ანიკა ფიქრობდა,ძალიან ბევრს ფიქრობდა.ახლა გეგასთვის რომ ეთქვა უკან დამაბრუნეო იცოდა როგორ ატკენდა გულს იმ ადამიანს რომელიც ერთადერთ ნათელ წერტილად ქცეულიყო მის ცხოვრებაში. მაგრამ დედა?ის ხომ მისი სამყაროა,მისი მთელი ცხოვრებაა.როგორ უღალატოს მას?როგორ გაუცრუოს იმედები?!არა იცის რომ დედა გაუგებს და ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის რომ ანიკა ბედნიერი იყოს, მაგრამ ანი ხვდება რომ ამით გულს ატკენს თავის საყვარელ დედას, ერათადერთ სიყვარულს და მთავარ საყრდენს გეგას გამოჩენამდე.ნეტა ლევანი რას იზამს რომ გაიგებს?!რამე სისულელე რომ ჩაიდინოს და გეგას რაიმე ავნოს?!არა გეგა არც მისცემს ამის უფლებას მაგრამ ლევანს რა ჭკუა მოეკითხება როცა საქმე ანიკას ეხება!!არა არა, ასე ვერ გადაუსვამს ყველაფერს ხაზს ეს პატარა ქალი.ასე ვერ მოექცევა ინ ადამიანებს რომლებიც მთელი ცხოვრება გვერდში ედგნენ.ანიკამ გდაწყვიტა გეგას აუხსნას რომ ასე უპასუხისმგებლოდ ვერ მოიქცევა, მიუხედავად იმისა რომ გეგა მისი სამყაროა, საკუთარი თავი არ აძლევს იმის უფლებას ასე უბრალოდ ყველას გადააბიჯოს და მხოლიდ საკუთარ გულს უგდოს ყური.

-გეგა გთხოვ ცოტახნით მანქანა გააჩერე?(ანიკა)

-რა ხდება ?! გეგამ უცებ გააჩერა მანქანა გადმოვიდა და ანიკას წინ ჩაიმუხლა. ისე რომ ახლა სავარძელზე მჯდომი ანიკა დაჰყურებდა
ზემოდან მის გაბრწყინებულ თვალებს .არა ახლა როგორ უნდა უთხრას ეს ყველაფერი გეგას,რომელიც ბედნიერებისგან სულ ცოტაც და ბავშვივით დაიწყებს ყვირილს

-გეგა მე ამას ვერ გავაკეთებ, არ შემიძლია, გამიგე გთხოვ (ანიკა)

-რატომ?ხელს რა გვიშლის პატარავ? გეგამ საწყალი თვალებით შეხედა ანიკას.როგორ უცბათ დაენგრა ბედნიერება,როგორ ეგონა რომ ანიკა უკვე მისი იყო, მაგრამ აი სანდროს სიტყვები სად გაახსენდა..მართალი იყო სანდრო,ანიკა პატარაა იყო და მართლაც გაუჭირდებოდა ამ ნაბიჯის გადადგმა.

- მაპატიე შენ ჩემი ცხოვრება ხარ,შენ ჩემთვის ყველაფერი ხარ გესმის?მაგრამ მე უბრალოდ ვერ მოვიქცევი ასე უყურადღებოდ. დედამ შენზე არაფერი იცის, საერთოდ არაფერი,არ მინდა გული ვატკინო(ანიკა)

გეგა უცებ წამოდგა ანიკას სახე ხელებში მოიქცია და სულ დაუკოცნა. შემდეგ თვალებში ჩახედა და ტუჩები შუბლზე მიადო

-მე ყველანაირად გამიმართლა!მე შენ არ გიმსახურებ !შენ ზედმეტად კარგი ხარ ჩემთვის.მაგრამ რა ვქნა რომ მიყვარხარ და ვერ გიშვებ?!(გეგა)

-გეგა რას ამბობ?ანიკამ თავი ვეღარ შეიკავა და ცრემლებმა სწრაფად დაიწყეს მის სახეზე გაბატონება,გეგამ უცებ მოაშორა ცრემლები და გულში ჩაიკრა.მთელი სხეულით მასთან იყო, გრძნობდა მის სუნთქვას, მის გაყინულ სხეულს,რომელიც სულ ცახცახებდა. გეგამ კარგად შეიგრძნო ანიკას სურნელი და გული რომ იჯერა შემდგომ გაუშვა ხელები, შუბლზე აკოცა და ცხვირზე წაეთამაშა

-კარგი ნორმალურად ავუხსნით დედას ჩვენს ურთიერთობას და ქორწილსაც შემდეგ გადავიხდით,ოღონდ შენ არ ინერვიულო პატარა ქალო!(გეგა)

-ძალიან მიყვარხარ!ანიკამ გეგას ხელები მაგრად მოხვია და პატარა ბავშვივით გაიტრუნა მის მკლავებში მოკალათებულმა.

