"მომაკვდინებელი სიცხე"(10)
ლიდია. სავარძელში მოკალათებული იჯდა და ჭიქას–ჭიქაზე ცლიდა...კიდევ ერთხელ ჩამოასხა ვისკი და ერთი ყლუპი მოსვა.რა დონემდე დაეშვა თვითონაც ვერ ხვდება..ყველაფერი,როგორი მომაბეზრებელი და ერთფეროვანი გახდა.მისი სამყარო მთლიანად დაიშალა და ფეხქვეშ გაითელა.პირად ცხოვრებაში არ გაუმართლა..ან უბრალოდ გაუმართლა და შანსი ვერ გამოიყენა..მეგობრებს ჩამოშორდა ვეღარც კი ხვდება იმდენს ვის უნდა ენდოს და ვის არა.სრულებით არანორმალურად ეჩვენება ყოველი დღე..ყველფერი რაც მის გარშემო ხდება,არა რეალურია არა პროფესიულია...უბრალოდ ეს ყველფერი საცოდაობა და მეტი,არაფერი.ვერანაირ ახსნას ვერ უძებნის ამ ყველფერს.მისი გონება მთლიანად მოცულია მხოლოდ სიბრაზით,სიბრალულით..თითქოს ამ ყველაფრით შებყრობილია თითქოს ვერ პულობს ამ ყველაფრიდან თავის დასაღწევ,გზას..ყველა გზა მოჭრილია უკან დასახევად. ღრმად შეტოპა ისე ღრმად შეტოპა,რომ უკან ვეღარ გამოდის.წუმპეშია ამოვლებული თავიდან ბოლომდე..რა არის მისი ცხოვრება?თვითონაც ვერ ხვდება რატომ ან რისთვის ცოცხლობს!ღრმადა უკვე ამ ყველაფერში შესული და ყველაზე საშინელება და უბედურება სწორედ ისა,რომ მოსწონს..მოსწონს რასაც აკეთებს..მოსწონს რასაც სჩადის..ყოველა ის გადაწყვეტილება მოწონს რაც კი ცხოვრებაში მიუღია რაც კი გაუკეთებია და რაც უბრალოდ,სისრულეში მოუყვანია. ვერ ხვდება ასე როდის,შეტოპა ასე,როდის შეიცვალა როდის აიღო ყველაფერზე ხელი..როდის ჩაიქნია ცხოვრებაზე ხელი და როდის დატოვა ამ ქვეყნიური ცხოვრება..არ ადარდებს არ ანაღვლებს ის ფაქტი,რომ უკვე საკმარისზე მეტი ადამიანი დაკარგა და საკმარისზე მეტ ადამიანს ატკინა გული..იმასაც ხვდება,რომ ასე თუ გაგრძელებს უფრო მეტ ადამიანს დაკარგავს..და სულ მალე მარტო დარჩება..მარტო ამოხდება სიმარტოვეში სული..არავინ ეყოლება საკუთარი თავის გარდა..ყველაზე ცუდი კი ისა,რომ ამისთვისაც მზად არის..თავი საკმარისად ძლიერი მიაჩნია იმისთვის,რომ ამ ყველფერს გაუძლოს..გადალახოს ყოველივე ეს..გადალახოს ყოველივე დაბრკოლება და განსაცდელი..მაგრამ არა ამ ფორმით. არასდროს ყოფილა ასე შებოჭილი ყოველთვის ნახულობდა უკან დასახევ გზას,მაგრამ ახლა...ახლა უბრალოდ ყველფერი სხვაგვარადაა.ყოველაფერი შეცვლილი და გაუფერულებულია.უნდოდა ლაღი ცხოვრება ქონოდა თუმცა ამასაც ბედი უნდა..გასაკვირი კი ისა,რომ არასდროს დაუწუწუნია იმათ მსგავსად,რომლებიც ყოველთვის იმას ამბობენ,რომ<<ბედი>>არ აქვთ.ხომ გითხარით ვერ იტანს ეს გოგო ბანალურობას და გამუქებას.