რა ტკბილად მეძინა, მანამ სანამ შემაწუხებელი ტელეფონის ზარი შემაწუხებდა, დიდ ხნიანი ყოყმანის შემდგობ გაბრუებულმა ვუპასუხე.

თემო: სად ხარ რომელი საათია?!... მამუკა გადაღებულია ლამის არის შენს მოსაკლავად გამოგზავნის.

ბადრი: ძლივს ჩამეძინა, ხომ შეიძლება მომასვენოთ... ორ სათში ავფგებიდი თავად.

თემო: უჰ შეწუხდა ბიჭი, მე რაღა გავაკეთო?! შვებულებაში ვარ წესით და რიგით ხომ არ გავიწყდება?.... მოკლედ მაგის დრო არ არის 15 წუთში შენს სახლთან ვიქნები.


ვასრულებ თემოსთან სატელეფონო საუბარს და წუწუნით ვდგები დამზადების პროცესით.

ამასობაში თემომაც მომაკითხა და მისი ავტომობილით, სამსახურში გავემართეთ.

ბადრი: რა არ ასვენებს მაგ კაცს?! რომ აგვიკლო.

თემო: კარგი რა ვითომ არ იცნობდე, ჩვენს გარეშე არ შეუძლია არაფერი ხომ იცი.


ბადრი: ახალი ხო. არაფერია იმ საქმეზე?


თემო: არაფერი ვიცი, შები არ იყოს მეც ნაადრევად დამიფრთხო ძილის ანგელოზები ბატონმა.


ზედაპირული დიალოგით მივადექით მამუკას კაბინეტს, ფრთხილი კაკუნის შემდეგ დაგვრთო ნება შევსულიყავით მასთან, ჭირის დღესავით მეზიზღება მის სიახლოვეს ყოფნა მაგრამ ამ ჯერად გაოცებული ვდგევარ კი ს კაბინეტში ცხოვრებაში პირველად, რადგან მის გვერდს ვინმე ახალგაზრდა ძალიან ლამაზი გოგონა უმშვენებს, ის ისეთი ნაზი და მომხიბვლელია რომ მზერას ვერ ვაშორებ.

მამუკა: გმადლობთ ჯეელებო რომ დამდეთ პატივი და მობრძანდით, გაიცანით ეს გოგონა ჩვენი ახალი თანამშრომელია სახელად ელენე, გაიყოლეთ დანჩართეთ საქმეში, შეასწავლეთ რაც აქამდის ფისწავლიათ ჩეგან.

მე და თემო მივესალმეთ ახალ დანიშნულ გოგონას, მე კი ვცდილობ აღტაცება დავფარო მაგრამ უშედეგოდ რაზეც თემო მხარის გაკვრით მიმანიშნებს პერიოდულად


მამუკა: ხომ ახლა რაზე დაგიბარეთ, მკვლელობაა ისევ და კიდევ ახალგაზრდა გოგონაა მსხვერპლი.

თემო: რა ხდება ამ ქალაქში რა უბედურებაა ამდენი მკვლელობა?!

მამუკა: ნუ იტყვი..... ხოდა მოკლედ წადით ახლა ამ მისამართზე და გაეცანით ვითარებას, ელენეც წაიყვანეთ.


თემო: ვითომ წინა მკვლელობასთან ააქვს რაიმე კავშირი?


მამუკა: არ ვიცი, რისი თქმაც შენიძლია ის არის რომ ამჯერად გოგონა ნაქირავებ ბინაში იპოვნეს.

თემო: კარგით ბატონო მამუკა, ახლავე მივალთ დანიშნულების ადგილას.


მამუკა: კეთილი, ჩადით თქვენ მე ელენეს პატარა ინსტრუქციას ჩავუტარებ და დაგაწევთ.


დავტოვეთ თუარა მამუკას კაბინეტი იმ წამსვე ვეცი თემოს და აციკლე ემოციებით.

ბადრი: ბიჭო რა მაგარი გოგოა, ძალიან ლამაზია.....

თემო: კარგი ბიჭი რა მოგივიდა?! უხერხულია რანაირად იქცევი?... მე შემრცხვა შენს მაგივრად.

ბადრი: ძალიან მემჩნევა?


თემი: საკმაოდ,, კარგი ეგ იქით იყოს ახლა ეს გვინდოდა?... ერთს მეორე მოჰყვა.


ბადრი: ესეც იმ მწერალ შეშლილს მივაწეროთ?

