თვალები გეტყვის

ისვ ჩემი თემო,.. ალბათ მგონია ვერასდროს შეველევი.თვალები გეტყვის (თუ ჩახედავ) რა ჰქვია ტკივილს და შენს გარეშე ცხოვრებაზე ატირდებიან. თუ შეიძლება გამოძებნო რამესთან წილი ეს პირველ რიგში უღიმღამო ამინდებია... გავდივარ სახლებს (შენს გარეშე), დგება

სუდარა!

მაგ სუდარაშიც რა ლამაზი ხარ ესეთი თეთრი, თითქმის ნაზიც ხარ ნეტავ რატომ ვარ ჩვენ ეხლა ესე?! შენ სადარაში, მე კი კვლავ ფეხზე!

თათია ტალაშვილს

ჩემს მეგობარს მივუძღვნი ამ ლექსს სულ პატარას თუმცა გასაგებს ბევრს ვერ ვპოულობ შენზე გასალექსს შენ კი პოულობ ჩემს გასაღებს

მოვალ

ქვეშეთის ძალების აღმავლობის დღეს მე შენთან მოვალ,მოგიყვან მტრედს დიდი ხნის გაყრილ,არეულ გზებს კვალს წავაშორებ,შევწირავ ძღვენს

ქეთი კაკაურიძეს

შენთან მეგობრობამ ძლიერ გამახარა შენთან მეგობრობამ დარდი გამაცალა ამ მეგობრობამ ცხოვრება გაანათა ქეთის გულთბილობამ თბილად დაგვანათა

მიდი, გაახილე თვალი

მიდი, გაახიე თვალი, მიდი, მითხარი, რომ აქ ხარ, სული გამითეთრა შენმა მკერდძე დამჩნეულმა დაღმა.

ღია ცის ქვეშ

მივნატრი წუთებს ისევ შენთვის მიმაფრენს, ყოველი სრულიად მომიღებს ბოლოს - თურმე ვის ვმონობ, არავის შენს თვალებს მხოლოდ შვილმოკლულ დედის ცრემლივით შემომაღამდი და ვგლოვობ.. არასოდეს! გახსოვდეს სიტყვები უბრალო მწერლის, უბრალოდ მოდი ჩამხედე თვალებში

ხან სჯობს რომ მოკვდე გააგრძელო ვიდრე სიცოცხლე!

ღვთის ძე დაგყავდა სხვისთვის მალულ სპეტაკ ბუნებით, მუდამ გტკიოდა ბოროტთათვის როგორ ეწამა. ცხოვრებისაგან დაუწერელ კანონ უცვლელით - შენც ერთ დღეს ჩუმად მიიცვლები როცა მზე ჩავა.

დაგპირდი

ყალბია ნისლიც და სულ ყველა ამინდი, ვიქცევი,სხეულში ძალაც რომ, აღარ მაქვს... მინდება ადგომა როგორაც დაგპირდი, სისხლძარღვებს ბგერები მჯაში გადააქვს. მაღელვებს სიბნელე...

ნუთუ

სურნელება შენი მათრობს,როგორც ნაზი შამპანური , თვალები კი შენი მახრჩობს ვით წყალი ადიდებული. მინდა ძლიერ ჩაგეხუტო,მორიდება მიშლის მხოლოდ, თავდახრილი ვდგავარ შენს წინ რეაქციას ველი მხოლოდ.