დილით გვანციმ გამაღვიძა, ფარდები გადამიწია და მზის სხივებმა პირდაპირ თვალებში შემანათეს . ავზმუილდი და კოპები შევყარე..!
- ადე გოგო რომელი საათია, ლექციაზე გაგვიანდება!
- ლექციაზე?...... ბავშვი სადაა? უცებ მოვიკითხე ნიაკო საწოლში რომ ვერ დავინახე.. ---ნაიაკო ღამით გამოგეპარა და ჩეთან მოვიდა,შენ გოგო ორ ბატს ვერ განდობთ აწი ბავშვს კიარა,თმებზე წამეთამაშა გვანცა დადა თან თვალებს მიბრიალებდა ადექი დროზეაო.
-აუ ავდგები ხო...
-ადექი და თან ნიაკო გაიყოლე, ბაღში დატოვე, მე ეხლა მოგიმზადებთ რაიმეს, ადექი ნუ გეზარება თან კაი ამბავი მაქვს შენთვის...
ზლოზინით ავდექი ფეხზე,,,, ვერ ვიჯერებდი რომ მომხდარი სიზმარი იყო, არადა ყველაფერი რეალურად განვიცადე, დაწყებული წვიმაში სიყვარულის ახსნებით და დამთვარებული ჩეი შვილის სიკვდილით,,, შვილი,,, ეხლა ისე მომენატრა და ისე მეტკინა გული კიდევ არ მჯერა რომ სიზმრი იყო, როდინან მესიზმრება ერთი ეგეთები?! აუ არც მილანში ვყოფილვარ coldplay კონცერტზე, საერთოდაც ვინ იყო ის გოგა? როგორ ნათლად მიდგას მისი სახე ეხლაც თვალწინ მიუხედავად იმისა, რომ სიზმარი იყო, როგორი ნაკვთები ქონდა და როგორი მამკაცური და საშინლად სიმპათიური იყო, მაგრამ მე მეორე მომწონდა,,,, ედო ერქვა,,, საინტერესო რაღაცეებ მესიზმრება, არაფერი მახსოვს ედოსი გარდა სიშიშვლისა. არადა შიშველი მამაკაცი არასოდეს მინახავს. ვაიმე,ვაიმე რეები დამესიზმრა უკვე ცუდად ვარ! არა ჩემი კომპანია რომ მქონდა, (ამაზე ავარხარდი)ფრიად სიანტერესო ოყო, არადა ჯერ კიდევ 4 კურსის ილიას ტურიზმის ფაკულტეტის სტუდენტი ვარ! ვაიმე, ვაიმე წავედი ეხლა თორემ ჩემი და მიმასიკვდილებს! სასტუმრო ოთახში გავედი და ჩემს სენდვიჩს მადიანად შევექეცი,ყავაც დავლიე გვანციც შემომიერთდა დაა ხალი ამბავი მახარა, შინაბერა ბედი გეხსნებაო, თურმე ჩვენს მეზობლად ახალი სიმპათიური ბიჭი გადმოსულა უცოლო და კარგ გოგოს ეძებსო თან, წორიკანა მეზობლისაგან იმდენი ინფორმაცია მოუპოვებია გვანცას ეჭვის თვალით ვუყურებ დღეიდან ნათელა დეიდას, ეგ მგონი კერძო დეტექტივია და გვიმალავს. გოგა ქვიაო რომ მითხრა ყავა გადამცდა, თან ძალიან სიმპათიურიო მეტი არაფერი ვათქმევინე, ნიაკოს დავტაცე ხელი და ბაღში წავაპორწალე, როგორც დეიდას სადუმლო მე გამანდე ს და ჩვენი უწყინარი ნიაკო რომ ბაღში ძალიან ცელქობს და აწვალებს მასწავლებელს მე გამანდეს და მომაბარეს რომ დავაჭკვიანო. მეტი აუშენდათ მაგათ გვერდები ,მე რომ ნიაკოს დავაჭკვიანებ. ჩემი თავისთვის ვერ მიმიხედავს და ამას მე დავაჭკვიანებ? ! თან რას ერჩიან არ ვიციც, აბა ბავშვი მუდოსავით ხომ ვერ იჯდება მთელი დღე?!
