მასწავლებელმა ყვირილი დაიწყო და კლასიდან გავარდა, მე მივხვდი რომ დედაჩემი გაიგებდა ამ ყველაფერს და ცრემლები წამომივიდა
-ანუკი რა გატირებს?!
-გიგა ვერ ხვდები რა მატირებს?!
-ვერა
-დედაჩემი გაიგებს
-მერე რა? გიშლის ბიჭებთან ურთიერთობას?
მე არაფერი მითქვამს, ამდროს დირექტორი ნანა შენგელია და სასწავლო ნაწილი ეკა აბესაძე ერთად შემოვიდნენ
-არ გცხვენიათ?! (იყვირა დირექტორმა)
-მას ძალიან დიდი ბოდიში (ვუპასუხე მე)
-კარგი,კარგი ეს ბიჭია მარა ანუკი მესხი, შენ რამ გაგაგიჟა?! (სასწავლო ნაწილი)
-სიყვარულმა გააგიჟა (თქვა გიგამ, და გაიცინა)
მე არაფერი მითქვამს.
-მოკლედ, ხვალე ორივე მშობლების გარეშე არ მოხვიდეთ (სასწავლო ნაწილი)
-მას ძალიან გთხოვთ, მეტჯერ აღარ განმეორდება
-კარგი,კარგი 1შანსს გაძლევთ, მეორედ განმეორდება და ორივე გაირიცხებით სკოლიდან! (დირექტორი)
-დიდი მადლობა (ვუთხარი მე)
დირექტორი და სასწავლო ნაწილი წავიდნენ.
-გიგა მისმინე! სკოლაში საერთოდ აღარ მომეკარო
-ხარაშოო..
გიგაც გავიდა, ამ დროს ზარი დაირეკა და ნუცა კლასში ჩამოვიდა
-სად იყავი ანუკი მთელი გაკვეთილი?!
-აქ რეები მოხდა ვერც წარმოიდგენ
-მომიყევი, მალე
-კლასში ვიყავი, და გიგა შემოვიდა, კიდე მაკოცა და მეც ვაკოცე, ამდროს დამრიგებელი შემოვიდა იყვირა და დირექტორი და სასწავლო ნაწილი მოიყვანა
-მერე,მერე?!
-მშობლები მოიყვანეთო, მაგრამ ძალიან ვთხოვე და 1შანსი მოგვცეს, მეორედ რო კიდე დაგინახოთ გაირიცხებით სკოლიდანო, მერე მე გიგას ვუთხარი რო აღარ მომეკარო სკოლაში საერთოდთქო და კაიო
-ანუკი გიჟი ხარ!
-ეგ სასწავლო ნაწილმაც მითხრა, და გიგამ უპასუხა სიყვარულმა გააგიჟაო
-მაგარი ტიპია გიგა
-ხო მაგარი
-თორნიკე?
-რა თორნიკე?!
-თორნიკეს რას უშვები?
-რაუნდა ვუქნა
-მაგასაც მოსწონხარ
-ნუცა! „ც“ რაშუაშია?
-თავშია!
-ოო, დამანებე თავი
-კაი ხოო.
დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა, სახლში რომ მივედი ლეპტოპი გავხსენი და გიგას მონაწერი დამხვდა
-ანუკი, დღევანდელისთვის დიდი ბოდიში რა, ინერვიულე ძალიან
-არაუშავს, უბრალოდ ესე გამოვიდა. აღარ მომეკარო
-კაი, ოღონდ ეს ამბავიც არავის უთხრა, ჩემმა ძმაკაცებმა რო გაიგონ
-რო გაიგონ რა?! სირცხვილია მე რო მაკოცე ხო?! ჩემნაირ მახინჯს
-ეგ რაშუაშია გოგო!!
-აბა?
-პროსტა ტეხავს რაა, ამხელა ბიჭი სკოლაში რო „ვზასაობ“
-ეგ „ზასაობა“ არ იყო!
-რაც იყო!
-კაი არავის ვეტყვი
-ხოდა ვსო
ამდროს დედაჩემი მეძახის
-ანუკი, მე წავედი
-სად მიდიხარ?
-მეგობართან, ელენეს მიხედე!
-კარგი.
დედა როგორც კი გავიდა ელენე გამოვარდა ოთახიდან
-ანუკი მისმინე! უნდა დამეხმარო, ძლივს დედა წავიდა სახლიდან
-გისმენ
-მოკლედ, ერეკლე უნდა ვნახო. გთხოვ გამიშვი
-გაგიჟდი?! მერე დედა რო მოვიდეს რა ვქნა მე?!
-გპირდები 1საათში მოვალ
-კაი
-მიყვარხარ ძალიან
-მეც, და წესიერად ჩაიცვი!
-კაი
ელენეც წავიდა, სახლში მარტო დავრჩი. გიგას მივწერე
-რას შვები?
-რავი არაფერს, გარეთ მინდა გასვლა
-ამო ჩემთან
-შენთან?!
-ხო
-ღადაობ?
-არა! ამო
-ძმაკაცებსაც ამოვიყვან და რამეს ამოვიტანთ
-კაი გელოდები, ხო გავხსოვს სად ვცხოვრობ?
-მაშინ მანქანთ რო მიგიყვანე, მანდ ხო?
-კი მანდ.
-კაი, 10წუთში მანდ ვარ.
-გელოდები.
მე სასწრაფოდ ნუცას დავურეკე
-გოგო, ჩქარა ეხლა ჩაიცვი და ეგრევე ამოდი ჩემთან
-რახდება?!
-რო მოხვალ ნახავ, დროზე
-კაი გამოვდივარ.
მე კიდევ 3გოგოს ვუთხარი, ეგენიც ჩემი და ნუცას დაქალები იყვნენ, თინი,ანანო და თეკლა
გოგოები შევიკრიბეთ, ბიჭებიც მოვიდნენ, კარებზე ზარია მე გავაღე კარი, და გიგა და თავისი ძმაკაცები შემოვიდნენ
-ანუკი რა ლამაზი ხარ (გიგამ მითხრა)
-მადლობა
-ვააა ვაა გოგოების „დვიჟენია“-ც აქაა?
-ჰაჰაჰ კი (გავუღიმე)
-შემოდით
ბიჭები შემოვიდნენ, იმდენი ჩიფსები შემოიტანეს ალბატ ერთი 100ლარის იქნებოდა, ლუდი იყო და მარტინი, 4კოლოფი სიგარეტიც იყო
-გოგოებო ეწევით? (გიგას ძმაკაცი გიორგი)
-მე არა (ვუთხარი მე)
-მე ვეწევი (თქვა ნუცამ)
მე გაკვირვებულმა შევხედე, მაგრამ არაფერი მითქვამს. ყველაფერი ამოვალაგეთ და დალევა დავიწყებთ, ძალიან დავთვერით, გიგა ძლივს წამოდგა ჩემთან მოვიდა ხელი გადამხვია და მაკოცა, მეც ვაკოცე, თან ლუდის ბოთლი მეჭირა ხელში
-გინდა მოგაწევინო? (გიგამ მითხრა)
-კი
გიგამ აიღო სიგარეთი და მომცა, მე მოვუკიდე და გავაბოლე, თან გიგა მეჯდა გვერძე და ხელი ქონდა გადახვეული, მე და გიგა კოცნას ვაპირებდით ამდროს დედაჩემი შემოვიდა სახლში.