ყველაფერი

იცი? ყველაფერი როგორ გაცამტვერდა, უშენობის ცრემლებიც, როგორ შემეჩვია, იცი? ღიმილმა დაკარგა ფასი და უშენობის დარდებმა იჩინა თავი.

ილია...!

სიკვდილთან თამაშს რა ხეირი აქვს, რატომ არ იბრძვის ადამის სული, რატომ სძლევს ხოლმე კაცს კვდომით სავსე,და დაღარული სულით მოკლული! რატომ იბრძოლებ,მაშინ როდესაც, შენზე ძლიერ არს მტერი შენს წინა?...

გამთენიის ფიქრები

გამთენიის ფიქრები ვის გამოუტანენ სასჯელ განაჩენებს. ერთს დაიჭერენ და გაუშვებენ დანარჩენებს

დეკემბრის სევდა

სევდა ერევათ ღამ’მეგზურებს და სიჩუმეში გზას მიჰყვებიან.

შენი სახლისკენ გამექცა ფიქრი

შენი სახლისკენ გამექცა ფიქრი, მაგრამ ვერაფრით ვერ დავეწიე

სიკვდილი კურდღელს

აღარც ღვინო მათრობს და არც პლანი მაბოლებს აღარც ქალი მატკბობს

გამთენიის ფიქრები

გამთენიის ფიქრები ვის გამოუტანენ სასჯელ განაჩენებს. ერთს დაიჭერენ და გაუშვებენ დანარჩენებს

შიში

დღე დღეს მისდევს,ღამეს ღამე, ემოციას ცრემლის ზღვარი, ფიქრებს ნელა ნელა ვიხმობ, მეშინია მე ავდარში.

*ერთხელ კახეთში*(ხალხური)

დღისით მზე იყო კახეთში ხალხი ითბობდა ხელებსა გაუმაძღარი ჩიტები ირგვლივ ითვლიდა ფერებსა

* * *

დამამშვიდებდა ძველისძველი ტაძრები ტყეში, მწვანე ველებზე გაჭიმული ცისფერი ზვრები, დავხუჭავ თვალებს, დავიწყებულს დავეძებ სურნელს, უღვინოდ ვთვრები...