ლექსეით დავთვერი

ფიქრებში დამჩემდი ნისლიან სისხამზე, სიზმრებშიც გეძებე ღრუბელთა თაღებში, ტუჩის კუთხეში გაკრთა სინანული, მომწყინდა წარსულის ტკივილზე თარეში. მაგრამ ვერ ვერევი ფიქრთა ქარტეხილებს,

ზოგჯერ მეგობარს მეგობრად არ ვცნობთ

იმის გამო რომ კაცი კაცს არ ძმობს, ზოგჯერ მეგობარს მეგობრად არ ვცნობთ, ხშირად ეჭვები შეგვაქვს მათში, ვინც მართლა ერთგულად გვიდგას მხარში...

შენ ჩემი არ ხარ და არც იქნები

შენ ჩემი არ ხარ და არც იქნები რადგან შენ არ გაქვს ჩემზე ფიქრები დრო გავა მეტყვი”იზრუნე თავზე, მე სულ სხვა მიყვარს და ვფიქრობ მასზე.

ბედნიერება წვრილმანებშია...

პეპლები მუცელში დანავარდობენ... თავში ჭინკები არ ჩერდებიან... ჩემო სიცოცხლევ, ახლა დავრწმუნდი იცი? ბედნიერება წვრილმანებშია...

მე ვარ გრძნობების მცირე სამყარო

ვზივარ უაზროდ გლოვის კედელთან და დღის სინათლე მიბრმავებს თვალებს, როცა სინაზის გამონათება გააფერადებს წლების ნაკვალევს,

და როგორც მანამდე, ახლაც მსურს კივილი.

მიზიხარ გვერდით და შენს თავთან კამათობ, უეცრად საყვარლად... საყვარლად მიღიმი, მე ვხვდები ღიმილმა

მენატრები დიდი ხანია

ზოგჯერ მინდება,გავამხილო მეც ჩუმი დარდი ხანდახან მინდა,მხოლოდ ის ვთქვა,რაც მიხარია ცად აგამაღლებ,თითქოს ახლა,დღეს შემიყვარდი მაგრამ მიყვარხარ,მენატრები დიდი ხანია

ისევ შორს

მთვარიანი ღამის ორი საათია, შუა ქალაქისკენ მივალ მგლოვიარე. ფიქრში უიმედო ხმები გადადიან, როცა სიშორეზე ტირის როიალი.

წარსული ანგრევს აწმყოს და მომავალს...

წლობით ნაგროვები ტკივილი ნელ-ნელა ჟონავს უკვე ვენებიდან... წარსულის მწარე გამოცდილება ანგრევს აწმყოს და მომავალს ერთად...

ამინთეთ თვალები! წამსვლელმა ჩააქრო

ამინთეთ თვალები! წამსვლელმა ჩააქრო, ასე რომ მიყვარდა თვალებიც რომ ვანდე?!