-კარგი წავიდეთ პატარავ !(გეგა)

-სად მივდივართ? თბილიში ვბრუნდებით?(ანიკა)

-არა ყაზბეგში წავიდეთ!ისე უბრალოდ იქ ბიძა და ბიცოლა მყავს. აუ თან როგორ მინდა კაი ხაჭაპური ჰა?!გეგას ამ ნათქვამზე ორივე გადაბჟირდა, დიდხანს იცინეს,შემდეგ ანიკამ მე უნდა დავიძინოო და სავარძელზე გადაწვა. გეგამ თავისი ქურთუკი მიაფარა და შემდეგ ანიკას მხარეს დაიხარა, ხმაურიანი კოცნა დაუტოვა ყელში და ისევ განაგრძო გზა.უკვე ყაზბეგთან იყვენენ როცა საშინელი წვიმა წამოვიდა. გეგამ ანიკას გადახედა და უკვე გამოღვიძებულ გოგოს, რომელიც წვიმის წვეთებს ფანჯრიდან ეთამაშებოდა, ლოყაზე უჩქმიტა და ეშმაკური თვალები მიაპყრო

-აუ ვიცი გცივა,აი ცოტახანიც და ავუწევ ფანჯარას?(ანიკა)

-გახსოვს ჩვენი პირველი ცეკვა წვიმაში?(გეგა)

-აუ კიი .ანიკან უცებ სიცილი დაიწყო

-გთხოვთ ქალბატონო!გეგა მანქანიდან გადავიდა და ანიკას ხელი გაუწოდა

-გაგიჟდი?ანიკა გაოცებული უყურებდა გეგას რომელიც სულ გაყინულიყო

-გავიყინე გოგო მალე!(გეგა)

-ვაიმეე მაგარია !ანიკა პატარა ბავშვივით გაექანა და გეგას აეკრო.და აი ახლა ამ ულამაზეს ადგილას მხოლოდ გეგა და ანიკა თავსხმა წვიმაში დგანან ერთმანეთზე აკრულები და წვიმის წვეთების ხმას აყოლებდნენ ნაბიჯებს.გეგა უცებ დაიხარა, ანიკას წინ ჩაიმუხლა და ბეჭედი ამოიღო

-ქორწილი არა, მაგრამ ამის უფლება ხომ მაინც მაქვს?უბრალოდ დაგნიშნავ რომ დავმშვიდდე!!თანახმა ხარ გახდე ჩემი გოგო სანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს?(გეგა)

-სულ სიცოცხლის ბოლომდე?(ანიკა)

-ხო ხო სულ სიცოხლის ბოლომდე.გეგამ ხმამაღლა დაიყვირა და ანიკას გახედა.ანიკა უცებ მივარდა გეგას გულში ჩაიკრა და გამოწვდილი ბეჭედი თითზე მოირგო

-სულ სიცოცხლის ბოლომდე!!ანიკამ ხმამაღლა დაიყვირა და გაბრწყინებული სახით შეხედა გეგას რომელიც უზომოდ ბედნიერი იყო

-მიყვარხარ!გეგამ ანიკას ხელები მოხვია და უცებ დაეპატრონა მის ბაგეებს.ასე იყვნენ ერთმანეთზე აკრულები. ბოლოს როცა წვიმამ ძალიან შეაწუხათ მანქანაში ჩასხდნენ და გზა განაგრძეს. მალევე მივიდნენ ბიცოლასთან,თუმცა აღარ გაღვიძეს. პირდაპირ გეგას ოთახში ავიდნენ სადაც ორი საწოლი იდგა.ერთი გეგას ეკუთნოდა ხოლო მეორე სანდროს რომელსაც ძალიან უყვარდა ლია დეიდა და ხშირად სტუმრობდა მათ. მაგრამ ახლა ერთერთ საწოლს ანიკა დაეპატრონა .გეგა უცებ მივიდა, ხელები წელზე მოხვია და სხეულზე აიკრო.შემედეგ თავი მის კისერში ჩარგო და თვალები მილულა.

