სანდრო და ანა
-სანდრო..მომწყდი.._თვალებ მიბნედილმა ამოიკრუსუნა,მაშინ უფრო გადაირია როდესაც სანდრომ ტუჩები ყელზე ჩააცოცა....გაინაბა და სიტყვა ვეღარ თქვა.
-მიყვარხარ!_ამოიჩურჩულა სანდრომ და ანას სხეულს მოწყდა.
--------------------------------------
დემეტრე და მარიამი.

დილას მარიამმა დემეტრესთან ჩახუტებულმა გაიღვიძა ესიამოვნა საყვარელმა სურნელმა ცხვირი რომ აუწვა...დემეტრეს კისერში აკოცა და ანიშნა გავიღვიძეო...დეტრემაც თვალები გაახილა და მარიამს სახეზე ეამბორა.
-თავი მისკდება..._სასაცილოდ მიიდო თავზე ხელი დემეტერემ.
-ამდენი რატო დალიე..დატუქსა საქმრო.
-აუ რავი ის ნიკა რომ დავინახე ტვინში სისხლი ჩამექცა.
-ყავა გინდა...?_ლაპარაკი სხვა თემაზე გადაიტანა მარიამმა.
-კი.._უთხრა და გაუღიმა "ისე". ,როგორც მარიამი გიჟდებოდა.
-დემე...ნამცხვარი მინდა_ისე სასაცილოდ თქვა მარიამმა რომ დემეტრემ სიცილი ვერ შეიკავა..ცოტა რომ დაწყნარდა პასუხი გასცა.
-ყველაფერი გვაქვს რაც შენ გიყვარს._კმაყოფილმა უთხრა და თვალი ჩაუკრა.
-კარგი..._მარიამმა ეხლა შეამჩნია ,რომ საცვლების ამარა იყო...კითხვა კი მოერიდა მაგრამ ვეღარ გაუძლო და კითხა._ჩვენს შორის რამე მოხდა?...დემეტრეს ამ კითხვის გაგონებისას
უსიამოვნოდ გასცრა ტანში და გაბრაზებული თვალები მიანათა მარიამს.
-არა_მკაცრად გასცა პასუხი და მზერა აარიდა.
-რამოგივიდა?_ჰკითხა მარიამმა მიხვდა ,რომ დემეტრესეც ეწყინა და ეცადა სიტვაცია რაიმეთი გამოესწორა.
-არ მენდობი..?_ჰკითხა ოდნავ ნაწყენმა.
-კი გენდობი დემე,მაპატიე ცუდად გამომივიდა._ჩემი ნივთები აქ არის?....
-კი....გოგობს წამოვაღებინე ყველაფერი...._გაუღიმა და კარადაზე მიანიშნა.
-კარგი_კმაყოფილმა გამოაღო კარადა, სასურველი ტანსაცმელი გამოიღო..და აბაზანას მიაშურა.
ცხელმა წყალმა გონზე მოიყვანა ყველაფერი გაიაზრა,უკვე მთელი ცხოვრება დემესთან უნდა გაეტარა...ნანობდა?! არა საერთოდ ...პირიქით უბედნიერესი იყო...სიყვარულის ცეცხლით იწვის და ამ სითბოს განაწილება და გაზიარება უნდა...სულ რამოდენიმე დღეში ქორწილი აქვს...მოდი და დაწყნარდი...პირსახოცს ხელი დაავლო და დანამული ტანი შეიმშრალა....როდესაც ჭრაჭუნის ხმა გაიგო..დემეტრე სააბაზანოში შემობრძანდა და მარიამს გადააწყდა...მიუახლოვდა და უკნიდან აეკრო...მარიამმა შიშის და მოულოდნელობისაგან შეჰკივლა...ნაცნობმა სურნელმა რომ გააბრუა დამშვიდდა,დემემ როგორც სჩვევია მჭიდროდ აიკრო გულ მკერდზე და ყელზე ჩაცოცდა იქიდან მზერა მოშიშვლებულ მკერდზე გადაიტანა და ტუჩები იქაც მიაწვდინა....მარიამს ჩამოშლილი თმები გადაუწია და ახლა უკვე ბაგეებს უკოცნიდა მშვიდად და აუჩქარებლად...ეს ქალი აგიჟებდა....ჭკუიდან გადაჰყავდა...როგორღაც მოწყდა მარიამის ბაგეებს..მარიამაც თვალები გაახილა და დემეს შეხედა ...ფრთხილად უბიძგა დემემ და მარიამმაც სააბაზანო დატოვა ტანსაცმელი გადაიცვა და სამზარეულოს მიაშურა...მაგიდაზე ორი თეფში დააწყო და ჩაიდანი ჩართო...ნამცხვარი პატარა ბავშვივით უყვარს ამიტომ რადგანაც ნამცხვარი თან მისი საყვარელი ნუგბარი შეამჩნია სხვა საუზმის გაკეთება გადაიფიქრა...ყავა ორივესთვის გააკეთა და კიიბეებზე ჩამომავალ დემეტრეს გახედა...ისაუზმეს,დემემ თქვა სამსახურში უნდა წავიდეო..მარიამს დაუბარა გოგოებთან ერთად თუ გინდა კაბის ასარჩევად წადიო..მარიამიც თავის ქნევით დათანხმდა.

