წვიმებს მოიტანს ეს შემოდგომა

წვიმებს მოიტანს ეს შემოდგომა, დღეებს მოიტანს უერთმანეთოს, გათელა ფიქრი ფოთოლთა თრთოლამ, მთვარის მკრთალ შუქზე ღამეს მიაპობს.

????

•შემოდგომაა ირგვლივ ახლა ძვირფასო და ამედევნენ ოქროსფერი ფოთლები ისევ•

არვიცი

აღარ უყვარხარ არავის, დედამიწაზე ასეა თურმე. ჩქარ მდინარეში, წყალი მდორდება, სავსეა უკვე.

ფენიქს

და როცა მგელივით მარტოს, მივძუნძულობდი გზაზე, ცრემლი არასდროს, ჩამომვარდნია თვალზე.

მზე მინდა

ქარი ფლეთს აფრებად გაფენილ ოცნებებს. გაფრენილ წამებსაც სცოდნიათ წუხილი.

ცა მაწვდის ხელებს

ხშირად ცარიელს ცა მაწვდის ხელებს, ღრუბლების სახით, ის მჩუქნის მცველებს.

გეძღვნება შენ ( იკას)

მინდა, მთაში მქონდეს ერთი ციდა ოდა ოდის უკან ჩანდეს დათოვლილი მთები. აივანი ტბას რომ გასცქეროდეს, ჰოდა დაცურავდეს ტბაში ორიოდე გედი.

სიმარტოვე

ნუთუ კვლავ მტოვებს ეს სიმარტოვე აღარ მაგონებს წარსულის ნაძრახს, ასე მგონია, ვფიქრობ, მიმატოვეს ვეღარ გავარჩევ მტყუანს და მართალს,

კამათი

დავიღალე ყოველდღე კამათი, და ასე გადიოდა ყოველი საათი. ალბათ ამასაც ცოტას დაიცდი, და მე ამ ყველაფერს განვიცდი.

აზრი

მორტო ყოფნას მივეჩვიე არ ყოფილა მართლა ძნელი სიყვარულმა დამაბრმავა დამავიწყვა ყველაფერი ისე მიყვარს იდუმალად ქუჩებიდან ნაზი ცქერით თვალს გავახელ შევციცინებ ჩემს გარეშე როგორ მღერის