თემო: სანამ ადგილზე არ ვნახავ რა ვითარებაა, წინასწარ ვერაფერს ვიტყვი.


რამოდენიმე წუთში ელენე გამოვიდა მამუკას კაბინეტიდან და მორიდებული მომღიმარი სახის გამომეტყვენებით მოგვიახლოვდა, მეც გავუღიმე და მანქანის უკანა კარი გავუღე პატივის ჩემის ნიშნად, მან კი ავტომობილის წინა კარი გამოაღო და მოთავსდა, თემომ ირონიული სახით გამომხედა და მეც უსიამოვნოდ მოვთავსდი უკანა სავარძელზე.


ამასობაში დანიშნულების ადგილს მივუახლოვდით, გარეუბანში ერთ ერთ პატარა საცხოვრებელს მივაკითხეთ სადაც მოკლული გოგონა დაგვხვდა.... ვითარებას გავეცანით და მის ახლობლებს შევატყობინეთ.

გოგონა თეთრი ღია წაბლისფერი თმით გამოიყურებოდა წითელი ღამის პერანგით, მას ყელზე ჰქონდა წივიბიარაღით მიყენებული ჭრილობაზ ერთადერთ უცნაურობას ის იძლეოდა რომ წინა მსხვერპლისა ყელზე ჰქონდა სასიკვდილო ჭრილობა მიყენებული, მაგრამ მაინც გიჭირს ამ მკვლელობების გაერთიანება, რადგან მოლლკლული გოგონები ერთმანეთისგან საგრძნობლად განსხვავდებიან ვიზუალურად...
ამიტომ გვიჭირს რაიმეს თქმა, ბინის დათვალიერებამ დიდად ვერაფერში დაგვეხმარა, ბინის მეპატრონეს პირადად გავესაუბრე, მან კი მითხრა რომ კლიენტს ოთახი დღიურად მიაქირავა და მხოლოდ ეს მოკლული გოგონა იყო მსურველი.


ბადრი: ახლა რა ვქნათ როგორ მოვიქცეთ?


თემო: არ ვიცი, პირველ რიგში გოგონას მეგობრებს უნდა გავესაუბროთ, ვიდრე მისი მშობლები ადეკვატურობის გახდებიან.


ელენე: თუ ნებას მომცემთ მის მეგობარს მე გავესაუბრები.


თემო: ელენე მშვენიერი, ყველაფერს თავის დრო აქვს, დღეს შენი პირველი სამუშაო დღეა, ასე რომ დიდად ნუ აიღებ შენს თავზე რაიმეს კარგი?... ოღონდ ნუ გეწყინება.


ელენე: გასაგებია მაგრამ აქ სასეირნოდ არ ვარ და ჩემი პირდაპირი მოვალეობაა საქმეში ჩავერთო.

თემო: რა თქმა უნდა უდაოდ მაგრამ ჩვენი ინსტრუქციის მიხედვით, კარგი?

ელენე: რა თქმა უნდა.

თემო: ახლა მის მეგობარს მივაკითხავ, როგორც შევიტყვე დიდ პარკთან პატარა კაფეში მუშაობს მიმტანად, ასე რომ ყავაზე და ნამცხვარზე მე გეპატიჟებით.


ნაშუადღევს მივაკითხეთ ერთერთ კაფეს სადაც მოკლული გოგონას ახლო მეგობარი მიმტანი გვეგულებოდა, სამივენი მაგიდას მივუჯექით და მიმტანი ბიჭი მოგვიახლოვდა, თემომ სთხოვა მიმტანს რომ ჩვენ გვანცა მოგვმაახურებოდა, ბიჭმა გაიოცა და შეასრულა თემოს თხოვნა, შორი ახლოდან ვხედავთ როგორ ბჭობენ მიმტანი ახალგაზრდები ერთმანეთში და მზერა ჩბენსკენ აქვთ მომართული..... რამოდენიმე წუთში შევნიშნე როგორ გვიახლოვდება ახალგაზრდა მიმტანი გოგონა და გვამცო რომ გვანცა თავად იყო და დაინტერესდა ვინ ვიყავით და რატომ ვკითხულობდით მას, თემომ საქმის ვითარებაში გაარკვია, რამაც სწრაფად ააღელვა გვანცა და ცრემლები ვერ შეიკავა, ჩვენს დავაცადეთ დამშვიდებულიყონდა შემდეგ ვცადეთ მასთან გასაუბრება.


