ის მინდოდა ჩემს მკლავებზე,
რომ მენახე მძინარე
გრძნობებიმაქვს...თითქოს
ჯებირს ეხეთქება მდინარე

მერამდენედ მესიზმრება
შენი ლურჯი თვალები
აღარ მინდა მე ასეთი
ძილი განაწვალები

აღარ მინდა რომ სიზმარში
გეძახოდე სიცოცხლეს
გული ამდენ ტანჯვისაგან
უკვე ვეღარ იცოცხლებს

უკუნითსაც მინათებდა
შენი ერთი ღიმილი
ლახვარი მაქვს ჩასობილი
ჩვევად მექცა ტკივილი

მითხრეს ამდენს ნუდარდობო...
კაცია და გუნება
მეხომ შენი შესადარი
არვინ არ მეგულება

და აღმოვჩნდი მონატრებას
მე მსხვერპლად შეწირული
სიყვარულის ლაბირინთში
სულ მარტოდ დაკარგული

ვეძიებდი შენს სახეს და
მაინც ვერსად ვპოვე
გულის კარზედ მიგაბი
და მაინც მიმატოვე

იმედია თავს დავაღწევ
ალბათ დრო მჭირდება
ასე როგორ მოახერხე
გულზედ ჩაჭიდება

განა ასე ძნელი არის?
მაინც დაგივიწყებ
სიცოცხლე არ მორჩენილა
მე თავიდან ვიწყებ.