დილით დატოვა სახლი ერაძემ, არაფერი უთქვამს, უბრალო შუბლზე კოცნით შემოიფარგლა და წავიდა, ზუსტად ერთი კვირა არ გამოჩენილა, დამაკლდა, არც ქართულზე მინახავს და საერთოდ არსად არც ნანას წამოსცდენია არაფერი, სამეული სულ დაიკარგა, 8 დღის თავზე გავიგე ნანა რომ ელაპარაკებოდა ტელეფონზე ვიღაცას, აგარაკზე ყოფილა ერაძე, ნაშებთან და ძმაკაცებთან ერთად, გამაცია იქ არსებული სიტუაციის წარმოდგენაზე, ნერვებ მოშლილმა დავტოვე ნანას სახლი და ბარში გავედი ბავშვებთან ერთად.
სახე აშლილი იჯდა ელეც, ბიჭებსაც ეჩქარებოდათ ნატუკასთან რაღაც ფართიაო და სწრაფად წავიდნენ, ჩვენც ნელა დავუყევით ელესკენ გზას.
- რამე მოხდა ?- ვკითხე ელეს.
- გაიგე რა ჭორები დადის ქალაქში? აუღიათ ერაძეს და მაგის სასტავს წყნეთი...
- ხო გავიგე!
- რას ნიშნავდა ის ღამე?
- ალბათ არაფერს..
- საინტერესოა..
აღარ გვილაპარაკია, აღარც არაფერი მქონდა სათქმელი, მეორე დღეს ინგლისურიდან რომ ვბრუნდებოდი ყურს ერაძეს ხარხარი მოსწვდა, ნელა გავიხედე გზის იქით და მანქანაზე მიყრდნობილ გეგას გადავაწყდი, აშკარად მთვრალს, პერანგი თითქმის შუამდე ჰქონდა ჩახსნილი, ცალი ხელით ვიღაც კვრანჩხას ეხვეოდა მეორეთი კი სასმელს წრუპავდა, ისე გულიანად იცინოდა შეგშურდებოდათ.
თვალი ავარიდე და სწრაფად გავაგრძელე ჩემი გზა, არ დავუნახივარ ან რას დამინახავდა..
ნერვებმოშლილმა ძლივს შევძელი გაკვეთილების ბოლომდე სწავლა..
და რა გაბრაზებს ნია? როდის იყო ერაძე სიყვარულს გეფიცებოდა ან რაში გაინტერესებს ვაბშAე რას იზამს და რას არაა, ეგაა გეგას ცხოვრება და ვსო.
მეორე დღეს ქართულზე როგორც კი შევედი, თვალებდასიებული გამშველებელი, მესამე და გეგა დივანზე დამხვდნენ მისვენებულები, აშკარა კვალი დაატყო ერთკვირინმა გართობამ, წელზევით შიშველ ერაძეს აშკარად ეტყობოდა ვენაზე უსიამოვნო დალურჯება, სიგარეტს ეწეოდა თავგადაგდებული და კვამლს აფრქვევდა.
- ვა ბავშვი?- ოდნავ გაიღიმა გამშველებელმა და სავარაუდოდ თავი ეტკინა.
სულ ოდნავ წამოწია გეგამ თავი და ცალი თვალით გამომხედა, მერე ისევ მშვიდად დააბრუნა თავი ადგილზე და სიგარეტის მოწევა განაგრძო .. უცნაური სუნით იყო სავსე ოთახი, სიგარეტის სუნს ნამდვილად არ გავს..
- მასწავლებელი სადაა?- ძლივს ვიკითხე და გამშველებელს მივაშტერდი.
- დღეს არ იქნება, ტესტი დაგიტოვა მაგიდაზე, ეგ დაწეროს და აქ დატოვოსო..
- მაშინ შემდეგზე დავწერ- ჩავიბურტყუნე და კარისკენ დავაპირე წამოსვლა გეგას ხმამ რომ გამაჩერა.
- დაწერე- მხოლოდ ერთი სიტყვა თქვა და კვამლიც ამოაყოლა.
- შემდეგზე დავწერ არაა საჩქარო- ისევ ჩავიბურტყუნე და სახლი დავტოვე..
თითქოს უფრო უკეთესი მეჩვენებოდა ერთი კვირის წინ, უფრო უკეთესი იყო ვიდრე ახლაა.. საშინელი სანახავი იყო, თვალებდასიებული, წვერ გაუპარსავი, თმა აბურძგნული ერაძე, ვენასთან სილურჯე ხომ სულს მიხუთავდა.. და სუნი რომელიც არაა სიგარეტისა..
- ვა ვა ნიაკოო!- მანქანიდან გადმოხტა ნიკუშა არველაძე.
- ვაა ნიკუშ!- გამიხარდა ბავშობის მეგობრის ნახვა.- როგორ ხარ ?
- კარგად შენ?>
- აქეთ გადმოხვედი ისევ?- ნიკა ბათუმში გადავიდა საცხოვრებლად, მამამისის სამსახურის გამო.
- ხო რაა! უნივერსიტეტისგამო ბანძობაა იქეთ!
- მომენატრე!
- მეც მაგრად გალამაზებულხარ, სად იყავი?
- მასწავლებელთან..
- წამო გაგიყვან!
ნიკას რეზი და დედაც თბილად შეხვდნენ, ცოტა საუბარი და ნიკაც გავაცილე. მერე ისევ სწავლა და ერაძეს დალურჯებული ვენა..