-------------------------------------------
სანდრო და ანა

სანდროს სიტყვებმა გამაშეშეს...გამიხარდა იმიტომ ,რომ ამხნისმანძილზე მასზე სულ მეფიქრებოდა..მაგრამ მისთვის სასურველ პასუხს ჯერ არ ვეტყოდი.
-გადაგივლის_ვუთხარი და ჩავიცინე.
-რაა? მე გეუბნები მიყვრხართქო და შენ...შენ ჩემს გრძნობებს არაფრად თვლი ხო?!_მის ხმაში აშკარად იგრძნობოდა წყენა...სანდრო მართლაც სულ სხვანაირია მის ძმაკაცებს არ გავს...მხიარული...და ძალიან თბილია....მისი სახის დანახვისას გულში რაღაცამ უსიამოვნოდ გამკრა ამიტომ მისკენ მივიწიე და მთელო ძალით მივეკარი გულ მკერდზე.
-ახლა ყველაფერს ვერ გეტყვი ,მაგრამ შენს მიმართ გულგრილი ნამდვილად არვარ,ახლა კი პატივს დამდებ თუ არ შემომხედავ უნდა ავდგე.
-კარგი_გახარებულმა მომაძახა..ავდექი და სააბაზანოში შევვარდი როცა მომაძახა..დაგინახეო..მალე გამოვედი და სანდროს ვთხოვე სახლში წამიყვანეთქო.მანქანა ჩემი სახლის წინ გააჩერა.
-დღეს კიდევ შემხვდები?_მკითხრა და იმ ღიმილით გამიღიმა უკვე რომ ვგიჟდებოდი.
-კი...ლოყაზე ხმაურით ვაკოცე და..გაშეშებული დავტოვე,სახლში ავედი და სხვა ტანსაცმელი ჩავიცვი...ყავას ვსვამდი ,როდესაც ტელეფონი აწკრიალდა.
-გისმენ..მარიამ
-ანა..მოემზადე და ელენეს გავუაროთ,კაბაზე მივდივართ._გახარებულმა მახარა მარიამმა.
-კარგი..მარუს..მოდი მზად ვარ._მეც არანაკლებ გახარებულმა ვუპასუხე და ყურმილი ღიმილით დავკიდე..ეს ბიჭი მახსენდება თუ არა სახეზე ღიმილი გადამირბენს ისეთი საყვარელია.. და ამავდროულად ძალიან სიმპატიური.

მარიამმა მალე მომაკითხა ,გზაში ელენეც ჩავისვით და მარიამის საყვარელი სიმღერა ჩავრთეთ..."Do it like dude".