ამას ურჩევნია მოისმინოს ისტორია ისეთი,როგორიც არის და არა გადაჭარბებული და შესხვანაირებული..სულ არ უნდა არარსებულ ისტორიებზე ყველფერი ააგოს. ფიქრებიდან კარზე კაკუნმა გამოიყვანა..ბექას დანახვა სულ არ გაკვირვებია..ნელა მოაბრუნა თავი და მზერა კვლავ დიდი მინის კარებს გაუშტერა..რიტმულად ეცემოდნენ მინას წვიმის დიდი და მსხვილი წვეთები..დრო და დრო წვიმას ქარიც მოჰყვებოდა..თითქოს ამინდიც და ბუნებაც გრძნობდა,ლიდიას სულში დაბუდებულ ქაოსს და სულიერ სიმარტოვეს. –სულ არ მიფიქრია შენს ცხოვრებაში ჩარევა..მგონია,რომ რაღაც ისე არ არის,როგორც უნდა იყოს..მესმის,რომ ეს შენი ცხოვრება და როგორც გინდა მოქიცევი,მაგრამ რატომ ფიქრობ მარტო საკუთარ თავზე?ერთხელ მაინც გიფიქრია იმაზე რას ვგრძნობ ან შენი თითოეული მეგობარი რას გრძნობს,როცა ასეთ მდგომარეობაში გხედავს?რათქმაუნდა არა!ან უბრალოდ ხედავ ამას,მაგრამ აღიარება არ გინდა._სრულიად გულწრფელად საუბრობდა ბექა დროდა დრო კი ლიდიას ნაკვთებს შეავლებდა ხოლმე თვალს. –არა არ ვფიქრობ!..და იცი,რატომ?იმიტომ,რომ თავს არ ვაძლევ საშუალებას ვიფიქრო,რომ ვიფიქრო უნდა ვიგრძნო ყველივე ის რასაც ნორმალური ადამიანი გრძნობს._უემოციოდ და ურიაგიროდ საუბრობდა ლიდია..შიგადა შიგ კი თითო ყლუპ ვისკის სვავდა. –ყველა ადამიანს გაჩნია საკუთარი სუსტი წერტილი..მათშორის შენც..და იცი შენი სუსტი წერტილივინ არის?<<ნიკა>>..არ მითხრა,რომ ვცდები..თუ ვცდები,რატომ გაბრაზდი რატომ გამწარდი,როცა გაიგე,რომ მას ველაპარაკებოდი მითუმეტეს შენზე._ხელიდან გამოაცალა ვისკის ჭიქა კილასონიამ და თვითონ მოსვა ყლუპი. –რატომ გინდა ვთქვა ის,რაც უბრალოდ წარმოუდგენელი და არა რეალურია?შენცხ ხომ იცი,რომ ის ჩემი მეგობარია და ლოგიკურია გავბრაზდი,როცა გავიგე,რომ განიხილავთ ისეთ თემებს ჩემს ზურგს უკან რაც ჩემთვის ტაბუ დადებულია. –ვიცი თქვენს,შორის რაც მოხდა..მაგრამ არ ვაპირებ თქვენს კრიტიკას...ვხვდები,რომ ეს ორივეს გინდოდათ...მაგრამ მემგონი ყველაფერს აქვს ახსნა და მიზეზი..ეს ალბათ სხვას,რომ ეთქვა არც კი დავიჯერებდი..მაგრამ არცერთი,რომ არ უარყოფთ?_წყენა და იმედ გაცრუება ეტყობოდა,ხმაში კილასონიას..ცდილობდა ყველფერზე წედმიწევნით ესაუბრა. –ვნებას ავყევით და მოხდა ის რაც ჩვეულებრი ხდება ხოლმე...არც ერთი წინაღმდეგ არ ვიყავით..ეს ორივეს გადაწყვეტილება და სურვილი იყო..და საერთოდ არ მესმის რატომ განვიხილავ ამ თემას შენთან..–მობეზრებულმა გადაიქნია თავი გვერძე და გაჩუმნდა. –ლაპარაკი გჭირდება.