დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (The End)

ორაზროვანი პასუხი გავეცი და გვერდი ვიცვალე, მათაც აღარ შევუწუხებივარ კითხვებით ოთახი დატოვენ და გავიდნენ. ორი დღე ოთახიდან არ გამოვსულვარ, არა იმიტომ რომ რეზის ,,ვგლოვობდი“ უბრალოდ ყველანაირი სურვილი ჩამიკვდა, ხომ შემეძლო თბილისში წავსულიყავი და

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი IV)

ვუთხარი ნათიას, მისაღები დავტოვე და ოთახს მივაშურე. დღეს მართლაც დავიღალე ამიტომ დასვენება არ მაწყენდა. ლოგინზე მივწექი და მალევე ჩამეძინა. ძილის სამყაროდან ვიღაცის ხმაურმა გამომაგდო და თვალები დავჭყიტე, რეზი იყო და მიღიმოდა, ჯერ სიზმარი მეგონა და

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი III)

შემდეგი ერთი კვირა სანდროსთან ერთად გავატარე. ძალიან მხიარული და კარგი მოსაუბრე ბიჭია. იუმორის გრძნობაც ზომის ფარგლებში აქვს ამიტომ მასთან ვერ მოიწყენ. ხან ტყეში ვსეირნობდით, ხან ტბაზე, ხან კიდე მდინარეზე დავდიოდით. ის თავის თავზე მიყვებოდა,