გიყვარს?იბრძოლე....ეს იყო ანდრიას მთავარი მიზანი!ელიზაბედი მისი უნდა გამხდარიყო მხოლოდ მისი..!
ამიტომაც უნდა,რომ დაელაპარაკოს...უყვარს..საშინლად უყვარს..ყველაფერს გააკეთებს ,რომ დააჯეროს და მასაც შეაყვაროს თავი.
------
სახლში ხელში აყვანილი შეიყვანა ბოლოს ელიზაბედი დანებდა და ფართხალს მოეშვა,ანდრიას გულ-მკერდს აეკრო და გაინაბა...ისევ ფიქრი დაიწყო.."მძულს..კი ვერ ვიტან...,მაგრამ თავს არმანებებს რავქნა?!"...ფიქრის სამყაროდან უხეშად გამოაგდო ანდრიას ხმამ.
-მისმენ?_გაკვირვებული შეანათა თაფლისფერი თვალები.
-არა...მაპატი._თითქოს შერცხვაო და სახე დამალა.
-რაზე ფიქრობდი.?_მაცდურად ჰკიყხა და გულში უსიამოვნოდ რაღაცამ გაკრა.."ნეტა სხვა უყვარს?!"..."იმედია არა".
ვერ ხვდება რა უნდა ანდრიას...მაგრამ უზომოდ მოწონს ელიზაბედის სიახლოვეს ყოფნა ხელში ,რომ აიტაცა უვედმიერესი იყო..ისევ უნდა ,რომ ის ბაგეები დაუკოცნოს და მხოლოდ მისი უყოს.
ელიზაბედს სძულს?!ნუთუ სძულს...ვერ იტანს ანდრიას ნაირ კაცებს.."ქალი მხოლოდ საწოლში იციან"...ამ ფიქრებითირთობდა თავს.
-ეგ შენი საქმე არარის!_მკვახედ მიუგო და ანდრიას რეაქციას დაელოდა.
-ვინმე გიყვარს?_წყენით აღმოხდა და მისთვის "განაჩენის"მოსმენისთვის მოემზადა.
-მიყვარს..?!პირდაპირ სასაცილოა..არა არავინ არმიყვაერს..და საერთოდ კაცები მძულს..!_სულ ზიზღით ლაპარაკობდა და ანდრიას შეცვლილ გამომეტყველებს არ იმჩნევდა.
-ესეიგი მეც გძულვარ?!_კითხვის ნიშნით სავსე თვალები შეანათა და დაჟინებული მზერა მიაპყრო.
ელიზაბედი დაიბნა ამ კითხვას არ მოელოდა?!რა ვუპასუხო?!სიმართლე!ის რომ, გრძულს მისი ამაზრზენი საქციელი და ქცება..."ალბათ ერთისული აქვს ლოგინში ჩამიწვინოს".."არა,ადსეთი კაცი ზიზღისმეტს არფერს არ იმსახურებს"...მაგრამ არუნდა ,რომ უთხრას იცის ,რომ უკმაყოფილებას გამოიწვევს ანდრიაში...და უფრო გადაემტერება ეს კი ნამდვილად არუნდა...ხოდა პასუხსცარგასხემს.
-......._დუმდა ელიზაბედი.
-რას გაჩებულხარ..????გძულვარ?_ელიზაბედ მითხარი "კი ან არა"..!!!.._მოთმინებიდან გამოვიდა ანდრია და უღრიალა...ელიზაბედი უდრეკად იდგა და ხმას არ იღებდა...ანდრია ცერაფერს ,რომ ვერ გახბდა მიუახლოვდა,ანდრია წინ მიიწევდა ელიზაბედი უკან უკან ბოლოს კედელთან დასჯილი ბავშვივით აიტუზა და მოსალოდნელ საფრთხეს მოელოდა...ეს თვითონ ფიქრობდა ეგრე თორემ საფრთხე სულ არიყო...ანდრიაც მიუახლოვდა ელიზაბედმა ხარბად ჩაისუნთქა და ამოისუნთქა...
-რაიყო გეშინია პატარა?_დამცინავად ჰკითხა და ხელი სახეზე ჩამოუსვა...ელიზაბედმა სახე მარჯვნივ გაატრიალა და ანიშნა მომშორდიო...ახლა უკვე ანდრია გათამამდა და ტუჩებით ლოყაზე შეეხო შემდეგ ყელამდე ჩააცოცა და ცხელი კოცნით გაანებივრა ელიზაბედი...ელიზაბედი თვალებ მიბნედილი კედელს აკვროდა და ნატრობდა ანდრია მალე მოშორებოდა...მაგრამ,ანდრია სუო არ ჩქარობდა პირიქით..ძალიან ბედნიერი იყო..ტუჩებს აქეთ-იქით დააცოცებდა....ეშმაკობაც მოუნდა ისისიყო ტუჩები ელიზაბედის ტუჩებს უნდა შეხებოდა ,რომ მოშორდა ელიზაბედი ელოდა ეხლა და ეხლა მაკოცებსო მაგრამ არა ბოლოს უკმაყოფილომ თვალები ჭყიტა და ანდრიას თაფლისფერ თვალებს გადააწყდა.
-კოცნა გინდოდა ლამაზო?_დამცინავად ჰკითხა.
