ავაბრიალოთ ცეცხლი,
დავლურს დაუვლის ტაფა,
რომ ფანტელივით თეთრი
კარაქი აჰყვეს სწრაფად.
სანამ დაცხება ისე
ცხიმი დაიწყებს დნობას,
ავიღოთ ძეხვი.. სიგრძე
გავუასკეცოდ ორად.
კუბიკ რუბიკად დავჭრად,
სურნელოვანი ხორცი,
რამე ავაწყოთ თუნდაც
თუკი ვიქნებით მოცლით..
ჩავუშვათ ცხიმის ცეცხლში,
წამოწითლდება როცა,
მისი ცოდვების ცოდნით,
კვერცხი მოვასხათ მლოცავს..
სამი სჭირდება წუთი,
დასასრულებლად კერძის,
თუმც გემოვნებით ხუთი
თუ მხედრულ ვახშამს ეტრფის
ეს დრო ჭირდება ომლეტს,
იაფ და ნუგბარ რამეს,
სხვა ინსტრუქტაჟი მომეც,
ისეც ვაკეთებ ამებს...

წავიკითხე თუ არა
ფართხაფურთხით ჩავიცვი,
გამოსვლისას გათელილთ
ცოდვით გზაში დავიწვი..

ყველა მეკითხებოდა
შენ გიჟი ხომ არ ხარო?!
გამატარეთ, გამიშვით,
იღუპება სამყარო!

ასე განგაშ-წრიაქით,
მოვიარე ქუჩები,
დამისველეს თრიაქით,
მოყინული ტუჩები..

შველის გარდა არავინ,
არაფერი მახსოვდა,
გზაში სხვისი კარავი
წამომეღო სახსოვრად,

ვდგავარ ახლაც ქუჩაში,
დაგეძებ და ვმათხოვრობ,
დამავიწყდა მეკითხა
წამოსვლამდე - სად ცხოვრობ?!

გაიხარე მუზისათვის და მადლობა ლამაზი ლექსისთვის

ვაიმეე ვაიმეეე რომ იცოდეე როგორ მიყვარხარ ❤️❤️❤️❤️ პირიქით შენ ძალიან დიდი მადლობაა ❤️❤️❤️



საერთოდ არაფერი არ მწყინს, დაწერეთ რაც გსურდეთ ❤️❤️ როგორც შემიძლია და როგორც მეწერინება ისე ვწერ ❤️ მადლობა რომ წაიკითხე ❤️

ლამაზი იყო მართლა,მაგრამ უბრალოდ მეტი რომ გეცადა და უფრო მეტი რომ დაგეწერა ეს დასასრული არ იქნებოდა "უმარილო"...და უფრო დავნაყრდებოდი ასე რომ ვთქვათ ამიტომ სამომავლოდ უფრო გრძელი ლექსით გამახარე

ვეცდები.
მადლობა რჩევისთვის ❤️
მადლობა რომ მკითხულობ ❤️