- აბა რას შვებით?- ვკითხე შეკრებილ ბავშვებს უნარების მერე მეორე დღეს.
- ვფიქრობთ რა ვქნათ!- მიპასუხა დაჩიბამ.- ამოვიდა ეს კაფე ყელში..
- წამო ბაზალეთზე ავიდეთ- დააბრეხვა ელემ.
- რა მინდა ცივა- არ მოეწონა ლექსოს იდეა.
- ოო აბა რა ვქნათ?- გაიბუტა ელე.
- მიდი რა შეუკვეთე ნაყინი- ხელი აინია ლექსომ.
კაფეში ანო შემოვიდა და ცალკე მაგიდისკენ დაიძრა, სწრაფად დაუძახა ელემ თუ არავის ელოდები აქ დაჯექიო ანოც გაღიმებული დაჯდა.
- რაო აბა რა მინდაო მარტოსო?- ვკითხე და ჩემი ნაყინი გავიქანე პირში.
- ქეთას ეძინა და მომბეზრდა სახლში..- ჩაიბურტყუნა ანომ.
- მერე დაგერეკა ჩვენთვის- უთხრა ელემ.
- რავიცი !- გაგვიღიმა ანომ.
- რა არ იცი ტელეფონი რომ არსებობს?- ცინიკური მზერით აათვალიერა დაჩიმ.
- ნაგლი- ჩაიბურტყუნა ანომ.
- გავიგე!
- მერე რაა?
- გრძელი ენა გაქვს !
- კაი რას ლაპარაკობ!
- გოგო!
- ხმას დაუწიე!
- აუ ეს ვინაა?- გადმოგვხედა დაჩიმ.
- ანო მაღრაძე !
- ანო მაღრაძე ენას ამოგაცლი ტლიკინისთვის..
- შეაშინე შენი ნაშები..
- იმათთან ცოტა სხვა საქმე მაქვს ხოლმე- თვალი ჩაუკრა დაჩიბამ.
- ფუუუ!- დაიჯღანა ანო..
მთელი საღამო მოგვიწია მათი ჩხუბის ყურება, სხვათაშორის კარგად გავერთეთ. მერე ძილი რომ მომერია ბავშვები ძალით ავყარე, როგორც ყოველთვის ჯერ მე გამაცილეს, მერე ელე.
- ღამის თორმეტია- ერაძეს პრეტენზიულმა ტონმა სადარბაზოში შესული ადგილზე გამაშეშა.
- აქ რა გინდა?- ვკითხე გაბრაზებულმა.
- მევასება პადიესტები- სიგარეტი გააბოლა ერაძემ და კედელს მიეყრდნო.
- მაშინ დატკბი ხელს არ შეგიშლი!- ჩავილაპარაკე ემოციოდ და კიბისკენ დავიძარი.
- მოიცა!- ხელი დამიჭირა ერაძემ და მისკენ მიმაბრუნა, ანთებული სიგარეტი გადააგდო და ისევ ისე ჩამაშტერდა სახეზე.
-რამე გინდა?
- სად იყავი?
- ზუსტად ვიცი გეცოდინება!
- ამ დრომდე არ იყო გარეთ!
- შენ არავინ გეკითხება!
- რაღაც ტონი აგვიწევია!
- არც ეგ გეხება!
- უკვე ვბრაზდები..
- არ მაინტერესებს!
- ვაა- ცინიზმი გამოესახა სახეზე ერაძეს.
- გამიშვი- ხელზე ვანიშნე ჩემს მაჯას რომ ებღაუჭებოდა.
- რო არა?
- რა გინდა ?
- პროსტა მომენატრე!
- ნაშები აღარ გაგმაყოფილებს?
გეგამ ჩაიცინა, კედელს მოშორდა გასწორდა და ჩამეხუტა, ისევ შუბლზე მაკოცა და მომშორდა.
- სახლში ადი ბავშვი და ამ დროს გარეთ აღარ გნახო- გამაფრთხილებელი, ზედმეტად მკაცრი ტონით ჩაილაპარაკა და სადარბაზოდან გაუჩინარდა .
............................................
- ვაბშე რა თემაა მაგ ბავშვთან?- იკითხა გამშველებელმა და არაყის ჭიქა შეავსო.
- ვერ ხვდები რა თემაა?- კითხვა დაუბრუნა მესამემ და ჭიქა გამოცალა.
- შენთან იქნება?- მესამეს მობაძა გამშველებელმა.
- არ ვიცი!- ხმა ამოიღო სიგარეტის კვამლში გახვეულმა ერაძემ და თვალი სივრცეს გაუშტერა.
- შეეშვი რა- ცერად გახედა გამშველებელმა და სოსისის ნაჭერი გაიქანა პირში.
- შანსი არაა- წელში გასწორდა ერაძე და სავსე ჭიქას დახედა.
- კარგი ბავშვია- ხმადაბლა თქვა მესამემ და მანაც გეგას შეხედა.
- ვიცი- თავი დაუქნია გეგამ და თავისი ჭიქა გამოცალა.
- იმენა შენია?- კითხა გამშველებელმა და ერაძის პასუხს დაელოდა.
- სხვა ნიას გვერდით უჟე მკვდარია- ჩაილაპარაკა ერაძემ და მეთასე ღერს გაუკიდა.
- გიყვარს ?- ამოხედა მესამემ.




აჰაამ ხო დაგპირდით არაა აგერ ბატონებო !