-რასიაულელეა._ტანის ლამაზი მოძრაობით გაშორდა კედელს და შეტრიალდა...ანდრიამ თავი მაინც ვერ შეიკავა უკნიდან აეკრო ელიზავედს და ისევ ყელი დააგვბა ელიზაბედი გაშეშდა...თავისთავსაც არუტყდებოდა ,რომ გონის დაკარგვამდე სიამოვნებდა..ანდრიამ ჩასჩურჩულა.
-ჩვენი სურვილები ერთმანეთს ემთხვევა და წამის მეასედში შეეხო ელიზაბედის ბაგეებს....სადღაც გადაიკარგა და ერთად შემოუფრინეს ყველაზე ლამაზი და მაღალი ადგილები მწარერეალობას ტვინის საშინელმა და გამაყრუებელმა განგაშმა დააბრუნა როდესაც ანდრიამ წელზე ხელი შეუცურა და მაისურს დაეჯაჯგურა...უმალვე მოშორდა დასახეში მწარე სილა გაარტყა..გახევებული ანდრია ერთადგილას მიეყინა და ელიზაბედს დაჟინებით უყურებდა...გამაყრუებელი სიჩუმე ელიზაბედის მაღალმა ტონმა დაარღვია.
-აღარასდროს!!აღარსადროს აღარ შემეხო!მძულხარ ...!!_თავუს თავზე გაბრაზებულმა ყველა ჯავრი ამდრიაზე ამოანთხუა..თავის თავზე უზომოდ გაცხარდა...ცოტაც და ამდრია საწადესლ მიაღწებდა ეს კიდე კმაყოფილისახით იდგა და მინაბული მის შემდეგ მოძრაობას ელოდა..მაგრამ! აღიარებს ამ "კაცმა" ყველაზე მაგარი კოცნა იცის..!
-კარგი..გძულდე..ქურთუკიდა ჩანთა აიღე ვბრუნდებით.!!!_დაუყვირა და გაცხარებული გარეთ გავარდა....გახევებული დატოვა ელიზაბედი,ანდრიას უცაბედმა გადაწყვეტილებამ შეაშფოთა და დააფიქრა ახლა უფრო დარწმუნდა მისი აზრის სისწორეში.."უარი ,რომ ვუთხარი გაცხარდა"..."აბა,რა მიჩვეულია ხელის ერთი გატკაცუნება და ქალს ლოგინში მოიმწყვდევს"..."მიხვდა ,რომ ჩემთან არგაუვა"... უვბათ სტაცა მის ნივთებს ხელი და სწრაფი ნაბიჯებით დატოვა ოთახი...მანქანის კარები მალე გამოაღო და ჩაჯდა,იმწამსვე მოწყდა მანქანა ადგილს..გამაყრუებელი სუჩუმე იდგა რაც ელიზაბედს უხერხულ მდგომარეობაში აგდებდა მაგრამ მაინც იტანდა..ცოტა ხანში მანქანა ანდრეამ ელიზაბედის სახლთან გააჩერა...ელიზაბედი გადასვლას აპირებდა ,როდესაც მაჯაში ანდრია სწვდა.
-"სიძულვილიდან სიყვარულამდე"_შეჩერდა და ელიზაბედს თვალებში ჩახედა ამოისუნთქა და განაგრძო.."ერთი ნაბიჯია"...უცბათ ვერ მოითმიბა და მიწყვეტით აკოცა ბაგეზე,ელიზაბედი ცოტახანს იჯდა და ბოლოს ანდრიამ გამოაფხიზლა.
-არ მიდიხარ?_გაუღიმა.
-აა..მე..ისა..კი,კი_უცბათ დაიბნა ელიზაბედი.
-თუგინდა არ გადახვიდე წიბააღმდეგი არვარ._ჩაიცინა ,უცბათ გაიაზრა ყველაფერი ელიზაბედმა და გაცხარებული დატოვა მანქანა და ანდრეაც ადგილს მოწყდა.
"დებილი,იდიოტი როგორ მძულს"თავისთვის ბუტბუტებდა და თან ტანისამოს იხდიდა..ცხელმა წყალმა ერთიანად მოადუნა და განტვირთა...ამის მერე კი ძალა გამოცლილი მიესვენა საწოლზე და საყვარელი წიგნის კითხცას შეუდგა ,თქვენ გგონიათ რაჯე ესმოდა?!..არა..ადრე მისი საყვარელი ფრაზები უცბათ გადაიკითხა და ისევ ფიქრმა გაიტაცა.
ანდრია მიაქროლებდა მანქანას არიცოდა სად უნდა წასულიყო ,მაგრამ მიდიოდა,გული წყდებოდა ,რომ ასე მალე გაუშვა ელიზაბედი ,მაგრამ თავს ამით ინუგეშებს....."ცოტაც მოიცადე სულ შენი იქნება"...ელიზაბედმა სულ არიცის რა მოელის ოჰ ოჰ...
და არც თქვენ..

_________________________________
გთხოვთ არ დაიშუროთ კომენტარები...ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის ასე მგონია არავინ არ კითხულობს და უბრალოდ ჩემთვის გასართობად ვწერ..
მიყვარხართ!
თქვენი ჰართბითი!