უკვე 2 თვეა ბათმში არიან და შეუძლია დაიფიცოს, რომ 23 წლის განმავლობაში არასდრს ყოფილა ასთი ბედნიერი. ყელაზე კარგად გრძნობს თავს, დილას პირველი მის ოთახში ისევ ედნი შედის და დას კოცნით აღვიძებს. მუცელი საკმაოდ წამოეზარდა და ამიტომ ცუდად ძინავს ხოლმე. ღამე ეღვიძება და შივდება, მაგრამ გასვლა ეზარება და წევს ისე, მერე რომ ვერ ისვენებს იოანეს ურეკავს, ისიც წამსვე შემოდის მის ოთახში და მის განკარგულებებს ასრულებს. თითქოს მიეჩვიაო ბოლოდროს იოანე თავისით იღვიძებს და ქალს აკითხავს რამე ხომ არ გსურსო. დღეს მზის სხივებმა გააღვიძა, გაუკვირდა აქამდე სულ ენდი აღვიძებდა მართალია მაშინ ბუძღუნებდა, მაგრამ ეს მოჩვენებით, სინამდვილეში ძალიანაც მოწონდა და უყვარდა მისი ძმა ტრადიციას, რომ არ არღვევდა. საათს, რომ გახედა ფეთიანივით წამოხტა შუადღის 3-ია „ამდენი როგორ მეძინა ღმერთო“ თავისთვის ჩაილაპარაკა, თავი მოიწესრიგა და ოთახიდან გავიდა, სარაფანზე კარგად ეტყობა უკვე წამოზრდილი მუცელი. ექიმთანაც ხშირად დადის, მაგრამ სქესს არ ეკითხება არ უნდა სქესის გაგება, უნდა სიურპრიზად დატოვოს. ყოველთვის ოცნებობდა ბიჭზე არა გოგოც გაუხარდება მთავარია ჯანმრთელი დაიბადოს, მაგრამ მაინც პირველი ბიჭი უნდა, იოანე სულ ეჩხუბება მე გოგო მინდა შენნაირი ლამაზი თმითა და თვალებითო. სახლი უკმაყოფილოდ შემოიარა სრულიად მარტოა. ტელეფონი მოიმარჯვა და ქალდანს დაურეკა
-სად ხართ?
-მოიცა შენ რა ტირი გოგო? არ გადამრიო ახლა რა გატირებს ბუთქუ?
-სად წახვედით? მარტო რატომ დამტოვეთ?
-ნუ ტირიხარ ბუთქუ რა, ძალიან გთხოვ ახლავე მოვალ გესმის ? ახლავე .ორი წუთი ძლივს იყო გასული ეზოში მანქნის ხმა, რომ გაიგო მალე კარიც გაიღო და მისაღებში ანერვიულებული ქალდანი შემოვარდა.
-რა გატირებს ეე,ბუთქუ. <<თან ელაპარაკებოდა და თან მაგრად ეხუტებოდა>> ნუ ტირიხარ ბუთქუ რა, ორი წუთით გავედით შენ ტკბილად გეძინა და არ გაგაღვიძეთ ნუღა ტირი რაა.
-კარგი. წყნარად უპასუხა, მაგრამ მეორე წამს ისევ ტირილი აუვარდა. მაგრად ეხუტებოდა ქალდანს და თან ტიროდა არადა ვერ ხვდება რა ატირებს. უბრალოდ იმ მომენტში იმდენად მარტო იგრძნო თავი, იმდენად, რომ კინაღამ გაგიჟდა. ის დღეები გახსენდა ოთახში, რომ იყო შეკეტილი ის მოგონებები ამოუტივტივდა და გაიფიქრა, რომ ქალდანმა დატოვა საშინლად ჩაწყდა რაღაც გულში.
-ხომ არასდროს არ მიმატოვებ იო ? არ მიგვატოვო რა უშენოდ ვერ ვიცოცხლებთ იო.
-ჩუ ახლა შენი ხმა არ გავიგო ,მეორედ არ თქვა ეგ, არაფერი არ მოგივა იმიტომ, რომ არასდროს დაგტოვებ გესმის? რომც გამაგდო მაინც არ წავალ, დაწყნარდი ახლა. ნაზად ეფერებოდა ქალის თმებს და შიგადაშიგ კოცნიდა ვერ ხვდება, რამ აანერვიულა ასე ქალი ბოლოს ეს მის მდგომარეობას დააბრალა. გემრიელად აკოცა ყელში შემდეგ მუცელზე და ფეხზე წამოაგდო.