რატომ ვერ ხვდები,რომ თუ ყველფერს გულში შეინახავ უბრალოდ გაგიჟდები...ყველფერს ინახავ გულში და ითმენ ელოდები სიტუაციის განვითარებას..ერთხელაც,რომ მოთმინების ფიალა აგევსება,მერე რა იქნება გიფიქრია ამაზე? –არ ვფიქრობ და არც მინდა ვიფიქრო,რომ ვიფიქრო უნდა ვინერვიულო ტყუილად..და ნერვიულობა ერთერთი ადამიანური თვისება..რამაც არ მინდა გაიღვიძოს ჩემში.ასე უფრო უკეთესია.. –ფეხებზე ობა და საერტოდ ყველა ეს შენი თვისება არაფერს მოგიტანს კარგს..დაგღუპავს თან ისე,რომ ვერც კი მიხვდები შენ ამას..და როცა ამას,გაანობიერებ უკვე საკმარისად გვიანი იქნება სანანებლად._ემოციებით დატვირთული საუბრობდა ბექა და ხელებს რიტმულად აყოლებდა თითოეულ მისი პირიდან წამოსულ ბგერას. –უკვე ღრმად ვარ ყველფერში შესული..ჭაობმა ჩამითრია და ამის გამოსწორება ვეეღარ მოხერხდება..ყველანაირი უკან დასახევი გზა უკვე მოჭრილია.._თავი ხელებში ჩარგო ლიდიამ და მზერა იატაკს მიაშტერა...ცდილობდა არ ეტირა..მას ხომ უკვე ამმდენი ხანია არ უტირია...ამის გამო კი თავს მართალია სუსტად თვლიდა,,მაგრამ მაინც გრძნობდა იმას,რომ ძლიერი იყო. –შენ შეგიძია ამის შეცვალ..შეგიძია გახდე ის რაც ხარ და არა ის,რაც არ ხარ.უბრალოდ შეცვალე შენი ცხოვრება დაბრუდნი უკან..შენ ხომ მარტო არ ხარ ყველა შენს გვერდითა...მისმინე რა არ უნდა მოხდეს მე შენთან ვარ და აგიტან ისეთს აგგიძლებ ისეთს,როგორიც ხარ..მაგრამ ერთი იცოდე,რომ ძალიან მიყვარხარ.ისევ ჩემ პატარა კიკინებიანი,გოგო ხარ. –ბაგე ღიმილმა გუპო ბურდულს..და თვალწინ დაუდგა ყველა ის მომენტი ყველა ის სცენა,რაც კი ოდესმე გადახდენია ტავს ბექასთან ერთად..ნელა ჩამოიღო ფეხები მინის მაგიდიდან და ფეხზე წამოდგა..მაგრად მოხვია ხელები ბექას და ძლიერად ჩაეხუტა._მეც ძალიან მიყვარხარ!და სულ შენს გვერდით ვიქნები. ^ ^ ^ გუშინდელი საუბრიდან გამომდინარე ბევრ რამეზე მოუწია ფიქრი..ბევრ რამეხე დაფიქრდა და ყველაფერი გაანალიზა.ამჯერად ცივი გონებით აზროვნებდა..და ფიქრობს სასურველ შედეგსაც მიარღწევს..მაგრამ არა გონი კვლავ ვინმეს მისცეს იმის უფლება,რომ ფეხქვეშ გათელოს მისი გრძნობები..ხო ხო გრძნობები..თავს გამოუტყდა იმაში,რომ ნიკასადმი გრძნობები აქვს ტანაც საგანგაშო..პირველი შემთხვევა ამდენი წლის მერე,რომ თავს გამოუტყდა და თანაც გრძნობებში..მისდამი რაღააც ამოუცნობ გრძნობს..ეს გრძნობა როდის დაიბადა ამას ვერ იხსენებს..ან უბრალოდ არ უნდა,ამის გახსენება.თუმცა არა გონია ვინმეს უთხრას ამის შესახებ...მოკლავს თავისთავში მოკლავს და ცაკლავს ამ გრძნობას..