**********
რა ლამაზია ყაზბეგი, როგორი მშვიდი და წყნარი.ეს ის ადგილია სადაც ყველას და ყველაფერს ივიწყებ და შენ ფიქრებთან ერთად რჩები მარტო.როგორ გადმოგცქერიან მაღალი მთები,რომლებიც თავიაანთი სილამაზის სიამაყით ამაყად დგანან და დაჰყურებენ თავიაან სამფლობელოს.ჰაერი?აქ ჰაერიც კი სულ სხვანირია, აი სუფთა და გემრიელი !!ჰო რაგაცნაირი გემრიელი რომელიც მთის სურნელით არის გაჟღენთილი.
ეჰ დიდი სიანოვნებით წამოვიდოდა აქ მარიამი ვახოსთან ერთად, ნეტავ ახლა აქ იყოს როგორ ენატრება თავისი ბიჭი.იმ დღის შემდეგ არც დაურეკავს და არაფერი .ნეტავ როფორ არის, ან რას გააკეთებს რომ გაიგებს მარი ლევანმა წამოიყვანა ?! ვინ იცის ლევანს რა უზამს?! მარი ფიქრებში იყო გართული როცა ტელეფინზე ვახოს ნომერი შენიშნა


-მარი ჩემო პატარა!მობილურში ვახოს მკაცრი ხმა გაისმა

-ვახო როგორ ხარ ?მარის ხმა აუკანკალდა და ძლივს მოაბა თავი რომ რამე ეთქვა ვახოსთვის

-ჩემზე არ ინერვიულო..ახლა გზაში ვარ მოვდივარ პატარა!!იმ ნა**** ბიჭს არ ვიცი რას ვუზამ!!მაშინ ჩემი სიმთვრალით ისარგებლა არა?!ხოდა ახლა მოეკითხება მაგ ა****ს!მაგრამ ერთი რამ მითხარი!!გიყვარვარ?!(ვახო)

-კი ძალიან!ნეტავ რას აკეთებს ეს გოგო ხან ლევანისთან ყოფნა სიამოვნებს ხან ვახო უყვარს ?!

-ჰოდა დანარჩენს მე მივხედავ პატარა!!შენ არ ინერვიულო ახლა უნდა გავთიშო.მიყვარხარ (ვახო)

-მეც მ....მარიამს იქვე მდგარმა ლევანმა სიტყვა გააწყვეტინა ტელეფონი ხელებიდან გამიგლიჯა,გათიშა და ჯიბეში ჩაიდო

-გიჟი ხარ ხო? დამიბრუნე მობილური მხეცო?საერთოდ შენთვის არ უსწავლებიათ სხვისი საუბარი რომ არ უნდა მოისმინო?(მარი)

-გიყვარს?!ლევანი ცდილობდა თავი შეეკავა და ნერვები მოეთოკა მაგრამ ამაოდ მაინც ჩანდა მისი განრისხებული თვალები და აფორიაქებული სახე

-დიახაც მიყვარს თან ძალიან!დაკმაყოფილდი?(მარი)

-არაუშავს გადაიყვარებ!ლევანი ისევ დაუბრუნდა თავის სახეს და მარის ხმამაღლა დაუღრიალა

-შენ სუფთა ჯუნგლი ხარ !(მარი)

-გოგო რა ვარ?!(ლევანი)

-ჯუნგლი აქ რა გინდა შენ ჯუბგლებში უნდა იყო!(მარი)

-ენა თორე ჩემს მოთმინებასაც აქვს საზღვარი!(ლევანი)

-დავაი რა !(მარი)

-გოგო რა თქვი?!(ლევანი)

-დაახვიეთქო !!რა ვერ გაიგე?(მარი)

-ახლავე მომიხადე ბოდიში !დროზე !(ლევანი)

-რისთვის?მარიმ გაკვირვებულმა შეხედა ლევანს რომელსაც საშინელი სახე ქონდა

-ჯერ ჯუნგლისთვის შემდეგ დავაი რომ მითხარი მაგისთვის დროზე!(ლევანი)

-ბიჭო ლევან მისმინე შენ მე შენ ყოფილ გოგოებში ხომ არ გეშლები შენ ჭკუაზე რომ დაგყავს ყველა.ვინმეში არ შეგეშალო საყვარელო.მობილური მომეცი და დაახვიე აქედან!(მარი)

-დაისჯები ამისთვის!ლევანმა ხმამაღლა იყვირა

-საინტერესოა როგორ დამსჯი?ან რა უფლებით?(მარი)

-იმ უფლებით რომ შენ მე მეკუთვნი .დღეს ასე დაგსჯი გრძელი ენის გამო პატარა ქაჯო!ამ ოთახში იქნები მთელი დღე მობილურის გარეშე აბა მაგრად!ლევანმა კარი გაიხურა და მარის ყვირლს,რომელიც მთელ ხმაზე ღრიალებდა ყურადღება არც მიაქცია, ისე ჩავიდა ოთახში სადაც მხოლოდ დათო იჯდა.

