- სიკეთეს ყიდი? რამოდენა დამდგარა რიგი,
ისმის კამათის, გინების და ვედრების ხმები,
საღამოს კეტავ, დახლის უკან მონაგებს ითვლი,
და მერე იქვე სიბნელეში სულ მარტო რჩები.

- იმედსაც ყიდი? ვაჰ რარიგად აღზევდი ბიჭო,
კარგი საქმეა, ახლა ყველას იმედი შია,
მენდე რომ ვიცი, მე ხომ ჩემი თავივით გიცნობ,
ასეთ საქციელს სიმდაბლე და სილაჩრე ჰქვია.

- ნიღაბზე ირგებ ახალ ნიღაბს, გამძიმებს ვხედავ,
ახალი დღისთვის ემზადები ვიტრინებს აღებ,
და როცა ვფიქრობ გასაყიდი რა დაგრჩა ნეტავ?
ვაჭრობას იწყებ, სიყვარული გამოგაგქვს დახლზე.