---------------------------------------
მარიამი:
დიდხანს ვარჩევდი კაბას მინდოდა კარგად მეფიქრა და ისე ამერჩია რადგან ცხოცრებაში ერთხელ დგება ეს დღე ნუ მე ესე ვაპირებ...რომ გითხრათ სადა მინდათქო მოგატყუებთ..ძალიან ბევრი ვიარეთ...მაგრამ რომ არა ამდენი სიარული იმ ერთადერთს ვერ ვნახავდი, ეს კაბა სპეციალური შეკვეთა იყო და მხოლოდ განსაკუთრებული კლიენტებისთვის იყო გამიზნული სანამ არ ვუთხარი ,რომ ჩემი საქმრო დემეტრე იყო არ მომყიდეს..კაბა იყო არვიცი უზომოდ ლამაზი...წარმოიდგინეთ ტანში გამოყვანილი...ვაღიარებ ძალიან უცხო კაბაა..არგავდა ჩვეულებრივს....მდიდრული და ელეგანტური....კაბის ძებნით გადაღლილები სახლებში წავედით...ანას და ელენეს ცალკე თავსატეხი ქონდათ...კაბა მათაც უნდა ეყიდათ...გახარებულმა დემეს დავურეკე და ვთხოვე სამსახურში მოვალთქო დიდი ხნის თხოვნის შემდეგ დავიყოლიე...ამჯერად ლურჯი კლასიკური სტილის კაბა ჩავიცვი და შავი ლობუტინები ტყავის ქურთუკი,ჰერმესის ჩანთა და მადმუაზელიც დავისხი...თმები გავისწორე დარეკორდულ დროში მზად ვიყავი...როგორც კი მივედი დემეს კაბინეტისაკენ მივაშურე....ვიღაცას ელაპარაკებოდა ,როგორც მოვხვდი სანდროს მასთან იყო...დავაკაკუნე და ნებართვის მიღებისას შიგნით შევედი....სანდროს ჩავეხუტე და დემე მხურვალე კოცნით დავაჯილდოვე.
-რას შვები მარუს_ჩვეული მხიარული ტონით მკითხა სანდრომ.
-რავი არაფერს შენ_ვკითხე და მის გაბრწყინებულ თვალებზე მივანიშნე.
-შეყვარებული ვარ..და დროა მეორე ქორწილისთვისაც მოემზადოთ.
-რააა_მეწყინა რადგან ვიცოდი ,რომ ანას რაღაც გრძნობები ჰქონდა სანდროს მიმართ.
-ვინ გიყვარს სანდრინიო?_კითხა დემეტრემ და ჩემი სახის ცცალებადობაც არ გამორჩენია მხედველობიდან.
-ანა_სახელი ისეთი სიყვარულით და სითბოთი სავსე ხმით წარმოსთქვა ,რომ გამიკვირდა.
-ჩემი ანა_ვკითხე დასარწმუნებლად.
-ნწ....მარტო ჩემია...ხო ანა...შენი ანა..._მითხრა და საყვარლად გაიჯგმა.
-შენ ცოლიც ვერ გამოგასწორებს_უთხრა დემემ და თვალი ჩამიკრა.
-უფ არაა...პირიქით უფრო ავცანცარდი ჭკუაზე აღარ ვარ_ამ სიტყვებს ყურებდე გაღიმებული გვეუბნებოდა რაც ჩემს ჩაცინებას იწვევდა_კარგი უნდა წავიდე._დემეს და მეც გადამეხვია თვალი ჩაგვიკრა და დაგვტოვა....მეც გასვლას ვაპირებდი უცბათ ,რომ მომაძახა.
-სად მიიპარები_თავი შემოვატრიალე და გაკვირვებულმა...მზერა მივალ
პყრე.
-უნდა ვიმუშაო დემეტრე._ვუთხარი და გავუღიმე.
-ნწ....ეხლა სხვარაღაც მინდა.....მოდი ჩემთან_მეც მივუახლოვდი და მისწინ დავდექი..,უცბათ მის კალთაში აღმოვჩნდი....რამაც ჩემი გაღიზიანება გამოიწვია ,მაგრამ ,როგორც კი ტუჩები ყელზე ჩააცოცა არაფრის თავი აღარ მქონდა....შემდეგ ბაგეებზე წამეტანა და სხვა სამყაროში აღმოვჩნდი სულ არმახსოვდა სად ვიყავი და რომ შეიძლებოდა ნებისმიერ წუთს კარები გაღებულიყო და ვინმე შემუსულიყო.... მე მხოლოდ ის მახსოვდა ,რომ ჩემი საყვარელი მამაკაცი ჩემით ტკბებოდა და მეც მატკბობდა...მისი თვალები მაბნევდა..მისი სურნელი მათრობდა და მისი შეხებაც კი მადნობდა...საკმარისი იყო მისი გავარვარებული ბაგეები ოდნავ ჩემ ყელს შეხებოდა მე მისი ვიყავი...ის ერთადერთი იყო ჩემთვის დიახ.."პირველი და უკანასკნელი"....დემეტრე წერეთელი ჩემი ცხოვრების უკანასკნელი სიყვარულია..სიყვარული რომელიც რაც არუნდა მპხდრს არგაქრება!!!..........მე ამ სიყვარულით ვცოცხლობ ვარსებობ....ვსუნთქავ და ვიცი ,რომ სულ ასე იქნება.
