ეს ლექსი ეძღვნება ჩემს ანგელოზს უპირველესად, შემდეგ კი ყველა მანდილოსანს, მინდა ყველას გისურვებთ ჭეშმარიტი სიყვარულის ძალა გეგემნოთ. შენ კი, ჩემო სიცოცხლე, მხოლოდ ერთ რამეს გისურვებს შენი ეგოისტი მეორე ნახევარი, სულ ჩემთან ერთად ყოფილიყავი ყველგან და ყოველთვის!

ჩემი გული საყდარია,
სულო ჩემო, ნახე!
როგორც ხატი, ასვენია,
შიგნით შენი სახე.

ჩემი გული მინდორია,
ობლად გადაშლილი.
შენი სახე დაჰფენია,
ვით ყვავილი შლილი.

ჩემი გული მობიბინე,
ჯეჯილია ნაზი,
შენი სახე ეფინება,
როგორც ფიანდაზი.

ჩემი გული.. უფსკრულია,
ვერ ჩასწვდება თვალი...
შენი სახე შიგ ციმციმებს
როგორც ნატვრისთვალი.

ჩემი გული დარბაზია,
ღვთით ჩამონაქნარი,
ტახტრევანზე ასვენია
შენი ფერი თვალის.

მე წარსულის ვაება ვარ,
ჩუმი სევდის ჩრდილი..
შენი თმები გიშერია,
მასზედ გადაშლილი.

მე ვარ დიდი ოკეანე,
როცა ვხუჭავ თვალებს,
შენ ხარ ჩემში ჩამავალი,
მოელვარე მთვარე.