თავისუფლებას ვნატრობ

თავისუფლებას ვნატრობ ოდითგან სიკვდილს მსაჯულად დავუდგებოდი ვერ მეკარება თავად ბუნების გარდაუვალი ნაწილი კოცნის.

გვიანია

გულში ფეთქავს მონატრება სიყმაწვილის,

ვიყავი ბოდბეს

მე მხოლოდ ერთხელ ვიყავი ბოდბეს, მახსოვს მზე სითბოს აფრქვევდა ირგვლივ, მაშინ ვიხილე პირველად ბოდბე სიმშვენიერე ამ წმინდა სივრცის.

ზმანება...

გულში ჩამიკარი სული ამიტირე გრძნობის მოზღვავება ქარში გამიბნიე და შორს წამიყვანე ძალიან შორს მთები ამატარე ძღვები დამიშრიტე,

მოხუცის გრძნობა...

იცი რა ძნელია როცა გეტყვიან, რომ არ ხარ სიყვარულის ღირსი იცი რა ცუდია როცა ქუჩის ბოლოს დღეს უკვე აღარავინ გიცდის ახლა გაზაფხულიც ზამთარია თეთრიც შეგპარვია თმაში შენზე აღარავინ აღარ ფიქრობს და მარტო ზიხარ ცხოვრების ნავში აღარ გიხარია ვარდების

როცა ...

როცა ცრემლები ბალიშს ეცემა როცა სიმარტოვე დაგიმონებს ერთხელ მინატრე რა მოხდება შენთან მოვალ და დაგიჩოქებ,

თუკი.....

თუკი არავის აღარ სჭირდები, თუკი ცხოვრებამ აზრი დაკარგა, თუკი გაძალებს შენი ფიქრები, იფიქრო ცუდზე რაც კი გადაგხდა,

ფერადი ფურცლები

ვაგროვე ფერადი ფურცლები მინდოდა ოცნება დამეწყო, მინდოდა ფერების სიჭრელეს ეს ჩემი ცხოვრებაც აევსოთ! ვაგროვე ფერადი ფიქრები ოცნებებს მივდევდი კვალდაკვალ, მინდოდა ეს გულიც გაევსოთ... ოცნებად დამირჩა კვლავ და კვლავ!

ამ ქარიშხლიან ღამეს

ამ ქარიშხლიან ღამეს, როცა მზე დახრის მკლავებს, შემომაკლდება წამის ურჩი ლოდინი ამ დღეს... და ამ ქარიან ღამეს გრძნობა ძველ კედლებს ამსხვრევს, რადგან ვოცნებობ შენზე, როცა ზღვა ფიქრებს არევს...

ბუნება

როცა შექმენი ესეთი ლამაზი ადამიანი კიარა ბუნება შენი შეცდომა ჩვენი არსებობა ამას გული მეუბნება. ჩვენ ცხოვრებასაც ვაგინებთ, და თითქოს სიცოცხლეც მითია ვამბობთ რომ არ ღირს სიცოცხლე, რადგან ის დროებითია. ჩვენ სუიციდს მივმართავთ რადგან ტკივილმა გვატირა