აჩქარებული გულისცემა და გამძაფრებულად სისხლი ჩქეფს მასში
მახსოვს ის ღამე დედამ მაკოცა და გაიხურა კარები მარტში
წავიდა,მოსწყდა მშობლიურ მიწას ,დატოვა თავის პატარა,სახლში
რაგზით წავიდა,რა ქუჩებს მიჰყვა,იქნებ გაცურა,სციოდა ნავში
ან თუნდაც ბევრი იარა ტყე-ღრე,გადაუფრინა სამშობლოს ცაში
ვინიცის,მიწას როგორ დაეცა,ბზარებიც იმატებს ნელ-ნელა ხმაში
მონატრებისგან ცრემლები უდუღს,თავი შესწირა ოჯახსაც წამში
რაუნდა ,რისთვის გადაიხვეწა,ჭორებიც მალევე გავრცელდა ხალხში
ასე ამბობენ უარყო ქმარი, ამიტომ გავიდა და გაქრა ქარში
წლები იმატებს ,გრძნობებიც,დღითიდღე ხუნდება ტანში
ტანჯვით გალეულ დროში ირევა მოლოდინი და ყურება გზაში
პატარას არ ახსოვს დედის ღიმილი ,დაბნეულია,ვის უცდის კარში
გაკვირვებული შეჰყურებს უცხოს,დედას ცრემლები აწვება თვალში
სათქმელი ბევრია,როგორ დაიწყოს ,მაინც დუმილი მძვინვარებს მათში
ხვდება,კარგია დედის კალთაში და ძველი კადრებიც კვლავ ჩნდება თავში