თემო: დამშვიდდით, ბოდიშს გიხდით ახლა შეიძლება ამის განწყობა არ გაქვთ მაგრამ სხვაგვარად ვერ გავიგებთ ვინ ჩაიდინა ეს სისასტიკე.... ამიტომ. იქნებ გაიხსნეოთ, ვისთან მეგობრობდა ეკა და თუ გიყვებიდათ ამის შესახებ, ან იქნებ საერთო მეგობარზე გაქვთ რაიმე ეჭვი?

გვანცა: არა ბატონო, საერთო მეგობრები ბევრი არავინ გვყავს, ჩვენ უნივერსიტეტიდან ვიცნობთ ერთმანეთს მეორე კურსზე ვართ, თუმცაღა ახლა მხოლოდ მე.

თემო: კარგი დამშვიდდი, შეეცადე გაიხსენო იქნებ იყო ვინმე მის ცხოვრებაში ამ წარსულში ან 5უნდაც ბოლო ხანებში, ანნგოგონა ან ბიჭი მის ცხოვრებაში მეგობარი ან თუნდაც შეყვარებული, იყო ასეთი ვინმე?


გვანცა: მეგობარი ახალი არავინ, თუმცა ერთ ბიჭთან ჰქონდა რომანი, მასზე ციტა5ი უფროსი იყო... მე პირისპირ არ მინახავს, ერთადერთხელ შევნიშე შორიდან როდესაც ჩემამდე მოაცილა ისიც საღამო ხანი იქნებოდა და ამიტომ კარგად ვერ დავაკვირდი.


თემო: შეგიძლია კარგად გაიხსენო, რა ადგილას მიგაკითხეს და რაიმე დეტალი ღუბგახსივს ანნჩაცმულობა ან ვიზუალი?!


გვანცა: მიჭირს გახსენება რადგან როგორც გითხარით, შებინდებული იყო.. აქვე დიდ ოარკში მოაცილა მე უკვე პარკში ველოდებოდი ძალიან გვიყვარდა ეგ ადგილი საღამოს ვსეირნობდით ხშირად.



ელენე: ვიზუალურად იქნებ შეეცადოთ აგვიღწერით როგორ გამოიყურებოდა?!


გვანცა: ძალიან მიჭირს გახსენება, როგორც მოგახსენეთ ბნელოდა მაგრამ რამაც მიიპყრო ჩემი ყურადღება ის ძალიან მაღალი იყო და სახეც არ უჩანდა რადგან შავი საზაფხულო ქუდი ჰქონდა ჩამოფარებული.


ბადრი: სახელი ხო. არ გახსოვთ? მომარ უხსენებია ეკას მისი სახელი?... ან საერთოდ სად და რა ვითარებაში გაიცნო არ მოჰყოლია თქვენთვის?


გვანცა: ლევანი ჰქვია, მაგრამ დიდი ხნის ურთიერთობა არ ჰქონიათ სადღაც ერთი კვირაა რაც გაიცნო, თუ სწორად მახსოვს ავტობუსის გაჩერებაზე გაეცნო თვითო ის ბიჭი.


ბადრი: როგორი ურთიერთობა ჰქონდათ, ამაზე ხომ არ უსაუბრია?.. ხომ არ ეუხეშებოდა ან აშინებდა მას?


გვანცა: არა რას ამბობთ პირიქით, ისეთი აღტაცებული და ბედნიერი იყო ეკა, ასე მიყვებოდა რომ ლევანი მის მიმართ არანორმალურად თბილი და მოსიყვარულე იყო, რაღაც მომენტი იმასაც ვფიქრობდი რომ აკეთებდა რადგან ძალიან დადებითად ახასიათებდა.


ბადრი: შეგიძლიათ გაიხსენოთ, კონკრეტულად რომელ ავტობუსის გაჩერებას გულისხმობდა? ეს ხო. არ უთქვამს?.. ან საერთოდ სადმე თუ მუშაობდა ეკა და რითი იყო დაკავებული?


გვანცა: არა ბატონო ეკა უმუშევარი იყო მხოლოდ სწავლით იყო დაკავებული, თუ სწორად მახსოვს დიდ სავაჭრო ცენტრთან ბაჰთან არის გაჩერება და იქ უნდა გაექცო, მე ასე მახსოვს.

