არყით მთვრალი ვარ,
ჰო ჰო მთვრალი ვარ!
სამ ნაფაზს ვარტყამ,
მაინც არ მშველის.

ისევ არაყს ვსვამ და ვფიქრობ,
ვფიქრობ, ვფიქრობ და ცრემლები მახრჩობს,
და ისევ არ მშველის დალოცვილი,
მინდა ჩავიხრჩო არაყში თავი,
მაგრამ ვერ ვშვები და საქმეც ესაა!

ოჰ, გადის წლები და იცვლება რამე?!
არაყს ვსვამ ისევ და მითრევს ქვესკნელში.
ცრემლებიც არ მდის უკვე გამიშრა,
მაგრამ მაინც ველი გამონათებას.

გამოინათებს და ამოვისუნთქებ,
ო, როგორ ველი ნეტა იცოდეთ...
მაგრამ მე მაინც არ დავნებდები!
მაინც მოვიპოვებ სულის სიმშვიდეს.

და მე მოვისვრი ამ საწამლავს,
რომელიც წლებია ქვესკნელში მითრევს.
და უკვე ვიბრძოლებ, რომ დავამარცხო,
რომ დავამარცხო ეს უკუნითი.