მიზიხარ გვერდით და
შენს თავთან კამათობ,
უეცრად საყვარლად...
საყვარლად მიღიმი,

მე ვხვდები ღიმილმა
რომ,უკვე დამათრო
ვერ გკოცნი ამიტომ,
მინდება კივილი...

მე ისევ ვდუმვარ და
არაფერს არ ვამბობ,
სიყვარულს ჩვევია,
მიყვარხარ "ძილივით",

დილით რომ,ჩემს ტერფებს
ტერფებით გაათბობ,
"ბავშვი ხარ" რომ მეტყვი,
მექცევი ჩვილივით...

ფიქრები მიტაცებს,
შენ ისევ კამათობ,
მიმიკაც შეცვალე,
აღარ გაქვს ღიმილი,

მე ისევ ჩუმად ვარ
არაფერს არ ვამბობ...
და როგორც მანამდე,
ახლაც მსურს კივილი.