თემო: კეთილი, გმადლობთ შეიძლება კიდევ დაგვჭირდეს თქვენთან გასაუბრება ამიტომ კვლავ შესაძლებელია მოგვიწიოს თქვენი შეწუხება.


გვანცა: რას ამბობთ?! რითაც შევძლებ დაგეხმარებით, ეს თუ მართლა იმ ბიჭის ჩადენილია შეიძლება დაგასეროთ კიდეც.

თემო: გთხოვთ დამშვიდდეთ, ყველაფერს კანონის ფარგლებში მოვაგვარებთ, ბოდიში კიდევ ერთხელ და თუ შეიძლება სამი ყავა და ორი ნამცხვარი მოგვიტანეთ.

გვანცა: კარგით, სხვა ხომ არაფერი გნევავთ?


თემო არა გმადლობ.



ბადრი: რას იტტვით? მე მგონი არც თუ ისე ცუდი ინფორმაცია მიგვაწოდა.


თემო: არა კი რაღაც ხელმისაწიდიბგვაქვს მაგრამ ჯერ ადრეა რაიმეზე იმედის დამყარება.


ბადრი: ახლა უნდა ვეძებოთ მაღალი მამაკაცი, რაღა დაგვრჩენია?!

თემო: პირველ რიგში სავაჭრო ცენტრი ბაგი უნდა მოვინახულოთ, მანამდე კი დიდ პარკში ხომ არ გაგვესეირნა?... თან კარგი ამინდია ნაყონსაც მივირთმევთ.


ელენე: გმადლობთ თემო, ისედაც ძალიან დაიხარჯეთ დღეს, უმჯობესია საქმეს მივხედოთ და ყბლველანი დავკითხოთ ვინც ჩვენთვის საინტერესოა.


თემო: ელენე საყვარელო, ესეც საქმის ნაწილია თორემ პაემანზე კიარა გეპატიჟებით დიდ პარკში მე და ბადრი.


ელენე: მაპატიეთ იმედები უნდა გაგიცრუოთ რადგან მე სხვანაირი მამაკაცები მიზიდავს, ისე თქვენზე ხომ არ საუბრობდა ის გოგონა?! რაღაც წააგავხართ ეჭვმიტანილს როგორც აგვიღწერეს.


თემო: ოხ მამუკას რა ვუთხარი თორემ ახლა ახალბედას ცინიზმის მოსმენის დრო იყო!?


ბადრი: ელენე არ გირჩევ თემოს გაბრაზებას, დამიჯერე საშიში ხდება.


ელენე: თქვენნკიდევ ჩემი გაბრაზება არ იცით როგორია.


მე და თემომ ერთმანეთ გადავხედეთ და მომღიმარი სახით ვაგრძელებთ ეავდუმდით.



ქმასობაში მოსაღამოვდა, დიდ პარკში გამოვკითხეთ ადგილობრივი თანამშრომლები, მოსიარულე სტუმრები და ვინც შესაძლებელი იყო ყველანი, მაგრამ არავის შეუნისნავს ასეთი პიროვნება უფრო სწორედ რთულია ასე ერთი მაღალი მამაკაცი ამოარჩიო რადგან უამრავი მაღალი მამაკაცი არსებობს, ერთი სიტყვით პარკში ვერავინ დაგვეხმარა.

იმედგაცრუებული მივადექით სავაჭრონცენტრ მაჰს, სადაც უამრავი ადამიანი ირეოდა, ჯერ ჯერობით აქაც ვერავინ გვეხმარება, თემოს ვთხოვე საპრირფარეშოში შევიდოდი და ასეც მოვიქეცი, ხელ პირადზე წყალს ვიღაცამ და ვიმჺრალებ რა დროსაც მესმის ვინმე შუა ხნის ქალბატონის წუწუნი, ის ისეთი გაავებულია, რომ შევეკითხე ვინ იყო და რატომ იყო ასე მიპასუხა რომ ამ საპირფარეშოს დამლაგებლის და მის კოლეგაზე იყო გაჯავრებული ჩამეცინა დავამშვიდე და შევეკითხე თუ დაუნახავს აქამდის ვინმე მაღალი პიროვნება მაგრამ ისე მომიტრიალდა და მისაყვედურა რომ სწრაფად გამოვიცვალე... კვლავ არაფრის მომცემი მდგომარეობით ვზივართ სამივენი ავტომობილში და დაღლილები მივემართებით სამსახურისკენ.


ბადრი: ახლა რა გაუძლებს მამუკას ყვირილს?!


