ოთახში დუმილი
ჯოჯოხეთური სუფევდა...
კედლები დაკაწრა
უთქმელმა სიტყვებმა...
ხრიალი ამოყვა
ჰაერის ნაკადს და
სიჩუმემ ისევ
განგაში ატეხა...
კანკალით
იატაკს სხეული არხევდა...
დახსნილი ვენიდან
გრძნობები წვეთავდა...
მოვიდა ჩვეული
ნაკადით ტკივილი...
სულ ყველა იმედი
ერთბაშად წალეკა...
დაიმსხვრა ოცნებით
ნაშენი კოშკები...
ნანგრევში ისევ
სხეული აღმოჩნდა...
ფანჯრიდან ხტებოდა
დუმილის ავტორი...
ცახცახი ისევ
სხეულმა ითავა...
უეცრად იგრძნო
კლანჭების შეხება...
სხეული ისევ
ფიქრებმა დაკაწრა...