და როცა მგელივით მარტოს,
მივძუნძულობდი გზაზე,
ცრემლი არასდროს,
ჩამომვარდნია თვალზე.
როცა, ამხელა გზაზე.
გზაზე, ეკლებით სავსეს.
ხანდახან, უკუნეთ ღამეს.
ხანდისხან, მოთოვლილ გზაზე.
ხანდისხან მშიერსაც, ნაიარევსა ტანზე.
ხანდისხან, ზურგს ვერ ვწვდებოდი.
დაჭრილს, ნასისხლარს ტანზე.
რამდენჯერ, დაცემის მომენტში,
ამიხედნია ცაზე.
და, მე მინახავს ღამეს.
შავ-თეთრი ფერადი მთვარე ...