თემო: რით ვერ შეეჩვიე?! მამუკა კიარა მეც ძალიან გა4იზიანებულინვარ ორი საქმე კისერზე მაწევს.


ბადრი: ნუ იტყვი, ისე რა არ გადაგვხდენია მე და შენ მაგრამ მაინც ყოველი საქმე ასე რთულად გვეჩვენება.


ელენე: ეს იმიტომ ხდება რომ მამაკაცებს წუწუნი უფრო გიყვართ ვიდრე საქმის ძირფესვიანად კეთება.


თემო: ელენე მოდი 20წელი აქ რომ იმუშავებ მერე დავილაპარაკოთ საქმის კეთება არ ჯეთებაზე და წუწუნის შესახებ კარგი?


ელენე: უკაცრავად თუ გაწყენინეთ მაგრამ სიმართლე როდის იყო ვინმეს უყვარდა?!...


თემო: ძალიან გთხოვ ელენე, არ მიყვარს გოგონებთან კამათი და მითუმეტეს როდესაც ძალიან გაღიზიანებული ვარ.


ელენე: მე არ გეკამათებით, უბრალოდ ბადრის კითხვას გავეცი პასუხი.


ბადრი: ოჰო?...ჩემი სახელი როგორ საყვარლად წარმოთქვა, სითბო ვიგრძენი დიდი.

ელენე: დიდ იმედებს ნუ დაამყარებთ ბატონო ბადრი, რადგან თქვენ არცერთი არ აკმაყოფილებთ ჩემს გემოვნებას ასე რომ შემოვიფარგლოდ თანამშრომლური ნელცივი ურთიერთობით.


თემო: გეყოფათ!.... ხალხნო ქალაქში სავარაუდო სერიული მკვლელი დადის, რადროს ხუმრობა და ერთმანეთზე კვებაა?....
იცით რას ვიტყვი?! თუ ვინმეს ეს ყველაფერი თამასად და გასართობად მიაჩნია სჯობს დეტექტივების წერა დაიწყოს და ჩბენ ნუნშეგვიშლის ხელს, თუარა და გაგვიწიოს ანგარიში იმ გამოცდილ ხალხს ვის თავზეც ბევრა საშიშროებამ გადაიარა.


ბადრი: ჩუმად!... მამუკა რეკავს, თემო გაჩუნდდი ერთი წუთით.
გისმენთ ბატონო მამუკა.....


მამუკა: თქბენნსად დაეტრევით საერღოდ?.... ან არაფერი გესმით ამ საერთოდ რას მიკეთებთ?....


ბადრი: ელაპარაკე რა....


თემო: გისმენთ ბატონო მამუკა რაშია საქმე?

მამუკა: საქმე კიარა საქმის გამკეთებლები რომ არ ხართ ეგ კი ვიცი მაგრამ ანნყურები არ გაქვთ ან არ ვიცი როგორ მუსაობთ ამ სამსახურში საერთოდ?...


თემო: ბატონო მამუკა თუ შეიძლება დროულად გაგვაგებინო5 რაშია საქმე?


მამუკა: დროულად იმოქმედოთ უნდა მენკიარ უნდა გაგაგებინოთ ყველაფერი....


თემო: და მაინც იქნებ გვითხრათ რა მოხდა? საჭესთან ვარ ახლა და თქვენთან მოვდივართ.


მამუკა: ჩემთან რა გინდათ? წადით ახლავე დიდ ოარკში!.... ორი ქვეითი პატრულის თანამშრომელია დაჭრილი, ერთი მძიმედ არის მეორეს გადარჩენა ვერ მოხერხდა სწრაფად წადით!


თემო: რას ამბობთ?... დიახ ახლავე იქ.ვიქნებით.


ბადრი: რა მოხდა თემო?


თემო: ორ პატრულის თანამშრომელს დაესხნენ თავს დიდ პარკში, ერთი ვერ გადარჩა.მეორე მძიმედ არის.


ბადრი: რა ხდება ამ ქალაქში ვერაფერი გავიგე ეს რა ხდება?!


თემო: ახლა რას იტყვით? ჭკვიანო ნიჭიერი გოგონავ?! იქნებ გვითხრათ გვასწავლოთ როგორ მოვიქცეთ?....


ბადრი: კარგით ძალიან გთხოვთ ახლა არ გინდათ, ისედაც ხო. ხედავთ რაები ხდება.