-აბა წამო ვჭამოთ, მერე ზღვაზე გავიდეთ ბავშვები გველოდებიან.
სიხარულით დათანხმდა ლიკას გაკეთებული ხაჭაპურები შეჭამა, შემდეგ საცურაო კოსტიუმი ჩაიცვა, ზემოდან ისევ თხელი სარაფანი, თმები მაღლა აიწია და იოანესთან ერთად გაუდგა გზას. არასდროს დაყვება მანქანით უყვარს ფეხით სეირნობა რაღაცნაირად აწყნარებს. ბათუმიც უყვარს და აქაური ხალხიც. ისეთი ხალხია ისეთი ატმოსფერო თავი საკუთარ სახლშ ჰგონია. გამველელების ბედნიერება ჩამდგარ თვალებს, რომ ხედვას მის მუცელზე ფართოდ იღიმება, უღიმის ყველას ვინც კი შემოხვდება და საპასუხოდაც იღებს ღიმილს, ამ დროს იმდენი გრძნობით იმუხტება იმდენით, რომ ჰგონია ვეღარ ისუნთქებს. შორიდანვე დაინახა როგორ მისდევდა გიორგი გაბუტულ ნენეს აშკარად ისევ იჩხუბეს ეს ორი წამდაუწუმ კამათობენ, ყველა ხვდება რაშიცაა საქმე, მაგრამ არავინ არაფერს ამბობს ამასწინათ მოკრა ყური ერეკლეს და გიორგის საუბარს და იმის შემდეგ ელოდება როდის ეტყვის ბიჭი გოგგოს სათქმელს.
-ალისია დაიჭირე. აქოშინებულმა გიორგიმ დაუყვირა ჰოფმანს, ამანაც მაგრად ჩასჭიდა მეგობარს ხელი და სულ ძალით მიუყვანა კაკაბაძეს.
-ახლა რაღა მოხდა?(იოანე)
-მიყვარხარ მეთქი და გამომექცა. უდიდესი სითბოთი ჩაილაპარაკა კაკაბაძემ და გოგონას სულ ძალით ჩაეხუტა, ალისია, როცა მიხვდა იოანე ადგილიდან დაძვრას არ აპირებდა სულ კინწისკვრით გამოაგდო.
-რატომ გამომაგდე?
-მარტო უნდოდათ ყოფნა კაცო. თბილად აკოცა ყელში კაცს და სარაფანი გადაიძრო. ყველას მიესალმა იქვე დადებული ვაშლი შეჭამა და შეზლონგზე წამოწვა, მართალია ზღვაში არ ჩადის, მაგრამ მაინც უყვარს აქაურობა, ზღვის ხმა, სითბო და მისი მეგობრები რათქმაუნდა.
-აუ იო
-რამოხდა ბუთქუ?ღიმილით კითხა იოანემ ,ბავშვებმა ჩუმად ჩაიფხუკუნეს და როგორც კი ალისიას გაბრაზბეულ თვალებს კიდეს მზერა შეეცადნენ დასერიოზულებულიყვნენ.
-ბროწეული მინდა
-რა? გაოცებისგან თვალები გაუფართოვდა ენდის
-ხო ბროწეული მინდა
-ალი შენ ვერასდროს იტანდი ბროწეულს. წარბის აწევით უთხრა ენდიმ.
-მაგრამ ახლა მინდა
-კარგი წავალ მოგიტან დაწყნადი, კიდევ ხომ არ გინდა რამე?
-მმმმ არა თუმცა ვაშლი მინდა მწვანე.
-ჩემი მადიანი. წასვლამდე ჩასჩურჩლა ქალდანმა ჰოფმანს ყურში და საფეთქელზე დაუტოვა კოცნა.
