უთავბოლოდ მიყვარხარ

ჩემი სულის შფოთვაა შენი კაბის შრიალი, შენი მსგავსი ამ ქვეყნად მე არავინ მინახავს, როგორ უნდა გაგიშვა, გევედრები მითხარი, როცა ყველა დეტალით უთავბოლოდ მიყვარხარ.

ცეცხლს აღუმართავს ზე გუმბათი

ლილისფერ ზღვაში ჩაასვენეს მზისფერი ცეცხლი, და შენს თვალებზე გამეფიქრა დილითვე, ვსცოდე.. დაისამდე ვერ დავითვალე ოცდაცხრა ვერცხლი, შუადღემდე ვერ დავაღწიე ღიმილი ბოდვებს..

შანიტა

შანიტა, სურნელი ჩემს თმებში იბნევა, სურნელი ლიმონის, მოცვის და ვარდების, მოკვდება ყველა ვინც დინებას მიჰყვება,- ვამბობ და უეცრად უფსკრულში ვვარდები.

მაინც რანაირი დღეებია?

სიცხემ ისევ ამიწია, დარდსაც ვეღარაფრით ვემდურები, თურმე როგორ ძლიერ განიცდიან დღეებს სითბონაკლულს ბეღურები.

გ ე ნ დ ო ბ ო დ ი

გ     ანა ოდესმე დაგივიწყებ, შენ ასე ფიქრობ!? ე     ერთი ნახვით რომ შემაყვარე თავი უზომოდ, ნ     ეტავ ოდესმე გამითენდეს შენთან მძინარეს, დ    რო ყველაფერს კლავს, შენც მომკალი ბარემ უთოფოდ.... ო     თახში ჩუმი სიმარტოვის სურნელი ჩქეფდა,

მე და მთვარე

და სიცოცხლით სავსე მუდამ, სევდა დამსდევს არემარედ,

●●●

აშუღებო, მეც მამღერეთ ბაიათი, ჩემს დარდებზეც ავატიროთ ქამანჩა..

ჩემი შეცდომა

მომიტევე მე ყველა შეცდომა ეს გული შენ ვერცერთში ვერ გგრძნობდა მე ყოველ ღამე ღამე მებრძოდა და შენ დაგერქვა "ჩემი შეცდომა"

გრძნობების ღმერთი

...გრძნობის კედელზე ტილო ჰკიდია, გრძნობა არასდროს გამიყიდია! რითმების ფუნჯსაც ეხება ხელი, რომ ამოქარგოს შენი სახელი...

L O V E

მ ე დავდიოდი ნაცრისფერ ფიქრში, ი სეთი დარდი გადამავიწყდა... ყ ვავილობს გულში სათუთი გრძნობა, ვ არდი იშლება ტრფობის ალერსით.