ესაა ჩემი ოცნება

ოცნებებს ფრთებსაც შევასხავ მე ამას შევძლებ იცოდე. სუყვარულით რომ იხარო ამაზე გულით ვილოცებ. რომ გკითხე ყველაზე კარგი ფერი რასა აქვს გრძნობასო, შენ მიპასუხე სიყვარულს ის ხომ ატარებს ნდობასო.

დაბადების დღეს გილოცავ, მარიამ!

MariamG-ს, ბუტიას და ტკბილ გოგონას. თან ბრაზიანს. ამ ყველაფერს ერთად როგორ ათავსებს არ ვიცი, მაგრამ ულამაზესად რომ გამოსდის წერა ეს ვიცი... თან მისი საოცარი სტილი... მისი გემოვნება, უხეშ ბიჭებზე, რომ გიჟდება და ჩემი ლომიაც მოეწონა...

შენ რომ იცოდე ! (ნიკა კვესელავა)

შენ რომ იცოდე, რას ამბობენ შენზე ღმერთები რატომ შეშურდათ იებს შენი მორცხვი სინაზე, თუ გამიმხელენ ეგ თვალები ოდესმე ცრემლებს აღარასოდეს აღარ დავწერ ალბათ წვიმაზე. შენ რომ იცოდე,რატომ სვამენ ლოთები ღვინოს რატომ კვდებიან პოეტები შებინდებისას,

იცი ახლა რას ვნატრობ? (სატრფიალო)

იცი ახლა რას ვნატრობ? რას განვიცდი? რამინდა? ამ ფურცელზე გრძნობები დავანთხიო კალმიდან, შევერიო ჭაღარად წლებს უმიზნო წამებზე, შენი წმინდა თვალებით ვიპაექრო ღამეზე.

რატომ დასტოვე მოხევე!

ვაი შენ ქვეყნის შობილო, რას ბედავ როგორ ამბობ სად გაქრა ძველი მოხევე გზებს,რომ კოცნიდა ამ დროს! მყინვარს ამაყად მდგომარეს, რომ შესძახებდი მახსოვს შენი ვარ ჩემო მყინვარო,ამაყო კაცის საზრდოვ!

მისს... (Miss)

თქვენი მშვიდი სუნთქვა მიყვარს,მისს...რიჟრაჟის დროს გაგონილი თქვენი ნაზი ხმა...წვიმს,ისევ ისე უმოწყალოდ წვიმს,თქვენ წახვედით,თქვენ წახვედით,მიმატოვეთ კვლავ.თქვენს ღიმილზე კვლავ ლექსებს ვწერ,მისს...ყოველღამით გიხსენებთ და ვსვამ,

"ამოხეული გვერდი" თემურ ელიავა

ნისლის სურნელი მოშორდა დილას,ფანჯრის მინაზე შენს სახელს ვწერდი,ვხედავდი,როგორ დაჰქონდა ნიავს ამოხეული წიგნიდან გვერდი.მას მეოცნებე მკითხველის ნაცვლად ესალმებოდა დახრილი კედრი,ფრთხილად დაეცა ნაწვიმარ ასფალტს ამოხეული

ცოდვანი

ყველას ეზღვევა ცოდვები განა?არა, ცხოვრება უსამართლოა,აქ უკვე ყველა ტყუილით ცხოვრობს სიმართლის მხოლოდღა, მოსჩანს მარცვალი,იცით? აქ სამართალს არავინ ეძებს,აქ სამართალი უაზრო ბოდვაა,იცით? აქ წყვდიადში ყველანი კვდება,ცოცხალი მხოლოდღა

უფერული ცხოვრება

უცნაურია ცხოვრება მართლა, ძლიერს უჭირს და ძლიერი კვდება. სიყვარულია უცნობი სევდა, თვალდახუჭული ბავშვივით ციდა. წინ გაიხედავ,ბნელეთი მოჩანს, უკან დაიხევ ზღვა არის ვრცელი.

ნიკოლოზ ჩერქეზიშვილი

როცა გარშემო არავინაა, მოვა და გამოგელეპარაკება, მოგისმენს, თვითონაც გეტყვის ორიოდ სიტყვას, შეიძლება მხარზეც გადაგხვიოს ხელი. რა მეშველებოდა ამ ცხოვრების გარეშე? გუშინ არაფერი დამიწერია, არც დღეს.