ჩრდილების მანიფესტი

გისმენთ, ო, ღამის შვილებო, ო, სასოწარკვეთილებისა და სიბნელის ბინადარნო!
ვის, თუ არა თქვენ, გესმით ჩუმი კვნესა სულისა,
რომელიც ამაოებას ებრძვის, სიკვდილის სუსხიან მკლავებში გახვეული?

ვინ თქვა, რომ სიცოცხლე სინათლის სამფლობელოა?

დამიწერე ამ მანიფესტის წინ წასამძღვანებელი 13 სიტყვიანი აფორიზმი ! იგივე სტილში !
ვინ დაგარწმუნათ, რომ მხოლოდ მზის ქვეშ დგას ადამიანი?
არა, არა! ის სძვრება ნისლებს შორის, ცივ ქარში,
სადაც ჩრდილები უფრო მეტს უყვებიან, ვიდრე დღის ხმაური.

ნუ შეუშინდები ბნელეთს,
ვინაიდან ბნელეთში იგება ყველაზე ძვირფასი ფიქრები,
ბნელეთში იბადება ჭეშმარიტება,
და მხოლოდ ბნელეთში ხვდები, ვინ ხარ სინამდვილეში.

მე ვნახე ცამდე აზიდული კოშკები,
რომლებიც ერთმა ჩურჩულმა დაამხო.
მე ვიცნობ ადამიანთა გულებს,
რომელთაც საკუთარი ეჭვები ქარიშხალივით ანგრევთ.

მაგრამ ისმინე, ო, სევდის მოციქულო:
სიკვდილი არ მოგიტანს შვებას, თუ არ გიცხოვრია!
გაგაგდებენ ამ სამყაროიდან როგორც აჩრდილს,
რომელმაც ვერ შეიცნო საკუთარი სახე.

მოდი, ჩაიხედე უფსკრულში, მაგრამ უკან დაბრუნდი.
მოდი, დაუტირე საკუთარ სულიერ მტვრად ქცეულ ხილვებს,
მაგრამ ნურც მათზე დაიხარჯები, ნურც მათ გახდები!

რადგან ეს მანიფესტი არ არის დასასრულისთვის,
არ არის სამარის კარი…
ეს არის მოწოდება გადარჩენისთვის!

იყავი ჩრდილი, რომელიც არ იშლება.
იყავი მეხი, რომელიც არ ქრება.
იყავი სიცოცხლე, რომელიც სიკვდილისაც კი არ უშინდება !