-ბიჯო ვინმე ყვირის?დათომ გაკვირვებულმა შეხედა ლევანს

-ხო მარი ჩხავის!(ლევანი)

-რატო ბიჯო რა სჭირს?(დათო)

-თავისი გრძელი ენის გამო მოუწევს იმ ოთახში ყოფნა!ბიჯო არ მესმის იმ ს*** ბიჭში რა ნახა ეგეთი?განერვიულებული ლევანი იქვე სავარძელში მოკალათდა და თავი ხელებში ჩარგო

-გიყვარს ხო?!(დათო)

-აუ თან ძაან ტოო!მეც ვერ ვხვდბი ასე როდის შემიყვარდა აზრზე ხარ?!ლევანმა უცებ წარმოთქვა ეს სიტყვები და მერე თავის ნათქვამზე ისევ თვითონ გაიცინა

-ჩემი აზრით შენ ზედმეტად უხეშად ექცევი!გოგოებს ეგ არ მოსწონთ!(დათო)

-მე ეს ვარ რაც ვარ, ვერ შევიცვლები!(ლევანი)

-შენ უბრალოდ ზედმეტად ამაყი ხარ!დაივიწყე შენი სიამაყე და მიეცი თავს უფლება ბედნიერი იყო!(დათო)

-ამას მე მოვუვლი!დღეს მივდივართ საქმე გვაქვს, გოგოები გააფრთხილე ფეხი არსად გაადგან და სახლში დარჩნენ!ელის მალე ხო იცი გამოცდები აქვს და იმეცადინოს!ხო მართლა ელი 18 ისაა და ჯავახიშვილში აბარებს სამართლაზე .გამოცდები ზაფულში აქვს ამიტომ სულ ცოტა დრო დარჩა. ლევანი თავის უმცროს დასაც აკონტროლებს და ყველანაირად ხელს უწყობს რომ მიაღწიოს თავის მიზანს.

-და მარი?ოთახში იყოს გამოკეტილი?(დათო)

-არ გაბედო და ჩენს საქმეში არ ჩაერიო ისევე როგორც მე არ ვერევი შენს საქნეში!მარი მასე იქნება, ცოტახანს ჭკუას ისწავლის!ლევანმა ბრძანება გასცა და გარეთ გავიდა.დათო კი გოგოებთან წავიდა

-ელი საყვარელი პრინცესა გაიღვიძე!დათო თავის უმცროს დასთან მივიდა და შუბლზე აკოცა

-დათო ჯერ ძალიან ადრეა რატომ მაღვიძებ?(ელი)

-ლევანმა დაიბარა დღეს მთლად მასე უსაქმოდ არ იყვეს და ცოტაც იმეცადინისო პატარა!(დათო)

-აუუუ აქ მაინც დამასვენოს რა!კაი ვიმეცადინებ.ელიმ თავი წამოყო უცებ თავის ტკბილ ძამიკოს ხელები მოხვია და ლოყაზე აკოცა.ეჰ როგორ უყვარს დათო მართალია ლევანიც უყვარს, მაგრამ დათო სულ სხვანაირი თბილი და ტკბილია .დათო ელიზე 5 წლით უფროსია, მაგრამ ყოველთვის ესაუბრება მას ნებისმიერ თემაზე და რჩევებსაც იღებს.ლევანი და ლინდა მისი უფროსი და, რომელიც 19 წლისაა უფრო კარგად უგებენ ერთმანეთს, მოკლედ ერთნაირები არინ,უჟმურები და ამაყები

-კარგი ჩემო თოჯინა!ჩვენ მივდივართ, დღეს გვიან დავბრუნდებით !არსად გახვიდეთ მარტო .ხვალ ყველა ერთად წავიდეთ სადმე!

-დათო ანიკა რატომ არაა ჩვენთან ერთად?როდის ნახავთ?(ელი)

-მალე პატარა !ახლა წავედი.დათო იქვე მძინარე ლინდასთან მივიდა შუბლზე აკოცა და ოთახი დატოვა.გარეთ გამოსულმა მანქანაში მჯდარი ლევანი დაინახა. მანქანაში ჩაჯდა და მის გვერძე მოთავსდა.

-ახლა საით?(დათო)

-კაროჩე ახლა ჩემ მეგობართან წავალთ,აქ მთელ სასტუმროებს ეგ განაგებს და გავიგებთ სად დაბინავდნენ გვრიტები!ლევანმა ირონიულად გაიცინა და ადგილს უცებ მოწყდა.


ბავშვბო ვიცი დავაგვიანე მაგრამ ვერ ვახერხებ მალ მლე დადებს.დაწერეთ ვინც კითხულობთ ჩემს მოთხრობას რომ ვიცოდე უბრალოდ.გპირდებით შემდეგი თავი დიდი იქნება