უკვე სახლის გზას ადგან და იოანე კიდევ არსად ჩანს ბავშვებმა არ გამოყვნენ ბარში მივდივართო, თვითონ ტაქსით გამოუშვეს სულ ბუზღუნ ბუზღუნით აუყვა კიბეს კარი,როცა გააღო ფართოდ გაეღიმა ოთახში შუქი არ იყო მხოლოდ მკრთალად ანათებდა იქაუროას ბუხარში მოწიკწიკე ცეცხლი. ყველაფერს ვარდის ფურცლებით გაკეთებული ბილიკი და წყნარი მუსიკაც ერთვოდა თან .ის იყო ბუხართან მივიდა მუცელზე ხელების შეხება იგრძნო
-ბუთქუ. შეცვლილი ხმით ჩასჩურჩლა ქალდანმა და ყელში აკოცა, ზუტად ისე მხოლოდ ქალდანს, რომ გამოდიოდა. მუხლები მოეკვეთა, გააჟრიალა, გული აუჩქარდა, კაცის ხელს დაეყრდნო და წელში გაიმართა. ნელა შეტრიალდა ქალდანისკენ და მაგრად ჩაეხუტა.
-ძალიან მაგრად მიყვარხარ თბილო სვანო.
-მოიცა რაო როგოროვო?
-თბილო მეთქი. მწვანე თვალები შეანათა ჰოფმანმა
-ეს თბილი სვანი რა პონტია?
-აქამდე სვანი, ვინც შემხვდა ყველა მუდამ დაბღვერილი და სერიოზული იყო, შენ კიდევ ჩემი ღიმილა თბილი სვანი ხარ .სწრაფად ჩამოარაკრაკა ქალმა და კაცს ნაზად აკოცა
-მმ ტკბილო. ღიმილით ჩაილაპარაკა ქალდანმა და ქალის ტუჩებს კიდევ წაეტანა
-აბა ჩემი ბროწეული? გაბრაზებულმა შეხედა ალისიამ
-აი იქ დევს და აიღე. ღიმილით წავიდა მაგიდისკენ და როცა დახედა, რომ არა გვერდით მდგარი იოანე აუცილებლად წაიქცეოდა. ბროწეულის გვერდით პატარა ყუთით ბეჭედი იდო, ქვევით კიდევ თაბახი წარწერით „გამომყვებით ცოლად“? ყველაზე ბედნიერი იყო იმ მომენტში, იმდენად გააბედნიერა კაცის თ-მ, რომ სისხლი აუდუღდა.
-აბა რას იტყვით ბუთქუნებო?თბილი ხმით ჩასჩურულა ქალდანმა და ქალს უკნიდან აეკრო.
-თანახმა ვარ. <<წამსვე შეჰყვირა ალისიამ და კაცისკენ შეტრიალდა>> ორივენი თანამხა ვართ. ის იყო ალსია ხელშ უნდა აეყვანა, რომ ქალის ტეელფონე ზარი გაისმა, ექიმი იყო.
-გისმენთ ბატონო მერაბ.
ვერაფერს მიხვდა იოანე, ხოლოდ იმას გრძმობს თუ როოგორ უჭერს ხელზე ხელს ალისია და ვერ გაუგია რა ხდება, როგორც კი გათიშა წამსვე კითხვები დააყარა ქალს.
-რაო? რამოხდა?რატომ დარეკა?
-რაო და ჩვენ ორნი ვერ გამოგყვებით ცოლად იო.....
-რაა? თითქმის იყვირა ქალდანმა ვერაფერს მიხვდა
-ხოო ჩვენ ჩვენ სამნი ვართ
ქალის პასუხმა სულ დააბნია ქალდანი ვერაფერს მიხვდა, თმაზე ნერვიულად გადაისვა ხელი და ძივს შენარჩუნებული სიმშვიდით კიტხა ქალს
-ალისია წესიერად ამიხსენი.
-ტყუპებიო იო გესმის? ტყუპები გვეყოლება. ხმამაღლა შეკივლა ალისიამ და გაფითრებულ იოანეს ყელზე ჩამოეკიდა, იონაემ გაუცნობიერებლად შემოხვია ხელები ბოლოს, როცა მიხვდა, როცა გაიაზრა წამსვე აივსო ბედნიერებით. ხელის კანკალით მოეფერა ქალის მუცელს შემდეგ ტუჩები მიაწება ზედ.არავინ არ ყოფილა ა, წა,ს არავინ მათზე ბედნიერი


ბავშვებოოო აი ესეც თქვენ ჩემგაააან ხვალ დავდებ ბოლო თავს იმედია თავი არ შეგაწყინეთ მიყვარხართ ძალიან მაგრად ველი კომენტარებს