ღამე დალალებში როცა ჩამიჯდება
და სულს შემიხუთავს ნესტი ოთახების
როცა სიმარტოვე ფილტვებს ამომივსებს
მაშინ მახსენდები მთელი გემოვნებით
წუხელ ეს ქალაქი დელგმამ ჩაამუქა
თოთქოს ყოველი დღე გვქონდეს თვალმზიანი
სადღაც ქუჩის ბოლოს თითქოს დაგლანდე და
მერე სულთან ერთად სადღაც უცებ გაქრი
ალბათ შენთან მშვიდად მიდის პროცესია
როგორც ყოველ კვირას წირვა სამებაში
ახლაც ვიცი როგორ მშვიდად გძინავს
მშვიდი გულის ცემა აქვე გვერდით მესმის
ერთხელ რა მოხდებ როცა ჩამოწვება
ღამე საზიზღარი ამ ცივ კედლებს შორის
მხელოდ ერთხელ გაჩნდე სადმე აქვე ახლოს
თუნდაც მხოლოდ მზერა დამრჩეს სახილავი.