოანე, ეტაპობრივად ეჩვეოდა ანა ახალ შეგრძნებებს , ტკივილიც აღარ იყო იმდენად აუტანელი, ხელს მაგრად უჭერდა ბიჭის კანს.
არასდროს ყოფილა იოანე ასეთი ვნებიანი, არასდროს მოსურვებია ისე ვინმე როგორც ამ წამს სურდა ანა, სურდა მთელი არსებით, მიუხედავად იმისა რომ გოგონას სხეულს უფრო და უფრო ისაკუთრებდა მაინც ვერ იკლავდა სურვილს ბოლომდე შეესრუტა , ბოლომდე მისი გაეხადა
-მიყვარხარ
ეჩურჩულებოდა და თავდაკარგული ვეღარ ზომავდა მოძრაობების სიჩქარეს, უფრო და უფრო ხმამაღლა კვნესოდა გოგონა
-იოანე…
ბიჭის ზურგს მთელი ძალით აჭერდა ფრჩხილებს
-ჩემი ხარ ანა ! მხოლოდ ჩემი!
არც უნდოდა ანას სხვა ბიჭის არსებობა მის ცხოვრებაში, ვერც წარმოედგინა თავი სხვასთან ერთად , მხოლოდ იოანე სურდა მხოლოდ იოანეს შეხება სურდა , მხოლოდ მისი სუნთქვის გაგება სურდა ყურთან ახლოს , ხელებზე და შუბლზე გამოკვეთილი ძარღვების დანახვა სურდა , არაამქვეყნიური სიამოვნება იყო ანასთვის იოანეს ასეთი შეხება მის სხეულზე
ყველაფერი კარგავდა აზრს თუ იოანე არ იყო, მხოლოდ ბიჭის გვერდით ჰქონდა სიცოცხლეს მნიშვნელობა, სიყვარული იყო ანასთვის ხვალინდელ დღეს რომ არ ჰქონდა მნიშვნელობა , არცერთი ადამიანის აზრს მასზე, მხოლოდ იოს , მხოლოდ იოანეს! ყველაფრის საზრისი იყო იოანე.
-ანა
სიამოვნების ზენიტში წასულს მხოლოდ ანას სახელი შეეძლო გაემეორებინა, გოგონას ფეხები წელზე შემოიხვია და ამჯერად უფრო ძლიერი მოძრაობებით გააგრძელა გოგონას სხეულის დასაკუთრება
….
-სად ხარ ფიქრებით ამ ბოლო დროს!
მხარზე შეარხია თეომ
ანამ თავი წამოსწია , მიხვდა აქამდე უაზროდ რომ მიშტერებოდა ერთ წერტილს
-არ ვიცი თეო, მხოლოდ ის შემიძლია გითხრა რომ კარგად არ ვარ
-გადაიღალე ალბათ მესმის შენი
გვერდით მოუჯდა თეო -არ გინდა შვებულება რომ დაწერო? მთელი ზაფხული არ დაგისვენია
-შვებულება?
ანა ჩაფიქრდა , ასე ხომ ვეღარ შეძლებდა იოანეს ნახვას , იქნებ უკეთესიც ყოფილიყო მაგრამ როგორ მოეთმინა
-არა მუშაობა მირჩევნია
თქვა რამდენიმე წუთის შემდეგ
დღეს ოპოზიციის დაანონსებული მიტინგი იმართებოდა პარლამენტის შენობის წინ, საღამოს შვიდ საათზე , ყველა პოლიტიკურ თემებზე მომუშავე ჟურნალისტი მზადყოფნაში იყო ანას ჩათვლით, როცა იოანემ გამოაცხადა ვინ გააშუქებდა დღევანდელ ამბებს , მათ შორის არ იყო ანა ცეცხლაძე
საშინლად გაბრაზდა გოგონა , ყოველთვის მას ჰქონდა დაკისრებული მთავარი როლი მსგავს შემთხვევებზე ,მარტო ანას კიარა სხვებსაც გაუკვირდათ იოანეს გადაწყვეტილება არ წასულიყო გოგონა საღამოს
ანამ ვერ მოითმინა იოანეს კაბინეტში ისე შევარდა კარზეც არ დაუკაკუნებია
-ასე არ შეიძლება , რატომ მიფუჭებ კარიერას !
იოანე არ იყო მარტო, მაგრამ ეს არ აინტერესებდა ანას
-კარგით ბატონო დავით მგონი შევთანხმდით
ფეხზე წამოდგა და ხელი ჩამოართვა სტუმარს
-დაგტოვებთ
მოიბოდიშა კაცმა
-რა უფლებით შემოდიხარ ჩემს კაბინეტში დაკაკუნების გარეშე !
