ღამემ, უსაშველოდ შავმა,
დილის სურნელოვან თმებში,
ძალა იხმარა და აჰყვა,
ამ დღეს მეწამული ფერი...
შენ, თუ გგონია რომ წავალ,
ალბათ არ გცნობივარ კარგად,
სხეულს შეუძლია მოგცეს,
მაგრამ სულაც არ მსურს დაცდა.
დილის სურნელივით სპეტაკს,
შეგრჩა მხოლოდ ჩემი სუნთქვა,
მარტო მაგ თვალებით მიცქერ
''სულ რომ არ მალავენ სევდას.''
როცა ადგები და წახვალ,
სურვილს განასხვავებ გრძნობით,
ღამეს დაივიწყებ, რადგან
არ მსურს მეტი მოგცე გული.