უბრალოდ ანა!

მე ვარ ღვთისგან მოვლენილი პაწაწინა ქალი, რაუყოთ რომ მე მარგუნა უფალმა ეს ბედი. ანგელოზი შემომისვა მხრებზე როგორც ქარი უხილავად ძალას მმატებს, დავალება ბედის!

დაუსრულებელი ნახატი ...

წერდა და გრძნობებს სევდისფერი თან ახლდა რითმა, ცოდვის ჯაჭვებით დაბორკილი სპეტაკი სული. წერდა და ვიღაც უსათუოდ მიხვდა რომ - მიხვდა ეს იყო გოგო მხატვრისაგან ნახატი ფუნჯით.

...და ვიწყებ

და ვიწყებ ლოცვით "მამაო ჩვენო" და კიდევ ათასს წარმოვთქვამ ლოცვას, თითები თვითონ მთხოვენ რომ ვწერო იქამდე სანამ სხეულში მოკვდა -

მკერდში როგორ დამითბა

მენაცვალე? გენაცვალე! მკერდში როგორ დამითბა მოფერება შენ მასწავლე სიყვარულის გარითმვა. ვხედავ ამ ლექსს რომ კითხულობ თვალი როგორ გიბრწყინავს გული მიმდის რომ გიყურებ ბედნიერს და პირმცინარს

ვიცი

ვიცი სამუდამოდ ღმერთი არ გამწირავს და ახალ სიყვარულს მიძღვნის, ვიცი არ მომიწევს, სულ შენი ლოდინი და შენს სიყვარულზე ფიცი

მონატრება

შენი სურნელი ქარს წაუღია და გული ჩემი არ დაუნდია, თუ მარტოობა შემოგეძია გთხოვ გულის კარი არ გქონდეს ღია გთხოვ ჩემს წერილებს ნუ ტოვებ მარტო

ფერმკრთალდება შენი ჩრდილი კართან

ფერმკრთალდება შენი ჩრდილი კართან, მელოდიაც ჰარმონიას კარგავს, უიმედო მონატრება ბართან ალკოჰოლის სურნელებას ქარგავს...

გოგონას საფლავი

მინდა რომ შუბლზე ნიავად მოგხვდე, და ტურფა თვალებს წამწამად მოგწყდე მიწოდე აწი მე შენი მოყმე, შენი გულისთვის ათასჯერ მოვკვდე, მარად დაგრჩები ლამაზო ვალში, მზერით დამჭერი მარჯვენა მხარში, როგორ გამშვენებს მზისპირზე ლანდში გიშრის მტევნები

დრო არას კურნავს

წამალს ვეძებდი ტკივილების დასაამებლად, მინდოდა რაღაც ძლიერი და ღიმილგამჩენი. ტკივილს კურნავსო - აშუშებსო ყველა ჭრილობას, სად ვიპოვო თქო გამიმხილეთ მისი სახელი. მეც კი დავეჭვდი უნებურად ისე ფიქრობდა, მაგრამ პასუხის გაგებისას მივხვდი კვლავ შევცდი.

შიშველი გრძნობები ...

ისევ ვხედავ წვიმა დარდს, რომ მოაგორებს. \სევდისფრობას შევჩვეოდი შემეშინდა. გიყურებთ და ამ დროს ვფიქრობ, რომ გავთხოვდე და თქვენ ჩემი ქმარი გერქვათ ძლიერ მინდა.