ერთი კვირა მალე გავიდა, ახალი მეზობელი არცერთხელ მინახავს,თუმცა სულ მეშინოდა მისი ნახვის და სწრაფად შევრბოდი და გავრბოდი სადარბაზოდან. ერთ დღეს ნიაკოს მუცელი ატკივდა და მე მომიხდა ექიმთან წაყვანა,ისეთი არაფერიო ექიმმა, ერთი თავი წამალი გამოგვიწერა და გვიშვებდა, მაგრამ მეორე პაცინტი ყავადა, მგონი თურქები იყვნენ, მოკლედ ქართული არ იცოდნენ,აც რუსული,ცოტაინგლისური ესმოდათ ,ექიმმა მე ინგლისური არ ვიცი და თუ რაიმე გაგეგება იქნებ დამეხმაროო, მე კიდევ უარი განვაცხადე, მაგრამ არავინ აღმოჩნდა ისეთი ვინც ინგლისური ცოტათი მაინც იცოდ აამიტომ ისევ მე დამიხმარიეს.მოკლედ ექიმი მეუბნება უთხარი რომ თქვენს ბავშვს ჭიები ყავსო..ხოდა ეხლა ეს ჭიები არ ვიცი როგორაა, ხოდა მეც მოფიქრე და დავაბრეხვე ; Your child has a stomach has a small snake. ქალს ისეთები დაემართა კინაღამ მოკვდა, ბავშვს მივარდა, ატირდა,გულში ჩაიკრა და მოკლედ ისტერიკები მოაწყო, მერე მისმა ქმარმა რაღაც უთხრა თურქულად დაიწყეს ჩხუბი, მოკლედ იქამდე მივიდა საქმე რომ გაირკვა რაც ვუთხარი და ისინი ჩემს დასჯას ითხოვდნენ ტყუილის და შეშინების გამო... არადა ისეთი რა ვთქვი ეხლა ჭიები პატარა გველით შევცვალე. ერთი და იგივეა ეგ ჩემთვის. მოკლედ დირექტორთან მეც შემიყვანეს,ისეთი სიმპათიუი იყო.... გულში მადლობაც კი გადავუხადე ამ გიჟბს აქ მოხვედრისთვის. დირქტორმა ძლივს გააგებინა იმათ რომ შემეშალადა მე არაფერ შუაში ვიყავი. ბოდიშები აქეთ მიხადა და სახლში გამოგვისტუმრეს.მეორე დღეს,კიბეებზე რომ ჩავდოდი მანდ ისევ იმ პოლოკლინიკის დირექტორი შემხვდა,ინგლისურის მამადაც მომნათლა, ერთი ორი სითყვა ვუთხარით ერთმანეთს,ბოლოს სახელებიც გავცვალეთ, გოგაზე გამოვშტერდი,,, არა არ გავდა გოგას სიზმრიდა, ბევრად უფრო სიმპათიური იყო, აი ისეთი ეღთხელ რომ ნახავ და არასოდეს დაგავიწყდება, სასიამოვნო სურნელლიც ქონდა სისუფთავის,,,მანქანით გაყვანა შემომთავაზა, მაგრამ უარით გავისტუმრე, წავიდა,,,მეკიდევ ასე პირღია დამტოვა, გონსნინის ზარმა მომიყვანა.
-გოგო დღეს რომ სასტუმროში მივდივართ დაგავიწყდა მოგვკლავს ის გველი ქალი დღეს რომ პრეზენტაცია არ გადავუგზავნოთ.
-მოვდივა ნინ, გზაში ვარ უკვე.
_გელოდები და დროზე რა.
მალე სიღნაღში ამოვყავით თავი, არა სასტუმრო თბილისში არიყო? ან ისე ვერ გავაკეთებდით, მაგრამ ისეთი დამპალი ქალია ეგ ლექტორი შგვამოწმებს უეჭველი. მოკლედ სასტუმროც მიგვასწავლეს და მივაღწიეთ. მთელი დღე იქ გავატარეთ ხან რას გადავუღეთ ფოტო ხან რა ჩავიწერეთ,ბოლოს, ლუქსების ფოტოები დაგვრჩა გადასაღები, იმხელა ფასი ქონდა თითო ნომერს, კაციშვილის ჭაჭანება არ იყო,ამიტომ მეც თავისუფლად ავირბინე. მესამე სართულზე და ნომერში შევრინდი, ტრუსების ამარა რომ დავინახე უცხო მამაკაცი,ან ნაცნობი მენახა რეაქცია შიცლებოდა თუ? ვაიმეთქო მივაკივლე და გამოსვლას ვაპირბდი რომ მისმა სიცილით მომაბრუნა, არა , ნაცნობმა ხმამ მომაბრუნა ხრიწიანმა ხმამ რომელსაც მილიონ ხმაში გამოვარჩევ,,, ჩემს წინ ედო იდგა,ზუსტად ისეთი,როგორიც სიზმარში და სუსტად ისე მომაკვდინებლად მიყურებდა როგორც მაშინ იმ უცნაურ სიზმარში.
დასასრული!
უდიდესი ბოდიში დაგვიანებისათვის, მართლა მქონდა მიზეზი და ბოდიში რომ გალოდინეთ. უდიდესი მადლობა მათ ვინც არ მიმატოვეთ და ბოლომდე წაიკითხეთ. აბა შემიფასეთ....