გურული მოგონება

შეშის ფეჩთან მჯდარი მელოდება. ელოდება იმ მომენტს. როდის შევაღებ ჭიშკარს და ვიყვირებ „აუ რა მაგარია, ძლივს ჩამოვედი“ უზომოდ ბედნიერი, ცოტაც დაბნეული შემომხედავს, თავის დამჭკნარ და თბილ ხელებს შემომაჭდობს წელზე და დაუბერებელი გულით და სულით

სამი გურული და მე *2*

ერთ დღესაც დამირეკა და მითხრა: -გერმანიაში მივდივარ..- საშინლად ამაყი რომ არ ვყოფილიყავი ალბათ მუხლზე დაჩოქილი შევევედრებოდი დარჩენას თუმცა რასვიზავთ... -მაგარია.... როდის? -ყველენაირად ვეცადე გატეხილი ხმა დამემალა...

სამი გურული და მე *1*

** * 15 წლის ვიყავი. როცა გავიცანი და ჩემი ისედაც სიგიჟეებით გატენილი ცხოვრება უფრო გააგიჟა... 23 ნოემბერი იყო როცა მობილურზე მომივიდა ესემესი. ჩვეულებრივ გიორგობას მილოცავდნენ... " გილოცავ გიორგობას "-მეც რაღათქმაუნდა ჩვეულებრივ ვუასუხე დაა აი

გურული რომანტიკოსი [სრულად]

სანამ ჩვენ ვსაუბრობდით, "განსაკუთრებულ ადგილზეც" მივედით. 6 ბიჭი იჯდა, ნინა გახარებული გაექანა ერთი ბიჭისკენ და როგორც მივხვდი მისი შეყვარებული იყო. გიორგი ერქვა სიმპატიური იყო და ძალიან უხდებოდნენ ერთმანეთს. დანარჩენი ბიჭები

გურული რომანტიკოსი [1/2]

-არ მინდა წამოსვლააააააა (მე) -არ მაინტერესებს, მოდიხარ (მამა) -კარგი რაა. უკვე 16 წლის ვარ და შემიძლია ჩემი უფლებების დაცვა (მე) -უფლებების დაცვაზე თუ ლაპარაკობ გაგახსენებ რომ მოსამართლე ვარ (მამა) -თქვენი სახელით ბოროტად ნუ სარგებლობთ ბატონო