მერე კი საბოლოდ განტავისუფლდება,ყოველივე გრძნობისგან..ამით მოეღება ბოლო ამ ყველაფერს.. მოულოდნელად შემოაღო კარები თათიამ და ოთახში შემოვარდა კარები კი მაგრად მიაჯახუნა და ზედ აეკრა..ისე სწარფად სუნთქავდა ლამის იყო გული საგულედან ამოვარდნილიყო...ბურდულმა ასეთ მდგომარეობაში,მყოფი თათია,რომ დაიანახა ადგილზე შეხტა..მერე კი მამისმკვლელი თვალები შეხედა...ამ დილაუთენია რა ამბავს ატრიალებს ეს გოგო და წარმოუდგენია მთელი დღის განმავლობაში,რას იზამს.უცბად მოესმა კარს უკან ბექას ღრიალი. –მოგკლავ თათია,რომ დაგიჭერ მოგკლავ იცოდე...გამოდი ახლავე გამოდი მანდედან.._ბოლო ხმაზე ღრიალებდა ბექა და ლამის იყო კარი შემოემტვრია.. უცბად მოშორდა კარებს თათია და ლიდიას ამოეფარა უკან..სსწრაფდ შემოვარდა ბექა ოთახში და ბოთლში მოტავსებული წყალი გაუაზრებლად გადასხა თავზე ბურდულს..როცა გონს მოვიდა,რა გაკეთა და თან ბურდულის გამწარბულ სახეს წააწყდა თვალისს დახამხამებაში გავარდა დერეფანში..ახლა შეიცვალა სიტუაცია..ახლა ლიდია მისდევდა ბექას მოსაკალვად და თან ბოლო ხმაზე გაჰკოდა. –კილასონია სადაც დაგიჭერ იქ მოგკლავ..არ გაცოცხლებბ მოიცადე დაგიჭირო..ის ის იყო დერეფანში უნდა შეხვი,რომ ბექას დაეჯახა და ორივენი ინერცით დავარდნენ დაბლა...ლიდიას გაღიმებულ სახეს,რომ წააწყდა ბექა სწრაფად მოექცა მის ზემოდან და ღიტინი დაუწყო..ბოლო ხმაზე იცინოდნენ და კისკისებდნენ..მათუ ხმა ყველა სართულზე ყველა კუნჭულში და კუთხეში ისმოდა..თათია კი იდგა კარებთან აყუდებული და მათ სიცილზე ორმაგად იცინოდა და ხალისობდა..ბოლოს ღონე მიხდილები გაწვნენ იატაკზე და თათიაც მათ შეუერთდა. –ბარში წავიდეთ..ამაღამ.._ამოილაპარაკა ბურდულმა და გაკვირვებული სახეების დანახვაზე ორმაგად აუტყდა სიცილი. –ეს ბავშვი გევღადავება!თან მთელი ცხოვრება.._სახე დამანჭულმა ამოილაპარაკა ბექამ და ლიდიას თმა აუჩეჩა.. –მე იმ წითელ კაბას ჩავიჩმევ და თმას გავიშლი..უცბად დაწყო გეგმები თათიამ და ბექასა და ლიდიას გაკვირვებულ სახებს გადახედა. –მე ვამბობდი და ახლაც ვამბობ,რომ თქვენ არა ხართ ნორმალურები..თუმცა არ მიჯერებდით და ახლა ხომ მიჯერებთ...სიცილისგან მოგუდულმა გაადხედა ბურდულმა ბექას და ორმაგად აუტყდა სიცლი..მოულოდნელად შეუღიტინა ბექას და ლიდია ფეხზე წამოვარდა..გრძელ დერეფანში დასაჭერად კი ბექა გაეკიდა. ^ ^ ^ მუსიკა მაღალ ხმაზე,კვამლშ გახვეული დარბაზი ალკოჰოლით მთვრალი ბევრი თინეიჯერი და არა სრულწლოვანიი..ყველანი რიტმულად აყოლებდნენ მუსიკას ტანს და ცდილობდნენ ყოველი მოძრაობა რითმაში ჩაესვათ..