წარბები შეკრა
-რა უფლებით არ მიშვებ რეპორტაჟზე!
-შენ უნდა შეგითანხმო რას გადავწყვეტ? ზედმეტი ხომ არ მოგდის ანა!
მამაკაცი ანას მიუახლოვდა
-შენც იცი რომ ჩემზე უკეთ ვერავინ გააშუქებს დღეს ამ წყეულ მიტინგს!
ანაც მიუახლოვდა
-შანს ვაძლევ სხვას რომ დაამტკიცოს რა შეუძლია! არ ვაპირებ შენთან შევათანხმო ჩემი გადაწყვეტილებები !
-სპეციალურად აკეთებ! ვერ მოინელე რომ მიგატოვე! ცდილობ შური ამ ფორმით იძიო!
თვალი თვალში გაუყარა ანამ
იოანეს ჩაეცინა
-არც კი ვიცოდი რომ აქ მუშაობდი, რამხელა წარმოდგენები გაქვს ანა!
კიდევ უფრო შეამცირა მანძილი კაცმა -თითქოს მზად არ იყავი გუშინვე შენი თავი ჩემთვის მოგეძღვნა
მაგიდის პირას იდგნენ როცა მამაკაცმა გოგონას წელზე ხელი მოჰკიდა და მისკენ მიიზიდა , ცდილობდა ანა შეწინააღმდეგებას უკან იხევდა მაგრამ მამაკაცის სხეულიც მოჰყვებოდა, სანამ უკუსვლაში ისევ მაგიდამ არ შეაფერხა , უკანალით უკვე მაგიდის ზედაპირს ეყრდნობოდა
-ჩემი მოახლოვება და მზად ხარ დამნებდე ანა!
საჩვენებელი თითო გოგონას ყელისკენ წაიღო და ნელ ნელა ამოღებულ გულ მკერდზე ჩამოასრიალა
-რატომ უნდა მინდოდეს შენთან ბრძოლა როცა უბრძოლველად შემიძლია მივიღო შენგან ყველაფერი
საკუთარი ხელით გადაუწია ყურზე თმა და ყურში ჩასჩურჩულა
-ვინ შემიშლის ხელს გავაკეთო ყველაფერი რაც მინდა!
გოგონა ხმას ვერ იღებდა მხოლოდ თვალები ჰქონდა დახუჭული და იოანეს ხმა ესმოდა
-ახლა რომ გაკოცო არც კი შემეწინააღმდეგები!
-ტყუილია
ცდილობდა გაებრძოლა
-ვცადოთ?
წელზე ხელი შემოჰხვია მამაკაცმა და მაგიდაზე შემოაჯინა , ფეხები აქეთ იქეთ გაუწია ხელით და შუაში თვითონ მოთავსდა , ცერა თითი გადაუსვა გოგონას ტუჩებს
-მთხოვე რომ გაკოცო ანა!
-არა
-ნუ ჯიუტობ! ხომ იცი ბოლოს მაინც იმას მივიღებ რაც მინდა
გოგონას სახესთან ჩურჩულებდა , ახლოს ძალიან ახლოს ანას დახორკლილ კანთან
-მთხოვე
ჩურჩულებდა გოგონას ყურთან , ხელს კი ანას პერანგის შიგნით შიშველ ზურგზე დაასრიალებდა
-არა!
ხელი უბიძგა გოგონამ
კაცმა გაიცინა
-სასაცილო ხარ
-მომშორდი იოანე!
კიდევ ერთხელ ჰკრა ხელი
მამაკაცის სახეზე ირონიული ღიმილი დათამაშებდა
-მაინც შემეხვერწები გაკოცო ანა ხომ იცი
უკან დაიხია , საშუალება მისცა გოგონას მაგიდიდან ჩამოსულიყო
-ნუ გაქვს ილუზიები, ეგ რომ მინდოდეს არ მიგატოვებდი მაშინ
ძალიან უნდოდა ანას ისევე ტკენოდა იოანეს როგორც თავად სტკენდა გულს
-თამაში გინდა ანა? ვნახოთ თუ არ მოხვალ შენი ფეხით და საკუთარ თავს თავად არ შემომთავაზებ! შემევედრები რომ მომინდე ანა!
გული ამოვარდნაზე ჰქონდა მაგრამ მაინც გადადგა რამდენიმე ნაბიჯი კარამდე
-არ იქნება ისე როგორც შენ მოისურვებ იოანე!
მიაძახა სანამ კარს გამოიჯახუნებდა ..