და თუ...

მე არ მეშინია სივრცის,
ჩემს ეგოს ვატან ქარს,
და თუ ეს ყველაფერი ღმერთმა იცის,
წაიღოს ქარმა მე ვაძლევ ხმას.

და თუ ყველაფერი ისევ რიგზეა,
რატომ ხარ ჩუმად მითხარი რამე,
შენი თავის მართვა დამოკიდებული ფიქრზეა,
ვარსკვლავებთან დავრჩით მხოლოდ მე და ღამე.

აქ მხოლოდ ხელოვნების სუნია,
დარაზეთ ყველა სიკვდილის კარი,
აქ ისევ ხელოვნების სუნია,
აიღეთ ხელში უკვდავების ფარი.

მე ისევ ვზივარ და ვწერ სტროფებს,
ხელოვნება ჩემშია მარად,
ისინი ბირჟაზე ტენიან თოფებს,
რად მინდა თოფი, ჩემი თოფი სიტყვაა მარად.

და თუ ვინმეს უკვდამდის შურდა,
იესოსავით გაგაკრა ჯვარზე,
გასაჭირის დროს მოგთხოვა ხურდა,
წიხლი მიარტყა ყველა იმ ჯავრზე.

⚫ნიკა შეყილაძე