,,სანაპირო, ზღვის ტალღები, სიგარეტი, გრძნობა ჩემი ნაცრისფერი, გაბზარული ღვინის ბოთლი, მენატრება სიყვარული ზამთრისფერი, ფიქრი შენზე კვლავ მომიტანს მე ძველ სევდას, და დაიწყებს უნებურად წვიმას ზეცა”.
საღამოობით, რომ ვიჯექი ზღვის პირას და ვუყურებდი თუ როგორ ღელავდა ტალღები ის დრო მენატრება.. გვერდით, რომ შენ მეჯექი და მე მიყურებდი, როგორც ზღვის ამაღელვებელ ტალღებს აი ეგ დრო მენატრება... როცა წუთში 60ჯერ მეუბნებოდი თუ
და თეთრი ზეცა ნელა ბინდდება მე შენზე ფიქრი ისევ მეძახის, მე შენთან ყოფნა ძლიერ მინდება. შენი თვალების ნაცნობი ფერი მაკლია მაშინ და მენატრება, როცა მილეულ მზის შუქს შევცქერი არ ვიცი, ასე რად მემართება.
იცი სევდა არის ახლა ნაცრისფერი სევდას ბოლო აღარ უჩანს ღამე არის ახლა ნაცრისფერი ღამეს სევდა აღარ უჩანს, შენზე ფიქრით მგონი გავგიჟდები ვენებს გადავიჭრი სისხლით დავიცლები,