-დემე სირცხვილია_ამოვიკნავლე და მოვწყდი.
-კარგი...მაგრამ იცოდე ამას ასე არ დავტოვებ!_ჩაიცინა და გასაფრთხილებლად საჩვენებელი თითი დამიქნია...მეც მოცწესრიგდი და მითომც არაფერი ისე გამოვედი კაბინეტიდან და უცბათ გავხდი მარიამ ბურდული....ლამის იქვე ჩავიკეცე დერეფნიდან დემეს კარებისკენ მიმავალი ნიმას სილუეტი ,რომ დავლანდე აი თურმე რატომ არუნდოდა ჩემი აქ მოსვლა.....დერეფანში ჩამოვჯექი და მოვლენების განვითარებას დაველოდე კარგად ისმოდა მათი ყვირილი რაც საშინლად მაშინებდა...ძირითადად დემეს ყვირილის ხმა გამოდიოდა...მესმოდა როგორ გაცხარებუკი უყვიროდა.
-აღარ გაეკარო მარიამს შე ახვ...... თორე ვერავინ ვერ გიცნობს ისე გცემ!!!!!!!!!_გაცხარებული უყვიროდა დემე.
-ვერაფერს ვერ დამიშლი!_ნიკამაც არ დააკლო.
-მარიამი ჩემი ცოლია...!!!! არ გაეკარო თორემ ჩემ თავზე პასუხსარ ვაგებ_ეს უთხრა და სახეში მუშტი უთავაზა და კაბინეტიდან გამოაგდო....ასეთი დემეტრე პირველად ვნახე......კაბინეტიდან გამოვიდა გასვლას აპირებდა როცა დამინახა....ხედავდა ,როგორ გავფითრდი და შემეშინდა...და ჩემსკენ წამოვიდა.
-მარიამ...ჩემთანერთად წამოდი_მითხრა მშვიდი ტონით.
-კარგი..._ისე ვუთხარი ჩემი ხმა მეც ძლივს ვიცანი.
-ცუდად ხომ არხარ?_მკითხა და წამომაყენა.
-გადაღლილი ვარ_მხარზე დავეყრდენი მან წელზე ხელი მჭიდროდ შემომხვია და მანქანამდე მიყვანა ჩავსხედით და სახლისკენ წავედით....
-რაუნდოდა...რატომ მოვიდა?_ვკითხე უკვე დაწყნარებულმა.
-შენ უნდოდი ამის...._გაცხარებულმა საჭეს ხელი ჩასცხო.
-დემეტრე დამშვიდდი...თორემ უფრო ცუდად გავხდები._ვუთხარი და ხელით სახეზე მივეფერე...მისმენ მივიწიე და ბაგერბზე მოწყვეტით ვაკოცე.
-მიყვარხარ..._ჩემი ხელი მისაში მოიქცია და ხელზე მეამბორა.
-მეც...მეც უზომოდ მიყვარხარ!!!_ეს ვუთხარი და გავუღიმე.
----------------------------------------
იმედია მოგწონთ....ჯერ არმინდა ,რომ დავასრულო და ამიტომ ცოტა გავწელავ.
იმედია ერთი კომენტარი მაინც იქნება...გახსოვდეთ თქვენი კომენტარები ძალიან მნიშვნელოვანია ყველა მწერალისთვის...და ჩემთვისაც ერთგვარი სტიმულია.
პ.ს. მადრიდისტა შენზე ვგიჟდები!
მიყვარხართ!
თქვენი ჰართბითი!❤️