ვიყინები

ულევი დარდი შემივსებს გულს, უაზრო ნატვრა შემიხრავს სულს, დავხედავ საათს, გასულა წლები, ჩავწვები მარტო, საბანში ვთბები,

თვალები დამიხუჭე ცაო!..

ა, იმ ზეცას ვფიცავ...მთვარის ხნულით გავლენულ კალოს, შიშველი მოველ... არაფრით და ყველაფრით მივალ. ნეტავ რომელი ბელტის ყუით შემქმნა უფალმა?!.... ან რომელია ის ხე ჩემი კუბო, რომ უნდა გათალონ?!....ცა იყო ღრუბლის ერკემლებით მიმოფენილი,

❤❤

როცა მას ნატრობ იცი რომ არასდროს დათმობ სულ მასზე დარდობ შენს თავს მას ანდობ მის გამო ყოველდღე ნაღვლობ გიხარია როცა ათბობ სიყვარულით ატკბობ სილამაზით ათრობ და მასთან ერთად არაფერზე დარდობ მის გარდა თავს

ხვედრი

დღეს პოეზია იაფი მეძავივით გახდილია, არც კდემა აქვს და არც სირცხვილი

ორიგინალური სიყვარული

ორიგინალურ სიყვარულს სულ სხვანაირი თქმა უნდა, ერთ გოგოს გულს გადავუშლი, ვიცი რომ მოსმენა უნდა.

მივხვდი, არ ყოფილა ძნელი უშენობა

გრძნობებმა ფიქრებში ღამე გაათია, შენზე ოცნების ამაო იმედმა, სასთუმალს წოლილს, გულაღმა ყოფილს, თვალებ ნაცარ შეყრილს მივხვდი უშენოდაც სუნთქვა შემძლებია.

მერე რა....

მერე რა, თუ შემიყვარდა წვიმა, და მის ხმაში შორს გავყევი ფიქრებს, მერე რა, თუ დამავიწყდა ზღვარი, ფიქრით მაინც ხომ მთებს გადავიფრენ.

,,ცრემლის სახელით"

ბედისწერის მონებად გაყიდულები ვდგავართ... ღიმილიანი სახით ბედნიერები ვჩანვართ... ერთი შეხედვით არავის ვგავართ... ყველა ცხოვრებას ტყვეებად ვყავართ...

მე მოკვდავი ერთი ვიღაც

მზესაც დიდი სიყვარულით მოვიხსენებ ჩემ ლექსებში. მასზე დიდი სითბოს წყარო მე სხვა არსად მეგულება. სხვანაირად რანაირად  არ აფასო ვინც გაცოცხლებს. რომ ათენებს ჩენთან ერთად მთვარის მიყვარს ერთგულება.

სიყვარული

შენი სიყვარულით ვთვრები შენი სილამაზით ვტკბები და ყოველთვის მეყვარები რომ იცოდე მენატრები რატომ აღარ მეკარები?