ერთ მაგიდასთან იჯდნენ სამივენი და ერთმანეთს „ტეკილას“ სმაში ეჯიბრებოდნენ..მორიგეობით სვამდნენ და ერთდროულად იცინოდნენ.. ბოლოს სამივენი საცეკვაოთ წამოდგნენ,..ეგრევე გაერვნენ მოცეკვავეთა ბრბბოში და თავ დავიწყების მორევში გადაეშვნენ...ლიდიამ თვალები დახუჭა...თხელი ამავე დროს თლილი თითები წაბლისფერ თმებში შეიცურა და რიტმულად აყოლა ტანი მუსიკას..ნელა ირხეოდა სილიეტი მორიგეობით დააცოცებდა თავის ხელებს მისივე ფეხებზე ყელზე მკერდთან და მერე ისევ მორიგრობით..ბოლოს ცეკვა ბექასტან ერთად განაგრძო უკვე საკმარისად მთვრალი იყო,მაგრამ მაინც არ ეშვებოდა ცეკვას კვლავ ცდილობდა ენერგის და სიბრაზის დახარჯვას..ცდილობდა ყველანაირი სტრესი ცაეხშო სასმელთან ერთად ენრგიას კი ცეკვაში ხარჯავდა.. მოულოდნელად იგრძნო ხელის შეხება მხარზე და ცეკვა შეწყვიტა..გაკვირვებული აცეცებდა თვალებს აქეტ იქით თუმცაღა მაინც,ჯიუტად ცდილობდა,რომ არ მობრუნებულიყო უკან და დაენახა ვინ იყო..ფრთხილად ჩასრიალდა ხელის ტერფი მისავე მკლავზე და ბოლოს მისი ხელის ტერფამდეც მიაღწია..და როდესაც მისი დ უცნობის თითები გადაიკვეთნენ..ორივემ რიტმულად აყოლა მოძრაობა მუსიკას...გრძნობდა ერთ გავარვარებულს ხელს მის წელზე მეორეს კი მასავე ხელთან..გრძნობდა,როგორ დაცხა და როგორ მიახწია ტემპერატურამ პიკს,როდესაც მამაკაცი ზედ აეკრო მჭიდროდ ზურგზე..ცხვირი კი მის ყელში ჩარგო თმიდან კი ხარბად შეისუნთქა საყვარელი და მონატრებული სურნელი. მოულოდნელად და სწარფი მოძრაობით შემოაბრუნა მამკაცმა ლიდია წინ და წინიდან აეკრო მჭიდროდ..ლიდიას თვალები დახუჭული ჰქონდ,მაგრამ სასიამოვნოდ ელამუნებოდა სახეზე მამაკაცის ცხელი სუნთქვა...ნელ–ნელა კი ტანზე ტაომ დაყარა.ფრთხილად შეეხნენ მათი ტუჩები ერთმანეთს..თუმცა ლიდიამ კოცნა უარყო და მამაკაცის ბაგებს მისივი შუბლი მიაწება..უმალ იგრძნო მამაკაცის ჩაღიმება..მამაკაცი ფრთხილად დაიხარა ლიდიასკენ და ყურში ხმადაბლა ჩასჩურჩულა. –ნი გეშინია ასე ახლოს შენთან უცხო მამაკაცს არ მოვუშვებ!. და აი თურმე საედან ეცნობოდა ყველა ის მოქმედება რაც მმააკცმა შეასრულა..ეს ხომ ნიკა იყო...ნიკუშა ხელაია..მისი ნიკუშა..და მაშინ პირვლად აღიარა ბბურდულმა,რომ ნიკუშა ხელაია სიგიჟემდე უყვარდა! თუმცა თვალებ გახელილს და საღად მოაზროვნეს მის წინ არავინ დახვდა სრულებით არავინ გარდა უამრავი მთვრალი თინეიჯერი,რომლებიც რიტმულად აყოლებდნენ ტანს მუსიკას. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.